ИПС "Әділет"

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Трудового кодекса Республики Казахстан.

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Проект

ТРУДОВОЙ КОДЕКС
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН Общая часть Раздел 1. Общие положения Глава 1. Основные положения

Статья 1.
Основные понятия, используемые в настоящем Кодексе

      1. В настоящем Кодексе используются следующие основные понятия:
      1) гражданская служба – профессиональная деятельность гражданских служащих по исполнению должностных полномочий, направленная на реализацию задач и функций казенных предприятий, государственных учреждений и осуществление технического обслуживания и обеспечение функционирования государственных органов;
      2) гражданский служащий – лицо, занимающее в установленном законодательством Республики Казахстан порядке оплачиваемую штатную должность в казенных предприятиях, государственных учреждениях и осуществляющее должностные полномочия в целях реализации их задач и функций и осуществления технического обслуживания и обеспечения функционирования государственных органов;
      3) минимальный размер месячной заработной платы – гарантированный минимум денежных выплат работнику простого неквалифицированного (наименее сложного) труда при выполнении им трудовых обязанностей в нормальных условиях и при нормальной продолжительности рабочего времени, установленных настоящим Кодексом, в месяц;
      4) специальная одежда – одежда, обувь, головной убор, рукавицы, иные предметы, предназначенные для защиты работника от вредных и (или) опасных производственных факторов;
      5) тяжелые работы – виды деятельности работника, связанные с постоянными передвижениями, перемещением и переноской вручную (десяти килограммов и более) тяжестей и требующие больших физических усилий (расход энергии более 250 ккал/час);
      6) социальное партнерство – система взаимоотношений между работниками (представителями работников), работодателями (представителями работодателей), государственными органами, направленная на обеспечение согласования их интересов по вопросам регулирования трудовых отношений и иных непосредственно связанных с трудовыми отношений;
      7) соглашение генеральное, отраслевое, региональное (далее – соглашение) – правовой акт в форме письменного соглашения, заключаемого между сторонами социального партнерства, определяющий содержание и обязательства сторон по установлению условий труда, занятости и социальных гарантий для работников на республиканском, отраслевом и региональном уровнях;
      8) условие о неконкуренции – условия договора о неконкуренции, ограничивающие право работника на осуществление деятельности, способной нанести ущерб работодателю;
      9) квалификационная категория (разряд) – уровень требований к квалификации работника, отражающий сложность выполняемых работ;
      10) простой – временная приостановка работы по причинам экономического, технологического, организационного, иного производственного или природного характера;
      11) посредник – физическое или юридическое лицо, привлекаемое сторонами трудовых отношений для оказания услуг по разрешению трудового спора;
      12) труд – деятельность человека, направленная на создание материальных, духовных и других ценностей, необходимых для жизни и удовлетворения потребностей человека и общества;
      13) оплата труда – система отношений, связанных с обеспечением работодателем обязательной выплаты работнику вознаграждения за его труд в соответствии с настоящим Кодексом и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан, а также соглашениями, трудовым, коллективным договорами и актами работодателя;
      14) гигиена труда – комплекс санитарно-эпидемиологических мер и средств по сохранению здоровья работников, профилактике неблагоприятных воздействий производственной среды и трудового процесса;
      15) трудовой спор – разногласия между работником (работниками) и работодателем (работодателями) по вопросам применения трудового законодательства Республики Казахстан, выполнения или изменения условий соглашений, трудового и (или) коллективного договоров, актов работодателя;
      16) условия труда – условия оплаты, нормирования труда, режима рабочего времени и времени отдыха, порядок совмещения профессий (должностей), расширения зон обслуживания, выполнения обязанностей временно отсутствующего работника, безопасности и охраны труда, технические, производственно-бытовые условия, а также иные по согласованию сторон условия труда;
      17) уполномоченный государственный орган по труду – центральный исполнительный орган, осуществляющий руководство и межотраслевую координацию в сфере трудовых отношений в соответствии с законодательством Республики Казахстан;
      18) местный орган по инспекции труда – структурное подразделение местных исполнительных органов области, города республиканского значения, столицы, осуществляющее в пределах соответствующей административно-территориальной единицы полномочия в сфере трудовых отношений в соответствии с законодательством Республики Казахстан;
      19) трудовые отношения – отношения между работником и работодателем, возникающие для осуществления прав и обязанностей, предусмотренных трудовым законодательством Республики Казахстан, трудовым, коллективным договорами;
      20) отношения, непосредственно связанные с трудовыми – отношения, складывающиеся по поводу организации и управления трудом, трудоустройства, профессиональной подготовки, переподготовки и повышения квалификации работников, социального партнерства, заключения коллективных договоров и соглашений, участия работников (представителей работников) в установлении условий труда в предусмотренных настоящим Кодексом случаях, разрешения трудовых споров и контроля за соблюдением трудового законодательства Республики Казахстан;
      21) безопасность труда – состояние защищенности работников, обеспеченное комплексом мероприятий, исключающих воздействие вредных и (или) опасных производственных факторов на работников в процессе трудовой деятельности;
      22) условия безопасности труда – соответствие трудового процесса и производственной среды требованиям безопасности и охраны труда при выполнении работником трудовых обязанностей;
      23) мониторинг безопасности и охраны труда – система наблюдений за состоянием безопасности и охраны труда на производстве, а также оценка и прогноз состояния безопасности и охраны труда;
      24) нормативы в области безопасности и охраны труда – эргономические, санитарно-эпидемиологические, психофизиологические и иные требования, обеспечивающие нормальные условия труда;
      25) трудовые обязанности – обязательства работника и работодателя, обусловленные нормативными правовыми актами Республики Казахстан, актом работодателя, трудовым, коллективным договорами;
      26) трудовой стаж – время в календарном исчислении, затраченное работником на выполнение трудовых обязанностей, а также иные периоды, включаемые в трудовой стаж в соответствии с настоящим Кодексом;
      27) трудовая дисциплина – надлежащее исполнение работодателем и работниками обязательств, установленных нормативными правовыми актами Республики Казахстан, а также соглашениями, трудовым, коллективным договорами, актами работодателя, учредительными документами;
      28) трудовой распорядок – порядок регулирования отношений по организации труда работников и работодателя;
      29) охрана труда – система обеспечения безопасности жизни и здоровья работников в процессе трудовой деятельности, включающая в себя правовые, социально-экономические, организационно-технические, санитарно-эпидемиологические, лечебно-профилактические, реабилитационные и иные мероприятия и средства;
      30) технический инспектор по охране труда – представитель работников, осуществляющий контроль в области безопасности и охраны труда;
      31) безопасные условия труда – условия труда, при которых уровни воздействия производственных факторов на работающих не превышают установленных нормативов;
      32) нормирование труда – определение необходимых затрат труда (времени) на выполнение работы (изготовление единицы продукции) работниками в конкретных организационно-технических условиях и установление на этой основе норм труда;
      33) трудовой договор – письменное соглашение между работником и работодателем, в соответствии с которым работник обязуется лично выполнять определенную работу (трудовую функцию), соблюдать правила трудового распорядка, а работодатель обязуется предоставить работнику работу по обусловленной трудовой функции, обеспечить условия труда, предусмотренные настоящим Кодексом, законами и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан, коллективным договором, актами работодателя, своевременно и в полном размере выплачивать работнику заработную плату;
      34) несчастный случай, связанный с трудовой деятельностью – воздействие на работника вредного и (или) опасного производственного фактора при выполнении им трудовых (служебных) обязанностей или заданий работодателя, в результате которого произошли травма, внезапное ухудшение здоровья или отравление работника, приведшие его к временной или стойкой утрате трудоспособности либо смерти;
      35) нормативные акты в области безопасности и охраны труда – акты, устанавливающие организационные, технические, технологические, санитарно-гигиенические, биологические, физические и иные нормы, правила, процедуры и нормативы, направленные на сохранение жизни и здоровья работников в процессе их трудовой деятельности;
      36) заработная плата – вознаграждение за труд в зависимости от квалификации работника, сложности, количества, качества и условий выполняемой работы, а также выплаты компенсационного и стимулирующего характера;
      37) травма – повреждение здоровья работника, полученное при исполнении им трудовых обязанностей, приведшее к утрате трудоспособности;
      38) средства индивидуальной защиты – средства, предназначенные для защиты работника от воздействия вредных и (или) опасных производственных факторов, в том числе специальная одежда;
      39) работодатель – физическое или юридическое лицо, с которым работник состоит в трудовых отношениях;
      40) декларирование деятельности работодателя – процедура признания деятельности работодателя соответствующей требованиям трудового законодательства Республики Казахстан на основании поданного им добровольного заявления;
      41) представители работодателей – физические и (или) юридические лица, уполномоченные на основании учредительных документов или доверенности представлять интересы работодателя или группы работодателей;
      42) акты работодателя – приказы, распоряжения, инструкции, правила, положения, графики сменности, графики вахт, графики отпусков, правила трудового распорядка, издаваемые работодателем;
      43) рабочее место – место постоянного или временного нахождения работника при выполнении им трудовых обязанностей в процессе трудовой деятельности;
      44) тарификация работы – отнесение выполняемых работ к определенной сложности в соответствии с Единым тарифно-квалификационным справочником работ и профессий рабочих и Квалификационным справочником должностей руководителей, специалистов и других служащих, тарифно-квалификационных характеристик профессий рабочих и типовыми квалификационными характеристиками должностей руководителей, специалистов и других служащих организаций;
      45) вредный производственный фактор – производственный фактор, воздействие которого на работника может привести к заболеванию или снижению трудоспособности и (или) отрицательному влиянию на здоровье потомства;
      46) вредные условия труда – условия труда, которые характеризуются наличием вредных производственных факторов;
      47) профессиональное заболевание – хроническое или острое заболевание, вызванное воздействием на работника вредных или опасных производственных факторов при выполнении работником своих трудовых (служебных) обязанностей;
      48) гарантии – средства, способы и условия, с помощью которых обеспечивается осуществление предоставленных работникам прав в области социально-трудовых отношений;
      49) нормы безопасности – качественные и количественные показатели, характеризующие условия производства, производственный и трудовой процесс с точки зрения обеспечения организационных, технических, санитарно-гигиенических, биологических и иных норм, правил, процедур и критериев, направленных на сохранение жизни и здоровья работников в процессе их трудовой деятельности;
      50) опасные условия труда – условия труда, при которых воздействие определенных производственных или неустранимых природных факторов приводит в случае несоблюдения правил охраны труда к травме, внезапному ухудшению здоровья или отравлению работника, в результате которых наступают временная или стойкая утрата трудоспособности, профессиональное заболевание либо смерть;
      51) совместительство – выполнение работником другой регулярной оплачиваемой работы на условиях трудового договора в свободное от основной работы время;
      52) работник – физическое лицо, состоящее в трудовых отношениях с работодателем и непосредственно выполняющее работу по трудовому договору;
      53) представители работников – органы профессиональных союзов, их объединений, а при их отсутствии выборные представители, избранные и уполномоченные на общем собрании (конференции) работников большинством голосов участников, при присутствии на нем не менее двух третей работников (делегатов конференции);
      54) опасный производственный фактор – производственный фактор, воздействие которого на работника может привести к временной или стойкой утрате трудоспособности (травме или профессиональному заболеванию) или смерти;
      55) основная заработная плата – относительно постоянная часть заработной платы, включающая оплату по тарифным ставкам, должностным окладам, сдельным расценкам, и предусмотренные трудовым законодательством, отраслевым соглашением, коллективным и (или) трудовым договорами выплаты постоянного характера;
      56) грубая неосторожность – действия работника, способствующие нарушению правил охраны труда и техники безопасности и безопасности своего здоровья;
      57) специализированные организации по проведению аттестации производственных объектов – организации, осуществляющие деятельность по проведению аттестации производственных объектов по условиям труда, обладающие квалифицированными кадрами и имеющие в своем составе испытательные лаборатории, аккредитованные в соответствии с законодательством Республики Казахстан;
      58) производственное оборудование – машины, механизмы, устройства, аппараты, приборы и иные технические средства, необходимые для работы, производства;
      59) производственная необходимость – выполнение работ в целях предотвращения или ликвидации стихийного бедствия, аварии или немедленного устранения их последствий, для предотвращения несчастных случаев, простоя, гибели или порчи имущества и в других исключительных случаях, а также для замещения отсутствующего работника;
      60) аттестация производственных объектов по условиям труда – деятельность по оценке производственных объектов (цехов, участков, рабочих мест, а также иных, отдельно стоящих подразделений работодателей, осуществляющих производственную деятельность) в целях определения состояния безопасности, вредности, тяжести, напряженности выполняемых на них работ, гигиены труда и определения соответствия условий производственной среды нормативам в области безопасности и охраны труда;
      61) производственная санитария – система санитарно-гигиенических, организационных мероприятий и технических средств, предотвращающих или уменьшающих воздействие на работников вредных производственных факторов;
      62) производственные факторы – технические, санитарные, гигиенические, производственно-бытовые и другие условия, устанавливаемые законодательными и иными нормативными правовыми актами;
      63) производственная деятельность – совокупность действий работников с применением средств труда, необходимых для превращения ресурсов в готовую продукцию, включающих в себя производство и переработку различных видов сырья, оказание различных видов услуг и выполнение работ;
      64) компенсационные выплаты – денежные выплаты, связанные с особым режимом работы и условиями труда, потерей работы, возмещением работникам затрат, связанных с исполнением ими трудовых или иных предусмотренных законами Республики Казахстан обязанностей, а также выплаты, связанные с профессиональной подготовкой, переподготовкой и повышением квалификации обучаемых;
      65) средства коллективной защиты – технические средства, предназначенные для одновременной защиты двух и более работающих от воздействия вредных и (или) опасных производственных факторов;
      66) межразрядный коэффициент – соотношение между тарифными ставками смежных тарифно-квалификационных разрядов;
      67) тарифный разряд – уровень сложности работ и показатель квалификационного уровня, необходимого для выполнения данной работы;
      68) тарифная ставка (оклад) – фиксированный размер оплаты труда работника за выполнение трудовых обязанностей определенной сложности (квалификации) за единицу времени;
      69) тарифная система – разновидность системы оплаты труда, при которой заработная плата работников определяется дифференцированно на основе тарифных ставок (окладов) и тарифных сеток;
      70) тарифная сетка – совокупность тарифных разрядов и тарифных коэффициентов, предусматривающая дифференциацию по признаку сложности выполняемых работ и квалификации работников;
      71) дисциплинарное взыскание – мера дисциплинарного воздействия на работника, применяемого работодателем за совершение дисциплинарного проступка;
      72) дисциплинарный проступок – нарушение работником трудовой дисциплины, а также противоправное виновное неисполнение или ненадлежащее исполнение трудовых обязанностей;
      73) коллективный договор – правовой акт в форме письменного соглашения между коллективом работников в лице уполномоченных их представителей и работодателем, регулирующий социально-трудовые отношения в организации;
      74) уведомление – письменное заявление работника или работодателя либо заявления, поданные иным способом (посредством курьерской почты, почтовой связи, факсимильной связи, электронной почты и иных информационно-коммуникационных технологий);
      75) командировка – направление работника по распоряжению работодателя для выполнения трудовых обязанностей на определенный срок вне места постоянной работы в другую местность, а также направление работника в другую местность на обучение, повышение квалификации или переподготовку.
      2. Другие специальные понятия и термины трудового законодательства Республики Казахстан используются в значениях, определяемых в соответствующих статьях настоящего Кодекса.

Статья 2. Трудовое законодательство Республики Казахстан

      1. Трудовое законодательство Республики Казахстан основывается на Конституции Республики Казахстан и состоит из настоящего Кодекса, законов Республики Казахстан и иных нормативных правовых актов Республики Казахстан.
      2. Запрещается включение в другие законы Республики Казахстан норм, регулирующих трудовые отношения, отношения социального партнерства и охраны труда, кроме случаев, предусмотренных настоящим Кодексом.
      3. Если международным договором, ратифицированным Республикой Казахстан, установлены иные правила, чем те, которые содержатся в настоящем Кодексе, то применяются правила международного договора.
      Международные договоры, ратифицированные Республикой Казахстан, к трудовым отношениям применяются непосредственно, кроме случаев, когда из международного договора следует, что для его применения требуется издание закона.

Статья 3. Цель и задачи трудового законодательства
Республики Казахстан

1. Целью трудового законодательства Республики Казахстан является правовое регулирование трудовых отношений и иных отношений, непосредственно связанных с трудовыми, направленное на защиту прав и интересов сторон трудовых отношений, установление минимальных гарантий прав и свобод в сфере труда.
2. Задачами трудового законодательства Республики Казахстан являются создание необходимых правовых условий, направленных на достижение баланса интересов сторон трудовых отношений, социальной стабильности, общественного согласия.

Статья 4. Принципы трудового законодательства
Республики Казахстан

      Принципами трудового законодательства Республики Казахстан являются:
      1) недопустимость ограничения прав человека и гражданина в сфере труда;
      2) свобода труда;
      3) запрещение дискриминации, принудительного труда и наихудших форм детского труда;
      4) обеспечение права на условия труда, отвечающие требованиям безопасности и гигиены;
      5) приоритет жизни и здоровья работника по отношению к результатам производственной деятельности;
      6) обеспечение права на справедливое вознаграждение за труд не ниже минимального размера заработной платы;
      7) обеспечение права на отдых;
      8) равенство прав и возможностей работников;
      9) обеспечение права работников и работодателей на объединение для защиты своих прав и интересов;
      10) социальное партнерство, с полномочностью представителей и равноправием сторон;
      11) государственное регулирование вопросов безопасности и охраны труда.

Статья 5. Свобода труда

Каждый имеет право свободно выбирать труд или свободно соглашаться на труд без какой бы то ни было дискриминации и принуждения к нему, право распоряжаться своими способностями к труду, выбирать профессию и род деятельности.

Статья 6. Запрещение дискриминации в сфере труда

      1. Каждый имеет равные возможности в реализации своих прав и свобод в сфере труда. Никто не может быть ограничен в правах в сфере труда, кроме случаев и в порядке, которые предусмотрены настоящим Кодексом и иными законами Республики Казахстан.
      2. Никто не может подвергаться какой-либо дискриминации при реализации трудовых прав в зависимости от пола, возраста, физических недостатков, расы, национальности, языка, имущественного, социального и должностного положения, места жительства, отношения к религии, политических убеждений, принадлежности к роду или сословию, к общественным объединениям.
      3. Не являются дискриминацией различия, исключения, предпочтения и ограничения, которые определяются свойственными данному виду труда требованиями либо обусловлены особой заботой государства о лицах, нуждающихся в повышенной социальной и правовой защите.
      4. Лица, считающие, что они подверглись дискриминации в сфере труда, вправе обратиться в суд или иные инстанции в порядке, установленном законами Республики Казахстан.

Статья 7. Запрещение принудительного труда

      Принудительный труд запрещен.
      Принудительный труд означает любую работу или службу, требуемую от какого-либо лица под угрозой какого-либо наказания, для выполнения которой это лицо не предложило добровольно своих услуг, за исключением работ:
      требуемых от какого-либо лица вследствие приговора суда, вступившего в законную силу, при условии, что работа будет производиться под надзором и контролем государственных органов и что лицо, выполняющее ее, не будет уступлено или передано в распоряжение физических и (или) юридических лиц;
      требуемых в условиях чрезвычайного или военного положения.

Статья 8. Сфера действия настоящего Кодекса

      1. Настоящий Кодекс регулирует отношения:
      1) трудовые;
      2) непосредственно связанные с трудовыми;
      3) социального партнерства;
      4) по безопасности и охране труда.
      2. Действие настоящего Кодекса распространяется на работников и работодателей, зарегистрированных на территории Республики Казахстан, в том числе филиалы и (или) представительства иностранных юридических лиц, прошедшие учетную регистрацию, если иное не предусмотрено законами и международными договорами, ратифицированными Республикой Казахстан.
      3. Особенности правового регулирования труда отдельных категорий работников устанавливаются настоящим Кодексом и иными законами Республики Казахстан.
      4. Законы Республики Казахстан не должны снижать уровень прав, свобод и гарантий, установленных настоящим Кодексом.

     Статья 9. Трудовые договоры, соглашения сторон
                социального партнерства, коллективные договоры,
                акты работодателя в сфере труда

      1. Трудовые отношения, а также иные отношения, непосредственно связанные с трудовыми, регулируются трудовым договором, актом работодателя, соглашением и коллективным договором.
      2. Положения соглашений сторон социального партнерства, коллективных, трудовых договоров, актов работодателей, ухудшающие положения работников по сравнению с трудовым законодательством Республики Казахстан, признаются недействительными и не подлежат применению.
      3. Условия соглашений, коллективных, трудовых договоров не могут быть изменены в одностороннем порядке, за исключением случаев, предусмотренных настоящим Кодексом.

Статья 10. Акты работодателя

1. Работодатель издает акты в пределах своей компетенции в соответствии с настоящим Кодексом и иными нормативными правовыми актами, трудовым договором, соглашениями, коллективным договором.
2. В случаях, предусмотренных соглашением, коллективным договором, работодатель издает акты с учетом мнения представителей работников.

Статья 11. Порядок учета мнения представителей работников
при издании актов работодателя

      1. Работодатель в случаях, предусмотренных соглашениями, коллективным договором, издает акты с учетом мнения представителей работников.
      2. Перед изданием акта работодатель представляет его проект и обоснование по нему представителям работников. При наличии в организации нескольких представителей работников ими создается единый представительный орган пропорционально численности представляемых ими работников для учета мнения по актам работодателя.
      3. Проект акта работодателя обсуждается представителями работников не более трех рабочих дней со дня его представления. В случае непредоставления представителями работников решения в сроки, установленные настоящим Кодексом, работодатель вправе принять акт без учета мнения.
      4. Решения представителей работников оформляются протоколом, в котором указывается согласие (несогласие) с проектом акта работодателя представителей работников, при наличии излагаются их предложения.
      5. В случае, если мнение представителей работников не содержит согласия с проектом акта работодателя либо содержит предложения по его изменению, работодатель:
      1) при согласии издает акт, измененный с учетом предложений представителей работников;
      2) при несогласии вправе провести дополнительные консультации с представителями работников.
      6. При недостижении согласия по проектам актов работодателя, для издания которых в соответствии с соглашениями, коллективным договором необходим учет мнения представителей работников, возникшие разногласия оформляются протоколом, после чего работодатель вправе принять акт.
      7. В случае если изданный акт работодателя содержит положения, нарушающие либо ухудшающие права и гарантии работников, предусмотренные настоящим Кодексом, трудовым, коллективным договорами, соглашениями, он может быть обжалован в местный орган по инспекции труда либо в суд.

Статья 12. Исчисление сроков, установленных
настоящим Кодексом

      1. Установленный настоящим Кодексом, трудовым или коллективным договором, соглашениями срок определяется календарной датой, истечением периода времени, который исчисляется годами, месяцами, неделями или днями. Срок может определяться также указанием на событие, которое должно наступить.
      2. В случаях, предусмотренных настоящим Кодексом, срок исчисляется в рабочих днях.
      3. Течение срока, определяемого периодом времени, начинается на следующий день после календарной даты, наступления события, которыми определено его начало.
      4. Сроки, исчисляемые годами, месяцами, неделями, истекают в соответствующие числа последнего года, месяца, недели. Если окончание срока, исчисляемого месяцами, приходится на такой месяц, в котором нет соответствующего числа, то срок истекает в последний день этого месяца. В срок, исчисляемый в календарных неделях или днях, включаются и нерабочие дни.
      5. Если последний день срока приходится на нерабочий день, то днем окончания срока считается первый, следующий за ним рабочий день, если иное не предусмотрено настоящим Кодексом.

Статья 13. Ответственность за нарушение трудового
законодательства Республики Казахстан

Лица, виновные в нарушении трудового законодательства Республики Казахстан, несут ответственность в соответствии с законами Республики Казахстан.

Глава 2. Компетенция государственных органов в области
регулирования трудовых отношений

Статья 14. Компетенция Правительства Республики Казахстан
в области регулирования трудовых отношений

      Правительство Республики Казахстан:
      1) разрабатывает основные направления и обеспечивает реализацию государственной политики в области труда, безопасности и охраны труда;
      2) определяет размеры социального пособия по временной нетрудоспособности;
      3) утверждает Типовое положение об условиях оплаты труда и премирования руководящих работников национальных компаний, акционерных обществ, контрольные пакеты акций которых принадлежат государству;
      4) утверждает систему оплаты труда работников организаций, содержащихся за счет средств государственного бюджета;
      5) заключает генеральное соглашение с республиканскими объединениями работодателей и республиканскими объединениями работников;
      6) устанавливает порядок принятия нормативных правовых актов в области безопасности и охраны труда соответствующими уполномоченными органами;
      7) выполняет иные функции, возложенные на него Конституцией, законами Республики Казахстан и актами Президента Республики Казахстан.

     Статья 15. Компетенция уполномоченного государственного
                 органа по труду в области регулирования
                 трудовых отношений

      Уполномоченный государственный орган по труду:
      1) реализует государственную политику в области труда, безопасности и охраны труда;
      2) организует государственный контроль за соблюдением трудового законодательства Республики Казахстан, в том числе требования по безопасности и охране труда, законодательства Республики Казахстан о занятости населения, а также координирует деятельность и осуществляет проверку деятельности местного органа по инспекции труда;
      3) осуществляет координацию и методическое руководство местных исполнительных органов в области регулирования трудовых отношений;
      4) запрашивает необходимую информацию от местных органов по инспекции труда по вопросам трудовых отношений;
      5) согласовывает назначение главного государственного инспектора труда области, города республиканского значения, столицы;
      6) координирует деятельность государственных органов по разработке технических регламентов в области безопасности и охраны труда;
      7) осуществляет координацию и взаимодействие в области обеспечения безопасности и охраны труда с другими государственными органами, а также с представителями работников и работодателей;
      8) устанавливает порядок разработки, утверждения, замены и пересмотра норм труда работодателем, единых межотраслевых или типовых (отраслевых или межотраслевых) нормативов по труду;
      9) разрабатывает и утверждает перечень наименований должностей работников, относящихся к административному персоналу;
      10) устанавливает порядок представления, рассмотрения и согласования норм труда в организациях, на услуги (товары, работы) которых вводится государственное регулирование тарифов (цен, ставок сборов);
      11) устанавливает порядок представления, рассмотрения и согласования параметров по системе оплаты труда работников организаций, на услуги (товары, работы) которых вводится государственное регулирование тарифов (цен, ставок сборов);
      12) осуществляет регистрацию отраслевых и региональных соглашений, заключенных на уровне области (города республиканского значения, столицы);
      13) проводит обучение и аттестацию государственных инспекторов труда;
      14) осуществляет контроль за своевременным и объективным проведением расследования несчастных случаев, связанных с трудовой деятельностью в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
      15) осуществляет международное сотрудничество в области регулирования трудовых отношений;
      16) определяет порядок разработки, пересмотра, утверждения и применения Единого тарифно-квалификационного справочника работ и профессий рабочих, тарифно-квалификационных характеристик профессий рабочих, Квалификационного справочника должностей руководителей, специалистов и других служащих, а также типовых квалификационных характеристик должностей руководителей, специалистов и других служащих организаций;
      17) рассматривает и согласовывает квалификационные справочники или типовые квалификационные характеристики должностей руководителей, специалистов и других служащих организаций различных видов экономической деятельности;
      18) определяет список производств, цехов, профессий и должностей, перечень тяжелых работ, работ с вредными и (или) опасными условиями труда, работа в которых дает право на сокращенную продолжительность рабочего времени, дополнительный оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск и повышенный размер оплаты труда, а также порядок их предоставления;
      19) создает комиссию для расследования групповых несчастных случаев при гибели от трех до пяти человек;
      20) организует мониторинг и оценку рисков в сфере безопасности и охраны труда;
      21) утверждает типовое положение о трудовом арбитраже;
      22) устанавливает единый порядок исчисления средней заработной платы;
      23) определяет порядок поступления на гражданскую службу и проведения конкурса на занятие вакантной должности гражданского служащего;
      24) определяет общие требования к профессиональной подготовке, переподготовке и повышению квалификации кадров в организации;
      25) утверждает форму, порядок ведения и хранения трудовых книжек;
      26) утверждает список работ, на которых запрещается применение труда работников, не достигших восемнадцатилетнего возраста, предельные нормы переноски и передвижения тяжестей работниками, не достигшими восемнадцатилетнего возраста;
      27) утверждает список работ, на которых запрещается применение труда женщин, предельные нормы подъема и перемещения вручную тяжестей женщинами;
      28) утверждает типовое положение о службе безопасности и охраны труда в организации;
      29) определяет порядок обязательной периодической аттестации производственных объектов по условиям труда;
      30) определяет порядок и сроки проведения обучения, инструктирования и проверок знаний по вопросам безопасности и охраны труда работников;
      31) устанавливает порядок разработки, утверждения и пересмотра инструкции по безопасности и охране труда работодателем;
      32) определяет порядок назначения и выплаты социального пособия по временной нетрудоспособности;
      33) утверждает порядок выдачи работникам молока или равноценных пищевых продуктов, лечебно-профилактического питания, специальной одежды, специальной обуви и других средств индивидуальной защиты, а также устанавливает порядок обеспечения их средствами коллективной защиты, санитарно-бытовыми помещениями и устройствами за счет средств работодателя;
      34) утверждает по согласованию с центральным уполномоченным органом по бюджетному планированию нормы выдачи работникам молока или равноценных пищевых продуктов, лечебно-профилактического питания;
      35) утверждает по согласованию с центральным уполномоченным органом по бюджетному планированию нормы выдачи специальной одежды, специальной обуви и других средств индивидуальной защиты работникам организаций различных видов экономической деятельности;
      36) разрабатывает и утверждает порядок декларирования деятельности работодателя;
      37) определяет приоритеты научных разработок в области безопасности и охраны труда и регулирования трудовых отношений;
      38) организует разработку научных, научно-технических проектов и программ, финансируемых из государственного бюджета, и осуществляет их реализацию;
      39) разрабатывает и утверждает форму учета коллективных трудовых споров;
      40) согласовывает реестры должностей гражданских служащих по соответствующим сферам деятельности;
      41) осуществляет иные полномочия, предусмотренные настоящим Кодексом, законами Республики Казахстан, актами Президента Республики Казахстан и Правительства Республики Казахстан.

Статья 16. Компетенция местного органа по инспекции труда

      Местный орган по инспекции труда:
      1) осуществляет государственный контроль за соблюдением трудового законодательства Республики Казахстан, требований по безопасности и охране труда;
      2) осуществляет мониторинг коллективных договоров, представленных работодателями;
      3) проводит анализ причин травматизма, профессиональных заболеваний, профессиональных отравлений и разрабатывает предложения по их профилактике;
      4) расследует несчастные случаи, связанные с трудовой деятельностью в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
      5) проводит проверку знаний лиц, ответственных за обеспечение безопасности и охраны труда у работодателей;
      6) участвует в составе приемочной комиссии по приемке в эксплуатацию объектов производственного назначения;
      7) взаимодействует с полномочными представителями работников и работодателей по вопросам совершенствования нормативов безопасности и охраны труда;
      8) рассматривает обращения работников, работодателей и их представителей по вопросам безопасности и охраны труда;
      9) осуществляет мониторинг аттестации производственных объектов по условиям труда;
      10) разрабатывает и утверждает графики проверок в соответствии с Законом Республики Казахстан «О государственном контроле и надзоре в Республике Казахстан»;
      11) представляет в уполномоченный государственный орган по труду периодические отчеты, а также результаты мониторинга состояния безопасности и охраны труда на базе информационной системы по охране труда и безопасности;
      12) ведет учет коллективных трудовых споров по форме, установленной уполномоченным государственным органом по труду;
      13) предоставляет необходимую информацию по трудовым отношениям в уполномоченный государственный орган по труду;
      14) осуществляет декларирование деятельности работодателей по соблюдению трудового законодательства Республики Казахстан.

Статья 17. Компетенция местных исполнительных органов в
области регулирования трудовых отношений

      Местные исполнительные органы:
      1) реализуют государственную политику в области регулирования трудовых отношений;
      2) по согласованию с местным представительным органом определяют перечень должностей специалистов в области здравоохранения, социального обеспечения, образования, культуры, спорта и ветеринарии, являющихся гражданскими служащими и работающих в сельской местности;
      3) осуществляют регистрацию отраслевых и региональных соглашений, заключенных на городском, районном уровне;
      4) согласовывают проведение забастовок в организациях, обеспечивающих жизнедеятельность населения (общественный транспорт, организации, обеспечивающие снабжение водой, электроэнергией, теплом);
      5) заключают региональные (областные, городские, районные) соглашения с региональными объединениями работодателей и региональными объединениями работников;
      6) рассматривают и согласовывают параметры системы оплаты труда работников организаций, на услуги (товары, работы) которых вводится государственное регулирование тарифов (цен, ставок сборов), в порядке, установленном уполномоченным государственным органом по труду;
      7) устанавливают квоту для трудоустройства категорий населения, определенных законами Республики Казахстан;
      8) осуществляют в интересах местного государственного управления иные полномочия, возлагаемые на местные исполнительные органы законодательством Республики Казахстан.

Глава 3. Субъекты трудовых отношений.
Основания возникновения трудовых отношений

Статья 18. Субъекты трудовых отношений

Субъектами трудовых отношений являются работник и работодатель.
Руководитель филиала или представительства иностранного юридического лица осуществляет все права и исполняет все обязанности работодателя от имени данного юридического лица.

Статья 19. Представители работников и их полномочия

      1. Интересы работников в пределах делегированных им полномочий представляют органы профессиональных союзов в соответствии с Законом Республики Казахстан «О профессиональных союзах», а при их отсутствии – выборные представители.
      2. Работники, не являющиеся членами профессионального союза, не принимавшие участие в избрании выборных представителей работников, вправе делегировать право представлять их интересы профсоюзным органам, выборным представителям работников при их согласии на основании письменного заявления.
      3. Выборные представители работников имеют право:
      1) представлять и защищать трудовые права и интересы работников;
      2) вести с работодателем коллективные переговоры по разработке проектов и заключению коллективных договоров;
      3) в соответствии с коллективными договорами посещать рабочие места для изучения и принятия мер по обеспечению нормальных условий труда;
      4) участвовать в урегулировании трудовых споров между работником и работодателем в порядке, установленном настоящим Кодексом.

Статья 20. Основания возникновения трудовых отношений

      1. Трудовые отношения возникают между работником и работодателем на основании трудового договора, заключаемого в соответствии с настоящим Кодексом, за исключением случаев, установленных законами Республики Казахстан.
      2. В случаях и порядке, установленных законами Республики Казахстан, учредительными документами, актами работодателя, заключению трудового договора могут предшествовать следующие процедуры:
      1) избрание (выборы) на должность;
      2) избрание по конкурсу на замещение соответствующей должности;
      3) назначение на должность или утверждение в должности;
      4) направление на работу уполномоченными законом органами в счет установленной квоты;
      5) вынесение судебного решения о заключении трудового договора.
      3. Трудовые отношения с руководителем исполнительного органа юридического лица осуществляются в соответствии с настоящим Кодексом, законами Республики Казахстан, учредительными документами и трудовым договором.
      4. К субъектам малого предпринимательства при регулировании трудовых отношений относятся предприниматели со среднегодовой численностью работников не более 25 человек.

Статья 21. Основные права и обязанности работника

      1. Работник имеет право:
      1) на заключение, изменение, дополнение, прекращение и расторжение трудового договора в порядке и на условиях, предусмотренных настоящим Кодексом;
      2) требовать от работодателя выполнения условий трудового, коллективного договоров;
      3) на безопасность и охрану труда;
      4) на получение полной и достоверной информации о состоянии условий труда и охраны труда;
      5) на своевременную и в полном объеме выплату заработной платы в соответствии с условиями трудового, коллективного договоров;
      6) на оплату простоя в соответствии с настоящим Кодексом;
      7) на отдых, в том числе оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск;
      8) на объединение, включая право на создание профессионального союза, а также членство в них, для предоставления и защиты своих трудовых прав, если иное не предусмотрено законами Республики Казахстан;
      9) участвовать через своих представителей в коллективных переговорах и в разработке проекта коллективного договора, а также знакомиться с подписанным коллективным договором;
      10) на возмещение вреда, причиненного здоровью в связи с исполнением трудовых обязанностей;
      11) на обязательное социальное страхование;
      12) страхование от несчастных случаев при исполнении трудовых (служебных) обязанностей;
      13) на гарантии и компенсационные выплаты;
      14) на защиту своих прав и законных интересов всеми не противоречащими закону способами;
      15) на равную оплату за равный труд без какой-либо дискриминации;
      16) на обращение за разрешением трудового спора последовательно в согласительную комиссию, суд в порядке, предусмотренном настоящим Кодексом;
      17) на рабочее место, оборудованное в соответствии с требованиями безопасности и охраны труда;
      18) на обеспечение средствами индивидуальной и коллективной защиты, специальной одеждой в соответствии с требованиями, предусмотренными законодательством Республики Казахстан о безопасности и охране труда, а также трудовым, коллективным договорами;
      19) на отказ от выполнения работы при возникновении ситуации, создающей угрозу его здоровью или жизни, с извещением об этом непосредственного руководителя или представителя работодателя;
      20) на обращение в уполномоченный государственный орган по труду и (или) в местный орган по инспекции труда о проведении обследования условий безопасности и охраны труда на рабочем месте, а также на представительное участие в проверке и рассмотрении вопросов, связанных с улучшением условий, безопасности и охраны труда;
      21) на обжалование действий (бездействия) работодателя в области трудовых и непосредственно связанных с ними отношений;
      22) на оплату труда в соответствии с квалификацией, сложностью труда, количеством и качеством выполненной работы, а также условиями труда;
      23) на разрешение индивидуальных и коллективных трудовых споров, включая право на забастовку, в порядке, установленном настоящим Кодексом, иными законами Республики Казахстан;
      24) на обеспечение защиты персональных данных, хранящихся у работодателя.
      2. Работник обязан:
      1) выполнять трудовые обязанности в соответствии с соглашениями, трудовым, коллективным договорами, актами работодателя;
      2) соблюдать трудовую дисциплину;
      3) соблюдать требования по безопасности и охране труда, пожарной безопасности, промышленной безопасности и производственной санитарии на рабочем месте;
      4) бережно относиться к имуществу работодателя и работников;
      5) сообщать работодателю о возникшей ситуации, представляющей угрозу жизни и здоровью людей, сохранности имущества работодателя и работников, а также о возникновении простоя;
      6) не разглашать сведений, составляющих государственные секреты, служебную, коммерческую или иную охраняемую законом тайну, ставших ему известными в связи с выполнением трудовых обязанностей;
      7) возмещать работодателю причиненный вред в пределах, установленных настоящим Кодексом.
      3. Работник имеет иные права и исполняет иные обязанности, предусмотренные настоящим Кодексом.

Статья 22. Основные права и обязанности работодателя

      1. Работодатель имеет право:
      1) на свободу выбора при приеме на работу;
      2) изменять, дополнять, прекращать и расторгать трудовые договоры с работниками в порядке и по основаниям, установленным настоящим Кодексом;
      3) издавать в пределах своих полномочий акты работодателя;
      4) создавать и вступать в объединения в целях представительства и защиты своих прав и интересов;
      5) требовать от работников выполнения условий трудового, коллективного договоров, правил трудового распорядка и других актов работодателя;
      6) поощрять работников, налагать дисциплинарные взыскания, привлекать работников к материальной ответственности в случаях и порядке, предусмотренных настоящим Кодексом;
      7) на возмещение вреда, нанесенного работником при исполнении трудовых обязанностей;
      8) обращаться в суд в целях защиты своих прав и законных интересов в сфере труда;
      9) устанавливать работнику испытательный срок;
      10) обеспечивать работникам профессиональную подготовку, переподготовку и повышение их квалификации в соответствии с настоящим Кодексом;
      11) на возмещение своих затрат, связанных с обучением работника, если это оговорено условиями договора обучения.
      2. Работодатель обязан:
      1) соблюдать требования трудового законодательства Республики Казахстан, соглашений, коллективного, трудового договоров, изданных им актов;
      2) при приеме на работу заключать трудовые договоры с работниками в порядке и на условиях, установленных настоящим Кодексом;
      3) требовать при приеме на работу документы, необходимые для заключения трудового договора в соответствии со статьей 31 настоящего Кодекса;
      4) предоставить работнику работу, обусловленную трудовым договором;
      5) своевременно и в полном размере выплачивать работнику заработную плату и иные выплаты, предусмотренные нормативными правовыми актами Республики Казахстан, трудовым, коллективным договорами, актами работодателя;
      6) знакомить работника с правилами трудового распорядка в организации, иными актами работодателя, имеющими непосредственное отношение к работе (трудовой функции) работника, и коллективным договором;
      7) рассматривать предложения представителей работников и предоставлять представителям работников полную и достоверную информацию, необходимую для ведения коллективных переговоров, заключения коллективных договоров, а также контроля за их выполнением;
      8) вести коллективные переговоры в порядке, установленном настоящим Кодексом, заключать коллективный договор;
      9) обеспечивать работникам условия труда в соответствии с трудовым законодательством Республики Казахстан, трудовым, коллективным договорами;
      10) обеспечивать работников оборудованием, инструментами, технической документацией и иными средствами, необходимыми для исполнения трудовых обязанностей за счет собственных средств;
      11) предоставлять информацию уполномоченному органу по вопросам занятости в соответствии с требованиями законодательства о занятости;
      12) выполнять предписания государственных инспекторов труда;
      13) приостанавливать работу, если ее продолжение создает угрозу жизни, здоровью работника и иных лиц;
      14) осуществлять обязательное социальное страхование работников;
      15) страховать работника от несчастных случаев при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей;
      16) предоставлять работнику ежегодный оплачиваемый трудовой отпуск;
      17) обеспечить сохранность и сдачу в государственный архив документов, подтверждающих трудовую деятельность работников, и сведений об удержании и отчислении денег на их пенсионное обеспечение;
      18) предупреждать работника о вредных и (или) опасных условиях труда и возможности профессионального заболевания;
      19) принимать меры по предотвращению рисков на рабочих местах и в технологических процессах, проводить профилактические работы с учетом производственного и научно-технического прогресса;
      20) вести учет рабочего времени, в том числе сверхурочных работ, во вредных, опасных условиях труда, на тяжелых работах, выполняемых каждым работником;
      21) возмещать вред, причиненный жизни и здоровью работника, при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей в соответствии с настоящим Кодексом и законодательством Республики Казахстан;
      22) беспрепятственно допускать должностных лиц уполномоченного государственного органа по труду и местного органа по инспекции труда, представителей работников, технических инспекторов по охране труда для проведения проверок состояния безопасности, условий и охраны труда в организациях и соблюдения законодательства Республики Казахстан о безопасности и охране труда, а также для расследования несчастных случаев, связанных с трудовой деятельностью и профессиональных заболеваний;
      23) обеспечить ведение реестров или других документов, определяемых работодателем, в которых указываются фамилия, имя, отчество (если указано в документе, удостоверяющем личность) и дата рождения работников моложе восемнадцати лет;
      24) осуществлять сбор, обработку и защиту персональных данных работника в соответствии с законодательством Республики Казахстан;
      25) осуществлять внутренний контроль по безопасности и охране труда.
      3. Работодатель имеет иные права и исполняет иные обязанности, предусмотренные настоящим Кодексом.

Особенная часть Раздел 2. Трудовые отношения Глава 4. Трудовой договор

Статья 23. Предмет трудового договора

По трудовому договору работник выполняет работу (трудовую функцию) по соответствующей квалификации, специальности, должности за вознаграждение и соблюдает трудовой распорядок, а работодатель обеспечивает условия труда, своевременно и в полном объеме выплачивает работнику заработную плату и осуществляет иные выплаты, предусмотренные трудовым законодательством Республики Казахстан, трудовым, коллективным договорами, соглашением сторон.

Статья 24. Гарантии равенства прав и возможностей
при заключении трудового договора

1. Запрещается нарушение равенства прав и возможностей при заключении трудового договора.
2. Беременность, наличие детей в возрасте до трех лет, несовершеннолетие, инвалидность не могут ограничивать право заключения трудового договора, за исключением случаев, предусмотренных настоящим Кодексом.

Статья 25. Запреты и ограничения на трудоустройство

      1. Не допускается заключение трудового договора:
      1) на выполнение работы, противопоказанной лицу по состоянию здоровья на основании медицинского заключения;
      2) с гражданами, не достигшими восемнадцатилетнего возраста, на тяжелые работы, работы с вредными и (или) опасными условиями труда, а также на должности и работы, предусматривающие полную материальную ответственность работника за необеспечение сохранности имущества и других ценностей работодателя, а также на работах, выполнение которых может причинить вред их здоровью и нравственному развитию (игорный бизнес, работа в ночных развлекательных заведениях, производство, перевозка и торговля алкогольной продукцией, табачными изделиями, наркотическими средствами, психотропными веществами и прекурсорами).
      Запрещаются переноска и передвижение работниками, не достигшими восемнадцатилетнего возраста, тяжестей, превышающих установленные для них предельные нормы;
      3) с гражданами, лишенными права занимать определенную должность или заниматься определенной деятельностью в соответствии с вступившим в законную силу приговором суда;
      4) с иностранцами и лицами без гражданства, временно пребывающими на территории Республики Казахстан, до получения разрешения местного исполнительного органа на привлечение иностранной рабочей силы либо иностранным работником на трудоустройство в порядке, установленном Правительством Республики Казахстан, а также до получения разрешения трудовому иммигранту, выдаваемого органами внутренних дел в порядке, установленном Министерством внутренних дел Республики Казахстан, или без соблюдения ограничений или изъятий, установленных законами Республики Казахстан;
      5) с иностранными студентами и стажерами, временно пребывающими на территории Республики Казахстан, не представившими справки из организации образования с указанием формы обучения или принимающей организации о прохождении профессиональной подготовки и (или) стажировки и разрешения на пребывание с целью получения образования;
      6) с иностранцами и лицами без гражданства, временно пребывающими на территории Республики Казахстан, не представившими разрешения на въезд и пребывание с целью воссоединения семьи и документ, подтверждающий состояние в признаваемом законодательством Республики Казахстан браке с гражданином Республики Казахстан;
      7) на выполнение работ (оказание услуг) в домашнем хозяйстве одним работодателем - физическим лицом одновременно более чем с пятью трудовыми иммигрантами.
      2. Не допускается трудоустройство в коммерческую организацию, за исключением государственных организаций и организаций, в уставном капитале которых доля государства составляет более пятидесяти процентов, в том числе в национальных управляющих холдингах, национальных холдингах, национальных компаниях, национальных институтах развития, акционером которых является государство, их дочерних организациях, более пятидесяти процентов голосующих акций (долей участия) которых принадлежат им, а также юридических лицах, более пятидесяти процентов голосующих акций (долей участия) которых принадлежит указанным дочерним организациям, лица в течение одного года после прекращения им государственной службы, если за последний год перед прекращением государственной службы в период выполнения государственных функций указанное лицо в силу своих должностных полномочий непосредственно осуществляло контроль в форме проверок деятельности данной коммерческой организации либо деятельность данной коммерческой организации была непосредственно связана с указанным лицом в соответствии с его компетенцией.
      3. На работу в государственные предприятия на праве хозяйственного ведения, национальные управляющие холдинги, национальные институты развития, национальные холдинги и национальные компании, а также их дочерние организации на должность, связанную с исполнением управленческих функций, не может быть принято лицо, ранее совершившее коррупционное преступление.
      4. К трудовой деятельности в сфере образования, воспитания и развития, организации отдыха и оздоровления, физической культуры и спорта, медицинского обеспечения, оказания социальных услуг, культуры и искусства с участием несовершеннолетних не допускаются лица, имеющие или имевшие судимость, подвергающиеся или подвергавшиеся уголовному преследованию (за исключением лиц, уголовное преследование в отношении которых прекращено на основании пунктов 1), 2) части первой статьи 35 Уголовно-процессуального кодекса Республики Казахстан) за преступления: убийство, умышленное причинение вреда здоровью, против здоровья населения и нравственности, половой неприкосновенности, за экстремистские или террористические преступления, торговлю людьми.
      5. Запрещается трудоустройство женщин на тяжелые работы, работы с вредными и (или) опасными условиями труда согласно Списку работ, на которых запрещается применение труда женщин.
      Запрещаются подъем и перемещение вручную женщинами тяжестей, превышающих установленные для них предельные нормы.
      6. Не допускается заключение трудового договора о работе по совместительству с работниками, не достигшими восемнадцатилетнего возраста, и с работниками, занятыми на тяжелых работах, работах с вредными и (или) опасными условиями труда.

Статья 26. Отличие трудового договора
от иных видов договоров

      Отличительными признаками трудового договора от иных видов договоров является наличие в нем одного из следующих условий:
      1) выполнение работником работы (трудовой функции) по определенной квалификации, специальности, профессии или должности;
      2) выполнение обязательств лично с подчинением трудовому распорядку;
      3) получение работником заработной платы за труд.

Статья 27. Содержание трудового договора

      1. Трудовой договор должен содержать:
      1) реквизиты сторон:
      фамилию, имя, отчество (при его наличии) работодателя - физического лица, адрес его постоянного места жительства и сведения о регистрации по месту жительства, наименование, номер и дату выдачи документа, удостоверяющего личность;
      индивидуальный идентификационный номер (бизнес-идентификационный номер);
      наименование работодателя - юридического лица и его место нахождения, номер и дату государственной регистрации работодателя - юридического лица, бизнес-идентификационный номер;
      фамилию, имя, отчество (при его наличии) работника, адрес его постоянного места жительства и сведения о регистрации по месту жительства, наименование, номер, дату выдачи документа, удостоверяющего его личность, индивидуальный идентификационный номер;
      2) работу по определенной специальности, профессии, квалификации или должности (трудовую функцию);
      3) место выполнения работы;
      4) срок трудового договора;
      5) дату начала работы;
      6) режим рабочего времени и времени отдыха;
      7) размер и иные условия оплаты труда;
      8) характеристику условий труда, гарантии и льготы, если работа относится к тяжелым и (или) выполняется во вредных и (или) опасных условиях;
      9) права и обязанности работника;
      10) права и обязанности работодателя;
      11) порядок изменения и прекращения трудового договора;
      12) ответственность сторон;
      13) дату заключения и порядковый номер.
      2. По соглашению сторон в трудовой договор могут включаться и иные условия, не противоречащие законодательству Республики Казахстан.
      3. При изменении реквизитов сторон вносятся соответствующие изменения в трудовой договор.

Статья 28. Условие о неконкуренции

      1. По соглашению сторон между работодателем и работником может заключаться договор о неконкуренции, которым предусматривается обязательство работника не осуществлять деятельность, способную нанести ущерб работодателю.
      2. В договоре о неконкуренции устанавливаются ограничения и условия их принятия, а также может устанавливаться компенсация на период действия этого условия, за исключением случаев, когда условие о неконкуренции предусмотрено законодательством Республики Казахстан.
      3. Перечень должностей и работ, занимаемых или выполняемых работниками, с которыми может заключаться договор о неконкуренции утверждается актом работодателя.

Статья 29. Срок трудового договора

      1. Трудовой договор может быть заключен:
      1) на неопределенный срок;
      2) на определенный срок не менее одного года, кроме случаев, установленных подпунктами 3), 4), 5), 6), 7), 8) настоящего пункта.
      При истечении срока трудового договора стороны вправе продлить его на неопределенный или определенный срок не менее одного года.
      В случае если при истечении срока действия трудового договора ни одна из сторон в течение последнего рабочего дня (смены) письменно не уведомила о прекращении трудовых отношений, то он считается продленным на тот же срок, на который был ранее заключен.
      Количество продлений срока трудового договора, заключенного на определенный срок не менее одного года, не может превышать двух раз.
      3) на время выполнения определенной работы.
      Срок трудового договора определяется указанием на событие, которое должно наступить при выполнении определенной работы;
      4) на время замещения временно отсутствующего работника;
      5) на время выполнения сезонной работы;
      6) в пределах устанавливаемых законодательством Республики Казахстан сроков разрешений на привлечение иностранной рабочей силы, иностранному работнику на трудоустройство, выданных местным исполнительным органом, либо разрешения трудовому мигранту, выданного органами внутренних дел;
      7) субъекты малого предпринимательства могут заключать трудовые договоры с работниками на определенный срок без ограничения, предусмотренного подпунктом 2) пункта 1 настоящей статьи;
      8) трудовой договор с руководителем исполнительного органа юридического лица заключается собственником имущества юридического лица или уполномоченным им лицом (органом) либо уполномоченным органом юридического лица или уполномоченным им лицом на срок и в порядке, установленными законами Республики Казахстан, учредительными документами или соглашением сторон.
      В случае если при истечении срока действия трудового договора, заключенного с руководителем исполнительного органа юридического лица, ни одна из сторон не позднее последнего рабочего дня до истечения срока действия трудового договора не потребовала прекращения трудовых отношений, то трудовой договор продлевается на срок до принятия решения учредителями, собственником имущества юридического лица или уполномоченного им лица (органа) либо уполномоченного органа юридического лица об избрании (назначении, утверждении в должности) нового руководителя, либо того же лица, если иной срок продления не определен указанным решением.
      2. Если в трудовом договоре не оговорен срок его действия, договор считается заключенным на один год.
      3. С работником, достигшим пенсионного возраста и обладающим высоким профессиональным и квалификационным уровнем, с учетом его работоспособности, работодателем трудовой договор может продлеваться ежегодно.

Статья 30. Возраст, с которого допускается заключение
трудового договора

      1. Заключение трудового договора допускается с гражданами, достигшими шестнадцатилетнего возраста.
      2. Трудовой договор может быть заключен с:
      1) гражданами, достигшими пятнадцати лет, в случаях получения ими основного среднего, общего среднего образования в организации среднего образования;
      2) учащимися, достигшими четырнадцатилетнего возраста, для выполнения в свободное от учебы время работы, не причиняющей вреда здоровью и не нарушающей процесса обучения;
      3) с лицами, не достигшими четырнадцатилетнего возраста, в организациях кинематографии, театрах, театральных и концертных организациях, цирках для участия в создании и (или) исполнении произведений без ущерба здоровью и нравственному развитию с соблюдением условий, определенных подпунктом 2) пункта 2 настоящей статьи.
      3. В случаях, определенных пунктом 2 настоящей статьи, наряду с несовершеннолетним, трудовой договор должен подписываться одним из его родителей, опекуном, попечителем или усыновителем.

Статья 31. Документы, необходимые для заключения
трудового договора

      1. Для заключения трудового договора необходимы следующие документы:
      1) удостоверение личности или паспорт (свидетельство о рождении для лиц, не достигших шестнадцатилетнего возраста).
      Оралманы представляют удостоверение оралмана, выданное местными исполнительными органами;
      2) вид на жительство или удостоверение лица без гражданства (для иностранцев и лиц без гражданства, постоянно проживающих на территории Республики Казахстан) либо удостоверение беженца;
      3) документ об образовании, квалификации, наличии специальных знаний или профессиональной подготовки при заключении трудового договора на работу, требующую соответствующих знаний, умений и навыков;
      4) документ, подтверждающий трудовую деятельность (для лиц, имеющих трудовой стаж);
      5) документ воинского учета (для военнообязанных и лиц, подлежащих призыву на воинскую службу);
      6) документ о прохождении предварительного медицинского освидетельствования (для лиц, обязанных проходить такое освидетельствование в соответствии с настоящим Кодексом и законодательством Республики Казахстан);
      7) копия документа, подтверждающего регистрацию по месту жительства либо временного проживания;
      8) справка о наличии либо отсутствии судимости при заключении трудового договора в сфере образования, воспитания, организации отдыха и оздоровления, физической культуры и спорта, медицинского обеспечения, оказания социальных услуг, культуры и искусства с участием несовершеннолетних за преступления: убийство, умышленное причинение вреда здоровью, против здоровья населения и нравственности, половой неприкосновенности, за экстремистские или террористические преступления, торговлю людьми;
      9) справка о наличии либо отсутствии судимости при поступлении на гражданскую службу, на работу в государственные предприятия на праве хозяйственного ведения, национальные управляющие холдинги, национальные институты развития, национальные холдинги и национальные компании, а также их дочерние организации на должность, связанную с исполнением управленческих функций, за коррупционное преступление.
      2. Для заключения трудового договора о работе по совместительству с другим работодателем работник представляет справку о характере и условиях труда по основному месту работы (место работы, должность, условия труда).
      3. Работодатель не вправе требовать документы, не предусмотренные пунктом 1 настоящей статьи, за исключением случаев, предусмотренных законами и иными нормативными актами Республики Казахстан.
      4. В случае согласия работника на хранение подлинников документов у работодателя либо временного их оставления для выполнения установленных законодательством Республики Казахстан процедур работодатель выдает работнику письменное обязательство о возврате документов.

Статья 32. Порядок заключения, изменения и дополнения
трудового договора

      1. Трудовой договор заключается в письменной форме не менее чем в двух экземплярах и подписывается сторонами. По одному экземпляру трудового договора хранится у работника и работодателя.
      2. Внесение изменений и дополнений в трудовой договор, в том числе при переводе на другую работу, осуществляется сторонами в письменной форме в виде дополнительного соглашения в порядке, предусмотренном пунктом 1 настоящей статьи.
      Уведомление об изменении условий трудового договора подается одной из сторон трудового договора и рассматривается другой стороной в течение трех рабочих дней со дня его подачи. Сторона, получившая уведомление об изменении условий трудового договора, в том числе при переводе на другую работу, обязана в установленный в настоящей статье срок сообщить другой стороне о принятом решении.
      3. Фактическое допущение к работе осуществляется только после подписания сторонами трудового договора.
      В случае отсутствия и (или) неоформления надлежащим образом трудового договора по вине работодателя он несет ответственность в порядке, установленном законами Республики Казахстан. В этом случае трудовые отношения считаются возникшими с того дня, когда работник приступил к работе.
      4. Признание трудового договора недействительным по вине работодателя не влечет за собой утраты бывшим работником права на оплату труда, компенсационную выплату за неиспользованные дни оплачиваемого ежегодного трудового отпуска, иные выплаты и льготы. Признание недействительными отдельных условий трудового договора не влечет недействительности трудового договора в целом.

Статья 33. Оформление приема на работу

Прием на работу оформляется актом работодателя, издаваемым на основании заключенного трудового договора.

Статья 34. Документы, подтверждающие трудовую
деятельность работника

      Документом, подтверждающим трудовую деятельность работника, может быть любой из следующих:
      1) трудовая книжка;
      2) трудовой договор с отметкой работодателя о дате и основании его прекращения;
      3) выписки из актов работодателя, подтверждающих возникновение и прекращение трудовых отношений на основе заключения и прекращения трудового договора;
      4) выписки из ведомости выдачи заработной платы работникам;
      5) послужной список (перечень сведений о работе, трудовой деятельности работника), подписанный работодателем, заверенный печатью организации;
      6) выписки из единого накопительного пенсионного фонда о перечисленных обязательных пенсионных взносах;
      7) сведения из Государственного фонда социального страхования о произведенных социальных отчислениях;
      8) архивная справка, содержащая сведения о трудовой деятельности работника.

Статья 35. Условие об испытательном сроке в
трудовом договоре

      1. При заключении трудового договора в трудовом договоре может быть установлено условие об испытательном сроке в целях проверки соответствия квалификации работника поручаемой работе. Испытательный срок начинается с начала действия трудового договора.
      2. Испытательный срок включается в трудовой стаж работника и не может превышать трех месяцев. Для руководителей организаций и их заместителей, главных бухгалтеров и их заместителей, руководителей филиалов, представительств организаций испытательный срок может быть увеличен до шести месяцев.
      3. Испытательный срок приостанавливается на период, когда работник фактически отсутствовал на работе.

Статья 36. Результат испытания при приеме на работу

1. При отрицательном результате работы работника в период испытательного срока работодатель вправе расторгнуть с ним трудовой договор, уведомив его в письменной форме.
2. Если срок испытания истек и ни одна из сторон не уведомила о расторжении трудового договора, то работник считается прошедшим испытательный срок.

Статья 37. Перевод работника на другую работу

      1. Переводом работника на другую работу является:
      1) изменение работы (трудовой функции) работника, то есть выполнение работы по другой должности, специальности, профессии, квалификации;
      2) поручение иной работы, при выполнении которой изменяются условия труда (размер заработной платы, режим рабочего времени и времени отдыха, льготы и другие условия), обусловленные трудовым договором;
      3) перевод в обособленное структурное подразделение работодателя;
      4) перевод в другую местность вместе с работодателем.
      2. Перевод работника на другую работу допускается с согласия работника, оформляется внесением соответствующих изменений в трудовой договор и актом работодателя, за исключением случаев, предусмотренных настоящим Кодексом.
      3. Не допускается перевод работника на другую работу при противопоказаниях для работника по состоянию здоровья, подтвержденных медицинским заключением.

Статья 38. Перевод работника в другую местность вместе
с работодателем

1. Работодатель обязан письменно уведомить работника о предстоящем переезде работодателя в другую местность не позднее чем за один месяц, если трудовым, коллективным договорами не предусмотрен более длительный срок уведомления.
2. В случае письменного отказа работника от перевода в другую местность вместе с работодателем трудовой договор с работником прекращается по основанию, предусмотренному подпунктом 1) пункта 1 статьи 57 настоящего Кодекса.

Статья 39. Прикомандирование работника к другому
юридическому лицу

      Прикомандирование - выполнение работником (прикомандированным) работы по определенной специальности, квалификации или должности (трудовой функции), обусловленной трудовым договором, либо по другой должности, специальности, квалификации у другого юридического лица, за исключением ограничений, предусмотренных законодательством Республики Казахстан.
      В целях обеспечения выполнения определенных задач, допускается прикомандирование работников:
      1) в юридическое лицо, акции (доля участия) которого прямо или косвенно принадлежат юридическому лицу, из которого прикомандирован работник;
      2) в юридическое лицо, которому прямо или косвенно принадлежат голосующие акции (доли участия) юридического лица, из которого прикомандирован работник.
      2. Перечень должностей и численность прикомандированных работников устанавливается письменным соглашением между юридическими лицами, в зависимости от целей прикомандирования.
      3. Условия, порядок и срок прикомандирования работника определяются приложением к соглашению, указанному в пункте 2 настоящей статьи, которое подписывается между юридическими лицами и прикомандированным работником.
      4. За прикомандированным работником сохраняется место работы (должность) у работодателя, который осуществляет прикомандирование.
      5. Прикомандирование допускается только с письменного согласия сторон трудового договора, путем подписания дополнительного соглашения к трудовому договору с указанием изменения места выполнения работы на период прикомандирования. По окончании срока прикомандирования работодатель обязуется предоставить работнику место работы (должность), которое (-ую) работник занимал до прикомандирования.
      6. На период прикомандирования на работника распространяется режим рабочего времени и времени отдыха юридического лица, к которому он прикомандирован, за исключением продолжительности и порядка предоставления ежегодного оплачиваемого трудового отпуска.
      7. В случае нарушения прикомандированным работником трудовой дисциплины юридическое лицо в течение трех рабочих дней уведомляет работодателя прикомандированного работника с предоставлением подтверждающих документов для принятия решения о привлечении его к дисциплинарной ответственности в соответствии с трудовым законодательством Республики Казахстан.
      8. При несчастном случае, происшедшем с прикомандированным работником, организация расследования несчастного случая возлагается на юридическое лицо, к которому работник был прикомандирован, с участием представителя работодателя.

Статья 40. Временный перевод на другую работу в случае
производственной необходимости

Работодатель в случае производственной необходимости, в том числе временного замещения отсутствующего работника, имеет право переводить работника без его согласия на срок до трех месяцев в течение календарного года на другую, не обусловленную трудовым договором и не противопоказанную ему по состоянию здоровья работу в той же организации, в той же местности либо в структурное подразделение работодателя, расположенное в другой местности, с оплатой труда по выполняемой работе, но не ниже средней заработной платы по прежней работе.
При временном переводе в структурное подразделение работодателя, расположенное в другой местности, работнику выплачивается компенсация в размерах, предусмотренных статьей 128 настоящего Кодекса.

Статья 41. Временный перевод на другую работу
в случае простоя

1. Работодатель в случае простоя имеет право переводить работника без его согласия на период простоя на другую, не противопоказанную по состоянию здоровья работу.
2. При переводе в случае простоя оплата труда работнику производится по выполняемой работе.

Статья 42. Временный перевод на другую работу
по состоянию здоровья

1. В связи с травмой, профессиональным заболеванием или иным повреждением здоровья, полученным в связи с исполнением трудовых обязанностей, или иным повреждением здоровья, не связанным с производством, на основании медицинского заключения, работодатель обязан до восстановления трудоспособности или установления инвалидности либо установления утраты профессиональной трудоспособности, временно перевести работника на более легкую работу либо освободить его от работы на условиях, оговоренных в трудовом, коллективном договорах.
2. В случае письменного отказа работника от временного перевода на более легкую работу при получении в связи с исполнением трудовых обязанностей травмы, профессионального заболевания или иного повреждения здоровья, либо вследствие ухудшения здоровья, не связанного с производством, трудовой договор с работником прекращается по основанию, предусмотренному подпунктом 3) пункта 1 статьи 57 настоящего Кодекса.

Статья 43. Временный перевод на другую работу
беременных женщин

Работодатель на основании медицинского заключения обязан перевести беременную женщину на другую работу, с сохранением средней заработной платы. В случае отказа беременной женщины от предложенного работодателем перевода на другую работу она подлежит освобождению от противопоказанной работы без сохранения заработной платы до предоставления отпуска по беременности и родам.
До предоставления беременной женщине другой работы либо ввиду отсутствия вакансии, она подлежит освобождению от работы с сохранением средней заработной платы за все пропущенные вследствие этого рабочие дни за счет средств работодателя.

Статья 44. Перемещение работника на другое рабочее место.
Изменение наименования должности (работы)

1. Не требует согласия работника перемещение его на другое рабочее место либо в другое структурное подразделение в той же местности либо поручение работы на другом механизме или агрегате в пределах должности, специальности, профессии, квалификации, обусловленной трудовым договором.
2. Изменение наименования должности (работы) работника, структурного подразделения, изменение структуры управления, не влекущее для работника изменения условий труда, могут осуществляться работодателем без согласия работника.

Статья 45. Изменение условий труда

      1. В связи с изменениями в организации производства, связанными с реорганизацией или изменением экономических, технологических условий, условий организации труда и (или) сокращением объема работ у работодателя допускается изменение условий труда работника при продолжении им работы в соответствии с его специальностью или профессией соответствующей квалификации. При изменении условий труда вносятся соответствующие дополнения и изменения в трудовой договор.
      2. Работодатель обязан письменно уведомить работника об изменении условий труда, произошедшем по причинам, указанным в пункте 1 настоящей статьи, не позднее чем за один месяц, если трудовым, коллективным договорами не предусмотрен более длительный срок уведомления.
      3. В случае письменного отказа работника от продолжения работы в связи с изменением условий труда трудовой договор с работником прекращается по основанию, предусмотренному подпунктом 2) пункта 1 статьи 57 настоящего Кодекса.
      В случае, если обстоятельства, указанные в пункте 1 настоящей статьи, могут повлечь сокращение численности или штата работников, работодатель в целях сохранения рабочих мест имеет право вводить режим неполного рабочего времени.

     Статья 46. Трудовые отношения при изменении наименования,
                 ведомственной принадлежности работодателя,
                 смене собственника акций (долей участия)
                 юридического лица, реорганизации работодателя

В случаях изменения наименования, ведомственной принадлежности работодателя, смены собственника акций (долей участия) юридического лица, реорганизации работодателя трудовые отношения с работниками продолжаются без изменений.

Статья 47. Отстранение от работы

      1. В случаях, предусмотренных законами Республики Казахстан, работодатель обязан отстранить работника от работы на основании актов соответствующих уполномоченных государственных органов.
      2. Помимо случаев, предусмотренных в пункте 1 настоящей статьи, работодатель обязан отстранить от работы работника:
      1) находящегося на работе в состоянии алкогольного, наркотического, токсикоманического опьянения (их аналогов) или употребившего в течение рабочего дня вещества, вызывающие такое опьянение;
      2) не сдавшего экзамены по правилам безопасности и охраны труда или промышленной безопасности;
      3) не использующего средства индивидуальной и (или) коллективной защиты, предоставленные работодателем;
      4) не прошедшего медицинский осмотр либо предсменное медицинское освидетельствование, если они являются обязательными в соответствии с законодательством Республики Казахстан;
      5) в случае утраты права работником на управление транспортным средством или других разрешений, необходимых для выполнения работы, обусловленной трудовым договором;
      6) если его действия или бездействие могли повлечь за собой создание аварийной ситуации, нарушение правил охраны труда, пожарной безопасности либо безопасности движения на транспорте.
      3. Работодатель имеет право отстранить от работы работника, не обеспечившего сохранность имущества и других ценностей, переданных работнику на основании письменного договора о принятии на себя полной материальной ответственности.
      4. На период отстранения от работы работнику не сохраняется заработная плата и не выплачивается за счет средств работодателя пособие по временной нетрудоспособности.
      5. Отстранение работника от работы осуществляется актом работодателя на срок до выяснения и (или) устранения причин, послуживших основанием для отстранения.
      6. Заработная плата сохраняется за работником в случае его незаконного отстранения работодателем от работы.

Статья 48. Основания прекращения трудового договора

      Основаниями прекращения трудового договора являются:
      1) расторжение трудового договора по соглашению сторон;
      2) истечение срока трудового договора;
      3) расторжение трудового договора по инициативе работодателя;
      4) в связи с переводом работника к другому работодателю;
      5) расторжение трудового договора по инициативе работника;
      6) обстоятельства, не зависящие от воли сторон;
      7) отказ работника от продолжения трудовых отношений;
      8) переход работника на выборную работу (должность) или назначение его на должность, исключающую возможность продолжения трудовых отношений, кроме случаев, предусмотренных законами Республики Казахстан;
      9) нарушение условий заключения трудового договора.

Статья 49. Порядок расторжения трудового договора
по соглашению сторон

      1. Трудовой договор может быть расторгнут по соглашению сторон.
      2. Сторона трудового договора, изъявившая желание расторгнуть трудовой договор по соглашению сторон, направляет уведомление другой стороне трудового договора. Сторона, получившая уведомление, обязана в течение трех рабочих дней в письменной форме сообщить другой стороне о принятом решении. Дата расторжения трудового договора по соглашению сторон определяется по согласованию между работником и работодателем.
      3. По соглашению с работником в трудовом договоре может быть предусмотрено право работодателя на расторжение трудового договора без соблюдения требований, установленных пунктом 2 настоящей статьи, с компенсационной выплатой, размер которой определяется в трудовом договоре.

Статья 50. Порядок прекращения трудового договора
по истечении срока

      1. Трудовой договор, заключенный на определенный срок, прекращается в связи с истечением его срока.
      2. В случае, если на день истечения срока трудового договора, заключенного на определенный срок не менее одного года, беременная женщина представит медицинское заключение о беременности сроком двенадцать и более недель, а также работник, имеющий ребенка в возрасте до трех лет (усыновивший, удочеривший ребенка) и пожелавший использовать свое право на отпуск без сохранения заработной платы по уходу за ребенком, представит письменное заявление о продлении срока трудового договора, кроме случаев замещения отсутствующего работника, то работодатель обязан продлить срок трудового договора по день окончания отпуска по уходу за ребенком.
      3. Датой истечения срока трудового договора, заключенного на время выполнения определенной работы, является день завершения работы.
      4. Датой истечения срока трудового договора, заключенного на время замещения временно отсутствующего работника, является рабочий день, предшествующий дню выхода на работу работника, за которым сохранялось место работы.

Статья 51. Основания расторжения трудового договора по
инициативе работодателя

      1. Трудовой договор с работником по инициативе работодателя может быть расторгнут в случаях:
      1) ликвидации работодателя - юридического лица либо прекращения деятельности работодателя - физического лица;
      2) сокращения численности или штата работников;
      3) снижения объема производства, выполняемых работ и оказываемых услуг, повлекшего ухудшение экономического состояния организации;
      4) несоответствия работника занимаемой должности или выполняемой работе вследствие недостаточной квалификации, подтвержденной результатами аттестации;
      5) повторного непрохождения работником проверки знаний по вопросам безопасности и охраны труда или промышленной безопасности;
      6) несоответствия работника занимаемой должности или выполняемой работе вследствие состояния здоровья, препятствующего продолжению данной работы и исключающего возможность ее продолжения;
      7) отрицательного результата работы в период испытательного срока;
      8) отсутствия работника на работе без уважительной причины в течение трех и более часов подряд за один рабочий день (рабочую смену);
      9) нахождения работника на работе в состоянии алкогольного, наркотического, психотропного, токсикоманического опьянения (их аналогов), в том числе в случаях употребления в течение рабочего дня веществ, вызывающих состояние алкогольного, наркотического, токсикоманического опьянения (их аналогов);
      10) отказа от прохождения медицинского освидетельствования для установления факта употребления веществ, вызывающих состояние алкогольного, наркотического, токсикоманического опьянения, подтвержденного соответствующим актом;
      11) нарушения работником правил охраны труда или пожарной безопасности либо безопасности движения на транспорте, которое повлекло или могло повлечь тяжкие последствия, включая травмы и аварии;
      12) совершения работником по месту работы хищения (в том числе мелкого) чужого имущества, умышленного его уничтожения или повреждения, установленного вступившим в законную силу приговором или постановлением суда;
      13) совершения виновных действий или бездействия работника, обслуживающего денежные или товарные ценности, если эти действия или бездействие дают основания для утраты доверия к нему со стороны работодателя;
      14) совершения работником, выполняющим воспитательные функции, аморального проступка, не совместимого с продолжением данной работы;
      15) разглашения работником сведений, составляющих государственные секреты и иную охраняемую законом тайну, ставших ему известными в связи с выполнением трудовых обязанностей;
      16) повторного неисполнения или повторного либо ненадлежащего исполнения без уважительных причин трудовых обязанностей работником, имеющим дисциплинарное взыскание;
      17) представления работником работодателю заведомо ложных документов или сведений при заключении трудового договора, либо переводе на другую работу, если подлинные документы или сведения могли являться основаниями для отказа в заключении трудового договора или переводе на другую работу;
      18) нарушения трудовых обязанностей руководителем исполнительного органа работодателя, его заместителем либо руководителем подразделения работодателя (филиалов, представительств и иных подразделений работодателя, определенных актом работодателя), повлекшего причинение материального ущерба работодателю;
      19) прекращения допуска работника к государственным секретам в случаях, установленных законами Республики Казахстан;
      20) неявки работника на работу более двух месяцев подряд вследствие временной нетрудоспособности, за исключением случаев нахождения работника в отпуске по беременности и родам, а также, если заболевание входит в перечень заболеваний, для которых установлен более длительный срок нетрудоспособности, утверждаемый уполномоченным государственным органом в области здравоохранения.
      За работником, утратившим трудоспособность в связи с травмой или профессиональным заболеванием, место работы (должность) сохраняется до восстановления трудоспособности или установления инвалидности;
      21) совершения работником коррупционного правонарушения, исключающего в соответствии с судебным актом возможность дальнейшей работы, за исключением случаев, прямо предусмотренных законами Республики Казахстан;
      22) продолжения работником участия в забастовке после доведения до его сведения решения суда о признании забастовки незаконной либо о приостановке забастовки;
      23) решения собственника имущества юридического лица либо уполномоченного собственником лица (органа) или уполномоченного органа юридического лица о прекращении полномочий руководителя исполнительного органа, а также других работников, назначаемых (избираемых) собственником имущества или уполномоченным им лицом (органом) либо уполномоченным органом юридического лица;
      24) достижения работником пенсионного возраста, установленного законом Республики Казахстан, с правом ежегодного продления срока трудового договора по взаимному согласию сторон;
      25) отсутствия работника на работе более одного месяца по неизвестным работодателю причинам.
      2. Трудовой договор о работе по совместительству может быть расторгнут по инициативе работодателя в случае заключения трудового договора с работником, для которого эта работа будет являться основной.

Статья 52. Порядок расторжения трудового договора по
инициативе работодателя

      1. Работодатель по основаниям, предусмотренным подпунктами 1), 2) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса, обязан письменно уведомить работника о расторжении трудового договора не менее чем за один месяц, если в трудовом, коллективном договорах не предусмотрен более длительный срок уведомления. С письменного согласия работника расторжение трудового договора может быть произведено до истечения срока уведомления.
      2. При расторжении трудового договора по основанию, предусмотренному подпунктом 3) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса, работодатель обязан письменно уведомить работников о расторжении трудового договора за пятнадцать рабочих дней, если в трудовом, коллективном договорах не предусмотрен более длительный срок уведомления. По соглашению сторон срок уведомления может быть заменен выплатой заработной платы, пропорциональной неотработанному сроку. В уведомлении работодатель обязан указать причины, послужившие основанием для расторжения трудового договора.
      Расторжение трудового договора по данному основанию возможно при одновременном соблюдении следующих условий:
      1) закрытие структурного подразделения (цеха, участка);
      2) отсутствие возможности перевода работника на другую работу;
      3) письменное уведомление не менее чем за один месяц представителей работников с указанием причин, послуживших основанием для расторжения трудового договора (наличие непосредственной связи между экономическими изменениями на предприятии и необходимостью расторжения трудового договора)
      3. Расторжение трудового договора по инициативе работодателя из-за несоответствия работника занимаемой должности или выполняемой работе вследствие недостаточной квалификации в соответствии с подпунктом 4) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса должно основываться на решении аттестационной комиссии, в составе которой должен участвовать представитель работников, если иное не установлено законами Республики Казахстан.
      Порядок, условия и периодичность проведения аттестации работников определяются коллективным договором или актом работодателя.
      4. Расторжение трудового договора при повторном непрохождении работником проверки знаний по безопасности и охране труда и (или) промышленной безопасности в соответствии с подпунктом 5) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса, должно быть подтверждено решением экзаменационной комиссии в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
      5. Для расторжения трудового договора в соответствии с подпунктом 6) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса несоответствие работника занимаемой должности или выполняемой работе вследствие состояния здоровья, препятствующего продолжению данной работы, должно быть подтверждено медицинским заключением в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
      6. Расторжение трудового договора по основаниям, предусмотренным подпунктами 8), 9), 10), 11), 12), 13), 14), 15), 16), 17), 18) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса, производится с соблюдением порядка применения дисциплинарного взыскания, предусмотренного статьей 64, и требований статьи 65 настоящего Кодекса.
      7. Расторжение трудового договора по основанию, предусмотренному подпунктом 9) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса, должно быть подтверждено медицинским заключением.
      Решение о направлении работника на медицинское освидетельствование принимается лицом, уполномоченным работодателем. В случае отказа работника от прохождения медицинского освидетельствования составляется соответствующий акт.
      8. Расторжение трудового договора в соответствии с подпунктом 20) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса допускается после предъявления работником листка временной нетрудоспособности.
      9. Расторжение трудового договора в соответствии с подпунктом 24) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса допускается в течение одного месяца со дня достижения работником пенсионного возраста, установленного законом Республики Казахстан, с выплатой компенсации в размере, определяемом трудовым, коллективным договорами и (или) актом работодателя.
      10. Расторжение трудового договора в соответствии с подпунктом 26) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса допускается в случае отсутствия работника на работе более одного месяца и непредоставления им информации о причинах отсутствия в течение десяти календарных дней со дня направления работодателем работнику акта об отсутствии письмом с уведомлением.

Статья 53. Ограничение возможности расторжения трудового
договора по инициативе работодателя

1. Не допускается расторжение трудового договора по инициативе работодателя в период временной нетрудоспособности и пребывания работника в отпуске, за исключением случаев, предусмотренных подпунктами 1), 18), 20) и 23) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса.
2. Расторжение трудового договора по инициативе работодателя по основаниям, предусмотренным подпунктами 2) и 3) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса, не допускается с беременными женщинами, предоставившими работодателю справку о беременности, женщинами, имеющими детей в возрасте до трех лет, одинокими матерями, воспитывающими ребенка в возрасте до четырнадцати лет (ребенка-инвалида до восемнадцати лет), иными лицами, воспитывающими указанную категорию детей без матери.

     Статья 54. Основание и порядок прекращения трудового
                договора в связи с переводом работника к
                другому работодателю

      1. Трудовой договор с работником прекращается в связи с его переводом к другому работодателю:
      1) более пятидесяти процентов акций (доли участия) которого прямо или косвенно принадлежат юридическому лицу, с которым прекращается трудовой договор;
      2) которому прямо или косвенно принадлежат более пятидесяти процентов акций (доли участия) юридического лица, с которым прекращается трудовой договор.
      2. Основанием для прекращения трудового договора является письменное заявление работника, письменное подтверждение приглашения на работу к другому работодателю. Дата прекращения трудового договора определяется по соглашению сторон.

Статья 55. Порядок расторжения трудового договора по
инициативе работника

      1. Работник вправе по своей инициативе расторгнуть трудовой договор, уведомив об этом работодателя письменно не менее чем за один месяц, за исключением случаев, предусмотренных пунктом 3 настоящей статьи. В трудовом договоре допускается установление более длительного срока уведомления работником работодателя о расторжении трудового договора.
      2. Трудовой договор по инициативе работника может быть расторгнут до истечения срока уведомления, предусмотренного пунктом 1 настоящей статьи с письменного согласия работодателя.
      3. Работник вправе письменно уведомить работодателя о невыполнении работодателем условий трудового договора. В случае, если по истечении семидневного срока со дня письменного уведомления неисполнение условий трудового договора работодателем продолжается, работник вправе расторгнуть трудовой договор, письменно уведомив работодателя не позднее чем за три рабочих дня.
      4. В течение срока уведомления, предусмотренного настоящей статьей, с согласия работодателя, работник в письменной форме вправе отозвать заявление о расторжении трудового договора.
      5. По истечении срока уведомления, указанного в настоящей статье, работник вправе прекратить работу, кроме случаев незавершения приема-передачи имущества (документации) работодателя по вине материально ответственных лиц. Днем расторжения трудового договора с материально ответственными работниками является день завершения приема - передачи имущества (документации) работодателя.

Статья 56. Основания прекращения трудового договора по
обстоятельствам, не зависящим от воли сторон

      1. Трудовой договор подлежит прекращению по следующим обстоятельствам, не зависящим от воли сторон:
      1) при отзыве местными исполнительными органами разрешения на привлечение иностранной рабочей силы либо истечения срока действия вида на жительство;
      2) при вступлении в законную силу приговора суда, которым работник либо работодатель - физическое лицо осужден к наказанию, исключающему возможность продолжения трудовых отношений;
      3) в случае смерти работника либо работодателя - физического лица, а также в случае объявления судом работника либо работодателя - физического лица умершим или признания безвестно отсутствующим;
      4) в случае признания судом работника недееспособным или ограниченно дееспособным, в результате которого работник не имеет возможности продолжения прежней работы;
      5) в случае восстановления на работе работника, ранее выполнявшего эту работу;
      6) при призыве (поступлении) работника на срочную воинскую службу, службу в правоохранительные и специальные государственные органы со дня предъявления работником соответствующего документа не позднее чем в трехдневный срок.
      2. Датой прекращения трудового договора по основаниям, указанным в подпунктах 2), 3), 4) пункта 1 настоящей статьи, является дата вступления в законную силу приговора, решения суда или дата смерти.

     Статья 57. Основания прекращения трудового договора
                 при отказе работника от продолжения
                 трудовых отношений

      1. Трудовой договор с работником подлежит прекращению при отказе работника от продолжения трудовых отношений в случаях:
      1) отказа работника от перевода в другую местность вместе с работодателем;
      2) отказа работника от продолжения работы в связи с изменением условий труда;
      3) отказа работника от временного перевода на другую работу при получении в связи с исполнением трудовых обязанностей травмы, профессионального заболевания или ином повреждении здоровья, не связанном с производством.
      2. Прекращение трудового договора допускается только при письменном отказе работника от продолжения трудовых отношений либо наличии акта об отсутствии письменного согласия работника.
      3. Не допускается прекращение трудового договора по обстоятельствам, указанным в пункте 1 настоящей статьи, в период временной нетрудоспособности работника (в том числе по беременности и родам) и отпуска.

     Статья 58. Порядок расторжения трудового договора в
                 связи с переходом работника на выборную работу
                 (должность) или назначением его на должность

Трудовой договор с работником расторгается в связи с его переходом на выборную работу (должность) или назначением на должность, если законами Республики Казахстан для лиц, занимающих такие должности, установлен запрет на занятие иных оплачиваемых должностей.
Основанием являются уведомление работником работодателя и акт избрания или назначения работника на работу (должность).

     Статья 59. Основания прекращения трудового договора
                 вследствие нарушения условий заключения
                 трудового договора

      Трудовой договор подлежит прекращению вследствие нарушения условий заключения трудового договора, если это нарушение исключает возможность продолжения трудовых отношений в случаях:
      1) заключения трудового договора на выполнение работы, противопоказанной работнику по состоянию здоровья на основании медицинского заключения;
      2) заключения трудового договора на выполнение работы в нарушение вступившего в законную силу приговора или постановления суда, которым лицо лишено права занимать определенные должности или заниматься определенной деятельностью;
      3) заключения трудового договора с иностранцами и лицами без гражданства без получения в установленном порядке разрешения на привлечение иностранной рабочей силы или без соблюдения ограничений или изъятий, установленных законами Республики Казахстан;
      4) заключения трудового договора с лицом, указанным в пункте 2 статьи 25 настоящего Кодекса;
      5) заключения трудового договора с лицом, указанным в пункте 3 статьи 25 настоящего Кодекса;
      6) заключения трудового договора с лицом, указанным в пункте 4 статьи 25 настоящего Кодекса;
      7) в других случаях, предусмотренных законами Республики Казахстан и иными нормативными правовыми актами.

Статья 60. Оформление прекращения трудового договора

      1. Прекращение трудового договора оформляется актом работодателя, за исключением прекращения трудового договора в случае смерти (объявления судом умершим или признания безвестно отсутствующим) работодателя - физического лица и прекращения трудового договора с домашними работниками.
      2. В акте работодателя должно быть указано основание прекращения трудового договора в соответствии с настоящим Кодексом.
      3. Копия акта работодателя о прекращении трудового договора вручается работнику либо направляется ему письмом с уведомлением в течение трех рабочих дней.

Статья 61. Выдача документов, связанных c
трудовой деятельностью

      1. В день прекращения трудового договора работодатель обязан выдать документ, подтверждающий трудовую деятельность работника.
      2. По требованию работника (в том числе бывшего) работодатель обязан в течение пяти рабочих дней с момента обращения выдать справку с указанием специальности (квалификации, должности), времени работы и размера заработной платы, характеристику-рекомендацию, содержащую сведения о квалификации работника и его отношении к работе, а также другие документы, предусмотренные настоящим Кодексом.
      3. При ликвидации, банкротстве работодателя - юридического лица, прекращении деятельности работодателя - физического лица работодатель обязан при наличии задолженности перед работником выдать справку о размере образовавшейся задолженности по заработной плате и иным выплатам, оформленную надлежащим образом.

Глава 5. Трудовой распорядок. Дисциплина труда

Статья 62. Правила трудового распорядка

1. Правила трудового распорядка утверждаются работодателем.
2. В правилах трудового распорядка устанавливаются рабочее время и время отдыха работников, условия обеспечения трудовой дисциплины, иные вопросы регулирования трудовых отношений.

Статья 63. Дисциплинарные взыскания

      1. За совершение работником дисциплинарного проступка работодатель вправе применять следующие виды дисциплинарных взысканий:
      1) замечание;
      2) выговор;
      3) строгий выговор;
      4) расторжение трудового договора по инициативе работодателя по основаниям, предусмотренным подпунктами 8), 9), 10), 11), 12), 13), 14), 15), 16), 17), 18) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса.
      2. Применение дисциплинарных взысканий, не предусмотренных настоящим Кодексом и иными законами Республики Казахстан, не допускается.

Статья 64. Порядок применения дисциплинарных взысканий

      1. Дисциплинарное взыскание налагается работодателем путем издания акта работодателя.
      2. До применения дисциплинарного взыскания работодатель обязан затребовать от работника письменное объяснение. Если по истечении двух рабочих дней письменное объяснение работником не предоставлено, то составляется соответствующий акт.
      Непредоставление работником объяснения не является препятствием для применения дисциплинарного взыскания.
      3. За каждый дисциплинарный проступок к работнику может быть применено только одно дисциплинарное взыскание.
      4. Акт работодателя о наложении на работника дисциплинарного взыскания не может быть издан в период:
      1) временной нетрудоспособности работника;
      2) освобождения работника от работы на время выполнения государственных или общественных обязанностей;
      3) нахождения работника в отпуске или межвахтовом отдыхе;
      4) нахождения работника в командировке.
      5. Акт о наложении дисциплинарного взыскания объявляется работнику, подвергнутому дисциплинарному взысканию, под роспись в течение трех рабочих дней со дня его издания. В случае отказа работника подтвердить своей подписью ознакомление с актом работодателя об этом делается соответствующая запись в акте о наложении дисциплинарного взыскания.
      В случае невозможности ознакомить работника лично с актом работодателя о наложении дисциплинарного взыскания работодатель обязан направить работнику копию акта о наложении дисциплинарного взыскания письмом с уведомлением в течение трех рабочих дней со дня издания акта работодателя.

Статья 65. Срок наложения и действия
дисциплинарного взыскания

      1. Дисциплинарное взыскание на работника налагается непосредственно за обнаружением дисциплинарного проступка, но не позднее одного месяца со дня его обнаружения, за исключением случаев, предусмотренных пунктом 4 статьи 64 настоящего Кодекса и другими законами Республики Казахстан.
      В случаях, предусмотренных статьей 176 настоящего Кодекса, дисциплинарные взыскания налагаются не позднее одного месяца со дня вступления в законную силу решения суда о признании забастовки незаконной.
      2. Дисциплинарное взыскание не может быть применено позднее шести месяцев со дня совершения дисциплинарного проступка, а в случаях, установленных законами Республики Казахстан, или установления дисциплинарного проступка по результатам ревизии или проверки финансово-хозяйственной деятельности работодателя - позднее одного года со дня совершения работником дисциплинарного проступка. В указанные сроки не включается время производства по уголовному делу.
      3. Течение срока наложения дисциплинарного взыскания приостанавливается на время отсутствия работника на работе в связи с временной нетрудоспособностью, освобождением от работы для выполнения государственных или общественных обязанностей, нахождением в отпуске, командировке или межвахтовом отдыхе.
      4. Срок действия дисциплинарного взыскания не может превышать шесть месяцев со дня его применения, за исключением расторжения трудового договора по основаниям, предусмотренным настоящим Кодексом.
      5. Работодатель, наложивший на работника дисциплинарное взыскание, вправе снять его досрочно путем издания акта работодателя.

Глава 6. Рабочее время

Статья 66. Понятия, используемые в настоящей главе

      В настоящей главе используются следующие понятия:
      1) рабочее время – время, в течение которого работник в соответствии с актами работодателя и условиями трудового договора выполняет трудовые обязанности, а также иные периоды времени, которые в соответствии с настоящим Кодексом, коллективным договором, актом работодателя отнесены к рабочему времени;
      2) сменная работа – работа в две либо в три или четыре рабочих смены в течение суток;
      3) суммированный учет рабочего времени – учет рабочего времени путем его суммирования за установленный работодателем учетный период;
      4) сверхурочная работа – работа, выполняемая работником по инициативе работодателя за пределами установленной продолжительности рабочего времени (сверх нормального количества рабочих часов за учетный период).

Статья 67. Рабочее время

1. К рабочему времени также относятся подготовительно-заключительные работы (получение наряда-задания, материалов, инструментов, ознакомление с техникой, документацией, подготовка и уборка рабочего места, сдача готовой продукции и другие), перерывы, предусмотренные технологией, организацией труда; правилами охраны и безопасности труда; время присутствия или ожидания работы на рабочем месте, когда работник не располагает свободно своим временем; дежурства в праздничные и выходные дни; дежурства на дому, а также другие периоды, определяемые трудовым, коллективным договорами, актами работодателя либо нормативными правовыми актами Республики Казахстан.
2. Рабочее время может быть нормальной продолжительности, сокращенной, меньшей продолжительности и неполным.

Статья 68. Нормальная продолжительность рабочего времени

      1. Нормальная продолжительность рабочего времени не должна превышать 40 часов в неделю.
      2. В трудовом договоре может предусматриваться меньшая продолжительность рабочего времени с оплатой как за нормальную продолжительность рабочего времени.
      3. Суммарная продолжительность ежедневной работы по месту основной работы и работы по совместительству не должна превышать норму продолжительности ежедневной работы, установленную пунктом 4 статьи 71 настоящего Кодекса, более чем на 4 часа.

Статья 69. Сокращенная продолжительность рабочего времени
для отдельных категорий работников

      1. Для работников, не достигших восемнадцатилетнего возраста, устанавливается сокращенная продолжительность рабочего времени:
      1) для работников в возрасте от четырнадцати до шестнадцати лет - не более 24 часов в неделю;
      2) для работников в возрасте от шестнадцати до восемнадцати лет - не более 36 часов в неделю.
      2. Для работников, занятых на тяжелых работах, работах с вредными и (или) опасными условиями труда, устанавливается сокращенная продолжительность рабочего времени не более 36 часов в неделю.
      Список производств, цехов, профессий и должностей, перечень тяжелых работ, работ с вредными и (или) опасными условиями труда, работа в которых дает право на сокращенную продолжительность рабочего времени, а также порядок его предоставления определяются уполномоченным государственным органом по труду.
      Установленная настоящим пунктом сокращенная продолжительность рабочего времени распространяется на работников, труд которых в тяжелых, вредных, опасных условиях подтвержден результатами аттестации рабочих мест.
      3. Работникам-инвалидам первой и второй группы устанавливается сокращенная продолжительность рабочего времени — не более 36 часов в неделю.
      Продолжительность ежедневной работы (рабочей смены) работников-инвалидов первой и второй группы не может превышать семь часов.
      4. Оплата труда работников при установлении им сокращенной продолжительности рабочего времени производится в соответствии с настоящим Кодексом.

Статья 70. Неполное рабочее время

      1. При заключении трудового договора, а также в процессе трудовых отношений по письменному соглашению между работником и работодателем работнику может устанавливаться неполное рабочее время.
      Неполным рабочим временем считается время, которое меньше нормальной продолжительности, установленной настоящим Кодексом, в том числе:
      1) неполный рабочий день, то есть уменьшение нормы продолжительности ежедневной работы (рабочей смены);
      2) неполная рабочая неделя, то есть сокращение числа рабочих дней в рабочей неделе;
      3) одновременное уменьшение нормы продолжительности ежедневной работы (рабочей смены) и сокращение числа рабочих дней в рабочей неделе.
      2. Работа на условиях неполного рабочего времени не влечет для работника ограничений в продолжительности оплачиваемого ежегодного трудового отпуска, исчисления трудового стажа и других трудовых прав, установленных настоящим Кодексом, трудовым, коллективным договорами, соглашениями.
      3. Работодатель по письменному заявлению беременной женщины, одного из родителей (усыновителя, удочерителя), имеющего ребенка (детей) в возрасте до трех лет, предоставляет им режим неполного рабочего времени.

Статья 71. Режим рабочего времени

      1. Для работников устанавливается пятидневная рабочая неделя с двумя выходными днями. При пятидневной рабочей неделе продолжительность ежедневной работы (смены) определяется актом работодателя с учетом специфики работы и с соблюдением установленной продолжительности рабочей недели.
      2. В организациях, где по характеру производств и условиям работы введение пятидневной рабочей недели нецелесообразно, устанавливается шестидневная рабочая неделя с одним выходным днем.
      3. Пятидневная или шестидневная рабочая недели устанавливаются работодателем в соответствии с условиями трудового и коллективного договоров или актом работодателя.
      4. Продолжительность ежедневной работы не может превышать 8 часов, за исключением случаев, предусмотренных настоящим Кодексом и иными Законами Республики Казахстан.
      5. Продолжительность ежедневной работы (рабочей смены), время начала и окончания ежедневной работы (рабочей смены), время перерывов в работе определяются с соблюдением условий, установленными правилами трудового распорядка организации, трудовым, коллективным договорами.
      6. Для творческих работников профессиональных организаций искусства и культурного досуга, работников средств массовой информации, спортсменов, тренеров может устанавливаться иная продолжительность ежедневной работы (рабочей смены) в соответствии с трудовым законодательством Республики Казахстан, актами работодателя, коллективным или трудовым договорами.

Статья 72. Разделение ежедневной работы
(рабочей смены) на части

      1. Разделение ежедневной работы (рабочей смены) на части допускается:
      1) на работах с различной интенсивностью работы;
      2) по инициативе работника, если это связано с его социально-бытовыми и иными личными потребностями.
      2. При разделении ежедневной работы (рабочей смены) на части общая продолжительность рабочего времени не должна превышать установленную продолжительность ежедневной работы (рабочей смены).
      3. Виды работ, где производится разделение ежедневной работы (рабочей смены) на части, количество и продолжительность перерывов в работе, а также виды и размеры компенсационных выплат работникам за работу с такими условиями определяются трудовым, коллективным договорами.
      Перерывы, связанные с разделением ежедневной работы (рабочей смены) на части предоставляются для отдыха работников и не относятся к рабочему времени.

Статья 73. Сменная работа

      1. Сменная работа может устанавливаться в случаях, когда длительность производственного процесса превышает допустимую продолжительность ежедневной работы.
      2. При сменной работе продолжительность рабочей смены, переход из одной рабочей смены в другую устанавливаются графиками сменности, утвержденными работодателем.
      3. Графики сменности доводятся работодателем до сведения работников не позднее чем за десять календарных дней до введения их в действие.
      4. Привлечение работника к работе в течение двух рабочих смен подряд запрещается.

Статья 74. Работа в режиме гибкого рабочего времени

      1. В целях сочетания социально-бытовых и личных потребностей работников с интересами производства для работников может устанавливаться режим гибкого рабочего времени.
      2. При режиме гибкого рабочего времени устанавливаются:
      1) фиксированное рабочее время;
      2) гибкое (переменное) рабочее время, в течение которого работник вправе по своему усмотрению выполнять трудовые обязанности;
      3) учетный период.
      3. Учетным периодом при гибком рабочем времени признается период, в пределах которого должна быть соблюдена в среднем установленная для данной категории работников норма продолжительности рабочего времени.
      4. Учетный период при гибком рабочем времени не может превышать шесть месяцев.
      5. Продолжительность ежедневной работы (рабочей смены) и (или) еженедельной работы в режиме гибкого рабочего времени может быть больше или меньше нормы ежедневной и (или) еженедельной продолжительности рабочего времени.
      6. Продолжительность фиксированного рабочего времени, гибкого (переменного) рабочего времени, учетный период в режиме гибкого рабочего времени устанавливаются актом работодателя, трудовым или коллективным договорами.

Статья 75. Суммированный учет рабочего времени

      1. Суммированный учет рабочего времени применяется в непрерывно действующих производствах, цехах, участках и на некоторых видах работ, где по условиям производства (работы) не может быть соблюдена установленная для данной категории работников ежедневная или еженедельная продолжительность рабочего времени.
      2. Учетным периодом при суммированном учете рабочего времени признается период, в пределах которого должна быть соблюдена в среднем установленная для данной категории работников норма ежедневной и (или) еженедельной продолжительности рабочего времени.
      3. Учетным периодом при суммированном учете рабочего времени может быть любой календарный период, но не более чем один год или период выполнения определенной работы.
      4. При установлении суммированного учета рабочего времени обязательным является соблюдение продолжительности отдыха работника между окончанием работы и ее началом в следующий рабочий день (рабочую смену).
      5. Порядок работы при суммированном учете рабочего времени, категории работников, для которых устанавливается суммированный учет рабочего времени, определяются коллективным договором либо актом работодателя.
      6. Привлечение работников, не достигших возраста восемнадцати лет, к работе при суммированном учете рабочего времени не допускается.
      7. Применение суммированного учета рабочего времени для беременных женщин не допускается, если продолжительность рабочего дня (рабочей смены) будет превышать восемь часов.
      8. Не допускается применение суммированного учета рабочего времени для работников-инвалидов первой группы.
      Не может устанавливаться суммированный учет рабочего времени работникам-инвалидам второй и третьей групп, если такой режим запрещен им на основании заключения экспертной профпатологической комиссии.

Статья 76. Работа в ночное время

      1. Ночным считается время с 22 часов до 6 часов.
      2. К работе в ночное время не допускаются: работники, не достигшие восемнадцатилетнего возраста; беременные женщины, предоставившие работодателю справку о беременности.
      3. Привлечение к работе в ночное время работников-инвалидов допускается только с их письменного согласия, при условии, что такая работа не запрещена им по состоянию здоровья в соответствии с медицинским заключением.
      4. Работодатель не вправе привлекать к работе в ночное время без письменного согласия следующих работников:
      1) женщин, имеющих детей в возрасте до семи лет, и других лиц, воспитывающих детей в возрасте до семи лет без матери;
      2) работников, воспитывающих детей-инвалидов до шестнадцати лет.

Статья 77. Сверхурочная работа

      1. Привлечение к сверхурочным работам допускается только с письменного согласия работника, за исключением случаев, предусмотренных пунктом 3 настоящей статьи.
      2. К сверхурочной работе не допускаются следующие работники:
      1) беременные женщины, предоставившие работодателю справку о беременности;
      2) не достигшие восемнадцатилетнего возраста;
      3) инвалиды.
      3. Сверхурочные работы без согласия работника допускаются в следующих случаях:
      1) при производстве работ, необходимых для обороны страны, а также для предотвращения чрезвычайных ситуаций, стихийного бедствия или производственной аварии либо немедленного устранения их последствий;
      2) для устранения иных обстоятельств, нарушающих нормальное функционирование водоснабжения, газоснабжения, теплоснабжения, энергоснабжения и других систем жизнеобеспечения;
      3) для продолжения работы при неявке сменяющего работника, если работа не допускает перерыва, с немедленным принятием мер к замене другим работником;
      4) для оказания экстренной и неотложной помощи гражданам, которым угрожает потеря здоровья или гибель.

Статья 78. Предельное количество сверхурочных работ

      1. Сверхурочные работы не должны превышать для каждого работника в течение суток два часа, а на тяжелых работах, работах с вредными и (или) опасными условиями труда – один час.
      2. Общая продолжительность сверхурочных работ не должна превышать двенадцать часов в месяц и сто двадцать часов в год.
      3. Ограничение предельного количества сверхурочных работ не распространяется на работы в случаях, предусмотренных подпунктом 1), 4) пункта 3 статьи 77 настоящего Кодекса.

Статья 79. Порядок ведения учета рабочего времени

      1. Работодатель обязан вести учет рабочего времени, фактически отработанного работником.
      2. Учету подлежит отработанное и неотработанное работником время. При этом отдельно учитываются время сверхурочных работ, работы в ночное время, выходные, праздничные дни, дни командировок.
      3. Форма и порядок ведения учета рабочего времени определяется работодателем.
      4. В случаях, когда в рабочее время работника включаются периоды выполнения работ не на рабочем месте либо их выполнение не может быть зафиксировано работодателем конкретным временем, эти периоды отмечаются в документах учета рабочего времени как выполнение объема работ, установленного трудовым договором.

Глава 7. Время отдыха

Статья 80. Понятия, используемые в настоящей главе

      В настоящей главе используются следующие понятия:
      время отдыха – время, в течение которого работник свободен от выполнения трудовых обязанностей и которое он может использовать по своему усмотрению;
      праздничные дни — дни национальных и государственных праздников Республики Казахстан;
      отпуск – освобождение работника от работы на определенный период для обеспечения ежегодного отдыха работника или социальных целей с сохранением за ним места работы (должности) и в случаях, установленных настоящим Кодексом, средней заработной платы.

Статья 81. Виды времени отдыха

      Видами времени отдыха являются:
      1) перерывы в течение рабочего дня (рабочей смены) – перерыв для отдыха и приема пищи; внутрисменные и специальные перерывы;
      2) ежедневный (междусменный) отдых;
      3) выходные дни (межвахтовый отдых);
      4) праздничные дни;
      5) отпуска.

Статья 82. Перерыв для отдыха и приема пищи

      1. В течение ежедневной работы (рабочей смены) работнику должен быть предоставлен один перерыв для отдыха и приема пищи продолжительностью не менее получаса.
      2. Время предоставления перерыва для отдыха и приема пищи, его продолжительность устанавливаются правилами трудового распорядка, трудовым, коллективным договорами.
      3. Время перерыва для отдыха и приема пищи не включается в рабочее время. На работах, где по условиям производства предоставление перерыва невозможно, работодатель обязан обеспечить работнику возможность отдыха и приема пищи в рабочее время в специально оборудованном месте. Перечень таких работ, порядок и место для отдыха и приема пищи устанавливаются коллективным договором или актами работодателя.

Статья 83. Внутрисменные и специальные перерывы

      1. На отдельных видах работ работникам предоставляются внутрисменные перерывы, обусловленные технологией и организацией производства и труда, которые включаются в рабочее время. Виды этих работ, продолжительность и порядок предоставления таких перерывов определяются коллективным договором или актами работодателя.
      2. Работникам, работающим в холодное или жаркое время года на открытом воздухе; в закрытых необогреваемых помещениях, а также занятым на погрузочно-разгрузочных работах, предоставляются специальные перерывы для обогрева либо охлаждения и отдыха, которые включаются в рабочее время. Работодатель обязан обеспечить оборудование помещений для обогрева, охлаждения и отдыха работников.
      3. Работающим женщинам, имеющим детей в возрасте до полутора лет, отцам (усыновителям, удочерителям), воспитывающим детей в возрасте до полутора лет без матери, предоставляются дополнительные перерывы для кормления ребенка (детей) не реже чем через каждые три часа работы следующей продолжительности:
      1) имеющим одного ребенка, — каждый перерыв не менее тридцати минут;
      2) имеющим двух или более детей, — каждый перерыв не менее одного часа.
      4. Перерывы для кормления ребенка (детей) по заявлению работника, указанного в пункте 3 настоящей статьи, присоединяются к перерыву для отдыха и приема пищи либо суммированные перерывы предоставляются в начале или конце рабочего дня (смены).
      5. Перерывы для кормления ребенка (детей) включаются в рабочее время. За время перерывов женщинам (отцам, усыновителям, удочерителям) сохраняется средняя заработная плата.

Статья 84. Продолжительность ежедневного
(междусменного) отдыха

Продолжительность ежедневного (междусменного) отдыха работника между окончанием работы и ее началом на следующий день (рабочую смену) не может быть менее двенадцати часов.

Статья 85. Выходные дни

      1. Работникам еженедельно предоставляются выходные дни.
      2. При пятидневной рабочей неделе работникам предоставляются два выходных дня в неделю, а при шестидневной рабочей неделе - один выходной день.
      3. При пятидневной и шестидневной рабочей неделе общим выходным днем является воскресенье. Второй выходной день при пятидневной рабочей неделе устанавливается коллективным договором или правилами трудового распорядка.
      4. Работникам (группе работников), занятым на непрерывных производствах или на производствах, остановка работы которых в выходные дни невозможна по производственно-техническим условиям или вследствие необходимости постоянного непрерывного обслуживания населения, выходные дни предоставляются в различные дни недели поочередно работникам согласно графикам сменности (графикам вахт), утвержденным актом работодателя.
      5. Первый день Курбан-айта, отмечаемого по мусульманскому календарю, 7 января - православное Рождество являются выходными днями независимо от применяемых режимов работы и графиков сменности (вахт).
      6. Работник, находящийся в командировке, пользуется выходными днями в соответствии с правилами трудового распорядка работодателя, к которому он направлен.

Статья 86. Работа в выходные и праздничные дни

      1. Для привлечения работников, работающих по графику сменности и (или) вахтовым методом по графику вахт, к работе в праздничные дни, а также в случаях, предусмотренных пунктом 5 статьи 85 настоящего Кодекса, письменное согласие работников и издание акта работодателя не требуется.
      Работа в выходные и праздничные дни допускается с письменного согласия работника или по его просьбе на основании акта работодателя, за исключением случаев, предусмотренных статьей 87 настоящего Кодекса и работников, работающих по графику сменности или графику вахт.
      2. За работу в выходные и праздничные дни работнику по его желанию предоставляется другой день отдыха или производится оплата в размере, указанном в статье 110 настоящего Кодекса.
      3. В целях рационального использования рабочего времени в период национальных и государственных праздников, а также в случаях, предусмотренных пунктом 5 статьи 85 настоящего Кодекса, Правительство Республики Казахстан вправе переносить выходные дни на другие рабочие дни.
      4. Запрещается привлечение беременных женщин, предоставивших работодателю справку о беременности к работе в выходные и праздничные дни.

     Статья 87. Исключительные случаи привлечения к работе
                 в выходные и праздничные дни
                 без согласия работника

      Привлечение к работе в выходные и праздничные дни без согласия работника допускается в следующих случаях:
      1) для предотвращения чрезвычайных ситуаций, стихийного бедствия или производственной аварии либо немедленного устранения их последствий;
      2) для предотвращения и расследования несчастных случаев, гибели или порчи имущества;
      3) для выполнения неотложных, заранее непредвиденных работ, от срочного выполнения которых зависит в дальнейшем нормальная работа организации в целом или его отдельных подразделений.

Статья 88. Виды отпусков

      1. Работникам предоставляются следующие виды отпусков:
      1) оплачиваемые ежегодные трудовые отпуска;
      2) социальные отпуска.
      2. Оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск предназначен для отдыха работника, восстановления работоспособности, укрепления здоровья и иных личных потребностей работника и предоставляется на определенное количество календарных дней с сохранением места работы (должности) и средней заработной платы.
      3. Работникам предоставляются следующие виды оплачиваемых ежегодных трудовых отпусков:
      1) основной оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск;
      2) дополнительный оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск.
      4. Под социальным отпуском понимается освобождение работника от работы на определенный период в целях создания благоприятных условий для материнства, ухода за детьми, получения образования без отрыва от производства и для иных социальных целей.
      5. Работникам предоставляются следующие виды социальных отпусков:
      1) отпуск без сохранения заработной платы;
      2) учебный отпуск;
      3) отпуск в связи с беременностью и рождением ребенка (детей), усыновлением (удочерением) новорожденного ребенка (детей).
      Период нахождения в социальном отпуске засчитывается в трудовой стаж, если иное не предусмотрено законами Республики Казахстан.
      6. Предоставление отпуска оформляется актом работодателя.

Статья 89. Продолжительность основного оплачиваемого
ежегодного трудового отпуска

Основной оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск работникам предоставляется продолжительностью двадцать четыре календарных дня, если большее количество дней не предусмотрено иными нормативными правовыми актами, трудовым, коллективным договорами и актами работодателя.

Статья 90. Дополнительные оплачиваемые ежегодные
трудовые отпуска

      1. Дополнительные оплачиваемые ежегодные трудовые отпуска предоставляются:
      1) работникам, занятым на тяжелых работах, работах с вредными и (или) опасными условиями труда, продолжительностью не менее шести календарных дней согласно списку производств, цехов, профессий и должностей, а также перечню тяжелых работ, работ с вредными и (или) опасными условиями труда.
      Дополнительные оплачиваемые ежегодные трудовые отпуска предоставляются работникам, труд которых в тяжелых, вредных, опасных условиях подтвержден результатами аттестации рабочих мест;
      2) инвалидам первой и второй групп продолжительностью не менее шести календарных дней.
      2. Иным категориям работников представление дополнительного ежегодного отпуска и его продолжительность могут устанавливаться законами Республики Казахстан.
      3. Трудовым, коллективным договорами работникам могут устанавливаться дополнительные оплачиваемые ежегодные трудовые отпуска поощрительного характера за длительную непрерывную работу, выполнение важных, сложных, срочных работ, а также работ иного характера.

Статья 91. Исчисление продолжительности оплачиваемого
ежегодного трудового отпуска

1. Продолжительность оплачиваемых ежегодных трудовых отпусков исчисляется в календарных днях без учета праздничных дней, приходящихся на дни трудового отпуска, независимо от применяемых режимов работы и графиков сменности.
2. При исчислении общей продолжительности оплачиваемого ежегодного трудового отпуска дополнительные оплачиваемые ежегодные трудовые отпуска суммируются с основным оплачиваемым ежегодным трудовым отпуском.

Статья 92. Исчисление трудового стажа при предоставлении
оплачиваемого ежегодного трудового отпуска

      В трудовой стаж, при предоставлении оплачиваемого ежегодного трудового отпуска, включаются:
      1) фактически проработанное время;
      2) время, когда работник фактически не работал, но за ним сохранялись место работы (должность) и заработная плата полностью или частично;
      3) время, когда работник фактически не работал в связи с временной нетрудоспособностью, в том числе время нахождения в отпуске по беременности и родам;
      4) время, когда работник фактически не работал перед восстановлением на работе.

Статья 93. Определение периода и порядок предоставления
оплачиваемых ежегодных трудовых отпусков

      1. Оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск работнику за первый и последующие годы работы по соглашению сторон предоставляется в любое время рабочего года.
      2. Рабочий год составляет двенадцать календарных месяцев, исчисленных с первого дня работы работника.
      3. По соглашению между работником и работодателем оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск может быть разделен на части. При этом одна из частей оплачиваемого ежегодного трудового отпуска должна быть не менее двух календарных недель продолжительности отпуска, предусмотренного в трудовом договоре работника.
      4. Оплата ежегодного трудового отпуска производится не позднее чем за три рабочих дня до его начала, а в случае предоставления трудового отпуска вне графика – не позднее трех рабочих дней со дня его предоставления.
      5. Работникам, работающим по трудовому договору о работе по совместительству, оплачиваемые ежегодные трудовые отпуска предоставляются одновременно с отпуском по основной работе.
      Если продолжительность оплачиваемого ежегодного трудового отпуска по трудовому договору о работе по совместительству меньше продолжительности отпуска по другой работе, работодатель по просьбе работника – совместителя предоставляет ему отпуск без сохранения заработной платы на дни, составляющие разницу в продолжительности отпусков.
      6. Предоставление отпуска, перенос либо отзыв из ежегодного оплачиваемого трудового отпуска оформляются актом работодателя.

Статья 94. Очередность предоставления оплачиваемых
ежегодных трудовых отпусков

1. Очередность предоставления оплачиваемых ежегодных трудовых отпусков работникам определяется ежегодно в соответствии с графиком отпусков, утверждаемым работодателем с учетом мнения работников, либо устанавливается вне графика отпусков по соглашению сторон.
2. В случае изменения графика отпусков в связи с производственной необходимостью работодатель обязан уведомить работника об этом не менее чем за две недели до начала трудового отпуска.

Статья 95. Случаи и порядок перенесения оплачиваемого
ежегодного трудового отпуска

      1. Оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск переносится полностью или в его части в случаях: временной нетрудоспособности работника; при отпуске по беременности и родам.
      2. Оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск (его часть) в случаях, предусмотренных пунктом 1 настоящей статьи, переносится по просьбе работника в период нахождения в оплачиваемом ежегодном трудовом отпуске. Перенесенный трудовой отпуск по соглашению сторон может быть присоединен к трудовому отпуску за следующий рабочий год или предоставлен по просьбе работника отдельно в текущем рабочем году.
      3. Запрещается непредоставление неиспользованного трудового отпуска либо его части в течение двух лет подряд.

Статья 96. Отзыв из оплачиваемого ежегодного
трудового отпуска

      1. Оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск может быть прерван работодателем в случае производственной необходимости только с письменного согласия работника.
      2. Неиспользованная в связи с отзывом часть оплачиваемого ежегодного трудового отпуска по соглашению сторон трудового договора предоставляется в течение текущего рабочего года или в следующем рабочем году в любое время либо присоединяется к оплачиваемому ежегодному трудовому отпуску за следующий рабочий год.
      3. При отзыве работника из оплачиваемого ежегодного трудового отпуска вместо предоставления неиспользованной части отпуска в другое время, по соглашению между работником и работодателем работнику производится компенсационная выплата за дни неиспользованной части оплачиваемого ежегодного трудового отпуска.
      4. Не допускается отзыв из оплачиваемого ежегодного трудового отпуска работника, не достигшего восемнадцатилетнего возраста, беременных женщин и работников, занятых на тяжелых работах, работах с вредными, опасными условиями труда.

     Статья 97. Реализация права на ежегодный оплачиваемый
                 трудовой отпуск и выплата компенсации при
                 прекращении трудового договора

1. Ежегодный оплачиваемый трудовой отпуск с последующим прекращением трудового договора в связи с истечением его срока может предоставляться в случае, когда время отпуска полностью или частично выходит за пределы срока трудового договора. Днем прекращения трудового договора в связи с истечением его срока считается последний день ежегодного оплачиваемого трудового отпуска.
2. При прекращении трудового договора работнику, который не использовал или использовал не полностью оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск (ежегодные трудовые отпуска), производится компенсационная выплата за неиспользованные им дни оплачиваемого ежегодного трудового отпуска (ежегодных трудовых отпусков).

Статья 98. Отпуск без сохранения заработной платы

      1. По соглашению сторон трудового договора на основании заявления работника ему может быть предоставлен отпуск без сохранения заработной платы.
      2. Продолжительность отпуска без сохранения заработной платы определяется по соглашению между работником и работодателем.
      3. На основании уведомления работника, работодатель обязан предоставить отпуск без сохранения заработной платы до пяти календарных дней при:
      1) регистрации брака;
      2) рождении ребенка;
      3) смерти близких родственников;
      4) в иных случаях, предусмотренных трудовым, коллективным договорами.

Статья 99. Учебный отпуск

1. Работникам, обучающимся в организациях образования, предоставляются учебные отпуска для подготовки и сдачи зачетов и экзаменов, выполнения лабораторных работ, подготовки и защиты дипломной работы (проекта), для прохождения программ подготовки военно-обученного резерва.
2. Оплата учебного отпуска определяется соглашениями, коллективным, трудовым договорами, договором обучения.

     Статья 100. Отпуска в связи с беременностью и рождением
                  ребенка (детей), усыновлением (удочерением)
                  новорожденного ребенка (детей)

      1. Беременным женщинам, женщинам, родившим ребенка (детей), женщинам (мужчинам), усыновившим или удочерившим новорожденного ребенка (детей), предоставляются следующие отпуска в связи с рождением ребенка:
      1) отпуск по беременности и родам;
      2) отпуск работникам, усыновившим или удочерившим новорожденного ребенка (детей);
      3) отпуск без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им возраста трех лет.
      2. Беременная женщина с даты, указанной в листе временной нетрудоспособности, дающем право на отпуск по беременности и родам оформляет его путем предоставления листа временной нетрудоспособности, подтверждающего право на данный вид отпуска. Отпуск предоставляется продолжительностью семьдесят календарных дней до родов и пятьдесят шесть (в случае осложненных родов или рождения двух или более детей — семьдесят) календарных дней после родов, если иное не установлено законами Республики Казахстан.
      Исчисление отпусков производится суммарно, и отпуск предоставляется женщине полностью независимо от числа дней, фактически использованных до родов, и продолжительности работы у работодателя.
      3. Работникам, усыновившим (удочерившим) новорожденного ребенка (детей), предоставляется (одному из родителей) отпуск за период со дня усыновления (удочерения) и до истечения пятидесяти шести дней со дня рождения ребенка.
      4. Работодатель оплачивает отпуск по беременности и родам, отпуск работникам, усыновившим (удочерившим) новорожденного ребенка (детей), с сохранением средней заработной платы, если это предусмотрено условиями трудового и (или) коллективного договора, актом работодателя, за вычетом суммы социальной выплаты на случай потери дохода в связи с беременностью и родами, усыновлением (удочерением) новорожденного ребенка (детей), осуществленной в соответствии с законодательством Республики Казахстан об обязательном социальном страховании.

Статья 101. Отпуск без сохранения заработной платы
по уходу за детьми

      1. Работодатель обязан предоставить отпуск без сохранения заработной платы работнику по уходу за ребенком до достижения им возраста трех лет:
      1) по выбору родителей — матери либо отцу ребенка;
      2) другому родственнику, фактически воспитывающему ребенка, оставшегося без попечения родителей, либо опекуну;
      3) работнику, усыновившему (удочерившему) новорожденного ребенка (детей).
      2. Отпуск без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им возраста трех лет предоставляется на основании письменного заявления работника с указанием его продолжительности и предоставлением документа, подтверждающего право на данный вид отпуска. Работник может использовать отпуск по уходу за ребенком полностью или по частям.
      3. На время отпуска без сохранения заработной платы по уходу за ребенком за работником сохраняется место работы (должность).
      4. В случае выхода на работу до истечения отпуска без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им возраста трех лет работник обязан предупредить работодателя о своем намерении за месяц до начала работы.

Глава 8. Нормирование и оплата труда

Статья 102. Нормирование труда

      1. Нормы труда (времени, выработки, трудоемкости, обслуживания, численности) являются мерой затрат труда и устанавливаются для работника соответствующей квалификации в соответствии с достигнутым уровнем техники, технологии, организации производства и труда.
      2. Разработка, введение, замена и пересмотр норм труда производится работодателем в установленном уполномоченным государственным органом по труду порядке.
      3. Нормы труда подлежат обязательной замене по мере проведения аттестации и рационализации рабочих мест, внедрения новой техники, технологии и организационно-технических мероприятий, обеспечивающих рост производительности труда.
      Достижение высокого уровня выработки продукции (оказания услуг) отдельными работниками за счет применения по своей инициативе новых приемов труда и совершенствования рабочих мест не является основанием для пересмотра ранее установленных норм труда.
      4. О введении работодателем новых норм труда работники извещаются не позднее чем за один месяц.
      5. При разработке норм труда должны обеспечиваться:
      1) качество норм труда, их оптимальное приближение к необходимым затратам труда;
      2) установление одинаковых норм труда на одни и те же работы, выполняемые в аналогичных организационно-технических условиях;
      3) прогрессивность норм труда на основе достижений науки и техники;
      4) охват нормированием труда тех видов работ, для которых возможно и целесообразно установление норм труда;
      5) техническая (научная) обоснованность норм труда.
      6. Нормы труда в организации, на услуги (товары, работы) которой вводится государственное регулирование тарифов (цен, ставок сборов), утверждаются работодателем по согласованию с уполномоченными государственными органами соответствующих сфер деятельности и с уполномоченным государственным органом по труду в установленном им порядке.
      7. Типовые нормы и нормативы по труду разрабатываются и утверждаются отраслевыми ассоциациями работодателей, единые, межотраслевые нормативы по труду для всех сфер деятельности утверждаются Национальной палатой предпринимателей Республики Казахстан в установленном уполномоченным государственным органом по труду порядке.
      8. Уполномоченный государственный орган по труду разрабатывает и утверждает единые межотраслевые нормативы численности работников, обеспечивающих техническое обслуживание и функционирование государственных органов.
      9. Квалификационные требования к работникам и сложность определенных видов работ устанавливаются на основе профессиональных стандартов, а при их отсутствии на основе Единого тарифно-квалификационного справочника работ и профессий рабочих, тарифно-квалификационных характеристик профессий рабочих, Квалификационного справочника должностей руководителей, специалистов и других служащих, а также типовых квалификационных характеристик должностей руководителей, специалистов и других служащих организаций.

Статья 103. Государственные гарантии в области
оплаты труда

      Государственные гарантии в области оплаты труда работников включают:
      1) минимальный размер месячной заработной платы;
      2) минимальный размер часовой заработной платы;
      3) оплату за работу в сверхурочное время;
      4) оплату за работу в праздничные и выходные дни;
      5) оплату за работу в ночное время;
      6) ограничение размера удержаний из заработной платы работника;
      7) порядок и сроки выплаты заработной платы.

Статья 104. Размер заработной платы

      1. Размер месячной заработной платы работника устанавливается дифференцированно в зависимости от квалификации работника, сложности, количества и качества выполняемой работы, а также условий труда. Размер месячной заработной платы максимальным размером не ограничивается.
      Заработная плата выплачивается работнику за фактически отработанное им время, учтенное в документах работодателя по учету рабочего времени.
      2. Размер месячной заработной платы работника, отработавшего полностью определенную на этот период норму рабочего времени и выполнившего нормы труда или трудовые обязанности, не может быть ниже минимального размера месячной заработной платы, установленного законом Республики Казахстан о республиканском бюджете на соответствующий финансовый год.

Статья 105. Установление минимального размера
заработной платы

      1. Минимальный размер месячной заработной платы, устанавливаемый ежегодно законом Республики Казахстан о республиканском бюджете на соответствующий финансовый год, не должен быть ниже прожиточного минимума и не включает в себя доплат и надбавок, компенсационных и социальных выплат, премий и других стимулирующих выплат и выплачивается пропорционально отработанному времени.
      2. Минимальный размер часовой заработной платы работника, выполнившего свои трудовые обязанности, не может быть ниже минимального размера месячной заработной платы, деленной на среднемесячное количество рабочих часов согласно балансу рабочего времени на соответствующий календарный год.
      3. Минимальный размер месячной заработной платы или размер месячной тарифной ставки работника первого разряда, предусмотренный условиями трудового, коллективного договоров и (или) актами работодателя, не может быть ниже минимального размера месячной заработной платы, установленного законом Республики Казахстан о республиканском бюджете на соответствующий финансовый год.

     Статья 106. Оплата труда работников, занятых на тяжелых
                  работах, работах с вредными,
                  опасными условиями труда

      1. Оплата труда работников, занятых на тяжелых работах, работах с вредными, опасными условиями труда, устанавливается в повышенном размере по сравнению с оплатой труда работников, занятых на работах с нормальными условиями труда, путем установления повышенных должностных окладов (ставок) или доплат, размер которых определяется коллективным договором или актом работодателя с учетом отраслевых коэффициентов, классифицирующих условия труда по степени вредности и опасности, определяемых отраслевым соглашением.
      2. Оплата труда работников, занятых на тяжелых работах, работах с вредными, опасными условиями труда в повышенном размере осуществляется согласно списку производств, цехов, профессий и должностей, а также перечню тяжелых работ, работ с вредными и (или) опасными условиями труда.
      3. Установленные настоящей статьей условия оплаты труда предоставляются работникам, труд которых в тяжелых, вредных, опасных условиях подтвержден результатами аттестации рабочих мест.

Статья 107. Почасовая оплата труда

1. Условиями трудового договора и (или) актом работодателя может устанавливаться почасовая оплата труда за фактически выполненные работы при неполном рабочем дне или его неполной загрузке, а также для оплаты работ временного или разового характера. При сокращенной продолжительности рабочего времени, для отдельных категорий работников, предусмотренных настоящим Кодексом, устанавливается почасовая оплата труда.
2. Оплата труда при суммированном учете рабочего времени производится за фактически отработанное количество рабочих часов по графику сменности (графику вахт). При этом начисление заработной платы производится по часовой тарифной ставке, рассчитанной исходя из тарифной ставки (должностного оклада) и месячной нормы рабочего времени в соответствии с балансом рабочего времени на соответствующий календарный год.

Статья 108. Системы оплаты труда

      1. Заработная плата работнику устанавливается трудовым договором в соответствии с действующими у работодателя системами оплаты труда.
      2. Система оплаты труда работников определяется условиями трудового, коллективного договоров и (или) актами работодателя.
      3. Для усиления повышения заинтересованности работников в увеличении эффективности производства и качества выполняемых работ работодателем могут вводиться системы премирования и другие формы стимулирования труда, определенные условиями коллективного договора и (или) актами работодателя.
      4. Система оплаты труда должна обеспечить долю основной заработной платы не менее 75 процентов в заработной плате работников без учета единовременных стимулирующих выплат.
      5. Условия оплаты труда, определенные трудовым, коллективным договорами, соглашениями, актами работодателя, не могут быть ухудшены по сравнению с условиями, установленными настоящим Кодексом и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан.

Статья 109. Оплата сверхурочной работы

При повременной оплате труда работа в сверхурочное время оплачивается в повышенном размере согласно условиям трудового или коллективного договоров и (или) акта работодателя, но не ниже чем в размере 1,25 исходя из дневной (часовой) ставки работника. При сдельной оплате труда доплата за работу в сверхурочное время производится в размере не ниже двадцати пяти процентов от установленной дневной (часовой) ставки работника.
По соглашению сторон за работу сверхурочно допускается предоставление часов отдыха.

Статья 110. Оплата работы в праздничные и выходные дни

Оплата работы в праздничные и выходные дни производится в повышенном размере согласно условиям трудового или коллективного договоров и (или) акта работодателя, но не ниже чем в размере 1, 25 исходя из дневной (часовой) ставки работника.

Статья 111. Оплата труда в ночное время

Каждый час работы в ночное время оплачивается в повышенном размере согласно условиям трудового или коллективного договоров и (или) акта работодателя, но не ниже чем в размере 1,25 исходя из дневной (часовой) ставки работника.

     Статья 112. Оплата труда при совмещении должностей
                  (расширении зоны обслуживания) и выполнении
                  обязанностей временно отсутствующего работника

      1. Работникам, выполняющим в одной и той же организации, наряду со своей основной работой, обусловленной трудовым договором, дополнительную работу по другой или такой же должности либо обязанности временно отсутствующего работника без освобождения от своей основной работы, производится доплата.
      2. Поручаемые работникам дополнительные работы могут осуществляться путем:
      1) совмещения должностей – выполнения работником наряду со своей основной работой, предусмотренной трудовым договором (должностной инструкцией), дополнительной работы по другой вакантной должности;
      2) расширения зон обслуживания - выполнения работником наряду со своей основной работой, предусмотренной трудовым договором (должностной инструкцией), дополнительной работы по такой же вакантной должности в течение установленной продолжительности рабочего дня (смены);
      3) исполнения обязанностей (замещения) временно отсутствующего работника – выполнения работником наряду со своей основной работой, предусмотренной трудовым договором (должностной инструкцией), дополнительной работы как по другой, так и по такой же должности.
      Доплата работникам за выполнение обязанностей временно отсутствующего работника не производится в случае, если замещение временно отсутствующего работника входит в должностные обязанности замещающего работника.
      3. Размеры доплат за совмещение должностей (расширение зоны обслуживания) или выполнение обязанностей временно отсутствующего работника устанавливаются работодателем по соглашению с работником исходя из объема выполняемой работы.

Статья 113. Оплата времени простоя

1. Порядок оформления простоя и условия оплаты времени простоя по причинам, не зависящим от работодателя и работника, определяются трудовым, коллективным договорами и устанавливаются в размере не ниже минимального размера заработной платы, по вине работодателя – в размере не менее пятидесяти процентов от средней заработной платы работника.
2. Время простоя, допущенного по вине работника, оплате не подлежит.

Статья 114. Порядок и сроки выплаты заработной платы

      1. Заработная плата выплачивается в денежной форме в национальной валюте Республики Казахстан не реже одного раза в месяц, не позже первой декады следующего месяца. Дата выплаты заработной платы предусматривается трудовым договором. При совпадении дня выплаты заработной платы с выходными или праздничными днями выплата производится накануне их.
      2. При выплате заработной платы работодатель обязан в письменной или электронной форме ежемесячно извещать каждого работника о составных частях заработной платы, причитающейся ему за соответствующий период, размерах и основаниях произведенных удержаний, в том числе сведения об удержанных и перечисленных обязательных пенсионных взносах, а также об общей денежной сумме, подлежащей выплате.
      3. При невыплате заработной платы работодателем в полном объеме и в сроки, которые установлены трудовым договором, работодатель выплачивает работнику задолженность и пеню за период задержки платежа. Размер пени рассчитывается исходя из ставки рефинансирования Национального Банка Республики Казахстан на день исполнения обязательств по выплате заработной платы и начисляется за каждый просроченный календарный день, начиная со следующего дня, когда выплаты должны быть произведены, и заканчивается днем выплаты.
      5. При прекращении трудового договора выплата сумм, причитающихся работнику от работодателя, производится не позднее трех рабочих дней после его прекращения.

Статья 115. Исчисление средней заработной платы работника

      1. Исчисление средней заработной платы как при пятидневной, так и при шестидневной рабочей неделе производится за фактически отработанное время из расчета среднего дневного (часового) заработка за соответствующий период с учетом установленных доплат и надбавок; премий и других стимулирующих выплат, носящих постоянный характер, предусмотренных системой оплаты труда.
      2. Для исчисления средней заработной платы расчетным периодом являются двенадцать календарных месяцев, предшествующих событию, с которым связана соответствующая оплата (выплата) согласно настоящему Кодексу. Для работников, проработавших менее двенадцати календарных месяцев, средняя заработная плата определяется за фактически отработанное время.
      В коллективном договоре могут быть предусмотрены и иные периоды для расчета средней заработной платы, если это не ухудшает положения работников.
      3. Для всех случаев определения средней заработной платы, предусмотренных настоящим Кодексом, уполномоченным государственным органом по труду устанавливается единый порядок ее исчисления.

Статья 116. Удержания из заработной платы

      1. Удержания из заработной платы работника производятся по решению суда, а также в случаях, предусмотренных законами Республики Казахстан и настоящей статьей Кодекса.
      2. Удержания из заработной платы работника для погашения его задолженности перед организацией, в которой он работает, могут производиться на основании акта работодателя:
      1) для погашения неизрасходованных и своевременно не возвращенных денежных сумм, выданных в связи с командировкой, а также в случае непредоставления подтверждающих расходы документов, связанных с командировкой;
      2) в случаях, предусматривающих возмещение работодателю затрат, связанных с обучением работника, при наличии договора обучения, пропорционально недоработанному сроку отработки при досрочном расторжении трудового договора;
      3) для возмещения неотработанного аванса, выданного работнику в счет заработной платы;
      4) в случаях, перенесения или отзыва работника из ежегодного оплачиваемого трудового отпуска, за исключением пункта 3 статьи 96 настоящего Кодекса;
      5) в иных случаях при наличии письменного согласия работника.
      3. При удержании из заработной платы по нескольким исполнительным листам, а также в случаях, предусмотренных законами Республики Казахстан, и настоящей статьей Кодекса, размер ежемесячного удержания не может превышать пятьдесят процентов причитающейся работнику заработной платы.

Глава 9. Профессиональная подготовка,
переподготовка и повышение квалификации

      Статья 117. Понятия, используемые в настоящей главе
      В настоящей главе используются следующие понятия:
      1) договор обучения – письменное соглашение между работодателем и обучаемым об условиях профессиональной подготовки, переподготовки и повышения квалификации;
      2) профессиональная подготовка – форма профессионального обучения, направленного на развитие личности для приобретения новых или измененных профессиональных навыков, необходимых для выполнения определенного вида работ;
      3) переподготовка – форма профессионального обучения, позволяющая освоить другую профессию или специальность;
      4) повышение квалификации – форма профессионального обучения, позволяющая поддерживать, расширять, углублять и совершенствовать ранее приобретенные профессиональные знания, умения и навыки;
      5) дуальное обучение – форма подготовки кадров, сочетающая обучение в организации образования с обязательными периодами обучения и практики на предприятии с предоставлением рабочих мест и оплатой труда обучающихся при равной ответственности предприятия, учебного заведения и обучающегося;
      6) договор о дуальном обучении – письменное соглашение между обучающимся, организацией, предоставляющей рабочее место для прохождения производственного обучения и практики, и учебным заведением регламентирующее условия и порядок прохождения производственной практики.

Статья 118. Профессиональные стандарты и
система квалификаций

      1. Национальная рамка квалификаций состоит из описания для каждого квалификационного уровня общих характеристик профессиональной деятельности.
      Отраслевая рамка квалификаций классифицирует в отрасли требования к квалификации специалиста по уровням в зависимости от сложности выполняемых работ и характера используемых знаний, умений и компетенции.
      Профессиональный стандарт – стандарт, определяющий в конкретной области профессиональной деятельности требования к уровню квалификации и компетентности, к содержанию, качеству и условиям труда.
      2. Разработка, введение, замена и пересмотр профессиональных стандартов производится объединением работодателей на основе отраслевых рамок квалификаций и утверждаются Национальной палатой предпринимателей Республики Казахстан в установленном уполномоченным государственным органом по труду порядке.
      3. Разработка и пересмотр национальной рамки квалификаций производится уполномоченным государственным органом по труду совместно с уполномоченным государственным органом в сфере образования и утверждается республиканской комиссией по социальному партнерству и регулированию социальных и трудовых отношений.
      4. Разработка отраслевой рамки квалификаций производится уполномоченными государственными органами и объединениями работодателей соответствующих сфер деятельности и утверждается отраслевыми комиссиями по социальному партнерству и регулированию социальных и трудовых отношений.

Статья 119. Профессиональная подготовка, переподготовка
и повышение квалификации

      1. Необходимость и объем профессиональной подготовки, переподготовки и повышения квалификации для функционирования и развития организации определяются работодателем.
      2. Работодатель проводит профессиональную подготовку, переподготовку и повышение квалификации работников или иных лиц, не состоящих с ним в трудовых отношениях (далее – обучаемый):
      1) непосредственно в организации;
      2) в организациях образования, реализующих образовательные программы технического и профессионального, послесреднего, высшего и послевузовского образования;
      3) в иных организациях, осуществляющих профессиональную подготовку, переподготовку и повышение квалификации кадров.
      3. Профессиональная подготовка, переподготовка и повышение квалификации обучаемых по направлению работодателя осуществляются за счет средств работодателя или иных средств, не запрещенных законодательством Республики Казахстан, в соответствии с договором обучения.
      4. Договор обучения должен содержать:
      1) указание на конкретную профессию, квалификацию, приобретаемую обучаемым;
      2) права и обязанности работодателя и обучаемого;
      3) срок обучения и срок отработки у работодателя после завершения обучения;
      4) порядок и случаи возмещения работодателю затрат, связанных с обучением, пропорционально недоработанному сроку отработки;
      5) гарантии и компенсационные выплаты, связанные с обучением;
      6) ответственность сторон.
      Договор обучения может содержать иные условия, определенные соглашением сторон.
      5. Работники, проходящие профессиональную подготовку, переподготовку и повышение квалификации, по соглашению с работодателем могут освобождаться от работы либо выполнять работу на условиях неполного рабочего времени.
      6. В соглашении, коллективном и (или) трудовом договорах могут предусматриваться льготы и компенсационные выплаты, связанные с обучением.

Статья 120. Дуальное обучение

      Дуальное обучение осуществляется в соответствии с договором о дуальном обучении между обучающимся, организацией, предоставляющей рабочее место для прохождения производственного обучения и практики, и учебным заведением.
      В период прохождения производственной практики на обучаемого распространяются Правила трудового распорядка организации.
      За время прохождения производственного обучения и практики в организации обучаемый выполняет определенные функциональные обязанности, которые засчитываются в трудовой стаж обучаемого и за это время может производиться компенсационная выплата.
      На лиц, проходящих производственное обучение и практику, распространяются требования по безопасности и охране труда.

Глава 10. Материальная ответственность сторон
трудового договора

Статья 121. Обязанность стороны трудового договора по
возмещению причиненного ущерба (вреда)

      1. Материальная ответственность стороны трудового договора за ущерб (вред), причиненный ею другой стороне трудового договора, наступает за ущерб (вред), причиненный в результате виновного противоправного поведения (действия или бездействия) и причинной связи между виновным противоправным поведением и причиненным ущербом (вредом), если иное не предусмотрено настоящим Кодексом и иными законами Республики Казахстан.
      2. Сторона трудового договора, причинившая ущерб (вред) другой стороне, возмещает его в соответствии с настоящим Кодексом и иными законами Республики Казахстан.
      3. В трудовом, коллективном договорах может конкретизироваться материальная ответственность работника и работодателя.
      4. Прекращение трудового договора после причинения ущерба (вреда) не влечет за собой освобождения стороны трудового договора от материальной ответственности по возмещению причиненного ущерба (вреда) другой стороне.

     Статья 122. Материальная ответственность работодателя
                  за ущерб, причиненный работнику незаконным
                  лишением его возможности трудиться

1. Работодатель обязан возместить работнику не полученную им заработную плату и иные причитающиеся ему выплаты в случае незаконных: перевода на другую работу, недопущения работника к рабочему месту, одностороннего изменения условий трудового договора, отстранения от работы, расторжения трудового договора.
2. Трудовым, коллективным договорами, могут быть установлены дополнительные случаи возмещения работодателем ущерба, причиненного незаконным лишением работника возможности трудиться.

     Статья 123. Материальная ответственность работодателя за
                  вред, причиненный жизни и (или)
                  здоровью работника

      1. При причинении вреда жизни и (или) здоровью работника в связи с исполнением им трудовых обязанностей работодатель обязан возместить вред в объеме и порядке, предусмотренном законодательством Республики Казахстан.
      2. Вред, предусмотренный пунктом 1 настоящей статьи, возмещается в полном объеме при отсутствии у работника страховых выплат, за исключением случая, предусмотренного в пункте 3 настоящей статьи. При наличии страховых выплат работодатель обязан возместить работнику разницу между страховой суммой и фактическим размером вреда.
      3. При причинении вреда работнику, связанного с установлением ему степени утраты профессиональной трудоспособности от пяти до двадцати девяти процентов включительно, работодатель обязан возместить работнику утраченный заработок и расходы, вызванные повреждением его здоровья.
      Размер расходов, вызванных повреждением здоровья, возмещаемых работодателем в период установления степени утраты трудоспособности не может превышать двести пятьдесят месячных расчетных показателей, установленных на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете, на момент выплаты.
      Выплата по возмещению расходов, вызванных повреждением здоровья, осуществляется на основании документов, подтверждающих эти расходы, представленных работником либо лицом, понесшим эти расходы. При этом возмещению не подлежат расходы, которые входят в гарантированный объем бесплатной медицинской помощи в соответствии с законодательством Республики Казахстан в области здравоохранения.

Статья 124. Материальная ответственность работника
за причинение ущерба работодателю

      1. Материальная ответственность работника за ущерб, причиненный работодателю, наступает в случаях, предусмотренных настоящим Кодексом, законодательством Республики Казахстан и актами работодателя.
      2. Ответственность работника за ущерб, причиненный работодателю, исключается, если ущерб возник в результате непреодолимой силы либо крайней необходимости, необходимой обороны, а также неисполнения работодателем обязанности по обеспечению надлежащих условий для сохранности имущества, переданного работнику.
      3. Работник обязан возместить прямой действительный ущерб, причиненный работодателю.
      4. Под прямым действительным ущербом понимается реальное уменьшение наличного имущества работодателя или ухудшение состояния указанного имущества (в том числе имущества третьих лиц, находящегося у работодателя, если работодатель несет ответственность за сохранность этого имущества), а также необходимость для работодателя произвести затраты либо излишние выплаты на приобретение или восстановление имущества.
      5. Недопустимо возложение на работника ответственности за такой ущерб, который может быть отнесен к категории нормального производственно-хозяйственного риска.
      6. Работодатель обязан создать работникам условия, необходимые для нормальной работы и обеспечения полной сохранности вверенного им имущества.
      7. Перечень должностей и работ, занимаемых или выполняемых работниками, с которыми может заключаться договор о полной индивидуальной или коллективной (солидарной) материальной ответственности за необеспечение сохранности имущества и других ценностей, переданных работникам, а также типовой договор о полной материальной ответственности утверждается актом работодателя.
      8. Материальная ответственность в полном размере ущерба, причиненного работодателю, возлагается на работника в случаях:
      1) необеспечения сохранности имущества и других ценностей, переданных работнику на основании письменного договора о принятии на себя полной материальной ответственности;
      2) необеспечения сохранности имущества и других ценностей, полученных работником под отчет по разовому документу;
      3) причинения ущерба в состоянии алкогольного, наркотического или токсикоманического опьянения (их аналогов);
      4) недостачи, умышленного уничтожения или умышленной порчи материалов, полуфабрикатов, изделий (продукции), в том числе при их изготовлении, а также инструментов, измерительных приборов, специальной одежды и других предметов, выданных работодателем работнику в пользование;
      5) нарушения условия о неконкуренции, которое повлекло причинение ущерба для работодателя;
      6) в иных случаях, оговоренных в трудовом, коллективном договорах.

Глава 11. Гарантии и компенсационные выплаты

Статья 125. Гарантии при выполнении работниками
государственных или общественных обязанностей

      1. Работодатель освобождает работников от выполнения трудовых обязанностей на время привлечения их к государственным или общественным обязанностям в случаях, предусмотренных законами Республики Казахстан, с сохранением за ними места работы (должности).
      2. За выполнение государственных и общественных обязанностей заработная плата работнику выплачивается по месту выполнения указанных обязанностей, но не ниже средней заработной платы по месту основной работы.
      3. Лицо, отслужившее срочную воинскую службу, в течение двух месяцев после ее прохождения, имеет преимущественное право при приеме на работу в организацию, где оно работало до призыва на срочную воинскую службу.

Статья 126. Гарантии для работников, направляемых на
медицинский осмотр

На время прохождения за счет средств работодателя периодических медицинских осмотров за работниками, обязанными проходить их в соответствии с настоящим Кодексом либо коллективным договором, сохраняются место работы (должность) и средняя заработная плата.

Статья 127. Гарантии для работников, являющихся донорами

За работником, являющимся донором, на время обследования и донации крови и ее компонентов сохраняются место работы (должность) и средняя заработная плата, а также предоставляются иные гарантии в соответствии с законодательством Республики Казахстан в области здравоохранения.

Статья 128. Гарантии и компенсационные выплаты для
работников, направляемых в командировки

      1. На время командировки за работником сохраняются место работы (должность) и заработная плата за рабочие дни, приходящиеся на дни командировки.
      2. Работникам, направляемым в командировки, оплачиваются:
      1) суточные за календарные дни нахождения в командировке, в том числе за время в пути;
      2) расходы по проезду к месту назначения и обратно;
      3) расходы по найму жилого помещения.
      3. Условия и сроки направления в командировки работников определяются трудовым, коллективным договорами или актом работодателя.
      4. Направление в командировку работников, не достигших восемнадцатилетнего возраста, беременных женщин, а также работников-инвалидов допускается, если такая работа не запрещена им по медицинским показаниям. При этом указанные работники, вправе отказаться от направления в командировку.

Статья 129. Компенсационные выплаты при переводе работника
в другую местность вместе с работодателем

      1. При переводе работника на работу в другую местность вместе с работодателем работодатель обязан возместить работнику расходы по:
      1) переезду работника и членов его семьи;
      2) провозу имущества работника и членов его семьи.
      2. Порядок и размеры компенсационных выплат, предусмотренных пунктом 1 настоящей статьи, определяются трудовым, коллективным договорами или актом работодателя.

     Статья 130. Компенсационные выплаты в связи с
                 использованием работником личного имущества в
                  интересах работодателя

По соглашению сторон при использовании работником личного имущества в интересах работодателя и с его согласия работодателем производится компенсационная выплата за использование, износ (амортизацию) инструмента, личного транспорта, других технических средств и расходы на их эксплуатацию.

     Статья 131. Компенсационные выплаты работникам в случаях,
                  когда их работа протекает в пути или имеет
                  разъездной характер либо связана со служебными
                  поездками в пределах обслуживаемых участков

      1. Работникам, когда их работа протекает в пути или имеет разъездной характер либо связана со служебными поездками в пределах обслуживаемых участков, производятся компенсационные выплаты за каждый день нахождения вне постоянного места жительства в порядке, установленном соглашением, коллективным, трудовым договорами и (или) актом работодателя.
      2. К работникам, постоянная работа которых протекает в пути или имеет разъездной характер либо связана со служебными поездками в пределах обслуживаемых участков, относятся работники железнодорожного, речного, морского, автомобильного транспорта, гражданской авиации, автомобильных дорог, магистральных трубопроводов, магистральных линий связи и сооружений на них, радиорелейных линий и сооружений на них, воздушных линий электропередачи и сооружений на них, объектов связи, а также работники, обслуживающие участки Государственной границы Республики Казахстан.
      3. В случае если работники находятся в разъездах не все рабочие дни месяца, выплата производится пропорционально фактическому количеству дней поездок к месту работы (производства работ) и обратно.

Статья 132. Компенсационные выплаты в связи с
потерей работы

      1. Работодатель производит компенсационные выплаты в связи с потерей работы в размере средней заработной платы за месяц в следующих случаях:
      1) при расторжении трудового договора по инициативе работодателя в случае ликвидации работодателя - юридического лица либо прекращения деятельности работодателя - физического лица;
      2) при расторжении трудового договора по инициативе работодателя в случае сокращения численности или штата работников.
      2. Работодатель производит компенсационные выплаты в связи с потерей работы, при расторжении трудового договора по инициативе работодателя в случае снижения объема производства, выполняемых работ и оказываемых услуг, повлекшего ухудшение экономического состояния организации, в размере средней заработной платы за два месяца.
      3. В трудовом, коллективном договорах или акте работодателя может предусматриваться более высокий размер компенсационной выплаты в связи с потерей работы.

Статья 133. Порядок и условия выплаты полевого довольствия

      1. Полевое довольствие выплачивается работникам геологоразведочных, топографо-геодезических, изыскательских организаций при выполнении работ в полевых условиях:
      1) вне постоянного места жительства без ежедневного возвращения к постоянному месту жительства;
      2) вне постоянного места жительства, но с ежедневным возвращением к месту базирования полевой организации, которая также не является постоянным местом жительства;
      3) вне постоянного места жительства путем организации труда вахтовым методом.
      2. Порядок, условия выплаты и размер полевого довольствия, учета времени работы в полевых условиях устанавливаются в соглашениях, коллективном, трудовом договорах и утверждаются актом работодателя.

Статья 134. Выплата работникам социального пособия за счет
средств работодателя

      1. Работодатель обязан за счет своих средств выплачивать работникам социальное пособие по временной нетрудоспособности.
      2. Основанием для выплаты социальных пособий по временной нетрудоспособности являются листы нетрудоспособности, выданные в порядке, утвержденном уполномоченным государственным органом в области здравоохранения.
      3. Социальные пособия по временной нетрудоспособности выплачиваются работникам с первого дня нетрудоспособности до дня восстановления трудоспособности или до установления инвалидности в соответствии с законодательством Республики Казахстан.
      4. Пособие по временной нетрудоспособности не выплачивается:
      1) работнику, временная нетрудоспособность которого наступила вследствие травм, полученных при совершении им уголовного правонарушения, в случае установления виновности вступившим в законную силу приговором суда;
      2) за время принудительного лечения работника по определению суда (кроме психически больных);
      3) за время нахождения работника под арестом и за время судебно-медицинской экспертизы, в случае установления его виновности вступившим в законную силу приговором или постановлением суда;
      4) при временной нетрудоспособности работника от заболеваний или травм, наступивших вследствие употребления алкоголя, наркотических и токсикологических средств;
      5) за дни временной нетрудоспособности, приходящиеся на оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск.
      5. Размеры социального пособия определяются Правительством Республики Казахстан, порядок назначения и выплаты – уполномоченным государственным органом по труду.
      Работодатели вправе устанавливать дополнительные выплаты работникам к размерам социального пособия, установленного законодательством Республики Казахстан.

Глава 12. Особенности регулирования труда
отдельных категорий работников

Статья 135. Сезонные работы

      1. Сезонными признаются работы, которые в силу климатических или иных природных условий выполняются в течение определенного периода (сезона), но не более одного года.
      2. В трудовом договоре должны быть указаны условие о заключении договора на выполнение сезонных работ и определенный период их выполнения.
      3. При заключении трудового договора на сезонные работы испытательный срок в целях проверки соответствия работника поручаемой ему работе не устанавливается.
      4. Трудовой договор с работниками, занятыми на сезонных работах, помимо оснований, предусмотренных статьей 51 настоящего Кодекса, может быть расторгнут по инициативе работодателя в случаях:
      1) приостановки работ у работодателя на срок более двух недель по причинам производственного характера;
      2) неявки работника на работу в течение одного месяца подряд вследствие временной нетрудоспособности.
      5. Работник, занятый на сезонных работах, имеет право расторгнуть трудовой договор по своей инициативе, письменно предупредив об этом работодателя за семь календарных дней.
      6. Работодатель обязан письменно предупредить работника, занятого на сезонных работах, о предстоящем расторжении трудового договора по основаниям, предусмотренным подпунктами 1) и 2) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса, за семь календарных дней.
      7. При расторжении трудового договора с работником, занятым на сезонных работах, работодателем производится компенсационная выплата за неиспользованный отпуск пропорционально отработанному времени.
      8. При прекращении трудового договора с работником, занятым на сезонных работах, в связи с ликвидацией организации, сокращением численности или штата работников выплачивается компенсация в размере двухнедельной средней заработной платы.

Статья 136. Вахтовый метод работы

      1. Вахтовый метод является особой формой осуществления трудового процесса вне места постоянного проживания работников, когда не может быть обеспечено ежедневное их возвращение к постоянному месту жительства.
      2. Работодатель обязан обеспечивать работников, работающих вахтовым методом, в период нахождения на объекте производства работ жильем и организовать их питание для обеспечения их жизнедеятельности, доставку до места работы и обратно, а также условиями для выполнения работ и междусменного отдыха.
      Работодатель обеспечивает условиями пребывания работника на объекте производства работ, а также порядок применения вахтового метода в соответствии с трудовым, коллективным договорами и (или) Положением о вахтовом методе работы, утверждаемым работодателем.
      3. К работам, выполняемым вахтовым методом, не допускаются работники, не достигшие восемнадцатилетнего возраста, беременные женщины со сроком беременности двенадцать и более недель, инвалиды первой группы со дня предоставления медицинского заключения. Иные работники могут привлекаться к работам, выполняемым вахтовым методом, если такие работы им не противопоказаны на основании медицинских заключений.
      4. Вахтой считается период, включающий время выполнения работ на объекте и время междусменного отдыха. Продолжительность вахты не может превышать пятнадцать календарных дней.
      С письменного согласия работника продолжительность вахты может быть увеличена до тридцати календарных дней в соответствии с коллективным, трудовым договорами.
      Для членов экипажей морских судов с согласия работника продолжительность вахты может быть увеличена до ста двадцати календарных дней.
      5. При вахтовом методе работы устанавливается суммированный учет рабочего времени за квартал или иной более длительный период, но не более одного календарного года.
      6. Рабочее время и время отдыха в пределах учетного периода утверждается графиком работы на вахте (графиком вахт). Учетный период охватывает рабочее время, время отдыха, время в пути от местонахождения работодателя или от пункта сбора до места работы и обратно, а также иные периоды, приходящиеся на данный календарный отрезок времени. При этом общая продолжительность рабочего времени за учетный период не должна превышать норму, установленную настоящим Кодексом. Работодатель обязан вести учет рабочего времени и времени отдыха каждого работника, работающего вахтовым методом.
      Время нахождения в пути от местонахождения работодателя или от пункта сбора до места работы и обратно в рабочее время не включается.
      При продолжительности рабочей смены более восьми часов, перерыв для отдыха и приема пищи устанавливается не менее одного часа.
      7. Оплата работы работников, работающих вахтовым методом в ночное время, выходные и праздничные дни производится не позже даты выплаты заработной платы за отработанный месяц, предусмотренный трудовым, коллективным договорами.

Статья 137. Домашние работники

      1. Домашними работниками признаются работники, выполняющие работы (оказывающие услуги) у работодателей – физических лиц в домашнем хозяйстве, которое ведется одним или несколькими членами семьи, если работы (услуги) выполняются (оказываются) не в целях извлечения дохода работодателем и (или) для работодателя.
      2. Издание акта о приеме на работу либо прекращении трудовых отношений с домашним работником и внесение сведений о его работе в трудовую книжку работодателем не производятся.
      3. Сроки письменного предупреждения о прекращении (расторжении) трудового договора с домашним работником, а также случаи и размеры компенсационной выплаты в связи с потерей работы устанавливаются трудовым договором.
      4. Индивидуальные трудовые споры между домашним работником и работодателем разрешаются по соглашению сторон и (или) в суде.

Статья 138. Надомные работники

      1. Надомными работниками считаются лица, заключившие трудовой договор с работодателем о выполнении работы на дому личным трудом со своими материалами и с использованием своего оборудования, инструментов и приспособлений или выделяемых работодателем либо приобретаемых за счет средств работодателя.
      2. Выполнение работником работ на дому может устанавливаться как при заключении трудового договора, так и в течение срока действия трудового договора внесением соответствующих изменений в трудовой договор.
      3. В трудовом договоре на выполнение работ на дому в обязательном порядке должны быть предусмотрены условия о:
      1) выполнении работ с использованием оборудования, материалов, инструментов и приспособлений, принадлежащих на праве собственности работнику или выделяемых работодателем либо приобретаемых за счет средств работодателя;
      2) порядке и сроках обеспечения работника для выполнения работы сырьем, материалами, полуфабрикатами;
      3) порядке и сроках вывоза готовой продукции;
      4) компенсационных и иных выплатах работнику.

Статья 139. Дистанционная работа

      1. Дистанционная работа является особой формой осуществления трудового процесса вне места расположения работодателя с применением в процессе работы информационных и коммуникационных технологий.
      2. Работодатель предоставляет работнику средства коммуникаций (средства связи) и несет расходы по их установке и обслуживанию. В случае, когда работник использует собственные средства коммуникаций на постоянной основе работодателем выплачивается компенсация, размер и порядок выплаты которых устанавливается по соглашению с работником.
      По соглашению сторон дистанционному работнику могут возмещаться и иные расходы, связанные с выполнением работы для работодателя (стоимость электроэнергии, воды и т. д.).
      3. Для работников, занятых на дистанционной работе, устанавливается фиксированный учет рабочего времени, особенности контроля за которым определяются в трудовом договоре.

Статья 140. Гражданская служба

      1. Поступление на гражданскую службу осуществляется в порядке назначения либо по конкурсу.
      2. Конкурс организовывается и проводится государственным учреждением, казенным предприятием, имеющим вакантную должность.
      3. Прием на гражданскую службу осуществляется путем заключения трудового договора и издания акта работодателя.
      4. На гражданскую службу на должность, связанную с исполнением управленческих функций, не может быть принято лицо, ранее совершившее коррупционное преступление.
      5. Разработка и утверждение реестра должностей гражданских служащих производятся уполномоченными государственными органами соответствующих сфер деятельности по согласованию с уполномоченным государственным органом по труду.
      6. Гражданский служащий не вправе:
      1) использовать в неслужебных целях средства материально-технического, финансового и информационного обеспечения, другое государственное имущество и служебную информацию;
      2) участвовать в действиях, препятствующих нормальному функционированию гражданской службы и выполнению должностных обязанностей;
      3) использовать служебное положение в целях, не связанных с гражданской службой;
      4) разглашать сведения, ставшие известными в период прохождения гражданской службы, составляющие государственные секреты, служебную и иную охраняемую законом тайну.
      7. Порядок и условия проведения аттестации гражданских служащих определяются уполномоченным государственным органом соответствующей сферы деятельности.
      8. Гражданский служащий по его письменному заявлению может быть переведен на работу в другое государственное учреждение, казенное предприятие по согласованию между руководителями соответствующих организаций.
      9. Система оплаты труда гражданских служащих, содержащихся за счет государственного бюджета, определяется Правительством Республики Казахстан.
      Специалистам в области здравоохранения, социального обеспечения, образования, культуры, спорта и ветеринарии, являющимся гражданскими служащими и работающим в сельской местности, по решению местных представительных органов за счет бюджетных средств устанавливаются повышенные не менее чем на двадцать пять процентов должностные оклады и тарифные ставки по сравнению с окладами и ставками гражданских служащих, занимающихся этими видами деятельности в городских условиях, если иное не установлено законами Республики Казахстан.
      Перечень должностей специалистов в области здравоохранения, социального обеспечения, образования, культуры, спорта и ветеринарии, являющихся гражданскими служащими и работающих в сельской местности, определяется местным исполнительным органом по согласованию с местным представительным органом.
      10. Гражданским служащим, содержащимся за счет государственного бюджета, предоставляется основной оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск продолжительностью не менее тридцати календарных дней с выплатой пособия на оздоровление в размере должностного оклада.
      Пособие для оздоровления гражданским служащим выплачивается один раз в календарном году при предоставлении оплачиваемого ежегодного трудового отпуска.

     Статья 141. Особенности регулирования труда руководителя
                  исполнительного органа юридического лица и
                 других членов коллегиального исполнительного
                  органа юридического лица

      1. Заключение трудового договора, порядок и условия оплаты труда, привлечение к дисциплинарной ответственности руководителя исполнительного органа осуществляются в соответствии с настоящим Кодексом, законодательством Республики Казахстан, документами, утверждаемыми учредителями, собственником имущества юридического лица либо уполномоченным учредителями, собственником лицом (органом) или уполномоченным органом юридического лица, положениями об обособленных структурных подразделениях юридического лица и трудовым договором.
      2. В случае, если единственный учредитель (участник, акционер) является единоличным исполнительным органом юридического лица, то трудовой договор не заключается. Трудовые отношения оформляются актом работодателя о приеме на работу, который должен содержать трудовую функцию, срок осуществления трудовой деятельности, дату начала работы, место выполнения работы, а также размер и иные условия оплаты труда.
      В случае изменения состава учредителей (участников, акционеров) с руководителем исполнительного органа заключается трудовой договор либо трудовые отношения с ним прекращаются на основании решения учредителей, собственника имущества юридического лица либо уполномоченного учредителями, собственником лица (органа) или уполномоченного органа юридического лица.
      3. В случае назначения (избрания, утверждения в должности) руководителя исполнительного органа на новый срок в трудовой договор вносятся соответствующие изменения и дополнения.
      4. Акт работодателя о приеме и прекращении трудового договора подписывается лицом, уполномоченным на это решением учредителей, собственника имущества юридического лица либо уполномоченного учредителями, собственником лица (органом) или уполномоченного органа юридического лица либо документами, утверждаемыми ими.
      5. Дисциплинарное взыскание на руководителя и других членов коллегиального исполнительного органа юридического лица налагается непосредственно за обнаружением дисциплинарного проступка, но не позднее двух месяцев со дня его обнаружения.
      Порядок применения дисциплинарных взысканий к руководителю исполнительного органа юридического лица устанавливается актом работодателя, утвержденным решением учредителей, собственника имущества юридического лица либо уполномоченного учредителями, собственником лица (органом) или уполномоченного органа юридического лица с учетом особенностей законодательства Республики Казахстан и учредительных документов юридического лица.
      6. Особенности регулирования труда руководителя исполнительного органа юридического лица, предусмотренные настоящим Кодексом, распространяются на единоличный исполнительный орган юридического лица, а также на других членов коллегиального исполнительного органа юридического лица.

Статья 142. Регулирование труда работников, относящихся
к авиационному персоналу гражданской авиации

Труд работников, относящихся к авиационному персоналу гражданской и экспериментальной авиации, непосредственно связанному с безопасностью полетов, регулируется настоящим Кодексом с особенностями, предусмотренными Законом Республики Казахстан «Об использовании воздушного пространства Республики Казахстан и деятельности авиации» и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан, устанавливающими особые нормы продолжительности режима рабочего времени и времени отдыха с учетом международных стандартов и нормативов в области гражданской авиации.

     Статья 143. Регулирование труда государственных служащих,
                  депутатов Парламента и маслихатов, судей
                  Республики Казахстан

Труд государственных служащих, депутатов Парламента и маслихатов, судей Республики Казахстан регулируется настоящим Кодексом с особенностями, предусмотренными законами Республики Казахстан и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан, устанавливающими особые условия и порядок поступления на службу, ее прохождения и прекращения, особые условия труда, условия оплаты труда, а также дополнительные льготы, преимущества и ограничения.

     Статья 144. Регулирование труда лиц, состоящих на
                  воинской службе, сотрудников специальных
                  государственных, правоохранительных органов и
                  государственной фельдъегерской службы

Труд лиц, состоящих на воинской службе, сотрудников специальных государственных, правоохранительных органов и государственной фельдъегерской службы регулируется настоящим Кодексом с особенностями, предусмотренными специальными законами Республики Казахстан и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан устанавливающими особые условия и порядок поступления на службу, ее прохождения и прекращения, особые условия труда, условия оплаты труда, а также дополнительные льготы, преимущества и ограничения.

Статья 145. Регулирование труда работников Национального
Банка Республики Казахстан и его ведомств

Труд работников Национального Банка Республики Казахстан и его ведомств регулируется настоящим Кодексом с особенностями, предусмотренными Законом Республики Казахстан «О Национальном Банке Республики Казахстан» и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан и актами Национального Банка Республики Казахстан, устанавливающими особые условия назначения на должность, прекращения трудового договора, особые условия труда, систему и условия оплаты труда, а также преимущества и ограничения.

     Статья 146. Регулирование труда работников, входящих
                  в состав профсоюзных органов профессионального
                  союза

Труд работников, входящих в состав профсоюзных органов профессионального союза, регулируется настоящим Кодексом с особенностями, предусмотренными Законом Республики Казахстан «О профессиональных союзах».

Раздел 3. Социальное партнерство и коллективные
отношения в сфере труда Глава 13. Социальное партнерство в сфере труда

Статья 147. Органы, принципы и задачи
социального партнерства

      1. Сторонами социального партнерства являются государство в лице соответствующих исполнительных органов, работники и работодатели в лице их представителей, уполномоченных в установленном порядке.
      2. Социальное партнерство обеспечивается в форме взаимодействия сторон посредством органов социального партнерства:
      1) на республиканском уровне – республиканской трехсторонней комиссией по социальному партнерству и регулированию социальных и трудовых отношений (далее – республиканская комиссия);
      2) на отраслевом уровне – отраслевыми комиссиями по социальному партнерству и регулированию социальных и трудовых отношений (далее - отраслевая комиссия);
      3) на региональном (областном, городском, районном) уровне –областными, городскими, районными комиссиями по социальному партнерству и регулированию социальных и трудовых отношений (далее - региональная комиссия);
      4) на уровне организаций в форме коллективных договоров, устанавливающих конкретные взаимные обязательства в сфере труда между представителями работников и работодателем на основе законодательства Республики Казахстан.
      3. Постоянно действующие республиканская, отраслевые, региональные комиссии формируются на основе следующих принципов:
      1) обязательность участия представителей органов исполнительной власти, представителей работодателей и работников в деятельности комиссий;
      2) полномочность сторон;
      3) паритетное представительство;
      4) равноправие сторон;
      5) взаимная ответственность сторон.
      4. Персональный состав участников комиссий формируется каждой стороной социального партнерства самостоятельно.
      5. Социальное партнерство в Республике Казахстан направлено на решение следующих задач:
      1) создание эффективного механизма регулирования социальных, трудовых и связанных с ними экономических отношений;
      2) содействие обеспечению социальной стабильности и общественного согласия на основе объективного учета интересов всех слоев общества;
      3) содействие в обеспечении гарантий прав работников в сфере труда, осуществление их социальной защиты;
      4) содействие процессу консультаций и переговоров между сторонами социального партнерства на всех уровнях;
      5) содействие разрешению коллективных трудовых споров;
      6) выработка предложений по реализации государственной политики в области социально-трудовых отношений.

Статья 148. Организация социального партнерства

      1. Республиканская, отраслевая и региональные комиссии являются постоянно действующими органами по обеспечению согласования интересов сторон социального партнерства путем проведения консультаций и переговоров, которые оформляются соответствующими решениями, обязательными для исполнения сторонами.
      2. Обеспечение организации социального партнерства на:
      1) республиканском уровне возлагается на уполномоченный государственный орган по труду;
      2) отраслевом уровне возлагается на уполномоченные государственные органы соответствующих сфер деятельности;
      3) региональном уровне возлагается на местные исполнительные органы соответствующей административно-территориальной единицы.
      Для целей настоящего Кодекса перечень отраслей устанавливается республиканской комиссией.
      3. Участниками комиссий являются:
      1) на республиканском уровне – полномочные представители Правительства Республики Казахстан, республиканских объединений работников и республиканских объединений работодателей;
      2) на отраслевом уровне – полномочные представители уполномоченных государственных органов соответствующих сфер деятельности, представители работодателей и работников;
      3) на региональном уровне – полномочные представители местных исполнительных органов, представители работодателей и работников.
      4. Полномочными представителями работников являются:
      1) на республиканском уровне – республиканские объединения профессиональных союзов;
      2) на отраслевом уровне – отраслевые профессиональные союзы;
      3) на региональном уровне - территориальные объединения профессиональных союзов.
      5. Полномочными представителями работодателей являются:
      1) на республиканском уровне – представители Национальной палаты предпринимателей Республики Казахстан, республиканского союза (ассоциации) объединений субъектов частного предпринимательства, республиканского объединения по малому предпринимательству, республиканских отраслевых объединений субъектов частного предпринимательства.
      Представление от указанных союзов (ассоциаций) осуществляется на пропорциональной основе в зависимости от количества входящих в их состав республиканских общественных объединений;
      2) на отраслевом уровне – представители Национальной палаты предпринимателей Республики Казахстан и (или) отраслевых организаций;
      3) на региональном уровне:
      представители региональных палат;
      на областном уровне – областные объединения субъектов частного предпринимательства, областное объединение по малому предпринимательству;
      на городском, районном уровнях – городские, районные объединения по малому предпринимательству.

Статья 149. Право на ведение переговоров
по подготовке соглашений

1. Инициатором переговоров по разработке, содержанию, заключению, изменению, дополнению соглашения вправе выступать любая из сторон социального партнерства.
2. При наличии на республиканском, отраслевом, региональном уровнях нескольких уполномоченных работниками и работодателями представителей каждому из них предоставляется право на ведение переговоров на основе принципа пропорционального представительства в зависимости от численности представляемых работников и работодателей.

Статья 150. Порядок ведения переговоров, разработки и
заключения соглашений

      1. Стороны, получившие письменные предложения о начале переговоров от другой стороны, обязаны в течение десяти календарных дней рассмотреть их и приступить к переговорам.
      При наличии разногласий между сторонами по отдельным положениям соглашений стороны должны подписать соглашение на согласованных условиях с одновременным составлением протокола разногласий в течение трех месяцев со дня начала переговоров.
      Если стороны не смогли прийти к согласию, составляется протокол, в который вносятся окончательно сформулированные предложения сторон по устранению разногласий и срокам возобновления переговоров.
      2. Порядок ведения переговоров, сроки разработки и заключения соглашений, а также внесение в них изменений и дополнений, присоединение к ним утверждаются комиссиями.
      3. Соглашения вступают в силу с момента их подписания сторонами либо со дня, установленного в соглашениях. Все приложения к соглашениям являются их неотъемлемой частью и имеют с ними равную юридическую силу.
      4. Срок действия соглашения устанавливается по согласованию сторон либо до принятия нового соглашения, но не может превышать три года.
      5. В тех случаях, когда на работников одновременно распространяется действие нескольких соглашений, применяются наиболее благоприятные для работников условия соглашений при наличии письменных заявлений работников.
      6. Решения комиссий принимаются только на основе достижения согласия всех сторон в переговорах и оформляются соответствующими соглашениями. Порядок принятия решений и организации работы разрабатывается и утверждается комиссиями.
      7. Генеральное, отраслевые, региональные соглашения закрепляются подписями представителей сторон социального партнерства.

Статья 151. Регистрация соглашений

      1. Подписанные сторонами отраслевые, региональные соглашения с приложениями в десятидневный срок направляются для уведомительной регистрации.
      2. Регистрацию отраслевых и региональных соглашений, заключенных на областном уровне, осуществляет уполномоченный государственный орган по труду.
      3. Регистрацию отраслевых и региональных соглашений, заключенных на городском, районном уровнях, осуществляют местные исполнительные органы.

Статья 152. Стороны, виды соглашений
социального партнерства

      1. На республиканском уровне заключается Генеральное соглашение между Правительством Республики Казахстан, республиканскими объединениями работодателей и республиканскими объединениями профессиональных союзов.
      2. На отраслевом уровне заключаются отраслевые соглашения между уполномоченными государственными органами соответствующей сферы деятельности, полномочными представителями работодателей и отраслевыми профессиональными союзами.
      3. На региональном уровне заключаются региональные (областные, городские, районные) соглашения между местными исполнительными органами и полномочными представителями работодателей и территориальными объединениями профессиональных союзов.

Статья 153. Содержание соглашений социального партнерства

      1. Соглашения должны включать в себя положения:
      1) о сроке действия;
      2) о порядке контроля за исполнением;
      3) о порядке внесения изменений и дополнений в соглашение;
      4) об ответственности сторон в случае невыполнения взятых на себя обязательств.
      2. Содержание генерального соглашения определяется республиканской комиссией исходя из проектов генерального соглашения, представленных всеми сторонами социального партнерства или одной из них.
      3. Содержание отраслевого и регионального соглашений определяется отраслевой и региональной комиссиями на основе проектов соглашений, представленных всеми сторонами социального партнерства или одной из них.
      4. Генеральным соглашением должны предусматриваться положения:
      1) о порядке рассмотрения законопроектов в области социально-трудовых отношений;
      2) о мероприятиях по предупреждению и предотвращению социально-трудовых конфликтов и забастовок;
      3) о развитии рынка труда, содействии эффективной занятости населения;
      4) о разработке национальной рамки квалификаций;
      5) об условиях и охране труда, промышленной и экологической безопасности;
      6) о развитии социального партнерства и диалога;
      7) о порядке формирования и деятельности группы наблюдателей для участия в разработке и принятии соглашений на отраслевом и региональном уровнях.
      5. Отраслевыми соглашениями должны предусматриваться положения:
      1) о порядке рассмотрения программных и стратегических документов соответствующей отрасли;
      2) о развитии социального партнерства и диалога в отрасли;
      3) о мероприятиях по предупреждению и предотвращению социально-трудовых конфликтов и забастовок;
      4) об основных принципах системы оплаты труда отрасли, в том числе установление:
      минимальных тарифных ставок (окладов) в отрасли;
      предельных значений межразрядных коэффициентов;
      единого порядка установления доплат работникам, занятым на тяжелых работах, работах с вредными, опасными условиями труда;
      5) о порядке утверждения отраслевой рамки квалификации;
      6) о порядке формирования и деятельности Совета по безопасности и охране труда;
      7) о порядке формирования и деятельности Совета по вопросам предупреждения и разрешения коллективных трудовых споров;
      8) о порядке формирования, компетенции и деятельности группы наблюдателей для участия в разработке и принятии соглашений, коллективных договоров;
      9) о порядке формирования и деятельности координационного центра по развитию кадрового потенциала и квалификаций;
      10) о порядке индексации заработной платы.
      6. Региональными соглашениями должны предусматриваться положения о:
      1) развитии социального партнерства и диалога в регионе;
      2) порядке рассмотрения программных и стратегических документов региона;
      3) мероприятиях по предупреждению и предотвращению социально-трудовых конфликтов и забастовок;
      4) содействии работодателям и представителям работников в урегулировании трудовых споров;
      5) принятии мер, направленных на обеспечение занятости и сокращение уровня безработицы;
      6) порядке формирования и деятельности Совета по вопросам предупреждения и разрешения коллективных трудовых споров.
      7. Положения соглашения, ухудшающие положение работника по сравнению с трудовым законодательством Республики Казахстан, признаются недействительными и не подлежат применению.

     Статья 154. Действие соглашений социального партнерства,
                  контроль за их выполнением и
                  ответственность сторон

      1. Действие генерального соглашения распространяется на государственные органы, работодателей, работников в лице их представителей, уполномоченных в установленном порядке.
      2. Действие отраслевого соглашения распространяется на государственные органы соответствующей сферы деятельности, работодателей, работников и их представителей соответствующей отрасли.
      3. Действие регионального соглашения распространяется на местные исполнительные органы, работодателей, работников и их представителей соответствующей административно-территориальной единицы.
      4. Действие соглашений также распространяется на организации, зарегистрированные на территории Республики Казахстан, собственниками имущества, учредителями (участниками) или акционерами которых являются иностранные граждане или иностранные юридические лица либо юридические лица с иностранным участием, а также филиалы и представительства иностранных юридических лиц.
      5. Уполномоченный государственный орган по труду на республиканском уровне, государственные органы соответствующей сферы деятельности на отраслевом и местные исполнительные органы на региональном уровнях обязаны официально опубликовать соглашения в течение тридцати календарных дней со дня их подписания.
      6. Контроль за выполнением соглашений осуществляют стороны социального партнерства.
      7. Уклонение представителей сторон от участия в переговорах по заключению, изменению соглашения о социальном партнерстве или неправомерный отказ от подписания согласованного соглашения о социальном партнерстве, непредоставление информации, необходимой для ведения переговоров и осуществления контроля за соблюдением норм соглашения о социальном партнерстве, а равно нарушение или невыполнение его условий влекут ответственность, установленную законами Республики Казахстан.

Статья 155. Общественный контроль за соблюдением
трудового законодательства

Республиканские, отраслевые, региональные объединения работников осуществляют общественный контроль за соблюдением трудового законодательства в организациях на условиях и в порядке, закрепленных в соглашениях и коллективных договорах.

Глава 14. Коллективный договор

     Статья 156. Стороны коллективного договора.
                  Порядок ведения коллективных переговоров,
                  разработки и заключения коллективного договора

      1. Сторонами коллективного договора являются работодатель и работники в лице их представителей, уполномоченных в установленном порядке.
      2. Предложение о начале коллективных переговоров и заключении коллективного договора может исходить от любой из сторон.
      Сторона, получившая уведомление другой стороны с предложением о начале переговоров по заключению коллективного договора, обязана в десятидневный срок рассмотреть его и вступить в переговоры в порядке, установленном пунктом 4 настоящей статьи.
      3. Коллективный договор может заключаться как в организациях, так и в филиалах и представительствах иностранных юридических лиц. В организации допускается наличие одного коллективного договора.
      4. Для ведения коллективных переговоров и подготовки проекта коллективного договора стороны создают на паритетной основе комиссию. Количество членов комиссии, ее персональный состав, сроки разработки проекта и заключения коллективного договора определяются соглашением сторон.
      Работники, не являющиеся членами профессионального союза, вправе уполномочить орган профессионального союза для представления их интересов во взаимоотношениях с работодателем.
      При наличии в организации нескольких представителей работников ими создается единый представительный орган для участия в работе комиссии, обсуждении и подписания коллективного договора.
      5. Подготовленный комиссией проект коллективного договора подлежит обязательному обсуждению работниками организации. Проект дорабатывается комиссией с учетом поступивших замечаний и предложений.
      6. При достижении соглашения сторон коллективный договор составляется не менее чем в двух экземплярах и подписывается представителями сторон.
      7. При наличии разногласий между сторонами по отдельным положениям коллективного договора стороны должны подписать коллективный договор на согласованных условиях с одновременным составлением протокола разногласий в течение одного месяца со дня их возникновения. Возникшие в ходе коллективных переговоров разногласия могут являться предметом для дальнейших коллективных переговоров по их урегулированию при внесении изменений и дополнений.
      8. Изменения и дополнения коллективного договора производятся только по взаимному согласию сторон в порядке, установленном настоящей статьей для его заключения.
      9. Стороны коллективных переговоров не вправе разглашать полученные сведения, если эти сведения составляют государственные секреты, служебную, коммерческую или иную охраняемую законом тайну.
      10. Стороны коллективных переговоров могут освобождаться от выполнения трудовых обязанностей на время их проведения с сохранением заработной платы.
      11. Работодатель обязан представить подписанный сторонами коллективный договор в местный орган по инспекции труда для мониторинга в течение одного месяца со дня подписания.

Статья 157. Содержание и структура коллективного договора

      1. Содержание и структура коллективного договора определяются сторонами в соответствии с заключенными генеральным, отраслевыми и региональными соглашениями.
      В коллективный договор включаются следующие положения:
      1) о нормировании, системах оплаты труда, размерах тарифных ставок и окладов, надбавок и доплат работникам, в том числе занятым на тяжелых работах, работах с вредными и (или) опасными условиями труда;
      2) об установлении межразрядных коэффициентов;
      3) о продолжительности рабочего времени и времени отдыха, трудовых отпусках;
      4) о создании здоровых и безопасных условий труда и быта, об объеме финансирования мероприятий по безопасности и охране труда, об улучшении охраны здоровья;
      5) о создании условий для деятельности профессионального союза;
      6) о порядке внесения изменений и дополнений в коллективный договор;
      7) о контроле и ответственности работников и работодателя за выполнение коллективного договора;
      8) об актах работодателя, требующих учета мнения представителей работников.
      2. В коллективный договор могут включаться взаимные обязательства работников и работодателя по следующим вопросам:
      1) об улучшении организации труда и повышении эффективности производства;
      2) о порядке индексации заработной платы;
      3) об обеспечении занятости, подготовке, повышении квалификации, переподготовке и трудоустройстве высвобождаемых работников;
      4) о гарантиях и льготах работникам, проходящим подготовку, переподготовку, повышение квалификации, а также работникам, совмещающим работу с обучением;
      5) об улучшении жилищных и бытовых условий работников;
      6) об оздоровлении, санаторно-курортном лечении и отдыхе работников;
      7) о гарантиях работникам, избранным в органы профессионального союза, а также выборным представителям, и условиях для осуществления их деятельности;
      8) о порядке учета мотивированного мнения органа профессионального союза при расторжении трудового договора с работниками, являющимися членами профессионального союза;
      9) о компенсационной выплате в случае расторжения трудового договора по инициативе работодателя при достижении работником пенсионного возраста;
      10) о компенсационной выплате за время нахождения работников в пути от местонахождения работодателя или от пункта сбора до места работы и обратно;
      11) об оплате отпуска по беременности и родам, отпуска работникам, усыновившим (удочерившим) новорожденного ребенка (детей), с сохранением средней заработной платы за вычетом суммы социальной выплаты на случай потери дохода в связи с беременностью и родами, усыновлением (удочерением) новорожденного ребенка (детей), осуществленной в соответствии с законодательством Республики Казахстан об обязательном социальном страховании;
      12) об ответственности работников и работодателя за причиненный ими ущерб;
      13) о добровольных пенсионных взносах;
      14) о гарантиях медицинского страхования работников и их семей, об охране окружающей среды;
      15) об осуществлении за счет средств работодателя добровольных пенсионных взносов в пользу работника в случае недостаточности у него средств для заключения договора пенсионного аннуитета со страховой организацией;
      16) о мероприятиях по обучению работников основам трудового законодательства Республики Казахстан;
      17) о выплате пособий и компенсационных выплат, в том числе при несчастных случаях;
      18) другие вопросы, определенные сторонами и настоящим Кодексом.
      3. Коллективный договор не должен ухудшать положение работников по сравнению с трудовым законодательством, генеральным, отраслевым, региональным соглашениями. Такие положения признаются недействительными и не подлежат применению.

Статья 158. Сроки, сфера действия коллективного договора
и ответственность сторон

      1. Коллективный договор заключается на срок, определяемый сторонами.
      2. Коллективный договор вступает в силу с момента его подписания, если иное не предусмотрено его положениями, и обязателен для выполнения сторонами.
      3. Действие коллективного договора распространяется на работодателя и работников организации, от имени которых заключен коллективный договор, и присоединившихся к нему работников. Порядок и условия присоединения определяются в коллективном договоре.
      4. При ликвидации организации, объявлении ее банкротом коллективный договор прекращает действие с даты прекращения трудовых договоров со всеми работниками.
      5. За неисполнение обязательств, предусмотренных коллективным договором, стороны несут ответственность в соответствии с коллективным договором и законами Республики Казахстан.

Глава 15. Рассмотрение индивидуальных трудовых споров

Статья 159. Порядок рассмотрения индивидуального
трудового спора

      1. Индивидуальные трудовые споры рассматриваются согласительными комиссиями, а по вопросам, не урегулированным либо при неисполнении решения согласительной комиссии, - судами, за исключением субъектов малого предпринимательства.
      2. Согласительная комиссия является постоянно действующим органом, созданным на паритетных началах из равного числа представителей от работодателя и работников.
      3. Количественный состав членов согласительной комиссии, порядок ее работы, содержание и порядок принятия решения согласительной комиссией, срок полномочий согласительной комиссии, вопрос о привлечении медиатора устанавливаются в письменном соглашении между работодателем и представителями работников либо в коллективном договоре.
      4. Члены согласительной комиссии из числа представителей работников избираются общим собранием работников. Члены согласительной комиссии от работодателя назначаются актом работодателя.
      5. Заявление, поступившее в согласительную комиссию, подлежит обязательной регистрации указанной комиссией в день подачи.
      Спор рассматривается в присутствии заявителя или уполномоченного им представителя. Рассмотрение спора в отсутствие работника или его представителя допускается лишь по его письменному заявлению.
      6. Согласительная комиссия обязана рассмотреть спор в течение пятнадцати рабочих дней со дня регистрации заявления и выдать сторонам спора копии решения в трехдневный срок со дня его принятия.
      7. Решение согласительной комиссии подлежит исполнению в установленный ею срок, за исключением спора о восстановлении на работе.
      8. В случае неисполнения решения согласительной комиссии в установленный срок работник или работодатель вправе обратиться в суд.
      9. Стороны согласительной комиссии обязаны проводить ежегодное обучение членов согласительной комиссии основам трудового законодательства Республики Казахстан, развитию умения вести переговоры и достижению консенсуса в трудовых спорах.

Статья 160. Сроки обращения по рассмотрению
индивидуальных трудовых споров

      Для обращения в согласительную комиссию или в суд по рассмотрению индивидуальных трудовых споров устанавливаются следующие сроки:
      1) по спорам о восстановлении на работе – один месяц со дня вручения копии акта работодателя о прекращении трудового договора в согласительную комиссию, а для обращения в суд – два месяца со дня вручения копии решения согласительной комиссии при обращении по не урегулированным спорам либо при неисполнении его решения стороной трудового договора;
      2) по другим трудовым спорам – один год с того дня, когда работник или работодатель узнал или должен был узнать о нарушении своего права.
      Течение срока обращения по рассмотрению индивидуальных трудовых споров приостанавливается в период действия договора о медиации по рассматриваемому трудовому спору.

Статья 161. Восстановление на работе работника

1. Работнику, восстановленному на прежней работе, выплачивается средняя заработная плата за все время вынужденного прогула (отстранения от работы) или разница в заработной плате за время выполнения нижеоплачиваемой работы при незаконном переводе на другую работу, но не более чем за шесть месяцев.
2. Решение согласительной комиссии либо суда по рассмотрению индивидуального трудового спора о восстановлении работника на прежней работе подлежит немедленному исполнению. При задержке работодателем исполнения решения о восстановлении на работе согласительная комиссия либо суд выносит решение о выплате работнику средней заработной платы или разницы в заработной плате за время задержки исполнения решения.

Глава 16. Рассмотрение коллективных трудовых споров

Статья 162. Понятия, используемые в настоящей главе

      В настоящей главе используются следующие понятия:
      1) забастовка – полное или частичное прекращение работы в целях удовлетворения своих социально-экономических и профессиональных требований в коллективном трудовом споре с работодателем;
      2) примирительная комиссия – орган, создаваемый по соглашению между работодателем и работниками (их представителями) для урегулирования коллективного трудового спора путем примирения сторон;
      3) трудовой арбитраж – временно действующий орган, создаваемый сторонами коллективного трудового спора с привлечением уполномоченных лиц для разрешения трудового спора при недостижении соглашения в примирительной комиссии;
      4) примирительные процедуры – последовательное рассмотрение коллективного трудового спора первоначально в примирительной комиссии, а при недостижении согласия в ней – в трудовом арбитраже, а также по взаимному согласию сторон с применением процедуры медиации.

Статья 163. Возникновение коллективного трудового спора

1. Коллективный трудовой спор считается возникшим со дня письменного уведомления работодателя о требованиях работников по вопросам применения трудового законодательства Республики Казахстан, выполнения или изменения условий соглашений, трудового и (или) коллективного договоров, актов работодателя, оформленных в соответствии с пунктом 2 статьи 164 настоящего Кодекса.
2. Работодатель обязан рассмотреть выдвинутые работниками требования не позднее трех рабочих дней, объединение работодателей не позднее пяти рабочих дней со дня их получения и принять меры для их разрешения, а при невозможности разрешения в указанный срок довести свои решения и предложения в письменном виде до работников с указанием своих представителей для дальнейшего рассмотрения возникших разногласий.

     Статья 164. Органы по рассмотрению коллективных трудовых
                  споров и порядок оформления и рассмотрения
                  требований работников

      1. Коллективные трудовые споры разрешаются в следующей последовательности: рассматриваются работодателем (объединением работодателей), при невозможности разрешения – в примирительной комиссии, при недостижении соглашения в ней – трудовым арбитражем, по вопросам, не урегулированными им – судами.
      2. Требования работников по вопросам применения трудового законодательства Республики Казахстан, выполнения или изменения условий соглашений, трудового и (или) коллективного договоров, актов работодателя, между работниками и работодателем, объединением работодателей формируются и утверждаются на общем собрании (конференции) работников.
      Собрание работников считается правомочным, если на нем присутствует не менее двух третей от общего числа работников организации.
      Конференция считается правомочной, если на ней присутствует не менее двух третей делегатов, избранных работниками в соответствии с протокольными решениями.
      Решение собрания (конференции) работников считается принятыми, если в поддержку выдвинутых ими требований проголосовало не менее двух третей участников. При невозможности проведения собрания (конференции) работников представительный орган работников имеет право утвердить свое решение, собрав не менее двух третей подписей, в поддержку выдвинутых им требований.
      Представители работников согласовывают с работодателем регламент проведения собраний (конференций) работников, место, время, количество участников собрания (конференции).
      3. Требования работников излагаются в письменной форме и направляются работодателю, объединениям работодателей в трехдневный календарный срок.
      4. В случае если указанные требования выдвигаются работниками разных работодателей, то эти требования могут представлять отраслевые или региональные объединения профессиональных союзов либо иные уполномоченные работниками физические и (или) юридические лица.
      5. Работодатель, объединение работодателей обязаны воздерживаться от всякого вмешательства, способного воспрепятствовать проведению собрания (конференции) работников по выдвижению требований.
      6. Требования работников при невозможности их разрешения рассматриваются в порядке примирительных процедур.
      7. На любой из стадий рассмотрения коллективного трудового спора стороны могут обратиться к посреднику. Процедура посредничества является самостоятельной по отношению к примирительным процедурам в примирительной комиссии, трудовом арбитраже и может идти параллельно с ними.

Статья 165. Примирительная комиссия

      1. Примирительная комиссия является органом, созданным совместным решением сторон на паритетных началах из равного числа представителей от работодателя и работников.
      Решение о создании примирительной комиссии принимается в течение трех рабочих дней со дня доведения либо несообщения своего решения работодателем, объединением работодателей (их представителями) до сведения работников (их представителей) либо составления протокола разногласий в ходе коллективных переговоров. При наличии в организации нескольких представителей работников ими создается единый представительный орган для участия в работе комиссии.
      2. Работодатель, объединение работодателей создают необходимые условия для работы примирительной комиссии.
      3. Примирительная комиссия рассматривает требования работников (их представителей) в срок не позднее семи рабочих дней со дня их поступления. Порядок рассмотрения требований примирительной комиссией, продление указанного срока рассмотрения осуществляются по соглашению сторон и оформляются протоколом.
      4. В процессе примирительной процедуры примирительная комиссия консультируется с работниками (их представителями), работодателем, объединением работодателей (их представителями), государственными органами и иными заинтересованными лицами.
      5. Решение комиссии принимается на основе соглашения сторон, оформляется протоколом, подписываемым представителями сторон, имеет для сторон обязательную силу и исполняется в порядке и сроки, установленные решением примирительной комиссии. В случае отказа одной из сторон от подписи в протоколе, другой стороной в протоколе делается соответствующая запись.
      6. При недостижении соглашения в примирительной комиссии ее работа прекращается, а для разрешения спора создается трудовой арбитраж.

Статья 166. Трудовой арбитраж

      1. Трудовой арбитраж создается сторонами коллективного трудового спора в течение пяти рабочих дней со дня прекращения работы примирительной комиссии.
      2. Количество членов трудового арбитража, его персональный состав, порядок рассмотрения трудового спора определяется на паритетной основе. Трудовой арбитраж должен состоять не менее чем из пяти человек. В состав трудового арбитража должны включаться государственный инспектор труда, представитель Совета по трудовому арбитражу для предупреждения и разрешения коллективных трудовых споров, а при необходимости другие лица.
      По рассматриваемым требованиям работников члены примирительной комиссии не могут входить в состав трудового арбитража.
      3. Председатель трудового арбитража избирается членами арбитража из их числа.
      4. Коллективный трудовой спор рассматривается трудовым арбитражем с обязательным участием представителей сторон коллективного трудового спора, а при необходимости также с участием представителей других заинтересованных лиц.
      5. Процедура рассмотрения спора определяется трудовым арбитражем и доводится до сведения сторон коллективного трудового спора.
      6. Решение трудового арбитража принимается не позднее семи рабочих дней со дня его создания простым большинством голосов членов арбитража. При разделении голосов членов трудового арбитража поровну решающим является голос председателя. Решение должно быть мотивированным, излагаться в письменной форме и подписываться всеми членами арбитража.
      7. При недостижении соглашения сторон коллективного трудового спора в примирительной комиссии в организациях, в которых законом запрещено или ограничено проведение забастовок, создание трудового арбитража обязательно.
      8. Решение трудового арбитража является обязательным для исполнения сторонами коллективного трудового спора.
      9. В случае неисполнения решения трудового арбитража в установленный срок стороны имеют право осуществить разрешение спора в судебном порядке.

Статья 167. Рассмотрение коллективного трудового спора
с участием посредника

      1. Порядок рассмотрения коллективного трудового спора с участием посредника определяется по соглашению сторон коллективного трудового спора.
      2. В качестве посредников сторонами определяются независимые по отношению к ним организации и лица. Республиканская, отраслевая, региональная комиссии по регулированию социально-трудовых отношений могут с согласия сторон коллективного трудового спора привлекать к работе по урегулированию коллективных трудовых споров руководителей и работников центральных и местных исполнительных органов, ассоциаций и других общественных объединений, работодателей, а также независимых экспертов.
      Во всех случаях избрания посредников от них должно быть получено письменное согласие на посредничество.

Статья 168. Последствия достижения соглашения сторон
по коллективному трудовому спору

      1. Во всех случаях достижения соглашения между сторонами коллективного трудового спора о его разрешении с участием посредника (медиатора) или без него незаконченные примирительные процедуры прекращаются, а условиями разрешения спора считаются условия соглашения между сторонами.
      Соглашения, достигнутые сторонами коллективного трудового спора, оформляются в письменной форме.
      2. Достижение соглашения между сторонами о разрешении спора влечет за собой прекращение забастовки, если она была объявлена.

Статья 169. Гарантии в связи с разрешением коллективного
трудового спора

Члены примирительной комиссии на время участия в переговорах по разрешению коллективного трудового спора освобождаются от основной работы с сохранением заработной платы.
Участвующие в разрешении коллективного трудового спора представители работников, их объединений не могут быть в период разрешения коллективного трудового спора подвергнуты дисциплинарному взысканию, переведены на другую работу или с ними не могут быть расторгнуты трудовые договоры по инициативе работодателя без предварительного согласия органа, уполномочившего их на представительство.

Статья 170. Обязанности сторон и примирительных органов
по урегулированию коллективных трудовых споров

      1. Ни одна из сторон не вправе уклоняться от участия в примирительных процедурах.
      2. Неурегулированные в коллективном трудовом споре разногласия должны быть доведены до сведения сторон в письменной форме.
      3. Если урегулирование разногласий сторон коллективного трудового спора невозможно по причине недостаточности полномочий представителя работодателя, требования работников представляются собственникам имущества, учредителям (участникам) или акционерам организаций, в том числе организаций, расположенных на территории Республики Казахстан, собственниками имущества которых являются иностранные физические или юридические лица либо организации с иностранным участием.
      4. При несогласии с результатами процедур, указанных в пунктах 2, 3 настоящей статьи, работники вправе использовать все иные предусмотренные законом способы защиты своих интересов.
      5. Работодатель обязан:
      1) в течение пяти рабочих дней со дня получения требований работников, оформленных в соответствии с пунктом 3 статьи 164 настоящего Кодекса, информировать местный орган по инспекции труда о возникновении коллективного трудового спора с последующим еженедельным информированием о ситуации до окончательного его разрешения;
      2) незамедлительно информировать органы прокуратуры Республики Казахстан и местный орган по инспекции труда о начале забастовки, проводимой без соблюдения требований настоящего Кодекса.

Статья 171. Право на забастовку

      1. Работники могут принять решение о проведении забастовки, если посредством примирительных процедур не удалось добиться разрешения коллективного трудового спора, а также в случаях уклонения работодателя от примирительных процедур либо невыполнения соглашения, достигнутого в ходе разрешения коллективного трудового спора.
      2. Решение о проведении забастовки принимается на собрании (конференции) работников (их представителей).
      Собрание работников считается правомочным, если на нем присутствует более половины от общего числа работников организации.
      Конференция считается правомочной, если на ней присутствует не менее двух третей делегатов, избранных работниками в соответствии с протокольными решениями.
      Решения собрания (конференции) работников считаются принятыми большинством голосов участников. При невозможности проведения собрания (конференции) работников представительный орган работников имеет право утвердить свое решение, собрав подписи более половины работников в поддержку проведения забастовки.
      3. Забастовку возглавляет уполномоченный работниками (их представителями) орган (забастовочный комитет). В случае объявления забастовки работниками (их представителями) нескольких работодателей с одинаковыми требованиями ее может возглавить объединенный орган, формируемый из равного числа представителей этих работников.
      4. Участие в забастовке является добровольным. Никто не может быть принужден к участию или отказу от участия в забастовке.
      5. Лица, принуждающие работников к участию или отказу от участия в забастовке, несут ответственность в порядке, установленном законами Республики Казахстан.

Статья 172. Объявление о начале забастовки

      1. Работодатель, объединение работодателей (их представители) должны быть письменно предупреждены уполномоченным органом, указанным в пункте 3 статьи 171 настоящего Кодекса, о начале забастовки и возможной ее продолжительности не позднее чем за пять рабочих дней до ее объявления.
      2. В решении об объявлении забастовки указываются:
      1) перечень разногласий сторон, являющихся основанием для проведения забастовки;
      2) дата, место и время начала забастовки, предполагаемое количество участников;
      3) наименование органа, возглавляющего забастовку, состав представителей работников, уполномоченных на участие в примирительных процедурах;
      4) предложения по минимуму необходимых работ (услуг), выполняемых в период проведения забастовки.

Статья 173. Полномочия органа, возглавляющего забастовку

      1. Орган, возглавляющий забастовку, действует в пределах прав, предоставленных ему настоящим Кодексом, и на основе полномочий, которыми наделяют его работники (их представители).
      2. Орган, возглавляющий забастовку, имеет право:
      1) представлять интересы работников во взаимоотношениях с работодателем, объединением работодателей (их представителями), государственными, профсоюзными, иными юридическими и должностными лицами по вопросам разрешения выдвинутых требований по вопросам возникшего коллективного трудового спора;
      2) получать от работодателя, объединения работодателей (их представителей) информацию по вопросам, затрагивающим интересы работников;
      3) освещать ход рассмотрения требований работников в средствах массовой информации;
      4) привлекать специалистов для дачи заключений по спорным вопросам;
      5) приостанавливать забастовку с согласия работников (их представителей).
      3. Для возобновления ранее приостановленной забастовки не требуется повторное рассмотрение спора примирительной комиссией, посредником или в трудовом арбитраже. Работодатель, объединение работодателей (их представители) и орган по урегулированию трудовых споров должны быть предупреждены о возобновлении забастовки не позднее чем за три рабочих дня.
      4. Полномочия органа, возглавляющего забастовку, прекращаются в случаях, когда стороны коллективного трудового спора подписали соглашение об его урегулировании, а также в случае признания забастовки незаконной.

Статья 174. Обязанности сторон коллективного
трудового спора в ходе забастовки

В период проведения забастовки стороны коллективного трудового спора обязаны продолжить разрешение этого спора путем проведения переговоров.
Работодатель, государственные органы и орган, возглавляющий забастовку, обязаны принять зависящие от них меры по обеспечению в период забастовки общественного порядка, сохранности имущества организации и безопасности работников, а также работы машин и оборудования, остановка которых представляет непосредственную угрозу жизни и здоровью людей.

Статья 175. Гарантии работникам в связи с проведением
забастовки

      1. Организация или участие в забастовках (за исключением случаев, предусмотренных пунктом 1 статьи 176 настоящего Кодекса) не может рассматриваться как нарушение работником трудовой дисциплины и повлечь применение мер дисциплинарного воздействия, предусмотренных настоящим Кодексом.
      2. На время забастовки за работником сохраняются место работы (должность), право на выплату социального пособия по временной нетрудоспособности, трудовой стаж, а также гарантируются другие права, вытекающие из трудовых отношений.
      Заработная плата за время забастовки участвующим в ней работникам не сохраняется, кроме случаев, когда забастовка проводится в связи с невыплатой или несвоевременной выплатой заработной платы.

Статья 176. Незаконные забастовки

      1. Забастовки признаются незаконными:
      1) в периоды введения военного или чрезвычайного положения либо особых мер в соответствии с законодательством о чрезвычайном положении; в органах и организациях Вооруженных Сил Республики Казахстан, других воинских формированиях и организациях, ведающих вопросами обеспечения обороны страны, безопасности государства, аварийно-спасательных, поисково-спасательных, противопожарных работ, предупреждения или ликвидации чрезвычайных ситуаций; в специальных государственных и правоохранительных органах; в организациях, являющихся опасными производственными объектами, на станциях скорой и неотложной медицинской помощи;
      2) в организациях железнодорожного транспорта, гражданской авиации, здравоохранения, организациях, обеспечивающих жизнедеятельность населения (общественный транспорт, снабжение водой, электроэнергией, теплом, связью), на непрерывно действующих производствах, приостановка деятельности которых связана с тяжелыми и опасными последствиями, при несоблюдении условий, указанных в пункте 2 настоящей статьи;
      3) в случае объявления без учета сроков, процедур и требований, предусмотренных настоящим Кодексом;
      4) в случаях, когда это создает реальную угрозу жизни и здоровью людей;
      5) в иных случаях, предусмотренных законами Республики Казахстан.
      При наличии одного из оснований, указанных в настоящем пункте, прокурор вправе приостановить забастовку до принятия судом соответствующего решения.
      2. В организациях железнодорожного транспорта, гражданской авиации, здравоохранения, организациях, обеспечивающих жизнедеятельность населения (общественный транспорт, снабжение водой, электроэнергией, теплом, связью), забастовка производится в том случае, если сохраняются необходимые для населения перечень и объем соответствующих услуг, определяемые на основе предварительного соглашения с местным исполнительным органом.
      В непрерывно действующих производствах забастовка может проводиться только при условии обеспечения бесперебойной работы основного оборудования, механизмов.
      3. Решение о признании забастовки незаконной принимается судом в соответствии с законами Республики Казахстан.
      4. Решение о признании забастовки незаконной принимается судом по заявлению работодателя или прокурора.
      Решение суда доводится до сведения работников через орган, возглавляющий забастовку, который обязан немедленно проинформировать участников забастовки о решении суда, а при отсутствии органа, возглавляющего забастовку – непосредственно работодателем.
      Работодатель обеспечивает размещение текста решения суда в местах, доступных для всеобщего обозрения.
      Решение суда о признании забастовки незаконной подлежит немедленному исполнению, а забастовка – прекращению.
      В случае создания непосредственной угрозы жизни и здоровью людей прокурор или суд до принятия соответствующего решения вправе приостановить забастовку.
      5. Орган, возглавляющий забастовку, имеет право на обжалование решения суда в порядке, установленном законами Республики Казахстан.
      6. Лица, провоцирующие к продолжению участия в забастовке, признанной судом незаконной, несут ответственность в порядке, установленном законами Республики Казахстан.

Статья 177. Последствия признания забастовки незаконной

При признании судом забастовки незаконной работодатель может привлечь к дисциплинарной ответственности работников, принимавших участие в организации или проведении забастовки.

Статья 178. Запрещение локаута

В процессе урегулирования коллективного трудового спора, включая проведение забастовки, запрещается локаут, то есть расторжение трудовых договоров с работниками по инициативе работодателя в связи с их участием в коллективном трудовом споре или в забастовке, за исключением случая, предусмотренного подпунктом 23) пункта 1 статьи 51 настоящего Кодекса.

Раздел 4. Безопасность и охрана труда

Глава 17. Государственное регулирование в области безопасности и охраны труда

Статья 179. Государственное регулирование в области
безопасности и охраны труда

      Государственное регулирование в области безопасности и охраны труда включает:
      1) государственный надзор, контроль и мониторинг за соблюдением требований законодательства Республики Казахстан в области безопасности и охраны труда;
      2) разработку и принятие нормативных правовых актов Республики Казахстан и нормативно-технической документации в области безопасности и охраны труда;
      3) создание и реализацию систем экономического стимулирования деятельности по улучшению условий, безопасности и охране труда, разработке и внедрению безопасных техники и технологий, индивидуальной и коллективной защите работников;
      4) повышение эффективности государственного, внутреннего контроля за соблюдением законодательства в области безопасности и охраны труда;
      5) проведение научных исследований по проблемам безопасности и охраны труда с учетом передового отечественного и зарубежного опыта работы по улучшению условий и охраны труда;
      6) защиту законных интересов работников, пострадавших от несчастных случаев, связанных с трудовой деятельностью и профессиональных заболеваний, а также членов их семей;
      7) установление гарантий и компенсаций за тяжелую работу и работу с вредными, опасными условиями труда, не устранимыми при современном техническом уровне производства и организации труда;
      8) подготовку и повышение квалификации специалистов по безопасности и охране труда;
      9) установление единого порядка учета несчастных случаев на производстве и профессиональных заболеваний;
      10) обеспечение функционирования единой информационной системы в области безопасности и охраны труда;
      11) международное сотрудничество в области безопасности и охраны труда.

Статья 180. Требования по безопасности и охране труда и
финансирование мероприятий

      1. Требования по безопасности и охране труда устанавливаются нормативными правовыми актами Республики Казахстан и должны содержать правила, процедуры и нормативы, направленные на сохранение жизни и здоровья работников в процессе их трудовой деятельности.
      2. Требования по безопасности и охране труда обязательны для исполнения работодателями и работниками при осуществлении ими деятельности на территории Республики Казахстан.
      3. Финансирование мероприятий по безопасности и охране труда осуществляется за счет средств работодателя и других источников, не запрещенных законодательством Республики Казахстан.
      Работники не несут расходов на эти цели.
      Объем средств определяется актом работодателя или коллективным договором.

Глава 18. Права и обязанности работников и работодателя в
области безопасности и охраны труда

Статья 181. Права и обязанности работника в области
безопасности и охраны труда

      1. Работник имеет право на:
      1) рабочее место, оборудованное в соответствии с требованиями безопасности и охраны труда;
      2) обеспечение санитарно-бытовыми помещениями, средствами индивидуальной и коллективной защиты, в соответствии с требованиями по безопасности и охране труда, а также трудовым, коллективным договорами;
      3) обращение в местный орган по инспекции труда о проведении обследования условий и охраны труда на его рабочем месте;
      4) участие лично или через своего представителя в проверке и рассмотрении вопросов, связанных с улучшением условий, безопасности и охраны труда;
      5) отказ от выполнения работы в случае необеспечения работодателем работника средствами индивидуальной и (или) коллективной защиты, и при возникновении ситуации, создающей угрозу его здоровью или жизни, с письменным извещением об этом непосредственного руководителя или работодателя;
      6) образование и профессиональную подготовку, необходимые для безопасного исполнения трудовых обязанностей, в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
      7) получение достоверной информации от работодателя о характеристике рабочего места и территории организации, состоянии условий, безопасности и охраны труда, о существующем риске повреждения здоровья, а также о мерах по его защите от воздействия вредных и (или) опасных производственных факторов;
      8) сохранение средней заработной платы на время приостановки работы организации из-за несоответствия требованиям по безопасности и охране труда.
      2. Работник обязан:
      1) соблюдать требования норм, правил и инструкций по безопасности и охране труда;
      2) немедленно сообщать работодателю или организатору работ о каждой травме и иных повреждениях здоровья работников, признаках профессионального заболевания (отравления), а также о ситуации, которая создает угрозу жизни и здоровью людей;
      3) проходить обязательные предварительные и периодические медицинские осмотры, а также предсменное, послесменное и иное медицинское освидетельствование в порядке, установленном уполномоченным органом в области здравоохранения;
      4) по требованию работодателя проходить профилактические медицинские осмотры, в случаях, предусмотренных актом работодателя, а также при переводе на другую работу;
      5) сообщать работодателю об установлении инвалидности или ином ухудшении состояния здоровья, препятствующем продолжению трудовых обязанностей;
      6) неукоснительно применять и использовать по назначению средства индивидуальной и коллективной защиты, предоставляемые работодателем;
      7) выполнять требования государственного инспектора труда, технического инспектора по охране труда, специалистов внутреннего контроля и предписанные медицинскими учреждениями лечебные и оздоровительные мероприятия;
      8) проходить обучение, инструктирование и проверку знаний по безопасности и охране труда в порядке, определенном работодателем и предусмотренном законодательством Республики Казахстан.

Статья 182. Права и обязанности работодателя в области
безопасности и охраны труда

      1. Работодатель имеет право:
      1) поощрять работников за содействие в создании благоприятных условий труда на рабочих местах, рационализаторские предложения по созданию безопасных условий труда;
      2) отстранять от работы и привлекать к дисциплинарной ответственности работников, нарушающих требования по безопасности и охране труда в порядке, установленном настоящим Кодексом;
      3) требовать от работника неукоснительного соблюдения требований по безопасному ведению работ на производстве;
      4) направлять работников за счет собственных средств на профилактические медицинские осмотры в случаях, предусмотренных законодательством Республики Казахстан и актом работодателя.
      2. Работодатель обязан:
      1) принимать меры по предотвращению любых рисков на рабочих местах и в технологических процессах путем проведения профилактики, замены производственного оборудования и технологических процессов на более безопасные;
      2) проводить обучение, инструктирование, проверку знаний работников по вопросам безопасности и охраны труда, а также обеспечивать документами по безопасному ведению производственного процесса и работ за счет собственных средств;
      3) организовать обучение и проверку знаний по вопросам безопасности и охраны труда руководящих работников и лиц, ответственных за обеспечение безопасности и охраны труда, периодически не реже одного раза в три года в организациях, осуществляющих повышение квалификации кадров в порядке, установленном уполномоченным органом по труду, согласно списку, утвержденному актом работодателя;
      4) создать работникам необходимые санитарно-гигиенические условия, обеспечить выдачу и ремонт специальной одежды и обуви работников, снабжение их средствами профилактической обработки, моющими и дезинфицирующими средствами, медицинской аптечкой, молоком или равноценными пищевыми продуктами, и (или) специализированными продуктами для диетического (лечебного и профилактического) питания, средствами индивидуальной и коллективной защиты в соответствии с нормами, установленными уполномоченным государственным органом по труду;
      5) не допускать к тяжелым работам, работам с вредными и (или) опасными условиями труда лиц, достигших пенсионного возраста в соответствии с Законом Республики Казахстан «О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан»;
      6) осуществлять регистрацию, учет и анализ несчастных случаев и профессиональных заболеваний на производстве;
      7) один раз в квартал предоставлять уполномоченному государственному органу по труду и местному органу по инспекции труда, представителям работников по их письменному запросу необходимую информацию для мониторинга состояния условий, безопасности и охраны труда;
      8) обеспечивать расследование несчастных случаев, связанных с трудовой деятельностью в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
      9) исполнять предписания и заключения государственных инспекторов труда;
      10) проводить с участием представителей работников периодическую, не реже чем один раз в пять лет, аттестацию производственных объектов по условиям труда в соответствии с правилами, утвержденными уполномоченным государственным органом по труду;
      11) представлять результаты аттестации производственных объектов по условиям труда соответствующему местному органу по инспекции труда на бумажном и электронном носителях в месячный срок;
      12) страховать работника от несчастных случаев при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей;
      13) принять неотложные меры по предотвращению развития аварийной ситуации и воздействия травмирующих факторов на других лиц;
      14) осуществлять разработку, утверждение и пересмотр инструкций по безопасности и охране труда в порядке, установленном уполномоченным органом по труду;
      15) проводить за счет собственных средств обязательные, периодические (в течение трудовой деятельности) медицинские осмотры и предсменное, послесменное медицинское освидетельствование работников в случаях, предусмотренных коллективным договором, соглашением, законодательством Республики Казахстан, а также при переводе на другую работу с изменениями условий труда либо при появлении признаков профессионального заболевания.

Глава 19. Организация безопасности и охраны труда

Статья 183. Аттестация производственных объектов
по условиям труда

      1. Производственные объекты подлежат обязательной периодической аттестации по условиям труда.
      2. Аттестация производственных объектов по условиям труда проводится специализированными организациями по проведению аттестации производственных объектов периодически, не реже, чем один раз в пять лет.
      3. Порядок проведения обязательной периодической аттестации производственных объектов по условиям труда определяется уполномоченным государственным органом по труду.
      4. Внеочередная аттестация производственных объектов по условиям труда проводится по требованию органа государственного контроля и надзора за безопасностью и охраной труда при выявлении нарушения порядка проведения аттестации производственных объектов по условиям труда.
      Результаты внеочередной аттестации производственных объектов по условиям труда оформляются в виде приложения к материалам предшествующей аттестации производственного объекта по условиям труда.
      5. Для организации проведения аттестации производственных объектов работодателем издается соответствующий приказ о создании аттестационной комиссии в составе председателя, членов и секретаря, ответственного за составление, ведение и хранение документации по аттестации производственных объектов.
      6. В состав аттестационной комиссии организации включаются руководитель либо его заместитель, специалисты служб безопасности и охраны труда и иных подразделений по согласованию, а также представители работников организации.
      Отказ представителей работников организации от участия в аттестационной комиссии не является основанием для непроведения аттестации производственных объектов по условиям труда.
      7. После завершения аттестации производственных объектов по условиям труда, работодатель в течение десяти календарных дней направляет сведения о результатах аттестации в местный орган по инспекции труда.
      8. Результаты аттестации производственных объектов вступают в силу с момента издания акта аттестации производственного объекта.
      9. Контроль за соблюдением порядка проведения аттестации производственных объектов осуществляется государственными инспекторами труда.

Статья 184. Требования безопасности рабочих мест

      1. Здания (сооружения), в которых размещаются рабочие места, по своему строению должны соответствовать их функциональному назначению и требованиям безопасности и охраны труда.
      2. Рабочее оборудование должно соответствовать нормам безопасности, установленным для данного вида оборудования, иметь соответствующие технические паспорта (сертификат), знаки предупреждения и обеспечиваться ограждениями или защитными устройствами для обеспечения безопасности работников на рабочих местах.
      3. Аварийные пути и выходы работников из помещения должны быть обозначены, оставаться свободными и выводить на открытый воздух либо в безопасную зону.
      4. Опасные зоны должны быть четко обозначены. Если рабочие места находятся в опасных зонах, в которых ввиду характера работы существует риск для работника или падающих предметов, то такие места должны оснащаться устройствами, преграждающими доступ в эти зоны посторонним.
      По территории организации пешеходы и технологические транспортные средства должны перемещаться в безопасных условиях.
      5. В течение рабочего времени температура, освещение, а также вентиляция в помещении, где располагаются рабочие места, должны соответствовать санитарно-эпидемиологическим требованиям.

Статья 185. Обязательный медицинский осмотр работников

1. Работодатель за счет собственных средств обязан организовывать проведение периодических медицинских осмотров и обследований работников, занятых на тяжелых работах, работах с вредными условиями труда в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
2. Работники, занятые на работах, связанных с повышенной опасностью, машинами и механизмами, должны проходить предсменное и послесменное медицинское освидетельствование. Список профессий, требующих предсменного и послесменного медицинского освидетельствования, определяется уполномоченным государственным органом в области здравоохранения.

Глава 20. Расследование и учет несчастных случаев, связанных с трудовой деятельностью

     Статья 186. Общие положения расследования и учет
                  несчастных случаев, связанных с
                  трудовой деятельностью

      1. Расследованию в соответствии с настоящим Кодексом подлежат случаи повреждения здоровья работников, связанные с их трудовой деятельностью и приведшие к нетрудоспособности либо смерти, а также:
      1) лиц, обучающихся в учебных заведениях, при прохождении ими профессиональной практики;
      2) военнослужащих, сотрудников специальных государственных органов, привлеченных к выполнению работ, не связанных с прохождением воинской службы, службы в специальных государственных органах;
      3) лиц, привлекаемых к труду в местах лишения свободы и по приговору суда;
      4) личного состава военизированных и иных специализированных профессиональных аварийно-спасательных служб и формирований в сфере гражданской защиты, военизированной охраны, членов добровольных команд по ликвидации последствий аварий, стихийных бедствий, по спасению человеческой жизни и имущества.
      2. Подлежат учету как несчастные случаи, связанные с трудовой деятельностью, повреждения здоровья работников, связанные с исполнением трудовых обязанностей, либо совершение иных действий по собственной инициативе в интересах работодателя, приведшие к нетрудоспособности либо смерти, если они произошли:
      1) перед началом или по окончании рабочего времени при подготовке и приведении в порядок рабочего места, орудий производства, средств индивидуальной защиты и других действий;
      2) в течение рабочего времени на рабочем месте, по пути следования работника, деятельность которого связана с передвижением между объектами обслуживания, в том числе по заданию работодателя, а также во время командировки при исполнении трудовых обязанностей;
      3) при следовании к месту выполнения работы или с работы на транспортном средстве, предоставленном работодателем;
      4) на личном транспортном средстве при наличии письменного согласия работодателя на право использования его в служебных целях;
      5) при совершении действий по собственной инициативе в интересах работодателя;
      6) по пути следования работающих вахтовым методом с места сбора (проживания в период вахты) на работу или обратно на транспортном средстве, представленном работодателем;
      3. Не подлежат учету как несчастные случаи на производстве повреждения здоровья работников, в ходе расследования которых объективно установлено, что они произошли:
      1) при выполнении пострадавшим по собственной инициативе работ или иных действий, не входящих в функциональные обязанности работника и не связанных с интересом работодателя, в том числе в период междусменного отдыха при работе вахтовым методом, перерыва для отдыха и приема пищи;
      2) в случае, когда основной причиной, явилось состояние алкогольного опьянения, употребления пострадавшим токсических и наркотических веществ (их аналогов);
      3) в результате преднамеренного (умышленного) причинения вреда своему здоровью, а также при совершении пострадавшим уголовного правонарушения;
      4) из-за внезапного ухудшения здоровья пострадавшего, не связанного с воздействием производственных факторов, подтвержденного медицинским заключением.
      4. Расследование случаев профессиональных заболеваний проводиться работодателем, совместно с государственным органом в сфере санитарно-эпидемиологического благополучия населения.
      5. Ответственные должностные лица организаций здравоохранения не позднее двух рабочих дней должны информировать работодателей и местный орган по инспекции труда о каждом случае первичного обращения с травмой или повреждением здоровья работников, связанном с трудовой деятельностью, а также о случаях острого профессионального заболевания (отравления) – государственный орган в сфере санитарно-эпидемиологического благополучия населения.
      6. Ответственность за организацию расследования и регистрацию несчастных случаев, связанных с трудовой деятельностью и профессиональных заболеваний на производстве несет работодатель.

     Статья 187. Обязанности работодателя при расследовании
                  несчастных случаев, связанных с
                  трудовой деятельностью

      1. Работодатель обязан:
      1) организовать оказание первой медицинской помощи пострадавшему и при необходимости его доставку в организацию здравоохранения;
      2) сохранить до начала расследования обстановку на месте несчастного случая (состояние оборудования и механизмов, орудия труда) в таком же виде, как в момент происшествия, при условии, что это не угрожает жизни и здоровью других лиц, а нарушение непрерывности производственного процесса не приведет к аварии, а также произвести фотографирование места несчастного случая;
      3) немедленно проинформировать о несчастном случае близких родственников пострадавшего и направить сообщение в государственные органы и организации, определенные настоящим Кодексом, иными нормативными правовыми актами;
      4) допускать членов комиссии по специальному расследованию к месту происшествия для расследования несчастного случая, связанного с трудовой деятельностью.
      2. Работодатель немедленно в течение суток сообщает о несчастном случае, связанном с трудовой деятельностью по форме, установленной уполномоченным государственным органом по труду:
      1) в местный орган по инспекции труда;
      2) в территориальное подразделение уполномоченного органа в области промышленной безопасности при несчастных случаях, происшедших на опасных производственных объектах;
      3) в территориальное подразделение уполномоченного государственного органа в области санитарно-эпидемиологического благополучия населения о случаях профессионального заболевания или отравления;
      4) представителям работников;
      5) страховой организации, с которой заключен договор на страхование работника от несчастных случаев при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей;
      6) правоохранительному органу по месту, где произошел несчастный случай и уполномоченным органам производственного и ведомственного контроля и надзора, в случаях, подлежащих специальному расследованию.
      3. При расследовании несчастного случая, связанного с трудовой деятельностью, по требованию комиссии работодатель за счет собственных средств обеспечивает:
      1) выполнение технических расчетов, проведение лабораторных исследований, испытаний, других экспертных работ и привлечение в этих целях специалистов-экспертов;
      2) фотографирование места происшествия и поврежденных объектов, составление планов, эскизов, схем;
      3) предоставление транспорта, служебного помещения, средств связи, специальной одежды, специальной обуви и других средств индивидуальной защиты, необходимых для проведения расследования;
      4) предоставление:
      документов, характеризующих состояние рабочего места, наличие опасных и (или) вредных производственных факторов (планов, эскизов, схем, а при необходимости - фото- и видеоматериалов места происшествия и т.п.);
      выписок из журналов регистрации инструктажей и протоколов проверки знаний пострадавших по безопасности и охране труда, протоколов опросов очевидцев несчастного случая и должностных лиц, объяснений пострадавших, экспертных заключений специалистов;
      результатов лабораторных исследований и экспериментов;
      медицинского заключения о характере и степени тяжести повреждения, причиненного здоровью пострадавшего, или причине его смерти, о наличии (отсутствии) признаков алкогольного, наркотического или токсического опьянения;
      копий документов, подтверждающих выдачу пострадавшему специальной одежды, специальной обуви и других средств индивидуальной защиты;
      выписок из ранее выданных на данном производстве (объекте) предписаний государственных инспекторов труда и должностных лиц территориального органа государственного надзора (если несчастный случай произошел в организации или на объекте, подконтрольных этому органу);
      других документов, имеющих отношение к рассмотрению дела, по усмотрению комиссии.

     Статья 188. Порядок образования и состав комиссии по
                  расследованию несчастных случаев, связанных с
                  трудовой деятельностью

      1. Расследование несчастных случаев, за исключением случаев, подлежащих специальному расследованию, проводится комиссией, создаваемой актом работодателя в течение двадцати четырех часов с момента получения заключения о степени тяжести травмы, в следующем составе:
      1) председатель - руководитель организации (производственной службы) или его заместитель;
      2) члены - руководитель службы безопасности и охраны труда организации и представитель работников.
      2. Должностное лицо, непосредственно отвечающее за безопасность труда на соответствующем участке, где произошел несчастный случай, при проведении расследования в состав комиссии не включается.
      3. Специальному расследованию подлежат:
      1) несчастные случаи с тяжелым или со смертельным исходом;
      2) групповые несчастные случаи, происшедшие одновременно с двумя и более работниками, независимо от степени тяжести травм пострадавших;
      3) групповые случаи острого отравления.
      4. Специальное расследование несчастного случая проводится комиссией, создаваемой в течение двадцати четырех часов местным органом по инспекции труда с момента получения заключения о степени тяжести травмы, в следующем составе:
      1) председатель – государственный инспектор труда;
      2) члены – работодатель и представитель работников.
      Расследование групповых несчастных случаев, при которых погибло два человека, проводится комиссией, которую возглавляет главный государственный инспектор труда области, города республиканского значения.
      Расследование групповых несчастных случаев, при которых погибло от трех до пяти человек, проводится комиссией, создаваемой уполномоченным государственным органом по труду, а при гибели более пяти человек - Правительством Республики Казахстан.
      5. При расследовании несчастных случаев, происшедших при чрезвычайных ситуациях техногенного характера вследствие аварии на опасном производственном объекте, председателем комиссии назначается представитель уполномоченного органа в области промышленной безопасности или его территориального подразделения. В этом случае государственный инспектор труда является членом комиссии.
      6. В состав комиссии также включаются:
      1) при несчастных случаях, происшедших на опасных производственных объектах, а также в организациях электроэнергетической отрасли – государственный инспектор по государственному надзору в области промышленной безопасности и должностное лицо, осуществляющее государственный энергетический надзор и контроль;
      2) в случае острого отравления – представители государственного органа в сфере санитарно-эпидемиологического благополучия населения;
      3) при несчастном случае, происшедшем с работником организации, расположенной и ведущей работы на территории другой организации, или с работником, направленным в другую организацию для выполнения производственного задания (служебных или договорных обязанностей) – ответственный представитель организации, на территории которой произошел несчастный случай.
      7. В работе комиссии вправе принимать участие представитель страховой организации, имеющей соответствующие договорные отношения с работодателем или пострадавшим.
      8. В расследовании несчастного случая у работодателя – физического лица принимают участие работодатель или уполномоченный его представитель, представитель работников, специалист по охране труда, который может привлекаться к расследованию несчастного случая и на договорной основе.
      9. Для решения вопросов, требующих экспертного заключения, председатель комиссии по специальному расследованию вправе создавать экспертные подкомиссии из числа специалистов научно-исследовательских организаций и контрольно-надзорных органов за счет средств работодателя.

Статья 189. Порядок расследования несчастных случаев,
связанных с трудовой деятельностью работника

      1. Срок расследования несчастного случая не должен превышать десять рабочих дней со дня создания комиссии.
      При возникновении обстоятельств, объективно препятствующих завершению расследования в установленные сроки, сроки специальных расследований могут быть продлены протокольным решением комиссии на десять рабочих дней не более двух раз.
      2. Несчастные случаи, связанные с трудовой деятельностью, о которых не было своевременно сообщено в местные органы по инспекции труда, расследуются по заявлению пострадавшего или его полномочного представителя в течение десяти рабочих дней со дня регистрации заявления.
      3. В каждом случае расследования комиссия выявляет и опрашивает очевидцев происшествия, лиц, допустивших нарушения требований по безопасности и охране труда, получает необходимую информацию от работодателя и при возможности объяснения от пострадавшего.
      4. Категорически запрещается без согласия председателя комиссии по специальному расследованию проведение опроса свидетелей, очевидцев, а также параллельных расследований данного несчастного случая кем-либо или иной комиссией в дни работы официально назначенной комиссии.
      5. На основании собранных документов и материалов комиссия устанавливает обстоятельства и причины несчастного случая, определяет связь несчастного случая с производственной деятельностью работодателя и, соответственно, объяснялось ли пребывание пострадавшего на месте происшествия исполнением им трудовых обязанностей, квалифицирует несчастный случай как несчастный случай на производстве или как несчастный случай, не связанный с производством, определяет лиц, допустивших нарушения требований безопасности и охраны труда, и меры по устранению причин и предупреждению несчастных случаев на производстве.
      6. Расследование несчастного случая с тяжелым или со смертельным исходом, группового несчастного случая, происшедшего одновременно с двумя и более работниками, независимо от степени тяжести травм пострадавших и группового случая острого отравления работников оформляется актом специального расследования по форме, установленной уполномоченным государственным органом по труду.
      7. Расследование несчастных случаев, происшедших в результате аварий транспортных средств, проводится на основании материалов расследования уполномоченного органа по обеспечению безопасности дорожного движения.
      8. Уполномоченный орган по обеспечению безопасности дорожного движения в пятидневный срок со дня транспортного происшествия по требованию председателя комиссии по расследованию несчастных случаев обязан представить копии материалов расследования.
      9. Условия работы комиссии по расследованию несчастных случаев на режимных объектах определяются с учетом особенностей доступа для нахождения на этих объектах.
      10. Завершение поиска пострадавшего (пострадавших), пропавшего (пропавших) в результате взрыва, аварий, разрушений, пожара и других случаев на объектах организации определяется комиссией по специальному расследованию на основании заключения руководителя аварийно-спасательной службы или формирования и специалистов-экспертов.

     Статья 190. Порядок оформления материалов расследования
                  несчастных случаев, связанных с трудовой
                  деятельностью и их учет

      1. Каждый несчастный случай, связанный с трудовой деятельностью и вызвавший у работника (работников) потерю трудоспособности, в соответствии с медицинским заключением (рекомендацией), подлежит расследованию.
      Несчастные случи с тяжелым, со смертельным исходом и групповые несчастные случаи подлежат специальному расследованию.
      Формы актов расследования, специального расследования и формы актов о несчастном случае, профессиональном заболевании устанавливаются уполномоченным органом по труду.
      2. В случае если один из членов комиссии по расследованию несчастного случая не согласен с выводами комиссии (большинства), он представляет в письменном виде свое мотивированное мнение для включения его в материал расследования. Акт специального расследования он подписывает с оговоркой "смотри особое мнение".
      3. В случае несогласия с результатом расследования или несвоевременного оформления акта о несчастном случае пострадавший или его доверенное лицо, представитель работников организации имеют право письменно обратиться к работодателю, который обязан в десятидневный срок рассмотреть их заявление и принять решение по существу.
      4. Разногласия по вопросам расследования, оформления и регистрации несчастных случаев между работодателем, работником и государственным инспектором труда либо государственным инспектором по государственному надзору в области промышленной безопасности при случаях, происшедших на опасных производственных объектах, рассматриваются в порядке подчиненности соответствующим вышестоящим главным государственным инспектором труда и (или) в судебном порядке.
      Решение вышестоящего главного государственного инспектора труда по вопросам расследования несчастных случаев оформляется в виде заключения по форме, установленной уполномоченным государственным органом по труду.
      5. Материалы расследования несчастного случая, наряду с актом расследования, должны содержать:
      1) сведения о прохождении пострадавшим обучения и инструктирования по охране труда, а также предварительных и периодических медицинских осмотров;
      2) протоколы опросов по форме, установленной уполномоченным государственным органом по труду, и объяснения очевидцев происшествия, а также должностных лиц, ответственных за соблюдение требований безопасности и охраны труда;
      3) планы, схемы и фотоснимки места происшествия;
      4) выписки из инструкций, положений, приказов и других актов, регламентирующих требования безопасности и охраны труда, обязанности и ответственность должностных лиц за обеспечение здоровых и безопасных условий труда на производстве и т.д.;
      5) медицинское заключение о характере и тяжести повреждения здоровья пострадавшего (причине смерти);
      6) результаты лабораторных и других исследований, экспериментов, экспертизы, анализов и т.п.;
      7) заключение (при его наличии) главного государственного инспектора труда;
      8) сведения о материальном ущербе, причиненном работодателю;
      9) приказ работодателя о возмещении пострадавшему (членам семьи) ущерба причиненного здоровью, и привлечении к ответственности должностных лиц, виновных за допущенный случай;
      10) перечень прилагаемых документов.
      6. По окончании расследования каждого несчастного случая, в соответствии с материалами расследования, работодатель не позднее трех рабочих дней обязан оформить акт о несчастном случае.
      7. Акт профессионального заболевания по установленной форме заполняется работодателем на основании заключения экспертной профпатологической комиссии.
      8. Акт о несчастном случае заполняется и подписывается руководителями службы безопасности и охраны труда и подразделения организации, представителем работников организации, в случаях отравления также подписывается представителем государственного органа в сфере санитарно-эпидемиологического благополучия населения.
      Акт о несчастном случае утверждается работодателем и заверяется печатью организации.
      Если работодатель - физическое лицо, то акт о несчастном случае заполняется и подписывается работодателем и заверяется нотариально.
      9. Не позднее трех дней после завершения расследования один экземпляр акта о несчастном случае выдается пострадавшему или его доверенному лицу, кроме того направляется:
      1) страховой организации, с которой заключен договор на страхование работника от несчастных случаев при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей;
      2) местный орган по инспекции труда на бумажном и электронном носителе;
      3) государственный орган в сфере санитарно-эпидемиологического благополучия населения в случае отравления.
      10. Копии материалов специального расследования несчастного случая передаются работодателем в местный орган по инспекции труда. По окончании расследования несчастного случая копии материалов специального расследования государственным инспектором труда направляются в семидневный срок в местный орган внутренних дел, который в соответствии с законодательством принимает соответствующее решение и сообщает о принятом решении не позднее двадцати дней.
      11. Пострадавший или представитель работников имеет право на ознакомление со всеми материалами расследования несчастного случая и осуществление необходимых выписок.
      12. Каждый оформленный актом несчастный случай заносится работодателем в журнал регистрации несчастных случаев и иных повреждений здоровья на производстве. Ведение журнала производится по форме, установленной уполномоченным государственным органом по труду. Первичные статистические данные о временной нетрудоспособности и травматизме представляются в соответствии со статистической методологией, утвержденной уполномоченным органом в области государственной статистики.
      13. Материалы расследования несчастного случая подлежат хранению в организации (работодателем) в течение сорока пяти лет, в случае ее ликвидации материалы расследования несчастного случая в обязательном порядке должны быть переданы в государственный архив по месту ее деятельности.
      14. О несчастных случаях, связанных с трудовой деятельностью, которые по прошествии времени перешли в категорию тяжелых или несчастных случаев со смертельным исходом, работодатель или его представитель сообщает в соответствующий местный орган по инспекции труда, а о страховых случаях - в страховую организацию.

Раздел 5. Контроль за соблюдением трудового законодательства

Глава 21. Государственный контроль

     Статья 191. Осуществление государственного контроля
                  в области трудового законодательства
                  Республики Казахстан

      1. Государственный контроль за соблюдением в организациях трудового законодательства Республики Казахстан осуществляют государственные инспекторы труда.
      2. К государственным инспекторам труда относятся:
      1) Главный государственный инспектор труда Республики Казахстан – должностное лицо уполномоченного государственного органа по труду;
      2) главные государственные инспекторы труда – должностные лица уполномоченного государственного органа по труду;
      3) главный государственный инспектор труда области, города республиканского значения, столицы – руководитель местного органа по инспекции труда области, города республиканского значения, столицы;
      4) государственные инспекторы труда – должностные лица местного органа по инспекции труда области, города республиканского значения, столицы.
      3. Государственные инспекторы труда при исполнении служебных обязанностей охраняются законом и руководствуются Конституцией Республики Казахстан, законами и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан.
      4. Лица, препятствующие государственному инспектору труда в выполнении им служебных обязанностей, несут ответственность в соответствии с законами Республики Казахстан.
      5. Государственный контроль в области трудового законодательства Республики Казахстан осуществляется в форме проверки и иных формах контроля.
      6. Проверка осуществляется в соответствии с Законом Республики Казахстан «О государственном контроле и надзоре в Республике Казахстан», если иное не предусмотрено международными договорами, ратифицированными Республикой Казахстан.
      Проверки, проводимые государственными инспекторами труда в рамках расследования несчастных случаев, связанных с трудовой деятельностью, а также контроля за выполнением мероприятий по устранению причин, вызвавших эти случаи, и иные формы контроля с посещением субъекта контроля проводятся без предварительного уведомления работодателя и не подлежат регистрации и учету в соответствии с законодательством Республики Казахстан о государственной правовой статистике и специальных учетах.

Статья 192. Принципы деятельности и основные задачи
государственной инспекции труда

      Деятельность государственной инспекции труда осуществляется на основе принципов уважения, соблюдения и защиты прав и свобод работников, законности, объективности, независимости и гласности.
      Основными задачами государственной инспекции труда являются:
      1) обеспечение государственного контроля за соблюдением в организациях трудового законодательства Республики Казахстан;
      2) обеспечение соблюдения и защиты прав и свобод работников, включая право на безопасные условия труда;
      3) рассмотрение обращений, заявлений и жалоб работников и работодателей по вопросам трудового законодательства Республики Казахстан.

Статья 193. Права государственных инспекторов труда

      При осуществлении государственного контроля за соблюдением трудового законодательства Республики Казахстан государственные инспекторы труда имеют право:
      1) беспрепятственно посещать организации и предприятия в целях проведения проверок соблюдения трудового законодательства;
      2) осуществлять иные формы контроля с посещением субъекта контроля;
      3) запрашивать и получать от работодателей документы, объяснения, информацию, необходимые для выполнения возложенных на них функций, в том числе без регистрации проверки в уполномоченном органе по правовой статистике и специальным учетам;
      4) выдавать обязательные для исполнения работодателями предписания, заключения, а также составлять протоколы и постановления об административных правонарушениях, налагать административные взыскания;
      5) давать разъяснения по вопросам, входящим в их компетенцию;
      6) приостанавливать (запрещать) деятельность организаций, отдельных производств, цехов, участков, рабочих мест и эксплуатацию оборудования, механизмов при выявлении их несоответствия требованиям нормативных правовых актов о безопасности и охране труда на срок не более трех дней с обязательным предъявлением в указанный срок искового заявления в суд;
      7) запрещать выдачу и использование на рабочих местах специальной одежды, специальной обуви и других средств индивидуальной и коллективной защиты, не отвечающих установленным для них требованиям;
      8) изымать для анализа образцы специальной одежды, используемые или обрабатываемые материалы и вещества с уведомлением об этом работодателя (его представителя) и составлением соответствующего акта;
      9) расследовать в установленном порядке несчастные случаи, связанные с трудовой деятельностью;
      10) выдавать обязательные для исполнения работодателями предписания на отстранение от работы работников, не прошедших обучения, инструктирования, проверки знаний по вопросам безопасности и охраны труда, а также на привлечение виновных лиц к ответственности;
      11) направлять в соответствующие правоохранительные органы и суды информацию, исковые требования и иные материалы по фактам нарушений трудового законодательства Республики Казахстан, неисполнения работодателями актов государственных инспекторов труда;
      12) участвовать в проверке знаний по безопасности и охране труда;
      13) проводить проверку выполнения особых условий, определенных при выдаче разрешения на привлечение иностранной рабочей силы;
      14) осуществлять контроль за полнотой и достоверностью ведения работодателем внутреннего контроля по безопасности и охране труда;
      15) взаимодействовать с гражданами и представителями работников при осуществлении государственного контроля в области безопасности и охраны труда;
      16) осуществлять иные права, предусмотренные законодательством Республики Казахстан.

Статья 194. Обязанности государственных инспекторов труда

      Государственные инспекторы труда обязаны:
      1) осуществлять контроль за соблюдением трудового законодательства Республики Казахстан;
      2) своевременно и качественно проводить проверки по соблюдению трудового законодательства Республики Казахстан;
      3) информировать работодателей (их представителей) о выявленных нарушениях трудового законодательства в целях принятия мер по их устранению;
      4) своевременно рассматривать обращения работников и работодателей по вопросам применения трудового законодательства Республики Казахстан;
      5) выявлять причины и обстоятельства, приводящие к нарушениям трудового законодательства, давать рекомендации по их устранению и восстановлению нарушенных трудовых прав;
      6) принимать участие в расследованиях несчастных случаев;
      7) осуществлять сбор, анализ и обобщение причин нарушений трудового законодательства, участвовать в разработке и принятии мер по реализации мероприятий, направленных на усиление работы по предупреждению нарушений трудового законодательства Республики Казахстан;
      8) не разглашать сведения, составляющие государственные секреты, служебную, коммерческую или иную охраняемую законом тайну, ставшие ему известными в связи с выполнением трудовых обязанностей;
      9) проводить разъяснительную работу по вопросам применения трудового законодательства Республики Казахстан.

Статья 195. Акты государственного инспектора труда

      1. В зависимости от установленных нарушений трудового законодательства Республики Казахстан государственный инспектор труда выносит (составляет) следующие акты:
      1) предписание:
      об устранении нарушений требований трудового законодательства Республики Казахстан;
      о проведении профилактических работ по безопасности и охране труда на производственных объектах и оборудовании, а также в производственных процессах для предотвращения возникновения травмоопасных и аварийных ситуаций;
      о запрещении (приостановлении) эксплуатации отдельных производств, цехов, участков, рабочих мест и оборудования и деятельности организации в целом.
      При этом акт о запрещении (приостановлении) деятельности организации действует до вынесения судебного решения;
      2) протокол об административном правонарушении;
      3) постановление о прекращении производства по делу об административном правонарушении;
      4) постановление по делу об административном правонарушении;
      5) заключение государственного инспектора труда.
      2. Акты государственного инспектора труда являются правовыми мерами воздействия на нарушения работодателями и должностными лицами требований трудового законодательства Республики Казахстан. Акты составляются в двух экземплярах, один из которых под роспись вручается работодателю.
      3. Акты государственного инспектора труда обязательны для исполнения должностными, физическими и юридическими лицами.
      4. Форма актов государственного инспектора труда утверждается уполномоченным государственным органом по труду.

     Статья 196. Взаимодействие государственной инспекции труда
                  с другими государственными органами и
                  организациями

1. Государственная инспекция труда осуществляет свою деятельность во взаимодействии с другими государственными органами надзора и контроля, с представителями работников, общественными объединениями, другими организациями.
2. Государственные органы обязаны оказывать содействие государственному инспектору труда в выполнении задач по осуществлению контроля за исполнением трудового законодательства Республики Казахстан.

Статья 197. Иные формы контроля с посещением
субъекта контроля

      1. Посещение субъекта контроля – иная форма контроля за соблюдением в организациях трудового законодательства.
      2. Государственный инспектор труда при посещении субъекта контроля обязан предъявить:
      1) служебное удостоверение;
      2) при необходимости разрешение компетентного органа на посещение режимных объектов;
      3) медицинский допуск, наличие которого необходимо для посещения объектов, выданный в порядке, установленном уполномоченным органом в области здравоохранения.
      3. Субъекты контроля при посещении государственным инспектором труда обязаны:
      1) обеспечить беспрепятственный доступ государственного инспектора труда на территорию и в помещения посещаемого субъекта контроля;
      2) с соблюдением требований по охране коммерческой, налоговой либо иной тайны представлять документы (сведения) на бумажных и электронных носителях либо их копии для приобщения к акту о результатах посещения в соответствии с задачами и предметом посещения;
      3) сделать отметку о получении на втором экземпляре акта о результатах посещения;
      4) обеспечить безопасность лиц, прибывших для посещения на объект, от вредных и опасных производственных факторов воздействия в соответствии с установленными для данного объекта нормативами.
      4. В случае воспрепятствования доступу государственного инспектора труда составляется протокол, который подписывается государственным инспектором труда, осуществляющим посещение, и уполномоченным лицом субъекта контроля.
      5. Посещение осуществляется в рабочее время субъекта контроля, установленное правилами внутреннего трудового распорядка.
      6. Срок посещения субъекта контроля не должен превышать трех рабочих дней.
      7. По результатам посещения субъекта контроля государственным инспектором труда составляется акт о результатах посещения в двух экземплярах, с обязательным разъяснением субъекту контроля порядка устранения выявленных в результате посещения нарушений.
      В акте о результатах посещения указываются:
      1) дата, время и место составления акта;
      2) наименование органа контроля;
      3) фамилия, имя, отчество (при его наличии) государственного инспектора труда, проводившего посещение;
      4) наименование или фамилия, имя, отчество (при его наличии) посещаемого субъекта контроля, должность представителя физического или юридического лица, присутствовавшего при посещении;
      5) дата, место и период посещения;
      6) сведения о результатах посещения, в том числе о выявленных нарушениях, об их характере;
      7) сведения об ознакомлении или об отказе в ознакомлении с актом представителя посещаемого субъекта контроля, а также лиц, присутствовавших при посещении, их подписи или отказ от подписи;
      8) подпись государственного инспектора труда, проводившего посещение.
      8. В случае наличия замечаний и (или) возражений по результатам посещения физическое лицо или руководитель юридического лица либо их представители излагают их в письменном виде.
      Замечания и (или) возражения прилагаются к акту о результатах посещения, о чем делается соответствующая отметка.
      9. Один экземпляр акта о результатах посещения вручается физическому лицу или руководителю юридического лица либо их представителям для ознакомления и принятия мер по устранению выявленных нарушений и других действий.
      10. В целях устранения нарушений требований трудового законодательства Республики Казахстан в адрес субъекта контроля выносится предписание без возбуждения дела об административном правонарушении.
      11. По выявленным в результате посещения нарушениям субъект контроля обязан не позднее десяти рабочих дней с момента получения предписания предоставить информацию о принятых мерах по устранению выявленных нарушений.
      12. Государственные инспекторы труда обязаны в книге учета посещений и проверок проверяемых субъектов произвести запись о проводимом посещении с указанием фамилий, должностей и данных, изложенных в акте.
      13. В случае отсутствия нарушений требований, установленных законодательством Республики Казахстан, при посещении в акте о результатах посещения производится соответствующая запись, предписание не выдается.
      14. При посещении субъекта контроля не требуются предварительное уведомление работодателя и регистрация в уполномоченном органе по правовой статистике и специальным учетам.
      15. Посещение субъекта контроля осуществляется на основании критериев, утверждаемых совместно уполномоченным государственным органом по труду и уполномоченным органом по предпринимательству, и списков посещений субъекта контроля, формируемых на квартал (полугодие, год) по результатам проводимого анализа и оценки.

Статья 198. Ведомственный учет

Государственная инспекция по труду на постоянной и непрерывной основе обязана вести ведомственный учет количества проверок проверяемых субъектов (объектов) и иных форм контроля и надзора с посещением, а также выявленных нарушений в соответствии с проверочными листами и принятых к ним мер административного воздействия.
Сводные данные ведомственной отчетности ежемесячно публикуются на официальных интернет-ресурсах центральных и местных исполнительных органов.

Статья 199. Декларирование деятельности работодателя

      Декларирование деятельности работодателя осуществляется местным органом по инспекции труда совместно с региональными объединениями работодателей и территориальными объединениями профсоюзов.
      Условием участия работодателей в декларировании является соответствие параметров их деятельности требованиям трудового законодательства.
      Работодателям, деятельность которых признана соответствующей требованиям трудового законодательства, вручается сертификат доверия сроком на три года, который учитывается при формировании выборочных проверок и иных форм контроля с посещением субъекта контроля, установленных настоящим Кодексом.

Глава 22. Внутренний контроль

Статья 200. Внутренний контроль по безопасности
и охране труда

1. Внутренний контроль включает в себя организацию создания и внедрения системы управления охраной труда, наблюдения за состоянием условий труда, проведение оперативного анализа данных производственного контроля, оценку рисков и принятие мер по ликвидации обнаруженных несоответствий с требованиями по безопасности и охране труда.
2. Внутренний контроль по безопасности и охране труда осуществляется работодателем в целях соблюдения установленных требований по безопасности и охране труда на рабочих местах и принятия незамедлительных мер по устранению выявляемых нарушений.

Статья 201. Механизм осуществления внутреннего контроля
по безопасности и охране труда

      1. В целях осуществления внутреннего контроля за соблюдением требований безопасности и охраны труда в организациях, осуществляющих производственную деятельность, с численностью более пятидесяти работников работодатель создает службу безопасности и охраны труда, которая подчиняется непосредственно первому руководителю организации или лицу, им уполномоченному.
      2. Типовое положение о службе безопасности и охраны труда в организации разрабатывается уполномоченным государственным органом по труду.
      3. Работодатель с численностью работников до пятидесяти человек вводит должность специалиста по безопасности и охране труда с учетом специфики деятельности либо обязанности по обеспечению безопасности и охране труда возлагает на другого специалиста.
      4. Служба безопасности и охраны труда или специалист, указанный в пункте 3 настоящей статьи, вправе:
      1) беспрепятственно посещать и осматривать производственные, бытовые и другие помещения;
      2) осуществлять контроль за разработкой и выполнением профилактических мероприятий по созданию безопасных и здоровых условий труда, предупреждению травматизма и профессиональных заболеваний в структурных подразделениях организации;
      3) выдавать работникам структурных подразделений организации обязательные для выполнения указания о принятии мер по устранению выявленных нарушений по безопасности и охране труда.
      5. Служба безопасности и охраны труда или специалист, указанный в пункте 3 настоящей статьи, обязаны:
      1) ежемесячно проводить анализ состояния и причин травматизма и профессиональных заболеваний в организации, разрабатывать мероприятия по предупреждению и включать их в электронные базы данных организации для постоянного хранения;
      2) организовывать обучение, проверку знаний по вопросам безопасности и охраны труда работников организации;
      3) обеспечивать соблюдение порядка расследования несчастных случаев, связанных с трудовой деятельностью.
      6. Организация безопасности и охраны труда у субъектов малого предпринимательства может осуществляться на договорной основе с физическими или юридическими лицами.

Статья 202. Производственный совет по безопасности и
охране труда в организациях

      1. По инициативе работодателя и (или) по инициативе работников либо их представителей создается производственный совет по безопасности и охране труда. В его состав на паритетной основе входят представители работодателя, представители работников, включая технических инспекторов труда.
      2. Состав производственного совета по безопасности и охране труда утверждается совместным решением работодателя и представителей работников.
      3. Производственный совет по безопасности и охране труда возглавляет председатель, избираемый членами совета из числа представителей работодателя и работников на ротационной основе с периодичностью в два года.
      Решения производственного совета по безопасности и охране труда являются обязательными для работодателя и работников.
      4. Производственный совет по безопасности и охране труда организует совместные действия работодателя и работников по обеспечению требований охраны труда, предупреждению травматизма и профессиональных заболеваний, а также организует проведение проверок условий и охраны труда на рабочих местах техническими инспекторами труда.
      Кандидатуры технических инспекторов по охране труда предлагаются профессиональным союзом, а в случае его отсутствия – общим собранием работников из числа работников организации большинством голосов, при присутствии на нем не менее двух третей работников.
      5. Технические инспекторы по охране труда утверждаются решением производственного совета по безопасности и охране труда.
      Статус, права и обязанности технических инспекторов по охране труда, а также порядок осуществления ими контроля определяются решением производственного совета по безопасности и охране труда.

Глава 23. Заключительные положения

Статья 203. Порядок введения в действие настоящего Кодекса

      1. Настоящий Кодекс вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.
      2. Признать утратившими силу со дня введения в действие настоящего Кодекса:
      1) Трудовой кодекс Республики Казахстан от 15 мая 2007 года (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2007 г., № 9, ст. 65; № 19, ст. 147; № 20, ст. 152; № 24, ст. 178; 2008 г., № 21, ст. 97; № 23, ст. 114; 2009 г., № 8, ст. 44; № 9-10, ст. 50; № 17, ст. 82; № 18, ст. 84; № 24, ст. 122, 134; 2010 г., № 5, ст. 23; № 10, ст. 48; № 24, ст. 146, 148; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 11, ст. 102; № 16, ст. 128; 2012 г., № 3, ст. 26; № 4, ст. 32; № 5, ст. 41; № 6, ст. 45; № 13, ст. 91; № 14, ст. 92; № 15, ст. 97; № 21-22, ст. 123; 2013 г., № 2, ст. 13; № 3, ст. 15; № 7, ст. 36; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 14, ст. 72, 75; № 15, ст. 78, 81; № 16, ст. 83; № 23-24, ст. 116; 2014 г., № 2, ст. 10; № 7, ст. 37; № 8, ст. 44, 49; № 11, ст. 67; № 14, ст. 84; № 16, ст. 90; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; 2015 г., № 1, ст. 2; № 3, ст. 13; № 7, ст. 33; № 8, ст. 45; № 10, ст.50; Закон Республики Казахстан от 15 июня 2015 года «О внесении дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам миротворческой деятельности Республики Казахстан», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 17 июня 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 21 июля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам регулирования деятельности автономных организаций образования», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 22 июля 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 2 августа 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам пенсионного обеспечения», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 5 августа 2015 г.);
      2) Закон Республики Казахстан от 15 мая 2007 года «О введении в действие Трудового кодекса Республики Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2007 г., № 9, ст. 66).

Президент
Республики Казахстан

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
Қазақстан Республикасы Еңбек кодексінің жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЕҢБЕК КОДЕКСІ Жалпы бөлім 1-бөлім. Жалпы ережелер 1-тарау. Негізгі ережелер

1-бап. Осы Кодексте пайдаланылатын негізгі ұғымдар

      1. Осы Кодексте мынадай негізгі ұғымдар пайдаланылады:
      1) азаматтық қызмет – азаматтық қызметшілердің қазыналық кәсіпорындардың, мемлекеттік мекемелердің міндеттері мен функцияларын іске асыруға, мемлекеттік органдарға техникалық қызмет көрсетуді жүзеге асыруға және олардың жұмыс істеуін қамтамасыз етуге бағытталған лауазымдық өкілеттіктерді орындау жөніндегі кәсіптік қызметі;
      2) азаматтық қызметші – Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен қазыналық кәсіпорындарда, мемлекеттік мекемелерде ақылы штаттық лауазымда істейтін және олардың міндеттері мен функцияларын іске асыру және мемлекеттік органдарға техникалық қызмет көрсетуді жүзеге асыру мен олардың жұмыс істеуін қамтамасыз ету мақсатында лауазымдық өкілеттіктерді жүзеге асыратын адам;
      3) айлық жалақының ең төменгі мөлшері – біліктілікті қажет етпейтін қарапайым (онша күрделі емес) еңбек қызметкері осы Кодексте белгіленген қалыпты жағдайда және жұмыс уақытының қалыпты ұзақтығы кезінде еңбек міндеттерін орындаған кезде бір айда оған төленетін ақшалай төлемдердің кепілдік берілген ең төменгі мөлшері;
      4) арнаулы киім – қызметкерді зиянды және (немесе) қауіпті өндірістік факторлардан қорғауға арналған киім, аяқкиім, баскиім, қолғап, өзге де нәрселер;
      5) ауыр жұмыстар – қызметкердің ауыр (он килограмм және одан да ауыр) заттарды қолмен тұрақты түрде орнынан қозғалтуына, орнын ауыстыруына және тасымалдауына байланысты әрі көп күш-қуатты талап ететін (250 ккал/сағаттан астам күш-қуат жұмсалатын) қызмет түрлері;
      6) әлеуметтік әріптестік – қызметкерлер (қызметкерлердің өкілдері), жұмыс берушілер (жұмыс берушілердің өкілдері), мемлекеттік органдар арасындағы еңбек қатынастарын және еңбек қатынастарымен тікелей байланысты өзге де қатынастарды реттеу мәселелері бойынша олардың мүдделерін үйлестіруді қамтамасыз етуге бағытталған өзара қатынастар жүйесі;
      7) бас, салалық, өңірлік келісім (бұдан әрі – келісім) – тараптардың республикалық, салалық және өңірлік деңгейдегі қызметкерлері үшін еңбек жағдайларын, жұмыспен қамту және әлеуметтік кепілдіктерді белгілеу жөніндегі мазмұнын және міндеттемелерін айқындайтын әлеуметтік әріптестік тараптарының арасында жасалатын жазбаша келісім нысанындағы құқықтық акт;
      8) бәсекелестікті болдырмау туралы шарт – жұмыс берушіге залал келтіруі ықтимал қызметті жүзеге асыруға қызметкердің құқығын шектейтін бәсекелестікті болдырмау туралы шарттың талаптары;
      9) біліктілік санаты (разряды) – орындалатын жұмыстардың күрделілігін көрсететін, қызметкердің біліктілігіне қойылатын талаптар деңгейі;
      10) бос тұрып қалу – экономикалық, технологиялық, ұйымдастырушылық, өзге де өндірістік немесе табиғи сипаттағы себептер бойынша жұмыстың уақытша тоқтап тұруы;
      11) делдал – еңбек қатынастарының тараптары еңбек дауын шешу жөнінде қызмет көрсету үшін тартатын жеке немесе заңды тұлға;
      12) еңбек – адам мен қоғамның өміріне және қажеттіліктерін қанағаттандыруға қажетті материалдық, рухани және басқа да құндылықтарды жасауға бағытталған адам қызметі;
      13) еңбекке ақы төлеу – осы Кодекске және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтік құқықтық актілеріне, сондай-ақ келісімдерге, еңбек, ұжымдық шарттарға және жұмыс берушінің актілеріне сәйкес қызметкерге еңбегі үшін берілетін сыйақының міндетті төлемін жұмыс берушінің қамтамасыз етуіне байланысты қатынастар жүйесі;
      14) еңбек гигиенасы – қызметкерлердің денсаулығын сақтау, өндірістік орта мен еңбек процесінің қолайсыз әсерінің алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемиологиялық шаралар мен құралдар кешені;
      15) еңбек дауы – Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасын қолдану, келісімдердің, еңбек және (немесе) ұжымдық шарттардың, жұмыс беруші актілерінің талаптарын орындау немесе өзгерту мәселелері бойынша қызметкер (қызметкерлер) мен жұмыс берушінің (жұмыс берушілердің) арасындағы келіспеушіліктер;
      16) еңбек жағдайлары – еңбекке ақы төлеу, нормалау, жұмыс уақыты мен тынығу уақытының режимі жағдайлары, кәсіптерді (лауазымдарды) қоса атқару, қызмет көрсету аймағын ұлғайту, уақытша жұмыста болмаған қызметкердің міндеттерін атқару, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау тәртібі, техникалық, өндірістік-тұрмыстық жағдайлар, сондай-ақ тараптардың келісуі бойынша өзге де еңбек жағдайлары;
      17) еңбек жөнiндегi уәкiлеттi мемлекеттiк орган – Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес еңбек қатынастары саласындағы басшылықты және салааралық үйлестіруді жүзеге асыратын орталық атқарушы орган;
      18) еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті орган – облыстың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың жергілікті атқарушы органдарының тиісті әкімшілік-аумақтық бірлік шегінде Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес еңбек қатынастары саласындағы өкілеттіктерді жүзеге асыратын құрылымдық бөлімшесі;
      19) еңбек қатынастары – Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасында, еңбек, ұжымдық шарттарда көзделген құқықтар мен міндеттерді жүзеге асыру үшін қызметкер мен жұмыс берушінің арасында туындайтын қатынастар;
      20) еңбек қатынастарына тікелей байланысты қатынастар – осы Кодексте көзделген жағдайларда еңбекті ұйымдастыру мен басқаруға, жұмысқа орналастыруға, кәсіптік даярлауға, қызметкерлерді қайта даярлауға және олардың біліктілігін арттыруға, әлеуметтік әріптестікке, ұжымдық шарттар мен келісімдер жасасуға, еңбек жағдайларын белгілеуге қызметкерлердің (қызметкерлер өкілдерінің) қатысуына, еңбек дауларын шешуге және Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының сақталуын бақылауға байланысты қалыптасатын қатынастар;
      21) еңбек қауіпсіздігі – еңбек қызметі процесінде қызметкерлерге зиянды және (немесе) қауіпті өндірістік факторлардың әсерін болғызбайтын іс-шаралар кешенімен қамтамасыз етілген қызметкерлердің қорғалу жай-күйі;
      22) еңбек қауіпсіздігі жағдайлары – қызметкер еңбек міндеттерін орындаған кезде еңбек процесі мен өндірістік ортаның еңбек қауіпсіздігі талаптарына сәйкестігі;
      23) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау мониторингі – өндірістегі еңбек қауіпсіздігінің және еңбекті қорғаудың жай-күйін қадағалау жүйесі, сондай-ақ еңбек қауіпсіздігінің және еңбекті қорғаудың жай-күйін бағалау мен болжау;
      24) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы нормативтер – эргономикалық, санитариялық-эпидемиологиялық, психофизиологиялық және еңбектің қалыпты жағдайларын қамтамасыз ететін өзге де талаптар;
      25) еңбек міндеттері – қызметкер мен жұмыс берушінің Қазақстан Республикасының нормативтік құқықтық актілерінде, жұмыс берушінің актілерінде, еңбек, ұжымдық шарттарда келісілген міндеттемелері;
      26) еңбек өтілі – қызметкер еңбек міндеттерін орындауға жұмсаған, күнтізбемен есептелген уақыт, сондай-ақ осы Кодекске сәйкес еңбек өтіліне қосылатын өзге де кезеңдер;
      27) еңбек тәртібі – жұмыс беруші мен қызметкерлердің Қазақстан Республикасының нормативтік құқықтық актілерінде, сондай-ақ келісімдерде, еңбек, ұжымдық шарттарда, жұмыс берушінің актілерінде, құрылтай құжаттарында белгіленген міндеттемелерді тиісінше орындауы;
      28) еңбек тәртіптемесі – қызметкерлер мен жұмыс берушінің еңбекті ұйымдастыру жөніндегі қатынастарын реттеу тәртібі;
      29) еңбекті қорғау – құқықтық, әлеуметтік-экономикалық, ұйымдастыру-техникалық, санитариялық-эпидемиологиялық, емдеу-профилактикалық, оңалту және өзге де іс-шаралар мен құралдарды қамтитын, еңбек қызметі процесінде қызметкерлер өмірі мен денсаулығының қауіпсіздігін қамтамасыз ету жүйесі;
      30) еңбекті қорғау жөніндегі техникалық инспектор – еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласында бақылауды жүзеге асыратын қызметкерлер өкілі;
      31) еңбектің қауіпсіз жағдайлары – жұмыс істейтіндерге өндірістік факторлардың әсерінің деңгейі белгіленген нормативтерден аспайтын еңбек жағдайлары;
      32) еңбекті нормалау – нақты ұйымдастыру-техникалық жағдайларда қызметкерлердің жұмысты орындауға (өнім бірлігін дайындауға) арналған қажетті еңбек (уақыт) шығындарын айқындау және осының негізінде еңбек нормаларын белгілеу;
      33) еңбек шарты – қызметкер мен жұмыс берушінің арасындағы жазбаша келісім, бұған сәйкес қызметкер белгілі бір жұмысты (еңбек функциясын) жеке өзі орындауға, еңбек тәртіптемесі қағидаларын сақтауға міндеттенеді, ал жұмыс беруші қызметкерге келісілген еңбек функциясы бойынша жұмыс беруге, осы Кодексте, Қазақстан Республикасының заңдары мен өзге де нормативтік құқықтық актілерінде, ұжымдық шартта, жұмыс берушінің актілерінде көзделген еңбек жағдайын қамтамасыз етуге, қызметкерге уақтылы және толық мөлшерде жалақы төлеуге міндеттенеді;
      34) еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиға – өзінің еңбек (қызмет) міндеттерін немесе жұмыс берушінің тапсырмаларын орындауы кезінде, қызметкердің жарақаттануы, денсаулығының кенеттен нашарлауы немесе улануы салдарынан оның еңбекке қабілеттілігінен уақытша немесе тұрақты айырылуына не өліміне әкеп соқтырған зиянды және (немесе) қауіпті өндірістік фактордың қызметкерге әсер етуі;
      35) еңбек қауiпсiздiгi және еңбектi қорғау саласындағы нормативтiк актiлер – қызметкерлердiң еңбек қызметi процесiнде олардың өмiрi мен денсаулығын сақтауға бағытталған, ұйымдастырушылық, техникалық, технологиялық, санитариялық-гигиеналық, биологиялық, физикалық және өзге де нормаларды, қағидаларды, рәсiмдер мен нормативтердi белгiлейтін актілер;
      36) жалақы – қызметкердің біліктілігіне, орындалатын жұмыстың күрделілігіне, санына, сапасына және жағдайына байланысты еңбек үшін төленетін сыйақы, сондай-ақ өтемақы және ынталандыру сипатындағы төлемдер;
      37) жарақат – қызметкердің еңбек міндеттерін орындау кезінде алған, оның еңбекке қабілеттілігінен айырылуына әкеп соққан денсаулығының зақымдануы;
      38) жеке қорғану заттары – қызметкерді зиянды және (немесе) қауіпті өндірістік факторлардың әсерінен қорғауға арналған құралдар, оның ішінде арнайы киім;
      39) жұмыс беруші – қызметкер еңбек қатынастарында болатын жеке немесе заңды тұлға;
      40) жұмыс берушінің қызметін декларациялау – жұмыс берушінің Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының талаптарына сәйкес келетін қызметін оларға ерікті түрде берілген өтініштің негізінде тану рәсімі;
      41) жұмыс берушілердің өкілдері – құрылтай құжаттары немесе сенімхат негізінде жұмыс берушінің немесе жұмыс берушілер тобының мүдделерін білдіруге уәкілетті жеке және (немесе) заңды тұлғалар;
      42) жұмыс берушінің актілері – жұмыс беруші шығаратын бұйрықтар, өкімдер, нұсқаулықтар, қағидалар, ережелер, ауысымдық кестелер, вахта кестелері, демалыс кестелері, еңбек тәртіптемесінің қағидалары;
      43) жұмыс орны – қызметкердің еңбек қызметі процесінде еңбек міндеттерін орындауы кезінде тұрақты немесе уақытша болатын орны;
      44) жұмысты тарифтеу – орындалатын жұмыстарды Жұмысшылардың жұмыстары мен кәсіптерінің бірыңғай тарифтік-біліктілік анықтамалығына және Басшылар, мамандар және басқа да қызметшілер лауазымдарының біліктілік анықтамалығына, жұмысшы кәсіптерінің тарифтік-біліктілік сипаттамаларына және ұйымдар басшылары, мамандары және басқа да қызметшілері лауазымдарының үлгілік біліктілік сипаттамаларына сәйкес белгілі бір күрделілікке жатқызу;
      45) зиянды өндірістік фактор – әсері қызметкердің еңбекке қабілеттілігінен уақытша немесе тұрақты айырылуына (жарақаттануына немесе кәсіптік ауруына) және (немесе) өліміне әкеп соқтыруы мүмкін өндірістік фактор;
      45) зиянды еңбек жағдайлары – зиянды өндірістік факторлардың бар болуымен сипатталатын еңбек жағдайлары;
      47) кәсіптік ауру – қызметкердің өз еңбек (қызмет) міндеттерін орындау кезінде оған зиянды немесе қауіпті өндірістік факторлардың әсер етуінен туындаған созылмалы немесе қатты ауру;
      48) кепілдіктер – қызметкерлерге әлеуметтік-еңбек қатынастары саласында берілген құқықтардың жүзеге асырылуын қамтамасыз етуге көмектесетін құралдар, тәсілдер мен жағдайлар;
      49) қауіпсіздік нормалары – қызметкерлердің еңбек қызметі процесінде олардың өмірі мен денсаулығын сақтауға бағытталған ұйымдастырушылық, техникалық, санитариялық-гигиеналық, биологиялық және өзге де нормаларды, қағидаларды, рәсімдер мен критерийлерді қамтамасыз ету тұрғысынан өндіріс жағдайларын, өндірістік және еңбек процесін сипаттайтын сапалық және сандық көрсеткіштер;
      50) қауіпті еңбек жағдайлары – еңбекті қорғау қағидалары сақталмаған жағдайда белгілі бір өндірістік немесе жоюға болмайтын табиғи факторлардың әсері қызметкердің жарақаттануына, денсаулығының кенеттен нашарлауына немесе улануына әкеп соқтыратын, соның салдарынан еңбекке қабілеттілігінен уақытша немесе тұрақты айырылуы, кәсіптік ауруға шалдығуы не өлімі туындайтын еңбек жағдайлары;
      51) қоса атқарылатын жұмыс – қызметкердің негізгі жұмысынан бос уақытында еңбек шарты жағдайында тұрақты, ақы төленетін басқа жұмысты орындауы;
      52) қызметкер – жұмыс берушімен еңбек қатынастарында тұратын және еңбек шарты бойынша жұмысты тікелей орындайтын жеке тұлға;
      53) қызметкерлердiң өкiлдерi – кәсiптiк одақтардың, олардың бiрлестiктерiнiң органдары, ал олар болмаған кезде қызметкерлердiң жалпы жиналысында (конференциясында) қызметкерлердiң (конференция делегаттарының) кемінде үштен екісі қатысқан кезде қатысушылардың көпшілік даусымен онда қызметкерлер сайлаған және уәкiлеттiк берген сайланбалы өкiлдер;
      54) қауіпті өндірістік фактор – әсері қызметкердің еңбекке қабілеттілігінен уақытша немесе тұрақты айырылуына (жарақаттануына немесе кәсіптік ауруына) немесе өліміне әкеп соқтыруы мүмкін өндірістік фактор;
      55) негізгі жалақы – жалақының тарифтік мөлшерлеме, лауазымдық айлықақы, кесімді бағалау бойынша төлемді қамтитын, салыстырмалы түрде тұрақты бөлігі және еңбек заңнамасында, салалық келісімде, ұжымдық және (немесе) еңбек шартында көзделген тұрақты сипаттағы төлемдер:
      56) өрескел абайсыздық – қызметкердің еңбекті қорғау және қауіпсіздік техникасы қағидаларын және өз денсаулығының қауіпсіздігін бұзуына ықпал ететін әрекеттері.
      57) өндірістік объектілерді аттестаттауды жүргізу жөніндегі мамандандырылған ұйымдар – білікті кадрлары бар және өзінің құрамында Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес аккредиттелген сынақ зертханалары бар өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша аттестаттауды жүргізу жөніндегі қызметті жүзеге асыратын ұйымдар;
      58) өндірістік жабдық – машиналар, механизмдер, құрылғылар, аппараттар, аспаптар және жұмысқа, өндіріске қажетті өзге де техникалық құралдар;
      59) өндірістік қажеттілік – дүлей апатты, аварияны болғызбау немесе жою немесе олардың зардаптарын дереу жою мақсатында, жазатайым оқиғаларды, бос тұрып қалуды, мүліктің жойылуын немесе бүлінуін болғызбау үшін және басқа да ерекше жағдайларда, сондай-ақ жоқ қызметкерді алмастыру үшін жұмыстар орындау;
      60) өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша аттестаттау – өндірістік объектілерді (өндірістік қызметті жүзеге асыратын цехтарды, учаскелерді, жұмыс орындарын, сондай-ақ жұмыс берушілердің бөлек тұрған өзге де бөлімшелерін) оларда орындалатын жұмыстар қауіпсіздігінің жай-күйін, зияндылығын, ауырлығын, қауырттығын, еңбек гигиенасын айқындау және өндірістік орта жағдайларының еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау нормативтеріне сәйкестігін айқындау мақсатында бағалау жөніндегі қызмет;
      61) өндірістік санитария – зиянды өндірістік факторлардың қызметкерлерге әсерін болғызбайтын немесе азайтатын санитариялық-гигиеналық, ұйымдастыру іс-шаралары мен техникалық құралдар жүйесі;
      62) өндірістік факторлар – заңнамалық және өзге де нормативтік құқықтық актілермен белгіленетін техникалық, санитариялық, гигиеналық, өндірістік-тұрмыстық және басқа да жағдайлар;
      63) өндірістік қызмет – шикізаттың әртүрлі түрлерін өндіру және өңдеуді, қызметтердің әртүрлі түрлерін көрсетуді және жұмыстарды орындауды қамтитын, ресурстарды дайын өнімге айналдыру үшін қажетті еңбек құралын қолдану арқылы жасалатын қызметкерлер әрекеттерінің жиынтығы;
      64) өтемақы төлемдері – жұмыстың ерекше режимі мен еңбек жағдайларына, жұмысынан айырылуына, қызметкерлердің еңбек міндеттерін немесе Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген өзге де міндеттерді орындауына байланысты шеккен шығындарын өтеуге байланысты ақшалай төлемдер, сондай-ақ оқытылатын адамдарды кәсіптік даярлаумен, қайта даярлаумен және біліктілігін арттырумен байланысты төлемдер;
      65) ұжымдық қорғану құралдары – жұмыс істейтін екі немесе одан да көп адамды зиянды және (немесе) қауіпті өндірістік факторлардың әсерінен бір мезгілде қорғауға арналған техникалық құралдар;
      66) разрядаралық коэффициент – сабақтас тарифтік-біліктілік разрядтарының тарифтік мөлшерлемелері арасындағы арақатынас;
      67) тарифтік разряд – жұмыстың күрделілік деңгейі және осы жұмысты орындау үшін қажетті біліктілік деңгейінің көрсеткіші;
      68) тарифтік мөлшерлемелер (айлықақы) – қызметкердің уақыт бірлігі ішінде белгілі бір күрделіліктегі (біліктіліктегі) еңбек міндеттерін орындағаны үшін еңбегіне ақы төлеудің белгіленген мөлшері;
      69) тарифтік жүйе – еңбекке ақы төлеу жүйесінің бір түрі, онда қызметкерлердің жалақысы тарифтік мөлшерлемелер (айлықақылар) және тарифтік кестелер негізінде сараланып айқындалады;
      70) тарифтік кесте – орындалатын жұмыстардың күрделілік және қызметкерлердің біліктілік белгісі бойынша саралауды көздейтін тарифтік разрядтар мен тарифтік коэффициенттердің жиынтығы;
      71) тәртіптік жаза – тәртіптік теріс қылық жасағаны үшін жұмыс берушінің қызметкерге қолданатын тәртіптік әсер ету шарасы;
      72) тәртіптік теріс қылық – қызметкердің еңбек тәртібін бұзуы, сондай-ақ еңбек міндеттерін құқыққа қайшы келетіндей кінәмен орындамауы немесе тиісінше орындамауы;
      73) ұжымдық шарт – ұйымдағы әлеуметтік-еңбек қатынастарын реттейтін, қызметкерлердің уәкілеттік берілген өкілдері арқылы олардың ұжымы мен жұмыс беруші арасындағы жазбаша келісім нысанындағы құқықтық акт;
      74) хабарлама – қызметкердің немесе жұмыс берушінің жазбаша өтініші не өзге тәсілмен (курьерлік почта, почта байланысы, факсимильді байланыс және электрондық почта арқылы) және өзге де ақпараттық-коммуникациялық технологиялар арқылы) берілген өтініштер;
      75) іссапар – жұмыс берушінің өкімі бойынша қызметкерді тұрақты жұмыс орнынан тыс жерге белгілі бір мерзімге еңбек міндеттерін орындау үшін жіберу, сондай-ақ қызметкерді басқа жерге оқуға, біліктілігін арттыруға немесе қайта даярлауға жіберу.
      2. Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының басқа да арнаулы ұғымдары мен терминдері осы Кодекстің тиісті баптарында айқындалатын мағыналарда пайдаланылады.

2-бап. Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасы

      1. Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасы Қазақстан Республикасының Конституциясына негізделеді және осы Кодекстен, Қазақстан Республикасының заңдарынан және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтік құқықтық актілерінен тұрады.
      2. Осы Кодексте көзделген жағдайларды қоспағанда, Қазақстан Республикасының басқа заңдарына еңбек қатынастарын, әлеуметтік әріптестік пен еңбекті қорғау қатынастарын реттейтін нормаларды енгізуге тыйым салынады.
      3. Егер Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шартта осы Кодекстегіден өзгеше қағидалар белгіленген болса, онда халықаралық шарттың қағидалары қолданылады.
      Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шартта оны қолдану үшін заң шығару талап етілетін жағдайларды қоспағанда, халықаралық шарттар еңбек қатынастарына тікелей қолданылады.

3-бап. Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының
мақсаты мен міндеттері

1. Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының мақсаты еңбек қатынастарын және еңбек қатынастарымен тікелей байланысты өзге де қатынастарды еңбек қатынастары тараптарының құқықтары мен мүдделерін қорғауға, еңбек саласындағы құқықтар мен бостандықтардың ең төмен кепілдіктерін белгілеуге бағытталған құқықтық реттеу болып табылады.
2. Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының міндеттері еңбек қатынастары тараптары мүдделерінің теңгеріміне, әлеуметтік тұрақтылыққа, қоғамдық келісімге бағытталған қажетті құқықтық жағдайлар жасау болып табылады.

4-бап. Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының
қағидаттары

      Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының қағидаттары:
      1) адам мен азаматтың еңбек саласындағы құқықтарының шектелуіне жол бермеу;
      2) еңбек бостандығы;
      3) кемсітушілікке, мәжбүрлі еңбекке және балалар еңбегінің ең нашар түрлеріне тыйым салу;
      4) қауіпсіздік және гигиена талаптарына сай келетін еңбек жағдайларына құқықты қамтамасыз ету;
      5) өндірістік қызмет нәтижелеріне қатысты алғанда қызметкердің өмірі мен денсаулығының басымдығы;
      6) еңбегі үшін жалақының ең төменгі мөлшерінен кем емес, әділетті сыйақыға құқығын қамтамасыз ету;
      7) тынығу құқығын қамтамасыз ету;
      8) қызметкерлердің құқықтары мен мүмкіндіктерінің теңдігі;
      9) қызметкерлер мен жұмыс берушілердің өз құқықтары мен мүдделерін қорғау үшін бірігу құқығын қамтамасыз ету;
      10) тараптар өкілдерінің өкілеттілігі және тең құқықтылығы бар әлеуметтік әріптестік;
      11) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау мәселелерін мемлекеттік реттеу.

5-бап. Еңбек бостандығы

Әркімнің де еңбекті еркін таңдауға немесе еңбекке қандай да болмасын кемсітушіліксіз және мәжбүрлеусіз еркін келісуге құқығы, өзінің еңбекке қабілеттілігіне иелік етуге, кәсіп және қызмет түрін таңдауға құқығы бар.

6-бап. Еңбек саласындағы кемсітушілікке тыйым салу

      1. Әркімнің де еңбек саласындағы өз құқықтары мен бостандығын іске асыруға тең мүмкіндіктері бар. Осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге де заңдарында көзделген жағдайлар мен тәртіптен басқа, ешкімнің де еңбек саласындағы құқықтарына шек қойылмайды.
      2. Ешкімді де өзінің еңбек құқықтарын іске асыру кезінде жынысына, жасына, дене кемістіктеріне, нәсіліне, ұлтына, тіліне, мүліктік, әлеуметтік және лауазымдық жағдайына, тұратын жеріне, дінге көзқарасына, саяси сеніміне, руға немесе текке-топқа, қоғамдық бірлестіктерге қатыстылығына байланысты ешқандай кемсітуге болмайды.
      3. Еңбектің осы түріне тән талаптармен айқындалатын не әлеуметтік және құқықтық басымдықпен қорғалуға мұқтаж адамдар жөнінде мемлекеттің ерекше қамқорлығынан туындаған өзгешеліктер, ерекшеліктер, артықшылықтар мен шектеулер кемсітушілік болып табылмайды.
      4. Еңбек саласында кемсітушілікке ұшырадым деп есептейтін адамдар Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен сотқа немесе өзге де орындарға жүгінуге құқылы.

7-бап. Мәжбүрлі еңбекке тыйым салу

      Мәжбүрлі еңбекке тыйым салынған.
      Мәжбүрлі еңбек, мынадай жұмыстарды:
      жұмыс мемлекеттік органдардың қадағалауымен және бақылауымен жүргізілетін және жұмысты орындайтын адам жеке және (немесе) заңды тұлғалардың билігіне берілмейтін немесе тапсырылмайтын жағдайда қандай да бір адамнан соттың заңды күшіне енген үкіміне байланысты талап етілетін;
      төтенше жағдайда немесе соғыс жағдайында талап етілетін жұмыстарды қоспағанда, қандай да бір адамнан қандай да бір жаза қолдану қаупімен талап етілетін, оны орындау үшін бұл адам ерікті түрде өз қызметін ұсынбаған кез келген жұмысты немесе қызметті білдіреді.

8-бап. Осы Кодекстің қолданылу аясы

      1. Осы Кодекс:
      1) еңбек қатынастарын;
      2) еңбек қатынастарына тікелей байланысты;
      3) әлеуметтік әріптестік;
      4) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі қатынастарды реттейді.
      2. Осы Кодекс, егер заңдарда және Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттарда өзгеше көзделмесе, Қазақстан Республикасының аумағында тіркелген қызметкерлерге және жұмыс берушілерге, оның ішінде есептік тіркеуден өткен шетелдік заңды тұлғалардың филиалдарына және (немесе) өкілдіктеріне қолданылады.
      3. Қызметкерлердің жекелеген санаттарының еңбегін құқықтық реттеудің ерекшеліктері осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге де заңдарында белгіленеді.
      4. Қазақстан Республикасының заңдары осы Кодексте белгіленген құқықтар, бостандықтар мен кепілдіктер деңгейін төмендетпеуге тиіс.

     9-бап. Еңбек шарттары, әлеуметтік әріптестік тараптарының
             келісімдері, ұжымдық шарттар, жұмыс берушінің
             еңбек саласындағы актілері

      1. Еңбек қатынастары, сондай-ақ еңбек қатынастарына тікелей байланысты өзге де қатынастар еңбек шартында, жұмыс берушінің актісінде, келісімде және ұжымдық шартта реттеледі.
      2. Әлеуметтік әріптестік тараптары келісімдерінің, ұжымдық, еңбек шарттарының, жұмыс беруші актілерінің Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасымен салыстырғанда қызметкерлердің жағдайын нашарлататын ережелері жарамсыз деп танылады және қолданылмауға тиіс.
      3. Келісімдердің, ұжымдық, еңбек шарттарының талаптары осы Кодексте көзделген жағдайларды қоспағанда, біржақты тәртіппен өзгертілмейді.

10-бап. Жұмыс берушінің актілері

1. Жұмыс беруші осы Кодекске және өзге де нормативтік құқықтық актілерге, еңбек шартына, келісімдерге, ұжымдық шартқа сәйкес өз құзыреті шегінде актілер шығарады.
2. Жұмыс беруші келісімде, ұжымдық шартта көзделген жағдайларда, қызметкерлер өкілдерінің пікірін ескере отырып, актілер шығарады.

11-бап. Жұмыс берушінің актілерін шығару кезінде
қызметкерлер өкілдерінің пікірін ескеру тәртібі

      1. Жұмыс беруші келісімдерде, ұжымдық шартта көзделген жағдайларда қызметкерлер өкілдерінің пікірін ескере отырып актілер шығарады.
      2. Актіні шығарар алдында жұмыс беруші оның жобасын және ол бойынша негіздемені қызметкерлер өкілдеріне ұсынады. Ұйымда қызметкерлердің бірнеше өкілі болған кезде жұмыс берушінің актілері бойынша пікірлерді есепке алу үшін қызметкерлердің өздеріне ұсынылған санына пропорционалды түрде олар біртұтас өкілді орган құрады.
      3. Жұмыс беруші актісінің жобасын табыс етілген күннен бастап үш жұмыс күнінен асырмай қызметкерлер өкілдері талқылайды. Қызметкерлер өкілдері шешімді осы Кодексте белгіленген мерзімдерде ұсынбаған жағдайда, жұмыс беруші пікірді есепке алмастан актіні қабылдауға құқылы.
      4. Қызметкерлер өкілдерінің шешімдері хаттамамен ресімделеді, онда қызметкерлер өкілдерінің жұмыс беруші актісінің жобасымен келісетіні (келіспейтіні) көрсетіледі, олардың ұсыныстары болса жазылады.
      5. Егер қызметкерлер өкілдерінің пікірінде жұмыс беруші актісінің жобасына келісім болмаған не оны өзгерту жөнінде ұсыныстар болған жағдайда, жұмыс беруші:
      1) келіскен жағдайда қызметкерлер өкілдерінің ұсыныстарын ескере отырып өзгертілген акт шығарады;
      2) келіспеген жағдайда қызметкерлер өкілдерімен қосымша консультациялар өткізуге құқылы.
      6. Шығару үшін келісімдерге, ұжымдық шартқа сәйкес қызметкерлер өкілдерінің пікірлерін есепке алу қажет болатын жұмыс беруші актілерінің жобалары бойынша келісімге келмеген жағдайда, туындаған келіспеушіліктер хаттамамен ресімделеді, осыдан кейін жұмыс беруші актіні қабылдауға құқылы.
      7. Егер жұмыс берушінің шығарылған актісінде қызметкерлердің осы Кодексте, еңбек, ұжымдық шарттарда, келісімдерде көзделген құқықтары мен кепілдіктерін бұзатын не нашарлататын ережелер қамтылған жағдайда, оған еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға не сотқа шағым жасауға болады.

12-бап. Осы Кодексте белгіленген мерзімдерді есептеу

      1. Осы Кодексте, еңбек немесе ұжымдық шарттарда, келісімдерде белгіленген мерзім күнтізбелік күнмен, жылдармен, айлармен, апталармен немесе күндермен есептелетін уақыт кезеңінің аяқталуымен айқындалады. Мерзім басталуға тиіс оқиғаны көрсетумен де айқындалуы мүмкін.
      2. Осы Кодексте көзделген жағдайларда мерзім жұмыс күндерімен есептеледі.
      3. Уақыт кезеңімен айқындалатын мерзімнің ағымы оқиғаның басталуы белгіленген күнтізбелік күннен кейінгі күні басталады.
      4. Жылдармен, айлармен, апталармен есептелетін мерзімдер соңғы жылдың, айдың, аптаның тиісті күндері аяқталады. Егер айлармен есептелетін мерзімнің аяқталуы тиісті күні жоқ айға келетін болса, онда мерзім осы айдың соңғы күні аяқталады. Күнтізбелік апталармен немесе күндермен есептелетін мерзімге жұмыс күні емес күндер де қосылады.
      5. Егер осы Кодексте өзгеше көзделмесе, мерзімнің соңғы күні жұмыс күні емес күнге келсе, онда одан кейінгі бірінші жұмыс күні мерзімнің аяқталған күні болып есептеледі.

13-бап. Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасын бұзғаны
үшін жауаптылық

Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының бұзылуына кінәлі тұлғалар Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес жауаптылықта болады.

2-тарау. Мемлекеттік органдардың еңбек қатынастарын реттеу
саласындағы құзыреті

14-бап. Қазақстан Республикасы Үкіметінің еңбек
қатынастарын реттеу саласындағы құзыреті

      Қазақстан Республикасының Үкіметі:
      1) еңбек, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы мемлекеттік саясаттың негізгі бағыттарын әзірлейді және іске асырылуын қамтамасыз етеді;
      2) еңбекке уақытша жарамсыздығы бойынша әлеуметтік жәрдемақының мөлшерін айқындайды;
      3) Акцияларының бақылау пакеттері мемлекетке тиесілі ұлттық компаниялардың, акционерлік қоғамдардың басшы қызметкерлерінің еңбегіне ақы төлеу мен оларға сыйлықақы беру шарттары туралы үлгілік ережені бекітеді;
      4) мемлекеттік бюджет қаражаты есебінен ұсталатын ұйымдар қызметкерлерінің еңбегіне ақы төлеу жүйесін бекітеді;
      5) жұмыс берушілердің республикалық бірлестіктерімен және қызметкерлердің республикалық бірлестіктерімен бас келісім жасасады;
      6) тиісті уәкілетті органдардың еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы нормативтік құқықтық актілерді қабылдау тәртібін белгілейді;
      7) өзіне Қазақстан Республикасының Конституциясымен, заңдарымен және Қазақстан Республикасы Президентінің актілерімен жүктелген өзге де функцияларды орындайды.

15-бап. Еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік органның
еңбек қатынастарын реттеу саласындағы құзыреті

      Еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган:
      1) еңбек, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы мемлекеттік саясатты іске асырады;
      2) Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының, оның ішінде еңбек қауiпсiздiгi және еңбектi қорғау талаптарының, Қазақстан Республикасы халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасының сақталуына мемлекеттiк бақылауды ұйымдастырады, сондай-ақ еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органның қызметін үйлестіреді және қызметін тексеруді жүзеге асырады;
      3) еңбек қатынастарын реттеу саласында жергілікті атқарушы органдарды үйлестіруді және оларға әдістемелік басшылық жасауды жүзеге асырады;
      4) еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органдардан еңбек қатынастары мәселелері бойынша қажетті ақпаратты сұратады;
      5) облыстың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың бас мемлекеттік еңбек инспекторын тағайындауды келіседі;
      6) мемлекеттік органдардың еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы техникалық регламенттерді әзірлеу жөніндегі қызметін үйлестіреді;
      7) еңбек қауіпсіздігін және еңбекті қорғауды қамтамасыз ету саласында басқа да мемлекеттік органдармен, сондай-ақ қызметкерлердің және жұмыс берушілердің өкілдерімен үйлестіруді және өзара іс-қимылды жүзеге асырады;
      8) жұмыс берушінің еңбек нормаларын, еңбек жөнiндегi үлгiлiк (салалық, салааралық) нормалар мен нормативтердi әзірлеу, бекіту, ауыстыру және қайта қарау тәртiбiн белгiлейдi;
      9) әкiмшiлiк персоналға жататын қызметкерлер лауазымдары атауларының тiзбесiн әзірлейді және бекітеді;
      10) көрсетілетін қызметтеріне (тауарларына, жұмыстарына) тарифтерді (бағаларды, алым мөлшерлемелерін) мемлекеттік реттеу енгізілетін ұйымдарда еңбек нормаларын ұсыну, қарау және келісу тәртібін белгілейді;
      11) көрсетілетін қызметтеріне (тауарларына, жұмыстарына) тарифтерді (бағаларды, алым мөлшерлемелерін) мемлекеттік реттеу енгізілетін ұйымдар қызметкерлерінің еңбегіне ақы төлеу жүйесі бойынша параметрлерді ұсыну, қарау және келісу тәртібін белгілейді;
      12) облыс (республикалық маңызы бар қала, астана) деңгейінде жасалған салалық және өңірлік келісімдерді тіркеуді жүзеге асырады;
      13) мемлекеттік еңбек инспекторларын оқытуды және аттестаттауды жүргізеді;
      14) еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды тергеп-тексерудің уақтылы және объективті жүргізілуін Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен бақылауды жүзеге асырады;
      15) еңбек қатынастарын реттеу саласындағы халықаралық ынтымақтастықты жүзеге асырады;
      16) Жұмыстар және жұмысшылар кәсіптерінің бірыңғай тарифтік-біліктілік анықтамалығын, жұмысшы кәсіптерінің тарифтік-біліктілік сипаттамаларын, Басшылардың, мамандардың және басқа да қызметшілер лауазымдарының біліктілік анықтамалығын, сондай-ақ ұйымдар басшыларының, мамандарының және басқа да қызметшілері лауазымдарының үлгілік біліктілік сипаттамаларын әзірлеу, қайта қарау, бекіту және қолдану тәртібін айқындайды;
      17) экономикалық қызметтің алуан түрлі ұйымдарының басшылары, мамандары мен басқа да қызметшілері лауазымдарының біліктілік анықтамалықтарын немесе үлгілік біліктілік сипаттамаларын қарайды және келіседі;
      18) оларда жұмыс істеу жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығына, жыл сайынғы ақылы қосымша еңбек демалысына және еңбекақының жоғарылатылған мөлшеріне құқық беретін өндірістердің, цехтардың, кәсіптер мен лауазымдардың тізімін, ауыр жұмыстардың, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстардың тізбесін, сондай-ақ оларды беру тәртібін айқындайды;
      19) үш адамнан бес адамға дейін қайтыс болған топтық жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеру үшін комиссия құрады;
      20) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласында мониторингті және тәуекелдерді бағалауды ұйымдастырады;
      21) еңбек төрелігі туралы үлгілік ережені бекітеді;
      22) орташа жалақыны есептеудің бірыңғай тәртібін белгілейді;
      23) азаматтық қызметке кіру және азаматтық қызметшінің бос лауазымына орналасуға арналған конкурс өткізу тәртібін айқындайды;
      24) ұйымда кадрларды кәсіптік даярлауға, қайта даярлауға және олардың біліктілігін арттыруға қойылатын жалпы талаптарды айқындайды;
      25) еңбек кітапшаларының нысанын, оларды жүргізу және сақтау тәртібін бекітеді;
      26) он сегіз жасқа толмаған қызметкерлердің еңбегін пайдалануға тыйым салынатын жұмыстардың тізімін, он сегіз жасқа толмаған қызметкерлердің ауыр заттарды тасуы мен жылжытуының шекті нормаларын бекітеді;
      27) әйелдердің еңбегін пайдалануға тыйым салынатын жұмыстардың тізімін, әйелдердің ауыр заттарды қолмен көтеруінің және жылжытуының шекті нормаларын бекітеді;
      28) ұйымдағы еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау қызметі туралы үлгілік ережені бекітеді;
      29) өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша міндетті мерзімдік аттестаттау тәртібін айқындайды;
      30) қызметкерлерді еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау мәселелері бойынша оқыту, оларға нұсқама беру және білімдерін тексеру тәртібі мен мерзімдерін айқындайды;
      31) жұмыс берушiнiң еңбек қауiпсiздiгi және еңбектi қорғау жөнiндегi нұсқаулықты әзiрлеу, бекiту және қайта қарау тәртібін белгілейді;
      32) еңбекке уақытша жарамсыздығы бойынша әлеуметтік жәрдемақыны тағайындау мен төлеу тәртібін айқындайды;
      33) жұмыс берушінің қаражаты есебінен қызметкерлерге сүт немесе оған теңестірілген азық-түлік, емдік-профилактикалық тағам, арнаулы киім, арнаулы аяқкиім және басқа да жеке қорғану құралдарын беру тәртібін бекітеді, сондай-ақ оларды ұжымдық қорғану құралдарымен, санитариялық-тұрмыстық үй-жайлармен және құрылғылармен қамтамасыз ету тәртібін белгілейді;
      34) бюджеттік жоспарлау жөніндегі орталық уәкілетті органмен келісу бойынша қызметкерлерге сүт немесе оған теңестірілген азық-түлік, емдік-профилактикалық тағам беру нормаларын бекітеді;
      35) бюджеттік жоспарлау жөніндегі орталық уәкілетті органмен келісу бойынша экономикалық қызметтің түрлі ұйымдарының қызметкерлеріне арнаулы киім, арнаулы аяқкиім және басқа да жеке қорғану құралдарын беру нормаларын бекітеді;
      36) жұмыс берушінің қызметін декларациялау тәртібін әзірлейді және бекітеді;
      37) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау және еңбек қатынастарын реттеу саласындағы ғылыми әзірлемелердің басымдықтарын айқындайды;
      38) мемлекеттік бюджеттен қаржыландырылатын ғылыми, ғылыми-техникалық жобалар мен бағдарламалар әзірлеуді ұйымдастырады және оларды іске асыруды жүзеге асырады;
      39) ұжымдық еңбек дауларына есеп жүргізу нысанын әзірлейді және бекітеді;
      40) тиісті қызмет салалары бойынша азаматтық қызметшілер лауазымдарының тізілімдерін келіседі;
      41) осы Кодексте, Қазақстан Республикасының заңдарында, Қазақстан Республикасы Президентінің және Қазақстан Республикасы Үкіметінің актілерінде көзделген өзге де өкілеттіктерді жүзеге асырады.

16-бап. Еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органның
құзыреті

      Еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті орган:
      1) Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі талаптардың сақталуына мемлекеттік бақылауды жүзеге асырады;
      2) жұмыс берушілер ұсынған ұжымдық шарттардың мониторингін жүзеге асырады;
      3) жарақаттанудың, кәсіптік аурулардың, кәсіптік уланулардың себептеріне талдау жүргізеді және олардың профилактикасы жөнінде ұсыныстар әзірлейді;
      4) еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен тергеп-тексереді;
      5) жұмыс берушілерде еңбек қауіпсіздігін және еңбекті қорғауды қамтамасыз етуге жауапты адамдардың білімін тексеруді жүргізеді;
      6) өндірістік мақсаттағы объектілерді пайдалануға қабылдау жөніндегі қабылдау комиссиясының құрамына қатысады;
      7) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау нормативтерін жетілдіру мәселелері бойынша қызметкерлер мен жұмыс берушілердің өкілетті өкілдерімен өзара іс-қимыл жасайды;
      8) қызметкерлердің, жұмыс берушілер мен олардың өкілдерінің еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау мәселелері жөніндегі өтініштерін қарайды;
      9) өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша аттестаттау мониторингін жүзеге асырады;
      10) «Қазақстан Республикасындағы мемлекеттiк бақылау және қадағалау туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес тексеру жоспарларын әзiрлейдi және бекiтедi;
      11) еңбек жөнiндегi уәкiлеттi мемлекеттiк органға еңбекті қорғау және еңбек қауiпсiздiгі жөніндегі ақпараттық жүйе базасында кезеңдік есептерді, сондай-ақ еңбек қауiпсiздiгі және еңбектi қорғау жай-күйі мониторингінің нәтижелерін ұсынады;
      12) еңбек жөнiндегi уәкiлеттi мемлекеттiк орган белгілеген нысан бойынша ұжымдық еңбек дауларын есепке алуды жүргізеді;
      13) еңбек жөнiндегi уәкiлеттi мемлекеттiк органға еңбек қатынастары бойынша қажетті ақпаратты береді;
      14) еңбек заңнамасын сақтау жөнінде жұмыс берушілер қызметін декларациялауды жүзеге асырады.

17-бап. Жергілікті атқарушы органдардың еңбек қатынастарын
реттеу саласындағы құзыреті

      Жергілікті атқарушы органдар:
      1) еңбек қатынастарын реттеу саласындағы мемлекеттік саясатты іске асырады;
      2) жергiлiктi өкiлдi органмен келiсу бойынша азаматтық қызметші болып табылатын және ауылдық жерде жұмыс iстейтiн денсаулық сақтау, әлеуметтiк қамсыздандыру, бiлiм беру, мәдениет, спорт және ветеринария саласындағы мамандар лауазымдарының тiзбесiн айқындайды;
      3) қалалық, аудандық деңгейде жасалған салалық және өңірлік келісімдерді тіркеуді жүзеге асырады;
      4) халықтың тұрмыс-тіршілігін қамтамасыз ететін ұйымдарда (қоғамдық көлік, сумен, электр энергиясымен, жылумен қамтамасыз ететін ұйымдар) ереуіл өткізуді келіседі;
      5) жұмыс берушілердің өңірлік бірлестіктерімен және қызметкерлердің өңірлік бірлестіктерімен өңірлік (облыстық, қалалық, аудандық) келісімдер жасайды;
      6) көрсетілетін қызметтеріне (тауарларына, жұмыстарына) тарифтерді (бағаларды, алым мөлшерлемелерін) мемлекеттік реттеу енгізілетін ұйымдар қызметкерлерінің еңбегіне ақы төлеу жүйесінің параметрлерін еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган белгілеген тәртіппен қарайды және келіседі;
      7) Қазақстан Республикасының заңдарында айқындалған халық санаттарын жұмысқа орналастыру үшін квота белгілейді;
      8) жергілікті мемлекеттік басқару мүддесінде Қазақстан Республикасының заңнамасымен жергілікті атқарушы органдарға жүктелетін өзге де өкілеттіктерді жүзеге асырады.

3-тарау. Еңбек қатынастарының субъектілері. Еңбек
қатынастарының туындау негіздері

18-бап. Еңбек қатынастарының субъектілері

Қызметкер мен жұмыс беруші еңбек қатынастарының субъектілері болып табылады.
Шетелдік заңды тұлға филиалының немесе өкілдігінің басшысы осы заңды тұлға атынан жұмыс берушінің барлық құқықтарын жүзеге асырады және барлық міндеттерін орындайды.

19-бап. Қызметкерлер өкілдері және олардың өкілеттіктері

      1. Өздеріне берілген өкілеттіктер шегінде қызметкерлердің мүдделерін «Кәсіптік одақтар туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес кәсіптік одақтар органдары, ал олар болмаған жағдайда сайланбалы өкілдері білдіреді.
      2. Қызметкерлердің сайланбалы өкілдерін сайлауға қатыспаған не кәсіптік одақ мүшесі болып табылмайтын қызметкерлер олар келіскен кезде жазбаша өтініш негізінде кәсіподақ органдарына, қызметкерлердің сайланбалы өкілдеріне олардың мүдделерін білдіруге құқық беруге құқылы.
      3. Сайланбалы қызметкерлер өкілдерінің:
      1) қызметкерлердің еңбек құқықтары мен мүдделерін білдіруге және қорғауға;
      2) жұмыс берушімен жобаларды әзірлеу және ұжымдық шарттарды жасасу жөніндегі ұжымдық келіссөздер жүргізуге;
      3) ұжымдық шарттарға сәйкес қалыпты еңбек жағдайларын қамтамасыз ету жөніндегі шараларды зерделеу мен қолдану үшін жұмыс орындарында болуға;
      4) осы Кодексте белгіленген тәртіппен қызметкер мен жұмыс берушінің арасындағы еңбек дауларын реттеуге қатысуға құқығы бар.

20-бап. Еңбек қатынастарының туындау негіздері

      1. Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген жағдайларды қоспағанда, еңбек қатынастары қызметкер мен жұмыс берушінің арасында осы Кодекске сәйкес жасалған еңбек шартының негізінде туындайды.
      2. Қазақстан Республикасының заңдарында, құрылтай құжаттарында, жұмыс берушінің актілерінде белгіленген жағдайларда және тәртіппен еңбек шартын жасау алдында:
      1) лауазымға сайлану (сайлау);
      2) тиісті лауазымға орналасуға конкурс бойынша сайлану;
      3) лауазымға тағайындау немесе лауазымға бекіту;
      4) заңда уәкілеттік берілген органдардың белгіленген квота есебіне жұмысқа жіберуі;
      5) еңбек шартын жасасу туралы сот шешімін шығару рәсімдері болуы мүмкін.
      3. Заңды тұлғаның атқарушы органының басшысымен еңбек қатынастары осы Кодекске, Қазақстан Республикасының заңдарына, құрылтай құжаттарына және еңбек шартына сәйкес жүзеге асырылады.
      4. Еңбек қатынастарын реттеу кезінде шағын кәсіпкерлік субъектілеріне қызметкерлердің орташа жылдық саны 25 адамнан аспайтын кәсіпкерлер жатады.

21-бап. Қызметкердің негізгі құқықтары мен міндеттері

      1. Қызметкердің:
      1) осы Кодексте көзделген тәртіппен және жағдайларда еңбек шартын жасасуға, өзгертуге, толықтыруға және бұзуға;
      2) жұмыс берушіден еңбек, ұжымдық шарттардың талаптарын орындауды талап етуге;
      3) еңбек қауіпсіздігіне және еңбекті қорғауға;
      4) еңбек жағдайлары мен еңбекті қорғаудың жай-күйі туралы толық және дәйекті ақпарат алуға;
      5) еңбек, ұжымдық шарттардың талаптарына сәйкес уақтылы және толық көлемде жалақы төленуіне;
      6) бос тұрып қалғаны үшін осы Кодекске сәйкес ақы алуға;
      7) тынығуға, оның ішінде жыл сайынғы ақылы еңбек демалысына;
      8) егер Қазақстан Республикасының заңдарында өзгеше көзделмесе, өз еңбек құқықтарының берілуі мен оларды қорғау үшін, кәсіптік одақ құру, сондай-ақ оларға мүшелік құқығын қоса алғанда, бірігуге;
      9) өзінің өкілдері арқылы ұжымдық келіссөздерге қатысуға және ұжымдық шарт жобасын әзірлеуге, сондай-ақ қол қойылған ұжымдық шартпен танысуға;
      10) еңбек міндеттерін атқаруға байланысты денсаулығына келтірілген зиянды өтетуге;
      11) міндетті әлеуметтік сақтандырылуға;
      12) еңбек (қызметтік) міндеттерін атқарған кезде жазатайым оқиғалардан сақтандыруға;
      13) кепілдіктерге және өтемақы төлемдеріне;
      14) өзінің құқықтары мен заңды мүдделерін заңға қайшы келмейтін барлық тәсілдермен қорғауға;
      15) бірдей еңбегі үшін қандай да болмасын кемсітусіз бірдей ақы алуға;
      16) еңбек дауын шешу үшін дәйекті түрде осы Кодексте көзделген тәртіппен келісім комиссиясына, сотқа жүгінуге;
      17) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау талаптарына сәйкес жабдықталған жұмыс орнына;
      18) Қазақстан Республикасының еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау туралы заңнамасында, сондай-ақ еңбек шартында, ұжымдық шартта көзделген талаптарға сәйкес жеке және ұжымдық қорғану құралдарымен, арнаулы киіммен қамтамасыз етілуге;
      19) өзінің денсаулығына немесе өміріне қауіп төндіретін ахуал туындаған кезде, бұл туралы тікелей басшы немесе жұмыс берушінің өкілін хабардар ете отырып, жұмысты орындаудан бас тартуға;
      20) еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттiк органға және (немесе) еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға жұмыс орнындағы еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жағдайларына тексеру жүргізу туралы өтініш білдіруге, сондай-ақ еңбек жағдайларын, қауіпсіздігін және еңбекті қорғауды жақсартуға байланысты мәселелерді тексеру мен қарауға өкілдік етіп қатысуға;
      21) жұмыс берушінің еңбек және сонымен тікелей байланысты қатынастар саласындағы іс-әрекетіне (әрекетсіздігіне) шағым жасауға;
      22) біліктілігіне, еңбектің күрделілігіне, орындалған жұмыстың саны мен сапасына, сондай-ақ еңбек жағдайларына сәйкес еңбегіне ақы төленуіне;
      23) осы Кодексте, Қазақстан Республикасының өзге де заңдарында белгіленген тәртіппен, ереуілге құқықты қоса алғанда, жеке және ұжымдық еңбек дауларын шешуге;
      24) жұмыс берушіде сақталатын дербес деректерінің қорғалуын қамтамасыз етуге құқығы бар.
      2. Қызметкер:
      1) еңбек міндеттерін келісімдерге, еңбек, ұжымдық шарттарға, жұмыс берушінің актілеріне сәйкес орындауға;
      2) еңбек тәртібін сақтауға;
      3) жұмыс орнында еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау, өрт қауіпсіздігі, өнеркәсіптік қауіпсіздік және өндірістік санитария жөніндегі талаптарды сақтауға;
      4) жұмыс берушінің және қызметкерлердің мүлкіне ұқыпты қарауға;
      5) адамдардың өмірі мен денсаулығына, жұмыс беруші мен қызметкерлер мүлкінің сақталуына қауіп төндіретін ахуал туындағаны, сондай-ақ бос тұрып қалу туындағаны туралы жұмыс берушіге хабарлауға;
      6) еңбек міндеттерін орындауға байланысты өзіне мәлім болған мемлекеттік құпияны, қызметтік, коммерциялық және заңмен қорғалатын өзге де құпияларды құрайтын мәліметтерді жария етпеуге;
      7) жұмыс берушіге келтірілген зиянды осы Кодексте белгіленген шектерде өтеуге міндетті.
      3. Қызметкердің осы Кодексте көзделген өзге де құқықтары болады және ол өзге де міндеттерді атқарады.

22-бап. Жұмыс берушінің негізгі құқықтары мен міндеттері

      1. Жұмыс берушінің:
      1) жұмысқа қабылдау кезінде таңдау еркіндігіне;
      2) қызметкерлермен еңбек шартын осы Кодексте көзделген тәртіппен және негіздер бойынша өзгертуге, толықтыруға, тоқтатуға және бұзуға;
      3) өз өкілеттігі шегінде жұмыс берушінің актілерін шығаруға;
      4) өз құқықтары мен мүдделеріне өкілдік ету және оларды қорғау мақсатында бірлестіктер құруға және оларға кіруге;
      5) қызметкерлерден еңбек, ұжымдық шарттар талаптарының, еңбек тәртіптемесі қағидаларының және жұмыс берушінің басқа да актілерінің орындалуын талап етуге;
      6) осы Кодексте көзделген жағдайларда және тәртіппен қызметкерлерді көтермелеуге, оларға тәртіптік жаза қолдануға, қызметкерлерді материалдық жауапкершілікке тартуға;
      7) еңбек міндеттерін атқару кезінде қызметкердің келтірген зиянын (залалдарды) өтетуге;
      8) еңбек саласындағы өзінің құқықтары мен заңды мүдделерін қорғау мақсатында сотқа жүгінуге;
      9) қызметкерге сынақ мерзімін белгілеуге;
      10) қызметкерлердің кәсіби даярлықтан, қайта даярлықтан өтуін және олардың біліктілігін арттыруды осы Кодекске сәйкес қамтамасыз етуге;
      11) егер оқыту шартының талаптарында ескертілген болса, қызметкерді оқытуға байланысты өз шығындарын өтетуге құқығы бар.
      2. Жұмыс беруші:
      1) Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының, келісімдердің, ұжымдық, еңбек шарттарының, өздері шығарған актілердің талаптарын сақтауға;
      2) жұмысқа қабылдаған кезде осы Кодексте белгіленген тәртіппен және жағдайларда қызметкерлермен еңбек шарттарын жасасуға;
      3) жұмысқа қабылдау кезінде осы Кодекстің 30-бабына сәйкес еңбек шартын жасасу үшін қажетті құжаттарды талап етуге;
      4) қызметкерге еңбек шартында келісілген жұмысты беруге;
      5) қызметкерге Қазақстан Республикасының нормативтік құқықтық актілерінде, еңбек, ұжымдық шарттарда, жұмыс берушінің актілерінде көзделген жалақы мен өзге де төлемдерді уақтылы және толық мөлшерде төлеуге;
      6) қызметкерді ұйымдағы еңбек тәртібі қағидаларымен және жұмыс берушінің қызметкердің жұмысына (еңбек функциясына) тікелей қатысы бар өзге де актілерімен және ұжымдық шартпен таныстыруға;
      7) қызметкерлер өкілдерінің ұсыныстарын қарауға және қызметкерлер өкілдеріне ұжымдық келіссөздер жүргізу, ұжымдық шарттар жасау, сондай-ақ олардың орындалуын бақылау үшін қажетті толық және шынайы ақпарат ұсынуға;
      8) осы Кодексте белгіленген тәртіппен ұжымдық келіссөздер жүргізуге, ұжымдық шарт жасасуға;
      9) қызметкерлерді Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасына, еңбек, ұжымдық шарттарға сәйкес еңбек жағдайларымен қамтамасыз етуге;
      10) қызметкерлерді жабдықпен, құралдармен, техникалық құжаттамамен және еңбек міндеттерін атқару үшін қажетті өзге де құралдармен өз қаражаты есебінен қамтамасыз етуге;
      11) жұмыспен қамту туралы заңнаманың талаптарына сәйкес жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті органға ақпарат беруге;
      12) мемлекеттік еңбек инспекторларының нұсқамаларын орындауға;
      13) егер жұмысты жалғастыру қызметкердің және өзге де адамдардың өміріне, денсаулығына қауіп төндіретін болса, жұмысты тоқтата тұруға;
      14) қызметкерлерді міндетті әлеуметтік сақтандыруды жүзеге асыруға;
      15) қызметкер еңбек (қызметтік) міндеттерін атқарған кезде оны жазатайым оқиғалардан сақтандыруға;
      16) қызметкерге жыл сайынғы ақылы еңбек демалысын беруге;
      17) қызметкерлердің еңбек қызметін растайтын құжаттардың және оларды зейнетақымен қамсыздандыруға арналған ақшаны ұстап қалу мен аудару туралы деректердің сақталуын және мемлекеттік мұрағатқа тапсырылуын қамтамасыз етуге;
      18) қызметкерге зиянды және қауіпті жұмыс жағдайлары мен кәсіптік аурудың болу мүмкіндігі туралы ескертуге;
      19) жұмыс орындары мен технологиялық процестерде қауіп-қатерді болғызбау жөнінде шаралар қабылдауға, өндірістік және ғылыми-техникалық прогресті ескере отырып профилактикалық жұмыстар жүргізуге;
      20) жұмыс уақытының, оның ішінде әрбір қызметкер орындайтын үстеме жұмыстардың, зиянды және қауіпті еңбек жағдайларындағы жұмыстардың, ауыр жұмыстардың есебін жүргізуге;
      21) қызметкердің еңбек (қызметтік) міндеттерін орындау кезінде өмірі мен денсаулығына келтірілген зиянды осы Кодекске және Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес өтеуге;
      22) еңбек жөнiндегi уәкiлеттi мемлекеттiк органның және еңбек инспекциясы жөнiндегi жергілікті органның лауазымды адамдарын, қызметкерлердің өкiлдерiн, еңбектi қорғау жөнiндегi техникалық инспекторларды ұйымдардағы еңбек қауiпсiздiгiнiң, жағдайларының және еңбектi қорғаудың жай-күйiне және Қазақстан Республикасының еңбек қауiпсiздiгi және еңбектi қорғау туралы заңнамасының сақталуына тексерулер жүргізу үшін, сондай-ақ еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды және кәсiптiк ауруларды тергеп-тексеру үшiн кедергiсiз жiберуге;
      23) жұмыс беруші айқындайтын, он сегіз жасқа дейінгі қызметкерлердің тегі, аты, әкесінің аты (егер жеке басын куәландыратын құжатта көрсетілсе) және туған күні көрсетілетін тізілімдердің немесе басқа да құжаттардың жүргізілуін қамтамасыз етуге;
      24) қызметкердің дербес деректерін Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес жинақтауды, өңдеуді және қорғауды жүзеге асыруға;
      25) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау бойынша ішкі бақылауды жүзеге асыруға міндетті.
      3. Жұмыс берушінің осы Кодексте көзделген өзге де құқықтары болады және өзге де міндеттерді атқарады.

Ерекше бөлім 2-бөлім. Еңбек қатынастары 4-тарау. Еңбек шарты

23-бап. Еңбек шартының нысанасы

Еңбек шарты бойынша қызметкер сыйақы үшін тиісті біліктілігі, мамандығы, лауазымы бойынша жұмысты (еңбек функциясын) атқарады және еңбек тәртіптемесін сақтайды, ал жұмыс беруші еңбек жағдайларын қамтамасыз етеді, қызметкерге жалақыны уақтылы және толық көлемінде төлейді және Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасында, еңбек, ұжымдық шарттарда, тараптардың келісімінде көзделген өзге де төлемдерді жүзеге асырады.

24-бап. Еңбек шартын жасасу кезіндегі құқықтар мен
мүмкіндіктер теңдігінің кепілдіктері

1. Еңбек шартын жасасу кезінде құқықтар мен мүмкіндіктер теңдігін бұзуға тыйым салынады.
2. Осы Кодексте көзделген жағдайларды қоспағанда, жүктілік, үш жасқа дейінгі балаларының болуы, кәмелетке толмағандық, мүгедектік еңбек шартын жасасу құқығын шектей алмайды.

25-бап. Жұмысқа орналастыруға тыйым салулар және қойылатын
шектеулер

      1. Еңбек шартын:
      1) медициналық қорытынды негізінде адамның денсаулық жағдайы бойынша қайшы келетін жұмысты орындауға;
      2) ауыр жұмыстарға, еңбек жағдайлары зиянды (ерекше зиянды) және (немесе) қауіпті жұмыстарға, сондай-ақ жұмыс берушінің мүлкі мен басқа да құндылықтарының сақталуын қамтамасыз етпегені үшін қызметкердің толық материалдық жауапкершілігі көзделетін лауазымдар мен жұмыстарға, сондай-ақ орындалуы олардың денсаулығы мен имандылығының дамуына зиян келтіруі мүмкін жұмыстарға (ойын бизнесі, түнгі ойын-сауық мекемелеріндегі жұмыс, алкоголь өнімдерін, темекі бұйымдарын, есірткі, психотроптық заттар мен прекурсорларды өндіру, тасымалдау мен сату) он сегіз жасқа толмаған азаматтармен жасасуға жол берілмейді.
      Он сегіз жасқа толмаған қызметкерлердің өздері үшін белгіленген шекті нормалардан артық жүктерді тасуына және қозғалтуына тыйым салынады;
      3) соттың заңды күшіне енген үкіміне сәйкес белгілі бір лауазымға тұру немесе белгілі бір қызметпен шұғылдану құқығынан айырылған азаматтармен;
      4) Қазақстан Республикасының Үкіметі белгілеген тәртіппен шетелдік жұмыс күшін тартуға не шетелдік қызметкер жұмысқа орналасуға жергiлiктi атқарушы органның рұқсатын алғанға дейiн, сондай-ақ еңбекші көшіп келушіге Қазақстан Республикасы Ішкі істер министрлігі белгілеген тәртіппен ішкі істер органдары беретін рұқсатты алғанға дейiн немесе Қазақстан Республикасының заңдарында белгiленген шектеулердi немесе ерекшеліктерді сақтамай, Қазақстан Республикасының аумағында уақытша болатын шетелдiктермен және азаматтығы жоқ адамдармен;
      5) білім беру ұйымынан оқу нысаны көрсетілген немесе қабылдайтын ұйымнан кәсіптік даярлаудан және (немесе) тағылымдамадан өтуі туралы анықтамаларды және білім алу мақсатында болуға арналған рұқсатты ұсынбаған, Қазақстан Республикасының аумағында уақытша болатын шетелдік студенттермен және тағылымдамадан өтушілермен;
      6) отбасына қосылу мақсатында Қазақстан Республикасына келуге және онда болуға арналған рұқсатты және Қазақстан Республикасының заңнамасымен танылатын, Қазақстан Республикасының азаматымен некеде тұрғанын растайтын құжатты ұсынбаған, Қазақстан Республикасының аумағында уақытша болатын шетелдіктермен және азаматтығы жоқ адамдармен жасасуға жол берілмейді;
      7) бір жұмыс беруші жеке тұлғаның бір мезгілде бестен көп еңбекші көшіп келушімен үй шаруашылығында жұмыстар орындау (қызметтер көрсету) бойынша еңбек шарттарын жасасуына жол берілмейді.
      2. Мемлекеттік қызметті тоқтатқаннан кейін адамға, егер мемлекеттік қызметті тоқтатар алдындағы соңғы бір жылда мемлекеттік функцияларды орындау кезеңінде аталған адам өзінің лауазымдық өкілеттіктеріне орай осы коммерциялық ұйымның қызметін тексеру нысанында бақылауды тікелей жүзеге асырған болса не осы коммерциялық ұйымның қызметі аталған адаммен оның құзыретіне сәйкес тікелей байланысты болған болса, мемлекеттік ұйымдарды және жарғылық капиталындағы мемлекеттiң үлесi елу пайыздан көп, оның iшiнде акционерi мемлекет болып табылатын ұлттық басқарушы холдингтерде, ұлттық холдингтерде, ұлттық компанияларда, ұлттық даму институттарында, дауыс беретiн акцияларының (қатысу үлестерiнiң) елу пайызынан астамы өздеріне тиесiлi олардың еншiлес ұйымдарында, сондай-ақ дауыс беретiн акцияларының (қатысу үлестерiнiң) елу пайызынан астамы аталған еншiлес ұйымдарға тиесiлi заңды тұлғаларда болатын ұйымдарды қоспағанда, бір жыл бойы коммерциялық ұйымға жұмысқа орналасуға жол берілмейді.
      3. Бұрын сыбайлас жемқорлық қылмыс жасаған адам басқарушылық функцияларды орындаумен байланысты лауазымға шаруашылық жүргізу құқығындағы мемлекеттік кәсіпорындарға, ұлттық басқарушы холдингтерге, ұлттық даму институттарына, ұлттық холдингтерге және ұлттық компанияларға, сондай-ақ олардың еншілес ұйымдарына жұмысқа қабылдана алмайды.
      4. Кәмелетке толмағандар қатысатын білім беру, тәрбиелеу және дамыту, демалысты ұйымдастыру және сауықтыру, дене шынықтыру және спорт, медициналық қамтамасыз ету, әлеуметтік қызметтер көрсету, мәдениет және өнер саласындағы еңбек қызметіне: адам өлтіргені, денсаулыққа қасақана зиян келтіргені, адамдардың денсаулығына және имандылыққа, жыныстық қолсұғылмаушылыққа қарсы қылмыстар үшін, экстремистік немесе террористік қылмыстар, адам саудасы үшін сотталғандығы бар немесе болған, қылмыстық қудалауда жүрген немесе қудалауда болған (Қазақстан Республикасы Қылмыстық-процестік кодексінің 35-бабы бірінші бөлігінің 1), 2) тармақтарының негізінде қылмыстық қудалау тоқтатылған адамдарды қоспағанда) адамдар жіберілмейді.
      5. Әйелдердің еңбегін пайдалануға тыйым салынатын жұмыстардың тізіміне сәйкес әйелдерді ауыр жұмыстарға, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстарға орналастыруға тыйым салынады.
      Әйелдердің өздері үшін белгіленген шекті нормалардан асатын жүкті қолмен көтеруіне және жылжытуына тыйым салынады.
      6. Қоса атқаратын жұмыс туралы еңбек шартын он сегіз жасқа толмаған қызметкерлермен және ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстарда істейтін қызметкерлермен жасасуға тыйым салынады.

26-бап. Еңбек шартының шарттардың өзге түрлерінен
ерекшелігі

      Еңбек шартында мына талаптардың біреуінің болуы:
      1) қызметкердің жұмысты (еңбек функциясын) белгілі бір біліктілік, мамандық, кәсіп немесе лауазым бойынша орындауы;
      2) міндеттемелердің еңбек тәртіптемесіне бағына отырып жеке орындалуы;
      3) қызметкердің еңбегі үшін жалақы алуы еңбек шартының талаптарының өзге түрлерінен ерекшелігі болып табылады.

27-бап. Еңбек шартының мазмұны

      1. Еңбек шартында:
      1) тараптардың деректемелері:
      жұмыс беруші жеке тұлғаның тегі, аты, әкесінің аты (ол болған кезде), оның тұрақты тұрғылықты жерінің мекенжайы және тұрғылықты жері бойынша тіркеу туралы мәліметтер, жеке басын куәландыратын құжаттың атауы, нөмірі және берілген күні;
      жеке сәйкестендiру нөмiрi (бизнес-сәйкестендiру нөмiрi);
      жұмыс беруші заңды тұлғаның атауы және орналасқан жері, жұмыс беруші заңды тұлғаны мемлекеттік тіркеу нөмірі мен күні,
бизнес-сәйкестендiру нөмiрi;
      қызметкердің тегі, аты, әкесінің аты (ол болған кезде), оның тұрақты тұрғылықты жерінің мекенжайы және тұрғылықты жері бойынша тіркеу туралы мәліметтер, жеке басын куәландыратын құжаттың атауы, нөмірі, берілген күні, жеке сәйкестендіру нөмірі;
      2) белгілі бір мамандық, біліктілік немесе лауазым бойынша жұмысы (еңбек функциясы);
      3) жұмыстың атқарылатын орны;
      4) еңбек шартының мерзімі;
      5) жұмыстың басталу күні;
      6) жұмыс уақыты мен тынығу уақытының режимі;
      7) еңбекке ақы төлеу мөлшері мен өзге де шарттары;
      8) егер жұмыс ауыр жұмыстарға жататын болса және (немесе) зиянды және (немесе) қауіпті жағдайларда орындалатын болса, еңбек жағдайларының сипаттамасы, кепілдіктер мен жеңілдіктер;
      9) қызметкердің құқықтары мен міндеттері;
      10) жұмыс берушінің құқықтары мен міндеттері;
      11) еңбек шартын өзгерту мен тоқтату тәртібі;
      12) тараптардың жауапкершілігі;
      13) жасалу күні мен реттік нөмірі болуға тиіс.
      2. Тараптардың келісімі бойынша еңбек шартына Қазақстан Республикасының заңнамасына қайшы келмейтін өзге де талаптар енгізілуі мүмкін.
      3. Тараптардың деректемелері өзгерген кезде еңбек шартына тиісті өзгерістер енгізіледі.

28-бап. Бәсекелестікті болдырмау туралы шарт

      1. Тараптардың келісімі бойынша жұмыс беруші мен қызметкер арасында бәсекелестікті болдырмау туралы шарт жасалуы мүмкін, онда қызметкердің жұмыс берушіге залал келтіретін қызметті жүзеге асырмайтындығы туралы міндеттеме көзделеді.
      2. Бәсекелестікті болдырмау туралы шартта оларды қабылдамауға шектер мен жағдайлар белгіленеді, сондай-ақ бәсекелестікті болдырмау туралы Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген жағдайларды қоспағанда, осы жағдай қолданылатын кезеңге өтемақы белгіленуі мүмкін.
      3. Бәсекелестікті болдырмау туралы шарт жасалуы мүмкін қызметкер атқаратын немесе орындайтын лауазымдардың және жұмыстардың тізбесі жұмыс берушінің актісімен бекітіледі.

29-бап. Еңбек шартының мерзімі

      1. Еңбек шарты:
      1) белгіленбеген мерзімге;
      2) осы тармақтың 3) - 8) тармақшаларында белгіленген жағдайларды қоспағанда, бір жылдан кем емес белгілі бір мерзімге жасалуы мүмкін.
      Егер еңбек шартының қолданылу мерзімі аяқталған кезде тараптар оны белгіленбеген немесе кемінде бір жылға белгіленген мерзімге ұзартуға құқылы.
      Егер еңбек шартының қолданылу мерзімі аяқталған жағдайда тараптардың бірде-бірі соңғы жұмыс күні (ауысым) ішінде еңбек қатынастарын тоқтату туралы жазбаша хабардар етпесе, онда ол бұрын жасалған сол мерзімге ұзартылған болып есептеледі.
      Кемінде бір жылға белгіленген мерзімге жасалған еңбек шартын ұзарту (мерзім) саны екі реттен аспайды;
      3) белгілі бір жұмыстың орындалу уақытына.
      Еңбек шартының мерзімі белгілі бір жұмысты орындау кезінде болған жағдайға көрсетіліп айқындалады;
      4) жұмыста уақытша болмаған қызметкерді ауыстыру уақытына;
      5) маусымдық жұмысты орындау уақытына;
      6) шетелдік жұмыс күшін тартуға, шетелдік қызметкерге жұмысқа орналасуға жергілікті атқарушы орган берген рұқсаттардың не ішкі істер органдары еңбекші көшіп келушіге берген рұқсаттың Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленетін мерзімдері шегінде жасалуы мүмкін;
      7) шағын кәсіпкерлік субъектілері қызметкерлермен еңбек шарттарын осы баптың 1-тармағының 2) тармақшасында көзделген шектеусіз белгілі бір мерзімге жасаса алады;
      8) заңды тұлғаның меншік иесі немесе ол уәкілеттік берген тұлға (орган) немесе заңды тұлғаның уәкілетті органы немесе ол уәкілеттік берген тұлға заңды тұлғаның атқарушы органының басшысымен еңбек шартын Қазақстан Республикасының заңдарында, тараптардың құрылтай құжаттарында немесе келісімдерге белгіленген мерзімге және тәртіппен жасасады.
      Заңды тұлғаның атқарушы органының басшысымен жасалған еңбек шартының қолданылу мерзімі аяқталған жағдайда, тараптардың бірде-бірі еңбек шартының қолданылу мерзімі аяқталғанға дейін соңғы жұмыс күнінен кешіктірмей еңбек қатынастарын тоқтатуды талап етпесе, еңбек шарты құрылтайшылар, заңды тұлғаның меншік иесі немесе ол уәкілеттік берген тұлға (орган) не заңды тұлғаның уәкілетті органы жаңа басшыны не сол адамның өзін сайлау (лауазымға тағайындау, бекіту) туралы шешім қабылдағанға дейін, егер осы шешімде ұзартудың өзге мерзімі айқындалмаған болса, ұзартылады.
      2. Егер еңбек шартында оның қолданылу мерзімі айтылмаса, онда шарт бір жылға жасалған деп есептеледі.
      3. Зейнеткерлік жасқа келген, кәсіптік және біліктілік деңгейі жоғары қызметкермен, оның еңбекке қабілеттілігін ескере отырып, жұмыс берушімен еңбек шарты жыл сайын ұзартылуы мүмкін.

30-бап. Еңбек шартын жасасуға жол берілетін жас мөлшері

      1. Он алты жасқа толған азаматтармен еңбек шартын жасасуға жол беріледі.
      2. Еңбек шарты мыналармен:
      1) орта білім беру ұйымында негізгі орта, жалпы орта білім алған жағдайда, он бес жасқа толған азаматтармен;
      2) сабақтан бос уақытында, денсаулығына зиян келтірмейтін және оқу процесін бұзбайтын жұмысты орындау үшін, он төрт жасқа толған оқушылармен;
      3) кинематография ұйымдарында, театрларда, театр және концерт ұйымдарында, цирктерде денсаулығына және адамгершілік тұрғысынан дамуына нұқсан келтірмей, шығармалар жасауға және (немесе) орындауға қатысу үшін, осы баптың 2-тармағы 2) тармақшасында айқындалған талаптарды сақтай отырып, он төрт жасқа толмаған адамдармен еңбек шарты жасалуы мүмкін.
      3. Осы баптың 2-тармағында айқындалған жағдайларда еңбек шартына кәмелетке толмаған адаммен қатар оның ата-анасының біреуі, қорғаншысы, қамқоршысы немесе асырап алушысы қол қоюға тиіс.

31-бап. Еңбек шартын жасасуға қажетті құжаттар

      1. Еңбек шартын жасау үшін мынадай құжаттар:
      1) жеке куәлiгi немесе паспорты (он алты жасқа толмаған адамдар үшiн туу туралы куәлiгi) қажет.
      Оралмандар жергілікті атқарушы органдар берген оралман куәлігін ұсынады;
      2) ықтиярхаты немесе азаматтығы жоқ адамның куәлігі (Қазақстан Республикасының аумағында тұрақты тұратын шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдар үшін) не босқын куәлігі;
      3) тиісті білімді, дағдылар мен машықтарды талап ететін жұмысқа еңбек шартын жасасу кезінде білімі, біліктілігі туралы, арнаулы білімі немесе кәсіптік даярлығының болуы туралы құжат;
      4) еңбек қызметін растайтын құжат (еңбек өтілі бар адамдар үшін);
      5) әскери есеп құжаты (әскери міндеттілер мен әскери қызметке шақырылуға жататын адамдар үшін);
      6) алдын ала медициналық куәландырудан өткені туралы құжат (осы Кодекске және Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес осындай куәландырудан өтуге міндетті адамдар үшін);
      7) тұрғылықты не уақытша тұратын жері бойынша тіркелгенін растайтын құжаттың көшірмесі;
      8) кәмелетке толмағандардың қатысуымен білім беру, тәрбиелеу, демалысты ұйымдастыру және сауықтыру, дене тәрбиесі және спорт, медициналық қамтамасыз ету, әлеуметтік қызметтер көрсету, мәдениет және өнер саласында еңбек шартын жасасқан кезде: адам өлтіргені, денсаулыққа қасақана зиян келтіргені, адамдардың денсаулығына және имандылыққа, жыныстық қолсұғылмаушылыққа қарсы қылмыстар үшін, экстремистік немесе террористік қылмыстар, адам саудасы үшін соттылығының бар не жоқ екендігі туралы анықтама;
      9) азаматтық қызметке, шаруашылық жүргізу құқығындағы мемлекеттік кәсіпорындарға, ұлттық басқарушы холдингтерге, ұлттық даму институттарына, ұлттық холдингтерге және ұлттық компанияларға, сондай-ақ олардың еншілес ұйымдарына басқарушылық функцияларды орындаумен байланысты лауазымға тұру кезінде сыбайлас жемқорлық қылмыс жасағаны үшін соттылығының бар не жоқ екендігі туралы анықтама қажет.
      2. Қызметкер басқа жұмыс берушімен қоса атқаратын жұмыс туралы еңбек шартын жасасу үшін негізгі жұмыс орны бойынша еңбектің сипаты мен шарттары (жұмыс орны, лауазымы, еңбек жағдайлары) туралы анықтама ұсынады.
      3. Жұмыс берушінің, Қазақстан Республикасының заңдарында және өзге де нормативтік актілерінде көзделген жағдайларды қоспағанда, осы баптың 1-тармағында көзделмеген құжаттарды талап етуге құқығы жоқ.
      4. Құжаттардың төлнұсқаларын жұмыс берушіде сақтауға не Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген рәсімдерді орындау үшін уақытша қалдыруға қызметкердің келісімі болған жағдайда, жұмыс беруші қызметкерге құжаттарды қайтару туралы жазбаша міндеттеме береді.

32-бап. Еңбек шартын жасасу, өзгерту және толықтыру
тәртібі

      1. Еңбек шарты жазбаша нысанда кемінде екі дана етіп жасалады және оған тараптардың қолдары қойылады. Еңбек шарты бір-бір данадан қызметкер мен жұмыс берушіде сақталады.
      2. Еңбек шартына, оның ішінде басқа жұмысқа ауыстыру кезінде, өзгерістер мен толықтырулар енгізуді тараптар осы баптың 1-тармағында көзделген тәртіппен қосымша келісім түріндегі нысанда жүзеге асырады.
      Еңбек шартының талаптарын өзгерту туралы хабарламаны еңбек шарты тараптарының бірі жазбаша нысанда береді және екінші тарап оны берілген күнінен бастап үш жұмыс күні ішінде қарайды. Еңбек шартының талаптарын өзгерту, оның ішінде басқа жұмысқа ауыстыру кезінде өзгерту туралы хабарлама алған тарап қабылданған шешім туралы осы бапта белгіленген мерзімде екінші тарапқа хабарлауға міндетті.
      3. Қызметкерді жұмысқа нақты жіберу еңбек шартына тараптардың қолы қойылғаннан кейін ғана жүзеге асырылады.
      Жұмыс берушінің кінәсінен еңбек шарты болмаған және (немесе) тиісті үлгіде ресімделмеген жағдайда, ол Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен жауаптылықта болады. Бұл жағдайда еңбек қатынастары қызметкер жұмысқа кіріскен күннен бастап туындады деп есептеледі.
      4. Еңбек шартының жұмыс берушінің кінәсінен жарамсыз деп танылуы бұрынғы қызметкердің еңбегіне ақы алу, жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының пайдаланылмаған күндері үшін өтемақы төлемін, өзге де төлемдер мен жеңілдіктер алу құқығынан айырылуына әкеп соқпайды. Еңбек шартының жекелеген талаптарының жарамсыз деп танылуы еңбек шартының тұтастай жарамсыздығына әкеп соқпайды.

33-бап. Жұмысқа қабылдауды ресімдеу

Жұмысқа қабылдау жасалған еңбек шарты негізінде шығарылатын жұмыс берушінің актісімен ресімделеді.

34-бап. Қызметкердің еңбек қызметін растайтын құжаттар

      Мына құжаттардың кез келгені:
      1) еңбек кітапшасы;
      2) тоқтату күні мен оны тоқтатудың негізі туралы жұмыс берушінің белгісі бар еңбек шарты;
      3) еңбек шартының жасалуы және тоқтатылуы негізінде еңбек қатынастарының туындауын және тоқтатылуын растайтын жұмыс беруші актілерінен үзінді көшірмелер;
      4) қызметкерлерге жалақы төлеу ведомосынан үзінді көшірмелер;
      5) жұмыс берушінің қолы қойылған, ұйымның мөрімен расталған қызмет ету тізімі (қызметкердің жұмысы, еңбек қызметі туралы мәліметтер тізбесі);
      6) аударылған міндетті зейнетақы жарналары туралы бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорынан үзінді-көшірмелер;
      7) жүргізілген әлеуметтік аударымдар туралы Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорынан мәліметтер;
      8) қызметкердің еңбек қызметі туралы мәліметтер қамтылған мұрағаттық анықтама қызметкердің еңбек қызметін растайтын құжат болып табылады.

35-бап. Еңбек шартындағы сынақ мерзімі туралы талап

      1. Еңбек шартын жасасқан кезде еңбек шартында қызметкердің тапсырылатын жұмысқа біліктілігінің сәйкестігін тексеру мақсатында сынақ мерзімі туралы талап белгіленуі мүмкін. Сынақ мерзімі еңбек шарты күшіне енген кезден басталады.
      2. Сынақ мерзімі қызметкердің жұмыс өтіліне қосылады және үш айдан аспауға тиіс. Сынақ мерзімі ұйымдардың басшылары және олардың орынбасарлары, бас бухгалтерлер мен олардың орынбасарлары, филиалдар, ұйымдар өкілдіктерінің басшылары үшін алты айға дейін ұзартылуы мүмкін.
      3. Қызметкер жұмыста нақты болмаған кезеңге сынақ мерзімі тоқтатылады.

36-бап. Жұмысқа қабылдау кезіндегі сынақ нәтижесі

1. Сынақ мерзімі кезеңінде қызметкердің жұмысы теріс нәтиже берсе, жұмыс беруші оны жазбаша түрде хабардар ете отырып, онымен еңбек шартын бұзуға құқылы.
2. Егер сынақ мерзімі аяқталса және тараптардың ешқайсысы еңбек шартының бұзылуы туралы хабардар етпесе, онда қызметкер сынақтан өткен болып есептеледі.

37-бап. Қызметкерді басқа жұмысқа ауыстыру

      1. Мыналар:
      1) қызметкер жұмысының (еңбек функциясының) өзгеруі, яғни жұмысты басқа лауазым, мамандық, кәсіп, біліктілік бойынша орындау;
      2) орындау кезінде еңбек шартында келісілген еңбек жағдайлары (жалақы мөлшері, жұмыс уақыты мен тынығу уақытының режимі, жеңілдіктер мен басқа да жағдайлар) өзгеретін өзге жұмысты тапсыру;
      3) жұмыс берушінің оқшауланған құрылымдық бөлімшесіне ауыстыру;
      4) жұмыс берушімен бірге басқа жерге ауыстыру қызметкерді басқа жұмысқа ауыстыру болып табылады.
      2. Осы Кодексте көзделген жағдайларды қоспағанда, қызметкерді басқа жұмысқа ауыстыруға қызметкердің келісімімен жол беріледі, ол еңбек шартына тиісті өзгерістер енгізумен және жұмыс берушінің актісімен ресімделеді.
      3. Қызметкердің денсаулық жағдайы бойынша медициналық қорытындымен расталған қарсы көрсетілімдері болған кезде, оны басқа жұмысқа ауыстыруға жол берілмейді.

38-бап. Қызметкерді жұмыс берушімен бірге басқа жерге
ауыстыру

1. Егер еңбек, ұжымдық шарттарда хабарлаудың анағұрлым ұзақ мерзімі көзделмесе, жұмыс беруші жұмыс берушінің басқа жерге көшетіні туралы қызметкерге кемінде бір ай бұрын жазбаша хабардар етуге міндетті.
2. Қызметкер жұмыс берушімен бірге басқа жерге ауысудан жазбаша түрде бас тартқан жағдайда, қызметкермен еңбек шарты осы Кодекстің 57-бабы 1-тармағының 1) тармақшасында көзделген негіз бойынша тоқтатылады.

39-бап. Қызметкерді басқа заңды тұлғаға іссапарға жіберу

      1. Іссапарға жіберу – Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген шектеулерді қоспағанда, қызметкердің (іссапарға жіберілгеннің) еңбек шартына байланысты белгілі бір мамандық, біліктілік немесе лауазым (еңбек функциясы) бойынша не басқа заңды тұлғадағы басқа лауазым, мамандық, біліктілік бойынша жұмысты орындауы.
      Белгілі бір міндеттерді орындауды қамтамасыз ету мақсатында қызметкерлерді:
      1) қызметкері іссапарға жіберілген заңды тұлғаға акциялары (қатысу үлесі) тікелей немесе жанама тиесілі заңды тұлғаға;
      2) қызметкері іссапарға жіберілген заңды тұлғаның дауыс беретін акциялары (қатысу үлесі) тікелей немесе жанама тиесілі заңды тұлғаға іссапарға жіберуге жол беріледі.
      2. Іссапарға жіберілген қызметкерлер лауазымдарының тізбесі және саны іссапарға жіберу мақсаттарына қарай заңды тұлғалар арасындағы жазбаша келісіммен белгіленеді.
      3. Іссапарға жіберілген қызметкерді іссапарға жіберу талаптары, тәртібі және мерзімі заңды тұлғалар мен қызметкер арасында қол қойылатын, осы баптың 2-тармағында көрсетілген келісімге қосымшада айқындалады.
      4. Іссапарға жіберілген қызметкердің іссапарға жіберуді жүзеге асыратын жұмыс берушідегі жұмыс орны (лауазымы) сақталады.
      5. Еңбек шарты тараптарының жазбаша келісімімен ғана, іссапарға жіберу кезеңіне жұмысты орындау орнының өзгергенін көрсете отырып, еңбек шартына қосымша келісімге қол қою арқылы іссапарға жіберуге жол беріледі. Іссапарға жіберу мерзімі аяқталған соң жұмыс беруші іссапарға жіберілгенге дейін қызметкер айналысқан жұмыс орнын (лауазымын) қызметкерге ұсынуға міндеттенеді.
      6. Қызметкерді іссапарға жіберу кезеңіне, жыл сайынғы ақылы еңбек демалысын беру ұзақтығы мен тәртібін қоспағанда, ол іссапарға жіберілген заңды тұлғаның жұмыс уақыты мен тынығу уақыты режимі қолданылады.
      7. Іссапарға жіберілген қызметкер еңбек тәртібін бұзған жағдайда заңды тұлға Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасына сәйкес оны тәртіптік жауапкершілікке тарту туралы шешімді қабылдау үшін растайтын құжаттарды ұсына отырып, іссапарға жіберілген қызметкердің жұмыс берушісін үш жұмыс күні ішінде хабардар етеді.
      8. Іссапарға жіберілген қызметкермен болған жазатайым оқиға кезінде жазатайым оқиғаны тергеп-тексеруді ұйымдастыру жұмыс беруші өкілінің қатысуымен қызметкер іссапарға жіберілген заңды тұлғаға жүктеледі.

40-бап. Өндірістік қажеттілік жағдайында басқа жұмысқа
уақытша ауыстыру

Өндірістік қажеттілік болған, оның ішінде жоқ қызметкерді уақытша алмастырған жағдайда, жұмыс берушінің қызметкерді оның келісімінсіз күнтізбелік жыл ішінде үш айға дейінгі мерзімге, орындалатын жұмыс бойынша еңбегіне ақы төлеп, бірақ бұрынғы жұмысындағы орташа жалақысынан кем емес жалақымен, еңбек шартында келісілмеген және денсаулық жағдайы бойынша қайшы келмейтін сол ұйымдағы, сол жердегі басқа жұмысқа не жұмыс берушінің басқа жерде орналасқан құрылымдық бөлімшесіне ауыстыруға құқығы бар.
Жұмыс берушінің басқа жерде орналасқан құрылымдық бөлімшесіне уақытша ауыстырған кезде қызметкерге осы Кодекстің 128-бабында көзделген мөлшерде өтемақы төленеді.

41-бап. Бос тұрып қалу жағдайында басқа жұмысқа уақытша
ауыстыру

1. Бос тұрып қалу жағдайында қызметкер оның келісімінсіз, оны денсаулық жағдайы бойынша қайшы келмейтін басқа жұмысқа ауыстыруға жұмыс берушінің құқығы бар.
2. Бос тұрып қалу жағдайындағы ауыстыру кезінде қызметкердің еңбегіне ақы төлеу орындалатын жұмыс бойынша жүргізіледі.

42-бап. Денсаулық жағдайы бойынша басқа жұмысқа уақытша
ауыстыру

1. Қызметкердің еңбек міндеттерін орындауға байланысты жарақаттануына, кәсіптік ауруға шалдығуына немесе денсаулығына өзге де зақым келуіне немесе өндіріспен байланысты емес денсаулығына өзге де зақым келуіне байланысты медициналық қорытынды негізінде жұмыс беруші қызметкерді еңбекке қабілеттілігі қалпына келгенше немесе мүгедектік белгіленгенге дейін не кәсіби еңбекке жарамдылығынан айырылуы белгіленгенше анағұрлым жеңіл жұмысқа уақытша ауыстыруға не еңбек, ұжымдық шарттарда жазылған талаптарда оны жұмыстан босатуға міндетті.
2. Қызметкер еңбек міндеттерін атқаруға байланысты жарақат алған, кәсіптік ауруға шалдыққан немесе денсаулығына өндіріске байланысты емес өзге де зақым келген не өндіріспен байланысты емес денсаулығы нашарлау салдарынан анағұрлым жеңіл жұмысқа уақытша ауысудан жазбаша түрде бас тартқан жағдайда қызметкермен еңбек шарты осы Кодекстің 57-бабы 1-тармағының 3) тармақшасында көзделген негіз бойынша тоқтатылады.

43-бап. Жүкті әйелдерді басқа жұмысқа уақытша ауыстыру

Жұмыс беруші медициналық қорытынды негізінде жүкті әйелді орташа жалақысын сақтай отырып, басқа жұмысқа ауыстыруға міндетті. Жүкті әйел жұмыс беруші ұсынған басқа жұмысқа ауысудан бас тартқан жағдайда ол жүктілік және босану бойынша демалыс берілгенге дейін жалақысы сақталмай қарсы көрсетілген жұмыстан босатылуға тиіс.
Жүкті әйелге басқа жұмыс берілгенге дейін не бос орын болмағандықтан, әйел осының салдарынан өткізіп алған барлық жұмыс күндері үшін жұмыс берушінің қаражаты есебінен орташа жалақысы сақтала отырып, жұмыстан босатылуға тиіс.

44-бап. Қызметкерді басқа жұмыс орнына ауыстыру. Лауазым
(жұмыс) атауының өзгеруі

1. Қызметкерді басқа жұмыс орнына не сол жердегі басқа құрылымдық бөлімшеге ауыстыруға не оған еңбек шартында келісілген лауазым, мамандық, кәсіп, біліктілік шегінде басқа механизмдегі немесе агрегаттағы жұмысты тапсыруға қызметкердің келісімі талап етілмейді.
2. Қызметкер үшін еңбек жағдайларын өзгертуге әкеп соқпайтын қызметкер лауазымының (жұмысының), құрылымдық бөлімшенің атауын өзгертуді, басқару құрылымын өзгертуді жұмыс беруші қызметкердің келісімінсіз жүзеге асыра алады.

45-бап. Еңбек жағдайларының өзгеруі

      1. Өндірісті ұйымдастырудағы, қайта ұйымдастырумен немесе экономикалық, технологиялық жағдайлардың, еңбекті ұйымдастыру жағдайларының өзгеруіне және (немесе) жұмыс берушінің жұмыс көлемінің қысқаруына байланысты өзгерістерге сәйкес, қызметкердің тиісті біліктіліктегі мамандығы немесе кәсібіне сәйкес жұмысын жалғастырған кезде еңбек жағдайларын өзгертуге жол беріледі. Еңбек жағдайлары өзгерген кезде еңбек шартына тиісті толықтырулар мен өзгерістер енгізіледі.
      2. Егер еңбек, ұжымдық шарттарда хабардар етудің анағұрлым ұзақ мерзімі көзделмесе, жұмыс беруші қызметкерді еңбек жағдайларының осы баптың 1-тармағында көрсетілген себептер бойынша орын алған өзгеруі туралы бір айдан кешіктірмей жазбаша түрде хабардар етуге тиіс.
      3. Еңбек жағдайларының өзгеруіне байланысты қызметкер жұмысты жалғастырудан жазбаша түрде бас тартқан жағдайда, қызметкермен еңбек шарты осы Кодекстің 57-бабы 1-тармағының 2) тармақшасында көзделген негіз бойынша тоқтатылады.
      Егер осы баптың 1-тармағында көрсетілген мән-жайлар қызметкерлердің санын немесе штатты қысқартуға әкеп соғуы мүмкін болса, жұмыс берушінің жұмыс орындарын сақтап қалу мақсатында толық емес жұмыс уақыты режимін енгізуге құқығы бар.

     46-бап. Жұмыс берушінің атауы, ведомстволық тиесілілігі
              өзгерген, заңды тұлға акцияларының (қатысу
              үлесінің) меншік иесі ауысқан, жұмыс беруші
              қайта құрылған кездегі еңбек қатынастары

Жұмыс берушінің атауы, ведомстволық тиесілігі өзгерген, заңды тұлға акцияларының (қатысу үлесінің) меншік иесі ауысқан, жұмыс беруші қайта құрылған жағдайларда қызметкерлермен еңбек қатынастары өзгеріссіз жалғаса береді.

47-бап. Жұмыстан шеттету

      1. Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген жағдайларда жұмыс беруші тиісті уәкілетті мемлекеттік органдардың актілері негізінде қызметкерді жұмыстан шеттетуге міндетті.
      2. Жұмыс беруші осы баптың 1-тармағында көзделген жағдайлардан басқа:
      1) жұмыста алкогольдік, нашақорлық, уытқұмарлық масаңдық (соларға ұқсас) жағдайында болған немесе жұмыс күні ішінде осындай масаңдық туғызатын заттарды пайдаланған;
      2) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау немесе өнеркәсіптік қауіпсіздік қағидалары бойынша емтихан тапсырмаған;
      3) жұмыс беруші берген жеке және (немесе) ұжымдық қорғану құралдарын пайдаланбаған;
      4) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес міндетті болып табылатын болса, медициналық тексеруден не ауысым алдындағы медициналық куәландырудан өтпеген;
      5) қызметкер еңбек шартына байланысты жұмысты орындау үшін қажетті көлік құралын басқаруға құқығын немесе басқа да рұқсаттарды жоғалтқан жағдайда;
      6) егер оның іс-әрекеті немесе әрекетсіздігі авариялық ахуал туғызуға, еңбекті қорғау, өрт қауіпсіздігі қағидаларының не көліктегі қозғалыс қауіпсіздігінің бұзылуына әкеп соғуы мүмкін болса, қызметкерді жұмыстан шеттетуге міндетті.
      3. Толық материалдық жауапкершілікті өзіне алғаны туралы жазбаша шарттың негізінде қызметкерге берілген мүліктің және басқа да құндылықтардың сақталуын қамтамасыз етпеген қызметкерді жұмыс берушінің жұмыстан шеттетуіне құқығы бар.
      4. Жұмыстан шеттету кезеңінде қызметкердің жалақысы сақталмайды және еңбекке уақытша қабілетсіздігі бойынша жұмыс берушінің қаражаты есебінен жәрдемақы төленбейді.
      5. Қызметкерді жұмыстан шеттету оны шеттету үшін негіз болған себептер анықталғанға және (немесе) жойылғанға дейінгі мерзімге жұмыс берушінің актісімен жүзеге асырылады.
      6. Жұмыс беруші қызметкерді жұмыстан заңсыз шеттеткен жағдайда оның жалақысы сақталады.

48-бап. Еңбек шартын тоқтату негіздері

      Мыналар:
      1) тараптардың келісімі бойынша еңбек шартын бұзу;
      2) еңбек шарты мерзімінің аяқталуы;
      3) жұмыс берушінің бастамасы бойынша еңбек шартын бұзу;
      4) қызметкердің басқа жұмыс берушіге ауысуына байланысты;
      5) қызметкердің бастамасы бойынша еңбек шартын бұзу;
      6) тараптардың еркінен тыс мән-жайлар;
      7) қызметкердің еңбек қатынастарын жалғастырудан бас тартуы;
      8) Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген жағдайлардан басқа, қызметкердің сайланбалы жұмысқа (лауазымға) ауысуы немесе еңбек қатынастарын жалғастыру мүмкіндігін болғызбайтын лауазымға тағайындалуы;
      9) еңбек шартын жасасу талаптарының бұзылуы еңбек шартын тоқтатуға негіз болып табылады.

49-бап. Тараптардың келісімі бойынша еңбек шартын бұзу
тәртібі

      1. Еңбек шарты тараптардың келісімі бойынша бұзылуы мүмкін.
      2. Еңбек шартын тараптардың келісімі бойынша бұзуға ниет білдіруші еңбек шартының бір тарапы еңбек шартының екінші тарапына хабарлама жібереді. Хабарламаны алған тарап үш жұмыс күні ішінде екінші тарапқа қабылданған шешім туралы жазбаша нысанда хабарлауға міндетті. Тараптардың келісімі бойынша еңбек шартының бұзылу күні қызметкер мен жұмыс берушінің арасындағы келісім бойынша айқындалады.
      3. Еңбек шартында қызметкермен келісім бойынша жұмыс берушінің мөлшері еңбек шартында айқындалған өтемақы төлемімен, осы баптың 2-тармағында белгіленген талаптарды сақтамай-ақ еңбек шартын бұзу құқығы көзделуі мүмкін.

50-бап. Мерзiмi өткеннен кейін еңбек шартын тоқтату
тәртібі

      1. Белгiлi бiр мерзiмге жасалған еңбек шарты мерзiмiнiң өтуіне байланысты тоқтатылады.
      2. Егер жүкті әйел бір жылдан кем емес белгілі бір мерзімге жасалған еңбек шартының мерзімі аяқталған күні мерзімі он екі және одан да көп апта жүктілігі туралы медициналық қорытынды ұсынса, сондай-ақ үш жасқа дейінгі баласы (асырап алған балалары) бар және бала күтімі бойынша жалақысы сақталмайтын демалысқа өз құқығын пайдалануға ниет білдірген әйел еңбек шартының мерзімін ұзартуға жазбаша өтініш берсе, онда жұмыс беруші еңбек шартының мерзімін бала күтіміне байланысты демалыс аяқталған күнді қоса алғанда ұзартуға міндетті.
      3. Белгiлi бiр жұмыстың орындалу уақытына жасалған еңбек шартының мерзiмi өткен күн жұмыстың аяқталған күні болып табылады.
      4. Жұмыс орны (лауазымы) сақталған қызметкердiң жұмысқа шығатын күнi уақытша болмаған қызметкердiң орнын ауыстыру уақытына жасалған еңбек шарты мерзiмiнiң өткен күнi болып табылады.

51-бап. Жұмыс берушінің бастамасы бойынша еңбек шартын
бұзудың негіздері

      1. Қызметкермен еңбек шарты жұмыс берушінің бастамасы бойынша:
      1) жұмыс беруші - заңды тұлға таратылған не жұмыс беруші - жеке тұлғаның қызметі тоқтатылған;
      2) қызметкерлер саны немесе штаты қысқартылған;
      3) ұйымның экономикалық жай-күйінің нашарлауына алып келген өндіріс, орындалатын жұмыстар және көрсетілетін қызметтер көлемі төмендеген;
      4) аттестаттау нәтижелерімен расталған біліктілігінің жеткіліксіздігі салдарынан қызметкер атқаратын лауазымына немесе орындайтын жұмысына сәйкес келмеген;
      5) қызметкер еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау немесе өнеркәсіптік қауіпсіздік мәселелері бойынша білімдерін тексеруден қайтадан өтпеген;
      6) өзінің жұмысын жалғастыруына кедергі келтіретін және оны жалғастыру мүмкіндігін болдырмайтын денсаулық жағдайының салдарынан қызметкердің атқаратын лауазымына немесе орындайтын жұмысына сәйкес келмеген;
      7) сынақ мерзімі кезеңінде жұмыс нәтижесі дұрыс болмаған;
      8) қызметкер бір жұмыс күні (жұмыс ауысымы) ішінде дәлелді себепсіз үш және одан да көп сағат бойы жұмыста болмаған;
      9) қызметкер жұмыста алкогольдік, нашақорлық, психотроптық, уытқұмарлық масаңдық (соларға ұқсас) жағдайында болған, оның ішінде жұмыс күні ішінде алкогольдік, нашақорлық, уытқұмарлық масаңдық (соларға ұқсас) жағдай туғызатын заттарды пайдаланған;
      10) тиісті актімен расталған, алкогольдік, нашақорлық, уытқұмарлық масаңдық күйге түсіретін заттарды пайдалану фактісін анықтау үшін медициналық куәландырудан өтуден бас тартқан;
      11) қызметкер, жарақаттар мен аварияларды қоса алғанда, ауыр зардаптарға әкеп соққан немесе соғуы мүмкін, еңбекті қорғау немесе өрт қауіпсіздігі не көліктегі жүру қауіпсіздігі қағидаларын бұзған;
      12) қызметкердің жұмыс орнында басқаның мүлкін ұрлау (оның ішінде ұсақ ұрлық), оны қасақана жою немесе бүлдіру әрекеті заңды күшіне енген сот үкімімен немесе қаулысымен анықталған;
      13) ақшалай немесе тауарлық құндылықтарға қызмет көрсететін қызметкердің кінәлі әрекеттер жасауы немесе әрекетсіздігі, егер бұл әрекеттер немесе әрекетсіздік жұмыс берушінің тарапынан оған деген сенімнің жоғалуына негіз болса;
      14) тәрбиелік функциялар атқаратын қызметкер осы жұмысын жалғастырумен сыйыспайтын, адамгершілікке жат қылықтар жасаған;
      15) қызметкер еңбек міндеттерін атқаруға байланысты өзіне мәлім болған мемлекеттік құпияларды және заңмен қорғалатын өзге де құпияны құрайтын мәліметтерді жария еткен;
      16) тәртіптік жазасы бар қызметкер еңбек міндеттерін дәлелді себепсіз қайталап орындамаған немесе қайталап не тиісінше орындамаған;
      17) еңбек шартын жасасу не басқа жұмысқа ауыстыру кезінде төлнұсқа құжаттар немесе мәліметтер еңбек шартын жасасудан немесе басқа жұмысқа ауысудан бас тартуға негіз болатын жағдайда, қызметкер жұмыс берушіге көрінеу жалған құжаттар немесе мәліметтер ұсынған;
      18) жұмыс берушінің атқарушы органы басшысының, оның орынбасарының не жұмыс беруші бөлімшесі басшысының (жұмыс берушінің актісінде айқындалған жұмыс берушінің филиалдары, өкілдіктері және өзге де бөлімшелері) еңбек міндеттерін бұзуы жұмыс берушіге материалдық залал келтіруге әкеп соққан;
      19) Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген жағдайларда қызметкердің мемлекеттік құпияларға жіберілу рұқсаты тоқтатылған;
      20) қызметкер жүктілігі және босануы бойынша демалыста болған, сондай-ақ егер ауру денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті мемлекеттік орган бекітетін еңбекке жарамсыздықтың анағұрлым ұзақ мерзімі белгіленген аурулар тізбесіне енгізілген жағдайларды қоспағанда, қызметкер еңбекке уақытша жарамсыздығы салдарынан қатарынан екі айдан астам уақыт жұмысқа шықпаған жағдайларда бұзылуы мүмкін.
      Жарақаттануына немесе кәсіптік ауруға шалдығуына байланысты еңбекке қабілеттілігінен айрылған қызметкердің жұмыс орны (лауазымы) еңбекке қабілеттілігі қалпына келгенге дейін немесе мүгедектік белгіленгенге дейін сақталады;
      21) Қазақстан Республикасының заңдарында тікелей көзделген жағдайларды қоспағанда, қызметкер сот актісіне сәйкес одан әрі жұмыс істеу мүмкіндігін жоятын сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық жасаған;
      22) соттың ереуілді заңсыз деп тану туралы не ереуілді тоқтата тұру туралы шешімін қызметкердің назарына жеткізгеннен кейін ол ереуілге қатысуды жалғастырған;
      23) заңды тұлға мүлкінің меншік иесінің не меншік иесі уәкілеттік берген адамның (органның) немесе заңды тұлғаның уәкілетті органының атқарушы орган басшысының өкілеттіктерін тоқтату туралы шешілген;
      24) тараптардың өзара келісімі бойынша еңбек шарты мерзімін жыл сайын ұзарту құқығы бар қызметкер Қазақстан Республикасының заңында белгіленген зейнеткерлік жасқа келген;
      25) жұмыс берушіге белгісіз себептер бойынша қызметкер бір айдан астам жұмыста болмаған жағдайларда бұзылуы мүмкін.
      2. Қоса атқаратын жұмыс туралы еңбек шарты осы жұмыс ол үшін негізгі болып табылатын қызметкермен еңбек шартын жасасқан жағдайда жұмыс берушінің бастамасы бойынша бұзылуы мүмкін.

52-бап. Жұмыс берушінің бастамасы бойынша еңбек шартын
бұзу тәртібі

      1. Егер еңбек, ұжымдық шарттарда хабардар етудің анағұрлым ұзақ мерзімі белгіленбесе, жұмыс беруші осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 1), 2) тармақшаларында көзделген негіздер бойынша еңбек шартын бұзатыны туралы қызметкерге кемінде бір ай бұрын жазбаша хабардар етуге міндетті. Қызметкердің жазбаша келісімімен еңбек шартын бұзу хабардар ету мерзімі аяқталғанға дейін жүргізілуі мүмкін.
      2. Осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 3) тармақшасында көзделген негіз бойынша еңбек шартын бұзған кезде егер еңбек, ұжымдық шарттарда хабардар етудің анағұрлым ұзақ мерзімі көзделмесе, жұмыс беруші он бес жұмыс күні бұрын еңбек шартын бұзу туралы қызметкерлерді жазбаша хабардар етуге міндетті. Тараптардың келісімі бойынша хабардар ету мерзімі жұмыс істелмеген уақытқа барабар жалақы төлеумен ауыстырылуы мүмкін. Хабарламада жұмыс беруші еңбек шартын бұзу үшін негіз болған себептерді көрсетуге міндетті.
      Бір уақытта мынадай:
      1) құрылымдық бөлімше (цех, учаске) жабылуы;
      2) қызметкерді басқа жұмысқа ауыстыру мүмкіндігінің болмауы;
      3) қызметкерлердің өкілдерін еңбек шартын бұзу үшін негіз болған себептерді (кәсіпорындағы экономикалық өзгерістер мен еңбек шартын бұзу қажеттілігі арасында тікелей байланыстың болуы) көрсете отырып кемінде бір ай бұрын жазбаша хабардар ету шарттары сақталған кезде аталған негіз бойынша еңбек шартын бұзуға болады.
      3. Егер Қазақстан Республикасының заңдарында өзгеше белгіленбесе, қызметкер біліктілігінің жеткіліксіздігі салдарынан атқаратын лауазымына немесе орындайтын жұмысына сәйкес келмегендіктен, жұмыс берушінің бастамасы бойынша осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 4) тармақшасына сәйкес еңбек шартын бұзу құрамына қызметкерлер өкілі қатысуға тиіс аттестациялық комиссияның шешіміне негізделуге тиіс.
      Қызметкерлерді аттестаттау тәртібі, талаптары мен кезеңділігі ұжымдық шартта немесе жұмыс берушінің актісінде айқындалады.
      4. Осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 5) тармақшасына сәйкес қызметкердің еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау және (немесе) өнеркәсіптік қауіпсіздік бойынша білімдерін тексеруден қайтадан өтпеген кезде еңбек шартын бұзу Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен емтихан комиссиясының шешімімен расталуға тиіс.
      5. Осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 6) тармақшасына сәйкес еңбек шартын бұзу үшін қызметкердің осы жұмысты жалғастыруына кедергі келтіретін денсаулық жағдайы салдарынан атқаратын лауазымына немесе орындайтын жұмысына сәйкес келмеуі Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен медициналық қорытындымен расталуға тиіс.
      6. Осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 8), 9), 10), 11), 12), 13), 14), 15), 16), 17), 18) тармақшаларында көзделген негіздер бойынша еңбек шартын бұзу осы Кодекстің 64-бабында көзделген тәртіптік жазаларды қолдану тәртібі және 65-бабының талаптары сақтала отырып жүргізіледі.
      7. Осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 10) тармақшасында көзделген негіз бойынша еңбек шартын бұзу медициналық қорытындымен расталуға тиіс.
      Қызметкерді медициналық куәландыруға жіберу туралы шешімді жұмыс беруші уәкілеттік берген адам қабылдайды. Қызметкер медициналық куәландырудан өтуден бас тартқан жағдайда тиісті акт жасалады.
      8. Осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 21) тармақшасына сәйкес еңбек шартын бұзуға, қызметкер еңбекке уақытша жарамсыздық парағын ұсынғаннан кейін жол беріледі.
      9. Осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 25) тармақшасына сәйкес еңбек шартын бұзуға еңбек, ұжымдық шарттарда және (немесе) жұмыс беруші актісінде айқындалатын мөлшерде өтемақы төлей отырып, Қазақстан Республикасының заңында белгіленген зейнеткерлік жасқа қызметкер келген күннен бастап бір ай ішінде жол беріледі.
      10. Осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 25) тармақшасына сәйкес еңбек шартын бұзу қызметкер бір айдан астам жұмыста болмаған және жұмыс беруші болмағаны туралы актіні хабарламасы бар хатпен қызметкерге жіберген күннен бастап күнтізбелік он күн ішінде жұмыста болмау себептері туралы ақпаратты ұсынбаған жағдайда жол беріледі.

53-бап. Жұмыс берушінің бастамасы бойынша еңбек шартын
бұзу мүмкіндіктерін шектеу

1. Осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 1), 18) 20) және 23) тармақшаларында көзделген жағдайларды қоспағанда, қызметкердің еңбекке уақытша жарамсыздығы кезеңінде және демалыста жүрген кезеңінде жұмыс берушінің бастамасы бойынша еңбек шартын бұзуға жол берілмейді.
2. Осы Кодекстiң 51-бабы 1-тармағының 2) және 3) тармақшаларында көзделген негіздер бойынша жүктілік туралы анықтаманы жұмыс берушіге берген жүктi әйелдермен, үш жасқа дейiнгi балалары бар әйелдермен, он төрт жасқа дейінгі баланы (он сегіз жасқа дейінгі мүгедек баланы) тәрбиелеп жалғызбасты аналармен, аталған балалар санатын анасыз тәрбиелеп отырған өзге де адамдармен жұмыс берушінің бастамасы бойынша еңбек шартын бұзуға жол берілмейді.

     54-бап. Қызметкердің басқа жұмыс берушіге ауысуына
              байланысты еңбек шартын тоқтатудың негізі және
              тәртібі

      1. Қызметкермен еңбек шарты оның басқа:
      1) акцияларының (қатысу үлесінің) елу пайызынан астамы еңбек шарты тоқтатылатын заңды тұлғаға тікелей немесе жанама тиесілі;
      2) еңбек шарты тоқтатылатын заңды тұлғаның акцияларының (қатысу үлесінің) елу пайызынан астамы тікелей немесе жанама тиесілі жұмыс берушіге ауысуына байланысты тоқтатылады.
      2. Қызметкердің жазбаша өтініші, басқа жұмыс берушіге жұмысқа шақырғаны туралы жазбаша растамасы еңбек шартын тоқтатуға негіз болып табылады. Еңбек шартын тоқтату күні тараптармен келісім бойынша айқындалады.

55-бап. Қызметкердің бастамасы бойынша еңбек шартын бұзу
тәртібі

      1. Осы баптың 3-тармағында көзделген жағдайларды қоспағанда, қызметкер жұмыс берушіге кемінде бір ай бұрын жазбаша хабарлай отырып, еңбек шартын өзінің бастамасы бойынша бұзуға құқылы. Еңбек шартында жұмыс берушіні еңбек шартын бұзу туралы қызметкермен хабарлаудың анағұрлым ұзақ мерзімін белгілеуге рұқсат етіледі.
      2. Қызметкердің бастамасы бойынша еңбек шарты жұмыс берушінің жазбаша келісімімен, осы баптың 1-тармағында көзделген хабарлау мерзімі аяқталғанға дейін бұзылуы мүмкін.
      3. Қызметкер жұмыс берушінің еңбек шарты талаптарын орындамағаны туралы оған жазбаша хабарлауға құқылы. Егер жазбаша хабарланған күннен бастап жеті күн мерзім өткен соң жұмыс берушінің еңбек шарты талаптарын орындамауы жалғасқан жағдайда, қызметкер үш жұмыс күнінен кешіктірмей жұмыс берушіге жазбаша хабарлай отырып, еңбек шартын бұзуға құқылы.
      4. Қызметкер, осы бапта көзделген хабарлау мерзімі ішінде жұмыс берушінің келісімімен, еңбек шартын бұзу туралы өтінішін жазбаша нысанда қайтарып алуға құқылы.
      5. Осы бапта көрсетілген хабарлау мерзімі өткен соң материалдық жауапкершілігі бар адамдардың кінәсінен жұмыс берушінің мүлігін (құжаттамаларын) қабылдау-тапсыру аяқталмаған басқа жағдайларда, қызметкер жұмысты тоқтатуға құқылы. Материалдық жауапкершілігі бар қызметкерлермен еңбек шартын бұзған күн жұмыс берушінің мүлкін (құжаттамаларын) қабылдау-тапсыру аяқталған күн болып табылады.

56-бап. Тараптардың еркінен тыс мән-жайлар бойынша еңбек
шартын тоқтату негіздері

      1. Еңбек шарты тараптардың еркінен тыс мына мән-жайлар бойынша:
      1) жергілікті атқарушы органдар шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсатты қайтарып алған не тұруға ықтиярхаттың әрекет ету мерзімі өтіп кеткен кезде;
      2) қызметкер не жұмыс беруші-жеке тұлға еңбек қатынастарын жалғастыру мүмкіндігін болғызбайтын жазамен сотталған сот үкімі заңды күшіне енген кезде;
      3) қызметкер не жұмыс беруші-жеке тұлға қайтыс болған жағдайда, сондай-ақ сот қызметкерді не жұмыс беруші – жеке тұлғаны қайтыс болды деп жариялаған немесе хабарсыз кетті деп таныған жағдайда;
      4) сот қызметкерді әрекетке қабілетсіз немесе әрекетке қабілеті шектеулі деп таныған, соның салдарынан қызметкердің бұрынғы жұмысын жалғастыруға мүмкіндігі болмайтын жағдайда;
      5) бұрын осы жұмысты атқарған қызметкер жұмысына қайта алынған жағдайда;
      6) үш күн мерзімнен кешіктірмей тиісті құжатты қызметкер ұсынған күннен бастап мерзімді әскери қызметке, құқық қорғау және арнайы мемлекеттік органдарға қызметке қызметкерді шақырған (түскен) кезде тоқтатылуға тиіс.
      2. Сот үкімінің, шешімінің заңды күшіне енген күні немесе қызметкердің қайтыс болған күні осы баптың 1-тармағының 2), 3), 4), 5) тармақшаларында көрсетілген негіздер бойынша еңбек шартының тоқтатылған күні болып табылады.

57-бап. Қызметкер еңбек қатынастарын жалғастырудан бас
тартқан кезде еңбек шартын тоқтату негіздері

      1. Қызметкер еңбек қатынастарын жалғастырудан бас тартқан кезде қызметкермен еңбек шарты:
      1) қызметкер жұмыс берушімен бірге басқа жерге жұмысқа ауысудан бас тартқан;
      2) еңбек жағдайларының өзгеруіне байланысты қызметкер жұмысты жалғастырудан бас тартқан;
      3) еңбек міндеттерін атқаруға байланысты жарақаттанған, кәсіптік ауруға шалдыққан немесе денсаулығына өндіріске байланысты емес өзге де зақым келген кезде қызметкер уақытша басқа жұмысқа ауысудан бас тартқан жағдайларда тоқтатылуға жатады.
      2. Қызметкер еңбек қатынастарын жалғастырудан жазбаша түрде бас тартқан не қызметкердің жазбаша келісімінің жоқтығы туралы акті болған кезде ғана еңбек шартын тоқтатуға жол беріледі.
      3. Қызметкердің уақытша еңбекке қабілетсіз болуы (оның ішінде жүктілігі және босануы бойынша) және демалысы кезеңінде осы баптың 1-тармағында көрсетілген мән-жайлар бойынша еңбек шартын тоқтатуға жол берілмейді.

     58-бап. Қызметкердің сайланбалы жұмысқа (лауазымға)
              ауысуына немесе оның лауазымға тағайындалуына
              байланысты еңбек шартын бұзу тәртібі

Егер Қазақстан Республикасының заңдарында осындай лауазымдарды атқаратын адамдарға ақы төленетін өзге лауазымдарда істеуге тыйым салу белгіленген болса, қызметкердің сайланбалы жұмысқа (лауазымға) ауысуына немесе лауазымға тағайындалуына байланысты онымен еңбек шарты бұзылады.
Қызметкердің жұмыс берушіні хабардар етуі және қызметкердің жұмысқа (лауазымға) сайлану немесе тағайындалу актісі негіз болып табылады.

59-бап. Еңбек шартын жасасу талаптарының бұзылуы
салдарынан еңбек шартын тоқтату негіздері

      1. Егер еңбек шартын жасасу талаптарын бұзу еңбек қатынастарын жалғастыру мүмкіндігін болғызбаса:
      1) медициналық қорытынды негізінде қызметкердің денсаулық жағдайына қайшы келетін жұмысты атқаруға еңбек шарты жасалған;
      2) адамды белгілі бір лауазымдарды немесе белгілі бір қызметті атқару құқығынан айырған заңды күшіне енген сот үкімін немесе қаулысын бұза отырып жұмысты орындауға еңбек шарты жасалған;
      3) белгіленген тәртіппен шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсат алмай немесе Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген шектеулерді немесе алып тастауларды сақтамай, шетелдік азаматтармен және азаматтығы жоқ адамдармен еңбек шарты жасалған;
      4) осы Кодекстiң 25-бабының 2-тармағында аталған адаммен еңбек шарты жасалған;
      5) осы Кодекстің 25-бабының 3-тармағында аталған адаммен еңбек шарты жасалған;
      6) осы Кодекстің 25-бабының 4-тармағында аталған адаммен еңбек шарты жасалған;
      7) Қазақстан Республикасының заңдарында және өзге де нормативтік құқықтық актілерінде көзделген басқа да жағдайларда еңбек шартын жасасу талаптарының бұзылуы салдарынан еңбек шарты тоқтатылуға тиіс.

60-бап. Еңбек шартының тоқтатылуын ресімдеу

      1. Жұмыс беруші - жеке тұлға қайтыс болған (сот қайтыс болды деп хабарлаған немесе хабарсыз кетті деп таныған) жағдайда еңбек шартының тоқтатылуын және үй қызметкерлерімен еңбек шартының тоқтатылуын қоспағанда, еңбек шартының тоқтатылуы жұмыс берушінің актісімен ресімделеді.
      2. Жұмыс берушінің актісінде осы Кодекске сәйкес еңбек шартын тоқтатудың негізі көрсетілуге тиіс.
      3. Жұмыс берушінің еңбек шартын тоқтату туралы актісінің көшірмесі үш жұмыс күні ішінде қызметкерге тапсырылады не оған хабарламасы бар хатпен жіберіледі.

61-бап. Еңбек қызметіне байланысты құжаттарды беру

      1. Жұмыс беруші еңбек шарты тоқтатылған күні қызметкердің еңбек қызметін растайтын құжатты беруге міндетті.
      2. Жұмыс беруші қызметкердің (оның ішінде бұрынғы қызметкердің) талап етуі бойынша өтініш берілген кезден бастап бес жұмыс күні ішінде оның мамандығын (біліктілігін, лауазымын), жұмыс істеген уақытын және жалақы мөлшерін көрсете отырып, анықтаманы, қызметкердің біліктілігі және оның жұмысқа қарым-қатынасы туралы мәліметтерді қамтитын мінездеме-ұсынымды, сондай-ақ осы Кодексте көзделген басқа да құжаттарды беруге міндетті.
      3. Жұмыс беруші – заңды тұлға таратылған, банкроттыққа ұшыраған, жұмыс беруші – жеке тұлға қызметін тоқтатқан кезде жұмыс беруші, қызметкердің алдында берешегі болса, жалақы және өзге де төлемдер бойынша жинақталған берешектің мөлшері туралы тиісті түрде ресімделген анықтаманы беруге міндетті.

5-тарау. Еңбек тәртіптемесі. Еңбек тәртібі

62-бап. Еңбек тәртіптемесінің қағидалары

1. Еңбек тәртіптемесінің қағидаларын жұмыс беруші бекітеді.
2. Еңбек тәртіптемесінің қағидаларында қызметкерлердің жұмыс уақыты мен тынығу уақыты, еңбек тәртібін қамтамасыз етудің талаптары, еңбек қатынастарын реттеудің өзге де мәселелері белгіленеді.

63-бап. Тәртіптік жазалар

      1. Жұмыс беруші қызметкердің тәртіптік теріс қылық жасағаны үшін:
      1) ескерту;
      2) сөгіс;
      3) қатаң сөгіс;
      4) осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 8), 9), 10), 11), 12), 13), 14), 15), 16), 17), 18) тармақшаларында көзделген негіздер бойынша, еңбек шартын жұмыс берушінің бастамасы бойынша бұзу түріндегі тәртіптік жаза қолдануға құқылы.
      2. Осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге де заңдарында көзделмеген тәртіптік жазаларды қолдануға жол берілмейді.

64-бап. Тәртіптік жазаларды қолдану тәртібі

      1. Жұмыс беруші өзінің актісін шығару арқылы тәртіптік жаза қолданады.
      2. Жұмыс беруші тәртіптік жазаны қолданғанға дейін қызметкерден жазбаша түсініктеме талап етуге міндетті. Егер екі жұмыс күні өткеннен кейін қызметкер жазбаша түсініктеме бермесе, онда тиісті акт жасалады.
      Қызметкердің түсініктемені бермеуі тәртіптік жазаны қолдану үшін кедергі болып табылмайды.
      3. Әрбір тәртіптік теріс қылығы үшін қызметкерге бір тәртіптік жаза ғана қолданыла алады.
      4. Жұмыс берушінің қызметкерге тәртіптік жаза қолдану туралы актісі:
      1) қызметкердің еңбекке уақытша қабілетсіздігі;
      2) қызметкер мемлекеттік немесе қоғамдық міндеттер атқару уақытына жұмыстан босатылған;
      3) қызметкер демалыста немесе вахтааралық демалыста болған;
      4) қызметкер іссапарда болған кезеңде шығарылмайды.
      5. Тәртіптік жаза қолдану туралы акт ол шығарылған күнінен бастап үш жұмыс күні ішінде тәртіптік жазаға тартылған қызметкерге қолын қойғызып хабарланады. Қызметкер жұмыс берушінің актісімен танысқанын қол қойып растаудан бас тартқан жағдайда, тәртіптік жаза қолдану туралы актіде ол туралы тиісті жазба жасалады.
      Қызметкерді жұмыс берушінің тәртіптік жаза қолдану туралы актісімен жеке таныстыруға мүмкіндік болмаған жағдайда жұмыс беруші актіні шығарған күннен бастап үш жұмыс күні ішінде қызметкерге хабарламасы бар хатпен тәртіптік жаза қолдану туралы актінің көшірмесін жіберуге міндетті.

65-бап. Тәртіптік жазаларды белгілеу және қолдану мерзімі

      1. Осы Кодекстің 64-бабы 4-тармағында және Қазақстан Республикасының басқа да заңдарында көзделген жағдайларды қоспағанда, тәртіптік жаза қызметкерге тәртіптік теріс қылық анықталғаннан кейін тікелей, бірақ ол анықталған күннен бастап бір айдан кешіктірілмей қолданылады.
      Осы Кодекстің 176-бабында көзделген жағдайларда тәртіптік жазалар ереуілді заңсыз деп тану туралы сот шешімі заңды күшіне енген күннен бастап бір айдан кешіктірілмей қолданылады.
      2. Тәртіптік жазаны – тәртіптік теріс қылық жасалған күннен бастап алты айдан асқаннан кейін, ал Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген немесе ревизия немесе жұмыс берушінің қаржы-шаруашылық қызметін тексеру нәтижелері бойынша тәртіптік теріс қылығы анықталған жағдайларда қызметкер тәртіптік теріс қылық жасаған күннен бастап бір жылдан асқаннан кейін қолдануға болмайды. Көрсетілген мерзімдерге қылмыстық іс бойынша іс жүргізу уақыты кірмейді.
      3. Қызметкердің еңбекке уақытша қабілетсіздігіне, мемлекеттік немесе қоғамдық міндеттерді орындау үшін жұмыстан босатылуына, демалыста, іссапарда немесе вахтааралық демалыста болуына байланысты жұмыста болмаған уақытында тәртіптік жаза қолдану мерзімінің барысы тоқтатыла тұрады.
      4. Осы Кодексте көзделген негіздер бойынша, еңбек шартын бұзу жағдайын қоспағанда, тәртіптік жазаның қолданылу мерзімі ол қолданылған күннен бастап алты айдан аспауға тиіс.
      5. Қызметкерге тәртіптік жаза қолданған жұмыс беруші тәртіптік жазаны мерзімінен бұрын жұмыс берушінің актісін шығару арқылы алып тастауға құқылы.

6-тарау. Жұмыс уақыты

66-бап. Осы тарауда пайдаланылатын ұғымдар

      Осы тарауда мынадай ұғымдар пайдаланылады:
      1) жұмыс уақыты – қызметкер жұмыс берушінің актілеріне және еңбек шартының талаптарына сәйкес еңбек міндеттерін орындайтын уақыт, сондай-ақ осы Кодекске, ұжымдық шартқа, жұмыс берушінің актісіне сәйкес жұмыс уақытына жатқызылған өзге де уақыт кезеңдері;
      2) ауысымдық жұмыс – тәулік ішінде екі не үш немесе төрт жұмыс ауысымындағы жұмыс;
      3) жұмыс уақытының жиынтық есебі – жұмыс беруші белгілеген, есептік кезеңдегі жұмыс уақытын жинақтау жолымен есептелген жұмыс уақытының есебі;
      4) үстеме жұмыс – қызметкер жұмыс берушінің бастамасы бойынша орындайтын, жұмыс уақытының белгіленген ұзақтығынан (есептік кезеңге жұмыс сағаттарының қалыпты санынан тыс) тыс жұмыс.

67-бап. Жұмыс уақыты

1. Жұмыс уақытына дайындық-қорытынды жұмыстар (наряд-тапсырма, материалдар, құралдар алу, техникамен, құжаттамалармен танысу, жұмыс орнын дайындау және жинау, дайын өнімді тапсыру және басқалар), еңбек технологиясында, еңбекті ұйымдастыруда, еңбекті нормалау мен қорғау қағидаларында көзделген үзілістер, қызметкер өзінің уақытына еркін иелік ете алмайтын жұмыс орнында болу немесе жұмысты күту уақыты, мереке және демалыс күндеріндегі кезекшіліктер, үйдегі кезекшілік және еңбек, ұжымдық шарттарда, жұмыс берушінің актілерінде не Қазақстан Республикасының нормативтік құқықтық актілерінде айқындалатын басқа да кезеңдер жатады.
2. Ұзақтығы қалыпты, ұзақтығы қысқартылған және толық емес жұмыс уақыты болуы мүмкін.

68-бап. Жұмыс уақытының қалыпты ұзақтығы

      1. Жұмыс уақытының қалыпты ұзақтығы аптасына 40 сағаттан аспауға тиіс.
      2. Еңбек шартында жұмыс уақытының қалыпты ұзақтығы үшін төленетіндей төлемақымен ұзақтығы аз жұмыс уақыты көзделуі мүмкін.
      3. Негізгі жұмыс орны бойынша және қоса атқаратын жұмысы бойынша күнделікті жұмыстың жиынтық ұзақтығы осы Кодекстің 71-бабының 4-тармағында белгіленген күнделікті жұмыс уақытының нормасынан 4 сағаттан артық аспауға тиіс.

69-бап. Қызметкерлердің жекелеген санаттары үшін жұмыс
уақытының қысқартылған ұзақтығы

      1. Он сегіз жасқа толмаған қызметкерлер үшін:
      1) он төрт жастан он алты жасқа дейінгі қызметкерлер үшін - аптасына 24 сағаттан аспайтын;
      2) он алты жастан он сегіз жасқа дейінгі қызметкерлер үшін – аптасына 36 сағаттан аспайтын жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығы белгіленеді.
      2. Ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстарда істейтін қызметкерлер үшін аптасына 36 сағаттан аспайтын жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығы белгіленеді.
      Жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығы құқық беретін өндірістердің, цехтардың, кәсіптер мен лауазымдардың тізімін, ауыр жұмыстардың, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстардың тізбесін, сондай-ақ оны берудің тәртібін еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган айқындайды.
      Осы тармақта белгіленген жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығы, ауыр, зиянды, қауіпті жағдайлардағы еңбегі жұмыс орындарын аттестаттау нәтижелерімен расталған қызметкерлерге қолданылады.
      3. Бірінші және екінші топтағы мүгедек қызметкерлерге аптасына 36 сағаттан аспайтын ұзақтығы қысқартылған жұмыс уақыты белгіленеді.
      Бірінші және екінші топтағы мүгедек қызметкерлердің күнделікті жұмысының (жұмыс ауысымының) ұзақтығы жеті сағаттан аспауға тиіс.
      4. Қызметкерлерге жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығы белгіленген кезде олардың еңбекақысы осы Кодекске сәйкес белгіленеді.

70-бап. Толық емес жұмыс уақыты

      1. Еңбек шартын жасасқан кезде, сондай-ақ қызметкер мен жұмыс беруші арасында жазбаша келісім бойынша еңбек қатынастары процесінде толық емес жұмыс уақыты белгіленуі мүмкін.
      Осы Кодексте белгіленген қалыпты ұзақтықтан аз уақыт, оның ішінде:
      1) толық емес жұмыс күні, яғни күнделікті жұмыс (жұмыс ауысымы) ұзақтығының нормасын азайту;
      2) толық емес жұмыс аптасы, яғни жұмыс аптасындағы жұмыс күндерінің санын қысқарту;
      3) бір мезгілде күнделікті жұмыс (жұмыс ауысымы) ұзақтығының нормасын азайту және жұмыс аптасындағы жұмыс күндерінің санын қысқарту толық емес жұмыс уақыты болып есептеледі.
      2. Толық емес жұмыс уақыты жағдайларында жұмыс істеу қызметкер үшін осы Кодексте, еңбек, ұжымдық шарттарда, келісімдерде белгіленген жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының ұзақтығын, еңбек өтілін есептеуде және басқа да еңбек құқықтарын шектеуге әкеп соқтырмайды.
      3. Жұмыс беруші жүкті әйелдің, үш жасқа дейінгі баласы (балалары) бар ата-ананың (асырап алушының) біреуінің жазбаша өтініші бойынша оларға толық емес жұмыс уақыты режимін ұсынады.

71-бап. Жұмыс уақыты режимі

      1. Қызметкерлер үшін екі демалыс күні бар бес күндік жұмыс аптасы белгіленеді. Бес күндік жұмыс аптасы кезінде күнделікті жұмыстың (ауысымның) ұзақтығы жұмыстың ерекшелігі ескеріле және жұмыс аптасының белгіленген ұзақтығы сақтала отырып, жұмыс берушінің актісінде айқындалады.
      2. Өндіріс сипаты мен жұмыс жағдайлары бойынша бес күндік жұмыс аптасын енгізу қисынсыз болатын ұйымдарда бір демалыс күні бар алты күндік жұмыс аптасы белгіленеді.
      3. Жұмыс беруші еңбек және ұжымдық шарттардың талаптарына немесе жұмыс берушінің актісіне сәйкес бес күндік немесе алты күндік жұмыс аптасын белгілейді.
      4. Осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге де заңдарында көзделген жағдайларды қоспағанда, күнделікті жұмыстың ұзақтығы 8 сағаттан аспауға тиіс.
      5. Күнделікті жұмыстың (жұмыс ауысымының) ұзақтығы, күнделікті жұмыстың (жұмыс ауысымының) басталу және аяқталу уақыты, жұмыстағы үзілістер уақыты, ұйымның еңбек тәртіптемесі қағидаларында, еңбек, ұжымдық шарттарда белгіленген талаптар сақтала отырып айқындалады.
      6. Өнер және мәдени демалыс кәсіптік ұйымдарының шығармашылық қызметкерлері, бұқаралық ақпарат құралдарының қызметкерлері, спортшылар, жаттықтырушылар үшін Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасына, жұмыс берушінің актілеріне, ұжымдық немесе еңбек шарттарына сәйкес күнделікті жұмыстың (жұмыс ауысымының) өзгеше ұзақтығы белгіленуі мүмкін.

72-бап. Күнделікті жұмысты (жұмыс ауысымын) бөліктерге
бөлу

      1. Күнделікті жұмысты (жұмыс ауысымын) бөліктерге бөлуге:
      1) жұмыс қарқындылығы әртүрлі болатын жұмыстарда;
      2) егер бұл қызметкердің әлеуметтік-тұрмыстық және өзге де жеке қажеттіліктерімен байланысты болса, оның бастамасы бойынша жол беріледі.
      2. Күнделікті жұмысты (жұмыс ауысымын) бөліктерге бөлген кезде жұмыс уақытының жалпы ұзақтығы күнделікті жұмыстың (жұмыс ауысымының) белгіленген ұзақтығынан аспауға тиіс.
      3. Күнделікті жұмыс (жұмыс ауысымы) бөліктерге бөлінетін жұмыс түрлері, жұмыстағы үзілістердің саны мен ұзақтығы, сондай-ақ осындай жағдайлары бар жұмыс үшін қызметкерлерге төленетін өтемақылардың түрлері мен мөлшері еңбек, ұжымдық шарттарда айқындалады.
      Күнделікті жұмысты (жұмыс ауысымын) бөліктерге бөлумен байланысты үзілістер қызметкерлердің тынығуы үшін беріледі және жұмыс уақытына жатпайды.

73-бап. Ауысымдық жұмыс

      1. Өндірістік процестің ұзақтығы күнделікті жұмыстың ұзақтығынан асып кеткен жағдайларда ауысымдық жұмыс белгіленуі мүмкін.
      2. Ауысымдық жұмыс кезінде жұмыс ауысымының ұзақтығы, бір жұмыс ауысымынан екіншісіне өту жұмыс беруші бекіткен ауысым кестелерімен белгіленеді.
      3. Жұмыс беруші ауысым кестелерін қызметкерлер назарына осы кестелер қолданысқа енгізілгенге дейін күнтізбелік он күннен кешіктірмей жеткізеді.
      4. Қызметкерді қатарынан екі жұмыс ауысымында жұмысқа тартуға тыйым салынады.

74-бап. Икемді жұмыс уақыты режиміндегі жұмыс

      1. Қызметкерлердің әлеуметтік-тұрмыстық және жеке қажеттіліктерін өндіріс мүдделерімен үйлестіру мақсатында икемді жұмыс уақыты режимі белгіленуі мүмкін.
      2. Икемді жұмыс уақыты режимінің кезінде:
      1) тіркелген жұмыс уақыты;
      2) қызметкер сол уақыт ішінде еңбек міндеттерін өз қалауы бойынша атқаруға құқылы икемді (ауыспалы) жұмыс уақыты;
      3) есептік кезең белгіленеді.
      3. Шегінде қызметкерлердің осы санаты үшін белгіленген жұмыс уақыты ұзақтығының орташа нормасы сақталуға тиіс кезең икемді жұмыс уақыты кезеңіндегі есептік кезең деп танылады.
      4. Икемді жұмыс уақыты кезеңіндегі есептік кезең алты айдан аспауға тиіс.
      5. Икемді жұмыс уақыты кезеңіндегі күнделікті жұмыстың (жұмыс ауысымының) және (немесе) апта сайынғы жұмыс уақытының ұзақтығы күнделікті және (немесе) апта сайынғы жұмыс уақыты ұзақтығының нормасынан көп немесе аз болуы мүмкін.
      6. Тіркелген жұмыс уақытының, икемді (ауыспалы) жұмыс уақытының ұзақтығы, икемді жұмыс уақыты режиміндегі есептік кезең жұмыс берушінің актісінде, еңбек немесе ұжымдық шарттарда белгіленеді.

75-бап. Жұмыс уақытының жиынтық есебі

      1. Жұмыс уақытының жиынтық есебі үзіліссіз жұмыс істейтін өндірістерде, цехтарда, учаскелерде және өндіріс (жұмыс) жағдайлары бойынша қызметкерлердің осы санаты үшін белгіленген жұмыс уақытының күнделікті немесе апта сайынғы ұзақтығы сақтала алмайтын жұмыстардың кейбір түрлерінде қолданылады.
      2. Шегінде қызметкерлердің осы санаты үшін белгіленген күнделікті және (немесе) апта сайынғы жұмыс уақыты ұзақтығының нормасы орташа алғанда сақталуға тиіс кезең жұмыс уақытының жиынтық есебі кезіндегі есептік кезең деп танылады.
      3. Кез келген, бірақ бір жылдан аспайтын күнтізбелік кезең немесе белгілі бір жұмысты орындау кезеңі жұмыс уақытының жиынтық есебі кезіндегі есептік кезең болуы мүмкін.
      4. Жұмыс уақытының жиынтық есебін белгілеу кезінде жұмыстың аяқталуы мен келесі жұмыс күнінің (жұмыс ауысымының) басталуы арасындағы қызметкердің демалыс ұзақтығының сақталуы міндетті болып табылады.
      5. Жұмыс уақытының жиынтық есебі кезінде жұмыс істеу тәртібі, жұмыс уақытының жиынтық есебі белгіленетін қызметкерлердің санаттары, ұжымдық шартта не жұмыс берушінің актісінде айқындалады.
      6. Жұмыс уақытының жиынтық есебі кезінде жұмысқа он сегіз жасқа толмаған қызметкерлерді тартуға жол берілмейді.
      7. Егер жұмыс күнінің (жұмыс ауысымының) ұзақтығы сегіз сағаттан асатын болса, жүкті әйелдерге жұмыс уақытының жиынтық есебін қолдануға жол берілмейді.
      8. Бірінші топтағы мүгедек қызметкерлерге жұмыс уақытының жиынтық есебін қолдануға жол берілмейді.
      Егер екінші және үшінші топтағы мүгедек қызметкерлерге сараптама профпатологиялық комиссияның қорытындысы негізінде жұмыс уақытының жиынтық есебі белгіленетін режимге тыйым салынған болса, оларға мұндай есеп белгіленбейді.

76-бап. Түнгі уақыттағы жұмыс

      1. 22 сағаттан бастап таңертеңгі сағат 6-ға дейінгі уақыт түнгі уақыт болып есептеледі.
      2. Түнгі уақыттағы жұмысқа: он сегіз жасқа толмаған қызметкерлер, жүктілігі туралы анықтаманы жұмыс берушіге ұсынған жүкті әйелдер жіберілмейді.
      3. Мүгедек қызметкерлерді түнгі уақытта жұмысқа тартуға, егер олар үшін мұндай жұмысқа медициналық қорытындыға сәйкес денсаулығының жағдайы бойынша тыйым салынбаған болса, олардың жазбаша келісімімен ғана жол беріледі.
      4. Жұмыс берушінің:
      1) жеті жасқа дейінгі балалары бар әйелдерді және жеті жасқа дейінгі балаларды анасыз тәрбиелеп отырған басқа да адамдарды;
      2) он алты жасқа дейінгі мүгедек балаларды тәрбиелеп отырған қызметкерлерді жазбаша келісімінсіз түнгі уақыттағы жұмысқа тартуға құқығы жоқ.

77-бап. Үстеме жұмыс

      1. Осы баптың 3-тармағында көзделген жағдайларды қоспағанда, үстеме жұмыстарға тартуға қызметкердің жазбаша келісімімен ғана жол беріледі.
      2. Үстеме жұмыстарға келесі:
      1) жұмыс берушіге жүктілігі туралы анықтаманы ұсынған жүкті әйелдер;
      2) он сегіз жасқа толмаған қызметкерлер;
      3) мүгедектер жіберілмейді.
      3. Қызметкерлердің келісімінсіз үстеме жұмыстарға мынадай жағдайларда:
      1) ел қорғанысы үшін, сондай-ақ төтенше жағдайларды, дүлей зілзаланы немесе өндірістік аварияны болдырмау не олардың зардаптарын дереу жою үшін қажетті жұмыстар жүргізу кезінде;
      2) сумен жабдықтаудың, газбен жабдықтаудың, жылумен жабдықтаудың, энергиямен жабдықтаудың және тіршілікті қамтамасыз етудің басқа да жүйелерінің қалыпты жұмыс істеуін бұзатын өзге де мән-жайларды жою үшін;
      3) егер үзіліс жасауға болмайтын жұмыста ауыстыратын қызметкер келмей қалғанда, басқа қызметкермен ауыстыру шарасын дереу қолдана отырып, жұмысты жалғастыру үшін;
      4) денсаулықты жоғалту немесе өлім қаупі төнген азаматтарға шұғыл және жедел жәрдем көрсету үшін жол беріледі.

78-бап. Үстеме жұмыстардың шекті саны

      1. Үстеме жұмыстар әрбір қызметкер үшін тәулік ішінде – екі сағаттан, ал ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстарда бір сағаттан аспауға тиіс.
      2. Үстеме жұмыстардың жалпы ұзақтығы айына он екі сағаттан және жылына жүз жиырма сағаттан аспауға тиіс.
      3. Үстеме жұмыстардың шекті санын шектеу осы Кодекстің 77-бабының 3-тармағының 1), 4) тармақшаларында көзделген жағдайлардағы жұмыстарға қолданылмайды.

79-бап. Жұмыс уақытын есепке алуды жүргізу тәртібі

      1. Жұмыс беруші қызметкердің нақты жұмыс істеген жұмыс уақытын есепке алуды жүзеге асыруға міндетті.
      2. Қызметкер жұмыс істеген және жұмыс істемеген уақыт есепке алынуға тиіс. Бұл ретте үстеме жұмыстар уақыты, түнгі уақыттағы, демалыс, мереке күндердегі жұмыстар, іссапар күндері бөлек есептеледі.
      3. Жұмыс уақытын есепке алуды жүргізу нысаны мен тәртібін жұмыс беруші айқындайды.
      4. Қызметкердің жұмыс уақытына жұмыстарды жұмыс орнынан тыс жерлерде орындаған не олардың орындалуын жұмыс беруші нақты уақытпен тіркей алмайтын кезеңдер қосылатын жағдайларда, бұл кезеңдер жұмыс уақытын есепке алу құжаттарында еңбек шартында белгіленген жұмыстар көлемін орындау ретінде белгіленеді.

7-тарау. Тынығу уақыты

80-бап. Осы тарауда пайдаланылатын ұғымдар

      Осы тарауда мынадай ұғымдар пайдаланылады:
      тынығу уақыты – қызметкердің еңбек міндеттерін орындаудан бос және өз қалауы бойынша пайдалана алатын уақыты;
      мереке күндері – Қазақстан Республикасының ұлттық және мемлекеттік мереке күндері;
      демалыс – жұмыс орны (лауазымы) мен осы Кодексте белгіленген жағдайларда орташа жалақысын сақтай отырып, қызметкердің жыл сайынғы тынығуын қамтамасыз ету немесе әлеуметтік мақсаттар үшін қызметкерді белгілі бір кезеңге жұмыстан босату.

81-бап. Тынығу уақытының түрлері

      Тынығу уақытының түрлері:
      1) жұмыс күні (жұмыс ауысымы) ішіндегі үзілістер – тынығуға және тамақтануға арналған үзіліс; ауысымішілік және арнаулы үзілістер;
      2) күнделікті (ауысымаралық) тынығу;
      3) демалыс күндері (вахтааралық тынығу);
      4) мереке күндері;
      5) демалыстар болып табылады.

82-бап. Тынығуға және тамақтануға арналған үзіліс

      1. Қызметкерге күнделікті жұмыс (жұмыс ауысымы) ішінде тынығуға және тамақтануға арналған ұзақтығы жарты сағаттан кем болмайтын бір үзіліс берілуге тиіс.
      2. Тынығуға және тамақтануға арналған үзіліс беру уақыты, оның ұзақтығы еңбек тәртіптемесі қағидаларында, еңбек, ұжымдық шарттарда белгіленеді.
      3. Тынығуға және тамақтануға арналған үзіліс уақыты жұмыс уақытына қосылмайды. Өндіріс жағдайлары бойынша үзіліс беру мүмкін болмайтын жұмыстарда жұмыс беруші қызметкерді жұмыс уақытында арнаулы жабдықталған орында тынығу және тамақтану мүмкіндігімен қамтамасыз етуге міндетті. Мұндай жұмыстардың тізбесі, тынығудың және тамақтанудың тәртібі мен орны ұжымдық шартта немесе жұмыс берушінің актілерінде белгіленеді.

83-бап. Ауысымішілік және арнаулы үзілістер

      1. Жұмыстың жекелеген түрлерінде қызметкерлерге технологияға және өндіріс пен еңбекті ұйымдастыруға байланысты, жұмыс уақытына қосылатын ауысымішілік үзілістер беріледі. Бұл жұмыс түрлері, мұндай үзілістер берудің ұзақтығы мен тәртібі ұжымдық шартта немесе жұмыс берушінің актілерінде белгіленеді.
      2. Жылдың суық немесе ыстық мезгілінде ашық ауада немесе жылытылмайтын жабық үй-жайларда жұмыс істейтін, сондай-ақ тиеу-түсіру жұмыстарында істейтін қызметкерлерге жылыну не салқындау және тынығу үшін жұмыс уақытына қосылатын арнаулы үзілістер беріледі. Жұмыс беруші қызметкерлердің жылынуы не салқындауына және тынығуына арналған үй-жайлардың жабдықталуын қамтамасыз етуге міндетті.
      3. Бір жарым жасқа дейінгі балалары бар әйелдерге, бір жарым жасқа дейінгі балаларды анасыз тәрбиелеп отырған әкелерге (асырап алушыларға) баланы (балаларды) тамақтандыру үшін жұмыстың кемінде әрбір үш сағаты сайын:
      1) бір баласы барларға – әрбір үзіліс кемінде отыз минут;
      2) екі немесе одан да көп баласы барларға – әрбір үзіліс кемінде бір сағат болатын қосымша үзілістер беріледі.
      4. Осы баптың 3-тармағында көрсетілген қызметкердің өтініші бойынша баланы (балаларды) тамақтандыруға арналған үзілістер тынығуға және тамақтануға арналған үзілістерге қосылады не жиынтық үзілістер жұмыс күнінің (ауысымның) басында немесе аяғында беріледі.
      5. Баланы (балаларды) тамақтандыруға арналған үзілістер жұмыс уақытына кіреді. Үзілістер уақытында әйелдердің (әкелердің, асырап алушылардың) орташа жалақысы сақталады.

84-бап. Күнделікті (ауысымаралық) тынығудың ұзақтығы

Қызметкердің жұмыстың аяқталуы мен оның келесі күні басталуы (жұмыс ауысымы) арасындағы күнделікті (ауысымаралық) тынығуының ұзақтығы он екі сағаттан кем болмауға тиіс.

85-бап. Демалыс күндері

      1. Қызметкерлерге апта сайын демалыс күндері беріледі.
      2. Бес күндік жұмыс аптасында қызметкерлерге аптасына екі демалыс күні, ал алты күндік жұмыс аптасында – бір демалыс күн беріледі.
      3. Бес күндік және алты күндік жұмыс аптасында жексенбі жалпы демалыс күні болып табылады. Бес күндік жұмыс аптасындағы екінші демалыс күні ұжымдық шартта немесе еңбек тәртіптемесі қағидаларында белгіленеді.
      4. Үзіліссіз өндірістерде немесе өндірістік-техникалық жағдайлар бойынша немесе халыққа ұдайы үзіліссіз қызмет ету қажеттігі салдарынан демалыс күндері жұмысты тоқтату мүмкін болмайтын өндірістерде істейтін қызметкерлерге демалыс күндері жұмыс берушінің қабылданған актілерінде бекітілген ауысымдық кестеге (вахталар кестесіне) сәйкес қызметкерлерге (қызметкерлер тобына) аптаның әр күндері кезекпен беріледі.
      5. Қолданылатын жұмыс режимдеріне және ауысымдық (вахта) кестеге қарамастан мұсылман күнтізбесі бойынша атап өтілетін Құрбан айттың бірінші күні, 7 қаңтар – православиелік Рождество демалыс күндері болып табылады.
      6. Іссапарда жүрген қызметкер демалыс күндерін өзі жіберген жұмыс берушінің еңбек тәртіптемесі қағидаларына сәйкес пайдаланады.

86-бап. Демалыс және мереке күндеріндегі жұмыс

      1. Ауысымдық кесте және (немесе) вахталық кесте бойынша вахталық әдіспен жұмыс істейтін қызметкерлерді мереке күндеріндегі, сондай-ақ осы Кодекстің 85-бабының 5-тармағында көзделген жағдайларда жұмысқа тарту үшін қызметкердің жазбаша келісімі және жұмыс берушінің актісі талап етілмейді.
      Демалыс және мереке күндерінде жұмысқа қызметкердің жазбаша келісімі немесе жұмыс берушінің актісі негізінде оның өтініші бойынша, осы Кодекстің 87-бабында көзделген жағдайларды қоспағанда және вахта кестесі, ауысымдық кесте бойынша жұмыс істейтін қызметкерлердің жазбаша келісуімен жол беріледі.
      2. Демалыс және мереке күндеріндегі жұмысы үшін қызметкердің қалауы бойынша оған басқа демалыс күні беріледі немесе осы Кодекстің 110-бабында көрсетілген мөлшерде ақы төленеді.
      3. Ұлттық және мемлекеттік мерекелер кезеңінде, сондай-ақ осы Кодекстің 85-бабының 5-тармағында көзделген жағдайларда жұмыс уақытын ұтымды пайдалану мақсатында Қазақстан Республикасының Үкіметі демалыс күндерін басқа жұмыс күндеріне ауыстыруға құқылы.
      4. Демалыс және мереке күндерінде жұмысқа жүктілік туралы анықтаманы жұмыс берушіге ұсынған жүкті әйелдерді тартуға тыйым салынады.

87-бап. Қызметкердің келісімінсіз демалыс және мереке
күндері жұмысқа тартудың ерекше жағдайлары

      Қызметкердің келісімінсіз демалыс және мереке күндері жұмысқа тартуға мынадай жағдайларда:
      1) төтенше жағдайларды, дүлей зілзаланы немесе өндірістік аварияны болдырмау не олардың зардаптарын дереу жою үшін;
      2) жазатайым оқиғаларды, мүліктің опат болуын немесе бүлінуін болдырмау және оларға тергеп-тексеру жүргізу үшін;
      3) жалпы ұйымның немесе оның жекелеген бөлімшелерінің одан әрі қалыпты жұмысы осылардың жедел орындалуына тәуелді болатын шұғыл, бұрын көзделмеген жұмыстарды орындау үшін жол беріледі.

88-бап. Демалыс түрлері

      1. Қызметкерлерге демалыстардың мынадай түрлері:
      1) жыл сайынғы ақылы еңбек демалыстары;
      2) әлеуметтік демалыстар беріледі.
      2. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы қызметкердің тынығуына, жұмыс қабілетін қалпына келтіруіне, денсаулығын нығайтуына және қызметкердің өзге де жеке қажеттіктеріне арналады және жұмыс орны (лауазымы) мен орташа жалақысы сақтала отырып, белгілі бір күнтізбелік күндер санына беріледі.
      3. Қызметкерлерге жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының мынадай түрлері беріледі:
      1) жыл сайынғы негізгі ақылы еңбек демалысы;
      2) жыл сайынғы ақылы қосымша еңбек демалысы.
      4. Әлеуметтік демалыс деп ана болуға, балалардың күтіміне, өндірістен қол үзбей білім алуға қолайлы жағдайлар жасау мақсатында және өзге де әлеуметтік мақсаттар үшін қызметкерді белгілі бір кезеңге жұмыстан босату түсініледі.
      5. Қызметкерлерге әлеуметтік демалыстардың мынадай түрлері:
      1) жалақы сақталмайтын демалыс;
      2) оқу демалысы;
      3) баланы (балаларды) тууға, жаңа туған баланы (балаларды) асырап алуға байланысты демалыстар беріледі.
      Егер Қазақстан Республикасының заңдарында өзгеше көзделмесе, әлеуметтік демалыста болған кезең еңбек өтіліне есептеледі.
      6. Демалысты беру жұмыс берушінің актісінде рәсімделеді.

89-бап. Жыл сайынғы негізгі ақылы еңбек демалысының
ұзақтығы

Егер өзге нормативтік құқықтық актілерде, еңбек, ұжымдық шарттарда және жұмыс берушінің актілерінде көп күн саны көзделмесе, қызметкерлерге ұзақтығы күнтізбелік жиырма төрт күн болатын жыл сайынғы негізгі ақылы еңбек демалысы беріледі.

90-бап. Жыл сайынғы ақылы қосымша еңбек демалыстары

      1. Мыналарға:
      1) ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстарда істейтін қызметкерлерге ұзақтығы кемінде күнтізбелік алты күн болатын жыл сайынғы ақылы қосымша еңбек демалыстары беріледі.
      Еңбегінің ауыр, зиянды, қауіпті жағдайлары жұмыс орындарын аттестаттау нәтижелерімен расталған қызметкерлерге жыл сайынғы ақылы қосымша еңбек демалыстары беріледі.
      2) бірінші және екінші топтардағы мүгедектерге ұзақтығы кемінде күнтізбелік алты күн болатын жыл сайынғы ақылы қосымша еңбек демалыстары беріледі.
      2. Қызметкерлердің өзге санаттарына жыл сайынғы қосымша демалыс беру және оның ұзақтығы Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленуі мүмкін.
      3. Еңбек, ұжымдық шарттарда қызметкерлерге үзіліссіз ұзақ жұмысы, маңызды, күрделі, жедел жұмыстарды, сондай-ақ өзге де сипаттағы жұмыстарды орындағаны үшін көтермелеу сипатында жыл сайынғы ақылы қосымша демалыстар белгіленуі мүмкін.

91-бап. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының ұзақтығын
есептеу

1. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының ұзақтығы қолданылатын жұмыс режимдері мен ауысымдық кестелеріне қарамастан, еңбек демалысы күндеріне тура келетін мереке күндері есепке алынбай, күнтізбелік күндермен есептеледі.
2. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының жалпы ұзақтығын есептеу кезінде жыл сайынғы қосымша ақылы еңбек демалыстары жыл сайынғы негізгі ақылы еңбек демалысына қосылады.

92-бап. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысын берген кезде
еңбек өтілін есептеу

      Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысын берген кезде еңбек өтіліне:
      1) нақты жұмыс істелген уақыт;
      2) қызметкер нақты жұмыс істемеген, бірақ оның жұмыс орны (лауазымы) мен жалақысы толық немесе ішінара сақталған уақыт;
      3) қызметкер еңбекке уақытша жарамсыздығына, оның ішінде жүктілігіне және босануына орай демалыста болған уақытына байланысты нақты жұмыс істемеген уақыт;
      4) қызметкер жұмысына қайта алыну алдында нақты жұмыс істемеген уақыт қосылады.

93-бап. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалыстарының кезеңін
айқындау және беру тәртібі

      1. Қызметкерге жұмыс істеген бірінші және келесі жылдары үшін жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы тараптардың келісімі бойынша жұмыс жылының кез келген уақытында беріледі.
      2. Жұмыс жылы қызметкердің бірінші жұмыс күнінен бастап есептелген күнтізбелік он екі айды құрайды.
      3. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы қызметкер мен жұмыс берушінің арасындағы келісім бойынша бөліктерге бөлінуі мүмкін. Бұл ретте, жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының бір бөлігі қызметкердің еңбек шартында көзделген демалыс ұзақтығы күнтізбелік екі аптадан кем болмауға тиіс.
      4. Жыл сайынғы еңбек демалысына ақы төлеу ол басталардан үш жұмыс күнінен кешіктірілмей, ал еңбек демалысы кестеден тыс берілген жағдайда – ол берілген күннен бастап үш жұмыс күннен кешіктірілмей жүргізіледі.
      5. Қоса атқаратын жұмыс туралы еңбек шарты бойынша жұмыс істейтін қызметкерлерге жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы негізгі жұмысы бойынша демалыспен бір мезгілде беріледі.
      Егер қоса атқаратын жұмыс туралы еңбек шарты бойынша жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының ұзақтығы басқа жұмыс бойынша демалыстың ұзақтығынан аз болса, жұмыс беруші қоса атқарушы – қызметкердің өтініші бойынша демалыс ұзақтығының айырмасын құрайтын күндерге оған жалақысы сақталмайтын демалыс береді.
      6. Демалыс беру, ауыстыру не жыл сайынғы ақылы еңбек демалысынан шақырту жұмыс берушінің актісінде ресімделеді.

94-бап. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалыстарын беру
кезектілігі

1. Қызметкерлерге жыл сайынғы ақылы еңбек демалысын берудің кезектілігі жыл сайын жұмыс беруші қызметкерлер пікірін ескере отырып бекітетін демалыс кестесіне сәйкес айқындалады не тараптардың келісімі бойынша демалыстар кестесінен тыс белгіленеді.
2. Демалыс кестелері өндірістік қажеттілікке байланысты өзгертілген жағдайда жұмыс беруші бұл туралы қызметкерге еңбек демалысы басталардан кемінде екі апта бұрын хабарлауға міндетті.

95-бап. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысын ауыстырудың
жағдайлары мен тәртібі

      1. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы: қызметкер еңбекке уақытша жарамсыз болған, жүктілікке және босануға байланысты демалыста болғанда толық немесе оның бір бөлігі ауыстырылады.
      2. Осы баптың 1-тармағында көзделген жағдайларда жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы (оның бір бөлігі) қызметкердің жыл сайынғы ақылы еңбек демалысында болу кезеңіне оның өтінуі бойынша ауыстырылады. Ауыстырылған еңбек демалысы тараптардың келісімі бойынша келесі жылғы жұмыс еңбек демалысына қосылуы немесе қызметкердің өтініші бойынша ағымдағы жұмыс жылында бөлек берілуі мүмкін.
      3. Пайдаланылмаған еңбек демалысын не оның бөлігі қатарынан екі жыл бойы бермеуге тыйым салынады.

96-бап. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысынан шақыртып алу

      1. Жұмыс беруші жыл сайынғы ақылы еңбек демалысын тек қызметкердің жазбаша келісімімен ғана өндіріске қажет болған жағдайда үзуі мүмкін.
      2. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысынан шақыртып алуға байланысты пайдаланылмаған бөлігі еңбек шарты тараптарының келісімі бойынша ағымдағы жыл ішінде немесе келесі жұмыс жылында кез келген уақытта беріледі не келесі жұмыс жылындағы жыл сайынғы ақылы еңбек
демалысына қосылады.
      3. Қызметкерді жыл сайынғы ақылы еңбек демалысынан шақыртып алған кезде демалыстың пайдаланылмаған бөлігін басқа уақытта берудің орнына қызметкер мен жұмыс берушінің арасындағы келісім бойынша қызметкерге жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының пайдаланылмаған бөлігінің күндері үшін өтемақы төлемі жүргізіледі.
      4. Он сегіз жасқа толмаған қызметкерлерді, жүкті әйелдерді және ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды, қауіпті жұмыстарда істейтін қызметкерлерді жыл сайынғы ақылы еңбек демалысынан шақыртып алуға жол берілмейді.

     97-бап. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы құқығын іске
              асыру және еңбек шарты тоқтатылған кезде өтемақы
             төлемі

1. Еңбек шартын, оның мерзімінің өтуіне байланысты кейіннен тоқтатумен жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы еңбек шарты мерзімінің шектерінен толық немесе ішінара демалыс уақыты шыққан жағдайда берілуі мүмкін. Еңбек шартын оның мерзімі өтуіне байланысты тоқтату күні жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының соңғы күні болып есептеледі.
2. Еңбек шарты тоқтатылған кезде жыл сайынғы ақылы еңбек демалысын (жыл сайынғы еңбек демалыстарын) пайдаланбаған немесе толық пайдаланбаған қызметкерге жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының (жыл сайынғы еңбек демалыстарының) пайдаланылмаған күндері үшін өтемақы төлемі жүргізіледі.

98-бап. Жалақы сақталмайтын демалыс

      1. Еңбек шарты тараптарының келісімі бойынша қызметкердің өтініші негізінде оған жалақы сақталмайтын демалыс берілуі мүмкін.
      2. Жалақы сақталмайтын демалыстың ұзақтығы қызметкер мен жұмыс берушінің арасындағы келісім бойынша айқындалады.
      3. Жұмыс беруші:
      1) неке тіркелген;
      2) бала туылған;
      3) жақын туыстары қайтыс болған;
      4) еңбек, ұжымдық шарттарда көзделген өзге де жағдайлар кезінде қызметкердің жазбаша өтініші негізінде күнтізбелік бес күнге дейін жалақы сақталмайтын демалыс беруге міндетті.

99-бап. Оқу демалысы

1. Білім беру ұйымдарында оқып жүрген қызметкерлерге сынақтар мен емтихандарға дайындалу және оларды тапсыру, зертханалық жұмыстарды орындау, дипломдық жұмысты (жобаны) дайындау және қорғау, әскери оқытылған резервті даярлау бағдарламасынан өту үшін оқу демалыстары беріледі.
2. Оқу демалысына ақы төлеу келісімдерде, еңбек, ұжымдық шарттарда, оқу шартында айқындалады.

     100-бап. Жүктілікке және баланы (балаларды) тууға, жаңа
               туған баланы (балаларды) асырап алуға
               байланысты демалыстар

      1. Жүкті әйелдерге, бала (балалар) туған әйелдерге, жаңа туған баланы (балаларды) асырап алған әйелдерге (еркектерге) баланың туылуына байланысты мынадай демалыстар:
      1) жүктілікке және босануға байланысты демалыс;
      2) жаңа туған баланы (балаларды) асырап алған қызметкерлерге демалыс;
      3) бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс беріледі.
      2. Жүкті әйел жүктілігіне және босануына байланысты демалыс құқығын беретін еңбекке уақытша жарамсыздық парағында көрсетілген күннен бастап демалыстың аталған түріне құқығын растайтын еңбекке уақытша жарамсыздық парағын ұсыну жолымен рәсімдейді. Егер Қазақстан Республикасының заңдарында өзгеше белгіленбесе, ұзақтығы босануға дейін күнтізбелік жетпіс күнге және босанғаннан кейін күнтізбелік елу алты (қиналып босанған немесе екі немесе одан да көп бала туған жағдайда – жетпіс) күнге дейін демалыс беріледі.
      Демалыстарды есептеу жиынтықтап жүргізіледі және демалыс әйелге босанғанға дейін нақты пайдаланған күндерінің санына және жұмыс берушідегі жұмысының ұзақтығына қарамастан, толық беріледі.
      3. Жаңа туған баланы (балаларды) асырап алған қызметкерлерге (ата-ананың біреуіне) баланы асырап алған күннен бастап және бала туған күннен елу алты күн өткенге дейінгі кезеңге демалыс беріледі.
      4. Егер бұл еңбек және (немесе) ұжымдық шарт талаптарында, жұмыс берушінің актісінде көзделсе, жұмыс беруші Қазақстан Республикасының міндетті әлеуметтік сақтандыру туралы заңнамасына сәйкес жүзеге асырылған, жүктілікке және босануға, жаңа туған баланы (балаларды) асырап алуға байланысты табысынан айырылған жағдайда төленетін әлеуметтік төлем сомасын шегергендегі орташа жалақысын сақтай отырып, жүктілікке және босануға байланысты демалысқа, жаңа туған баланы (балаларды) асырап алған қызметкерлерге берілетін демалысқа ақы төлейді.

101-бап. Балалардың күтіміне байланысты жалақы
сақталмайтын демалыс

      1. Жұмыс беруші қызметкерге:
      1) ата-анасының қалауы бойынша – баланың анасына не әкесіне;
      2) ата-анасының қамқорлығынсыз қалған баланы іс жүзінде тәрбиелеп отырған басқа туысына не қамқоршысына;
      3) жаңа туған баланы (балаларды) асырап алған қызметкерге бала үш жасқа толғанға дейін баланың күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс беруге міндетті.
      2. Бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс қызметкердің жазбаша өтініші негізінде оның ұзақтығы көрсетіле отырып және демалыстың осы түріне құқығын растайтын құжатты ұсынумен беріледі. Қызметкер бала күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалысты толық немесе бөліп пайдалануы мүмкін.
      3. Баланың күтіміне байланысты жалақысы сақталмайтын демалыс уақытында қызметкердің жұмыс орны (лауазымы) сақталады.
      4. Бала үш жасқа толғанға дейін қызметкер бала күтімі бойынша жалақысы сақталмайтын демалыс аяқталғанға дейін жұмысқа шыққан жағдайда жұмыс берушіге өзінің ниеті туралы жұмыс басталуынан бір ай бұрын ескертуге міндетті.

8-тарау. Еңбекті нормалау және еңбекке ақы төлеу

102-бап. Еңбекті нормалау

      1. Еңбек (уақыт, өндірім, еңбек сыйымдылығы, қызмет ету, сан) нормалары еңбек шығындарының өлшемі болып табылады және тиісті біліктілігі бар қызметкері үшін техниканың, технологияның, өндіріс пен еңбекті ұйымдастырудың қол жеткізілген деңгейіне сәйкес белгіленеді.
      2. Жұмыс беруші еңбек нормаларын әзірлеуді, енгізуді, ауыстыруды және қайта қарауды еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган белгілеген тәртіппен жүргізеді.
      3. Еңбек нормалары жұмыс орындарына аттестаттау мен рационализациялаудың жүргізілуіне, еңбек өнімділігінің өсуін қамтамасыз ететін жаңа техника, технология және ұйымдық-техникалық іс-шаралардың енгізілуіне қарай міндетті түрде ауыстырылуға тиіс.
      Жекелеген қызметкерлердің өз бастамасы бойынша жаңа еңбек тәсілдерін қолдануы және жұмыс орындарын жетілдіруі есебінен өнім шығарудың (қызметтер көрсетудің) жоғары деңгейіне қол жеткізу бұрын белгіленген еңбек нормаларын қайта қарауға негіз болып табылмайды.
      4. Қызметкерлер кемінде бір ай бұрын жұмыс берушінің жаңа еңбек нормаларын енгізуі туралы хабардар етіледі.
      5. Еңбектің нормаларын әзірлеу кезінде:
      1) еңбек нормаларының сапасы, оны қажетті еңбек шығындарына оңтайлы жақындату;
      2) ұқсас ұйымдастыру-техникалық жағдайларда орындалатын бірдей жұмыстарға бірыңғай еңбек нормаларын белгілеу;
      3) еңбек нормаларының ғылым және техника жетістіктері негізіндегі прогрессивтілігі;
      4) еңбек нормаларын белгілеуге және оны белгілеу орынды болатын жұмыс түрлерін еңбекті нормалаумен қамту;
      5) еңбек нормаларының техникалық (ғылыми) негізділігі қамтамасыз етілуге тиіс.
      6. Көрсетілетін қызметтеріне (тауарларына, жұмыстарына) тарифтерді (бағаларды, алым мөлшерлемелерін) мемлекеттік реттеу енгізілетін ұйымдарда еңбек нормаларын тиісті қызмет саласындағы уәкілетті мемлекеттік органмен және еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік органмен келісу бойынша жұмыс беруші бекітеді.
      7. Еңбек бойынша үлгiлiк нормаларды және нормативтерді жұмыс берушілердің салалық қауымдастықтары әзірлейді және бекітеді, барлық қызмет салалары үшін еңбек жөнiндегi бірыңғай, салааралық нормативтерді еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган белгілеген тәртіппен Қазақстан Республикасының Ұлттық кәсіпкерлер палатасы бекітеді.
      8. Еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган техникалық қызмет көрсетуді және мемлекеттік органдардың қызмет етуін қамтамасыз ететін қызметкерлер санының бірыңғай салалық нормативтерін әзірлейді және бекітеді.
      9. Қызметкерлерге қойылатын біліктілік талаптары мен белгілі бір жұмыс түрлерінің күрделілігі кәсіби стандарттар, ал олар жоқ болған кезде Жұмысшылардың жұмыстары мен кәсіптерінің бірыңғай тарифтік-біліктілік анықтамалығы, жұмысшы кәсіптерінің тарифтік-біліктілік сипаттамалары, Басшылардың, мамандардың және басқа да қызметшілер лауазымдарының біліктілік анықтамалығы, сондай-ақ ұйымдар басшыларының, мамандарының және басқа да қызметшілері лауазымдарының үлгілік біліктілік сипаттамалары негізінде белгіленеді.

103-бап. Еңбекке ақы төлеу саласындағы мемлекеттік
кепілдіктер

      Қызметкерлердің еңбегіне ақы төлеу саласындағы мемлекеттік кепілдіктер:
      1) айлық жалақының ең төменгі мөлшерін;
      2) сағаттық жалақының ең төменгі мөлшерін;
      3) үстеме жұмыс үшін ақы төлеуді;
      4) мереке және демалыс күндердегі жұмыс үшін ақы төлеуді;
      5) түнгі уақыттағы жұмыс үшін ақы төлеуді;
      6) қызметкердің жалақысынан ұстап қалулардың мөлшерін шектеуді;
      7) жалақы төлеудің тәртібі мен мерзімдерін қамтиды.

104-бап. Жалақының мөлшері

      1. Қызметкердің айлық жалақысының мөлшері қызметкердің біліктілігіне, орындалатын жұмыстың күрделілігіне, санына және сапасына, сондай-ақ еңбек жағдайларына қарай сараланып белгіленеді. Айлық жалақының мөлшері ең жоғары мөлшермен шектелмейді.
      Жалақы қызметкерге жұмыс уақытын есепке алу бойынша жұмыс берушінің құжаттарында ескерілген нақты жұмыс істеген уақытқа төленеді.
      2. Осы кезеңге белгіленген жұмыс уақытының нормасын толық атқарған және еңбек нормаларын немесе еңбек міндеттерін орындаған қызметкердің айлық жалақысының мөлшері Қазақстан Республикасының тиісті қаржы жылына республикалық бюджет туралы заңында белгіленген мөлшерінен кем болмауға тиіс.

105-бап. Жалақының ең төменгі мөлшерін белгілеу

      1. Тиісті қаржы жылына арналған республикалық бюджет туралы Қазақстан Республикасының заңында жыл сайын белгіленетін айлық жалақының ең төменгі мөлшері ең төмен күнкөріс деңгейінен кем болмауға тиіс және ол қосымша ақылар мен үстемеақыларды, өтемақы мен әлеуметтік төлемдерді, сыйлықақылар мен басқа да ынталандыратын төлемдерді қамтымайды және жұмыс істелген уақытқа барабар төленеді.
      2. Өз еңбек міндеттерін орындаған қызметкердің сағаттық жалақысының ең төменгі мөлшері тиісті күнтізбелік жылдағы жұмыс уақыты балансына сәйкес орташа айлық жұмыс сағатының санына бөлінген айлық жалақының ең төменгі мөлшерінен кем болмауға тиіс.
      3. Бірінші разрядты қызметкердің еңбек, ұжымдық шарттардың талаптарында және (немесе) жұмыс берушінің актілерінде көзделген айлық жалақысының ең төменгі мөлшері немесе айлық тарифтік мөлшерлеменің мөлшері тиісті қаржы жылына арналған республикалық бюджет туралы Қазақстан Республикасының заңында белгіленген айлық жалақының ең төменгі мөлшерінен кем болмауға тиіс.

     106-бап. Ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды, қауіпті
               жұмыстарда істейтін қызметкерлердің еңбегіне
               ақы төлеу

      1. Ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды, қауіпті жұмыстарда істейтін қызметкерлердің еңбегіне ақы төлеу еңбек жағдайлары қалыпты жұмыстарда істейтін қызметкерлердің еңбегіне ақы төлеумен салыстырғанда жоғарылатылған лауазымдық айлықақылар (мөлшерлемелер) немесе салалық келісімде белгіленген жағдайларда зияндығы мен қауіптілігі дәрежесі бойынша жіктелетін салалық коэффициенттерді ескере отырып, ұжымдық шартта және жұмыс берушінің актісінде айқындалатын мөлшерде қосымша ақылар белгілеу жолымен жоғарылатылған мөлшерде белгіленеді.
      2. Ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды, қауіпті жұмыстарда істейтін қызметкерлердің еңбегіне жоғарылатылған мөлшерде ақы төлеу өндірістердің, цехтардың, кәсіптердің және лауазымдардың тізіміне, сондай-ақ ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстар тізбесіне сәйкес жүзеге асырылады.
      3. Осы бапта белгіленген еңбекке ақы төлеу шарттары ауыр, зиянды, қауіпті жағдайлардағы еңбегі жұмыс орындарын аттестаттау нәтижелерімен расталған қызметкерлерге қолданылады.

107-бап. Еңбекке сағаттық ақы төлеу

1. Жұмыс күні толық болмаған немесе ол толық жүктелмеген кезде нақты орындалған жұмыстар үшін, сондай-ақ уақытша немесе біржолғы сипаттағы жұмыстарға ақы төлеу үшін еңбек шартының талаптарында және (немесе) жұмыс берушінің актісінде еңбекке сағаттық ақы төлеуді белгілеуге болады. Қызметкерлердің жекелеген санаттары үшін жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығы кезінде осы Кодексте көзделген еңбекке сағаттық ақы төлеу белгіленеді.
2. Жұмыс уақытының жиынтық есепке алу кезінде еңбекке ақы төлеу ауысымдық кесте (вахталар кестесі) бойынша нақты жұмыс істеген жұмыс сағаттарының саны бойынша жүргізіледі. Бұл ретте жалақыны есептеу тиісті күнтізбелік жылға жұмыс уақыты балансына сәйкес жұмыс уақытының айлық нормасын және тарифтік мөлшерлемесін (лауазымдық айлықақы) негізге ала отырып есептелген сағаттық тарифтік мөлшерлеме бойынша жүргізіледі.

108-бап. Еңбекке ақы төлеу жүйелері

      1. Қызметкерге жалақы жұмыс берушідегі қолданыстағы еңбекке ақы төлеу жүйелеріне сәйкес еңбек шартында белгіленеді.
      2. Қызметкерлердің еңбегіне ақы төлеу жүйесі еңбек, ұжымдық шарттарының талаптарында және (немесе) жұмыс берушінің актілерінде айқындалады.
      3. Жұмыс беруші қызметкерлердің өндіріс тиімділігі мен орындалатын жұмыстың сапасын жоғарылатуға мүдделілігін арттыруды күшейту үшін ұжымдық шарт талаптарында және (немесе) жұмыс берушінің актілерінде айқындалған сыйлықақы беру жүйесін және еңбекке ынталандырудың басқа да нысандарын енгізе алады.
      4. Еңбекке ақы төлеу жүйесі біржолғы ынталандырушы төлемдерді есепке алмағанда, қызметкерлердің жалақысының кемінде 75 пайызы болатын негізгі жалақы үлесін қамтамасыз етуге тиіс.
      5. Еңбек, ұжымдық шарттарда, келісімдерде, жұмыс берушінің актілерінде айқындалған еңбекке ақы төлеу талаптары осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтік құқықтық актілерінде белгіленген талаптармен салыстырғанда нашар бола алмайды.

109-бап. Үстеме жұмысқа ақы төлеу

Еңбекке уақыт бойынша ақы төлеу кезінде үстеме уақыттағы жұмысқа еңбек немесе ұжымдық (немесе) жұмыс берушінің актісі шарттарына сәйкес жоғарылатылған мөлшерде, бірақ қызметкердің күндік (сағаттық) мөлшерлемесін негізге ала отырып, бірақ 1,25-тен төмен емес мөлшерде төленеді. Еңбекке кесімді ақы төлеу кезінде үстеме уақыттағы жұмысқа қызметкердің белгіленген күндік (сағаттық) мөлшерлемесінің (лауазымдық айлықақысының) кемінде жиырма бес пайызы мөлшерінде қосымша ақы төленеді.
Үстеме жұмысқа тараптар келісімі бойынша тынығу сағаттарын ұсынуға жол беріледі.

110-бап. Мереке және демалыс күндеріндегі жұмысқа ақы/
төлеу

Мереке және демалыс күндеріндегі жұмысқа қызметкердің күндік (сағаттық) мөлшерлемесі негізге алына отырып, еңбек немесе ұжымдық шарттардың талаптарына және (немесе) жұмыс берушінің актісі талаптарына сәйкес жоғарылатылған мөлшерде, бірақ 1,25 мөлшерден төмен емес ақы төленеді.

111-бап. Түнгі уақыттағы еңбекке ақы төлеу

Түнгі уақыттағы жұмыстың әр сағатына қызметкердің күндік (сағаттық) мөлшерлемесі негізге алына отырып, еңбек шарты немесе ұжымдық шарттардың және (немесе) жұмыс берушінің актісі талаптарына сәйкес жоғарылатылған мөлшерде, бірақ 1,25 мөлшерден төмен емес ақы төленеді.

     112-бап. Лауазымдарды қоса атқару (қызмет ету аймағының
               кеңеюі) және уақытша болмаған қызметкердің
               міндеттерін орындау кезінде еңбекке ақы төлеу

      1. Бір ұйымда, еңбек шартында көзделген өзінің негізгі жұмысымен қатар басқа немесе осындай лауазым бойынша қосымша жұмыс орындайтын не уақытша болмаған қызметкердің міндеттерін өзінің негізгі жұмысынан босатылмай орындайтын қызметкерлерге қосымша ақы төленеді.
      2. Қызметкерлерге тапсырылатын қосымша жұмыстар:
      1) еңбек шартында (лауазымдық нұсқаулығында) көзделген өзінің негізгі жұмысымен қатар басқа бос лауазым бойынша қосымша жұмыс атқаруы – лауазымдарды қоса атқару;
      2) еңбек шартында (лауазымдық нұсқаулығында) көзделген өзінің негізгі жұмысымен қатар жұмыс күнінің (ауысым) белгіленген ұзақтығы ішінде осындай лауазым бойынша қосымша жұмыс орындауы – қызмет ету аймағын кеңейту;
      3) еңбек шартында (лауазымдық нұсқаулығында) көзделген өзінің негізгі жұмысымен қатар басқа және осындай лауазым бойынша қосымша жұмыс орындауы – уақытша болмаған қызметкердің міндеттерін орындау (алмастыру) арқылы жүзеге асырылуы мүмкін.
      Уақытша болмаған қызметкердің міндеттерін орындағаны үшін қызметкерлерге ақы төлеу, егер уақытша болмаған қызметкерді алмастыру алмастыратын қызметкердің лауазымдық міндеттеріне кіретін болса, қосымша ақы төленбейді.
      3. Жұмыс беруші лауазымдарды қоса атқарғаны (қызмет ету аймағының кеңеюі) немесе уақытша болмаған қызметкердің міндеттерін орындағаны үшін берілетін қосымша ақы мөлшерлерін орындалатын жұмыс көлеміне қарай қызметкермен келісім бойынша белгілейді.

113-бап. Бос тұрып қалу уақытына ақы төлеу

1. Жұмыс берушіге және қызметкерге байланысты емес себептер бойынша жұмыстың бос тұрып қалу уақытына ақы төлеуді рәсімдеу тәртібі мен талаптары еңбек, ұжымдық шарттарында айқындалады және жалақының ең төмен мөлшерінен кем емес мөлшерде, ал жұмыс берушінің кінәсінен болғанда – қызметкердің орташа жалақысының елу пайызынан кем емес мөлшерде белгіленеді.
2. Қызметкердің кінәсі бойынша жіберілген бос тұрып қалған уақытқа ақы төленбеуге тиіс.

114-бап. Жалақы төлеудің тәртібі мен мерзімдері

      1. Жалақы Қазақстан Республикасының ұлттық валютасындағы ақшалай нысанда айына кемінде бір рет, келесі айдың бірінші онкүндігінен кешіктірілмей төленеді. Жалақы төленетін күн еңбек шартында көзделеді. Жалақы төлеу күні демалыс немесе мереке күндеріне тура келген кезде төлем олардың қарсаңында жүргізіледі.
      2. Жалақы төлеу кезінде жұмыс беруші әрбір қызметкерге тиісті кезеңдегі тиесілі жалақының құрамдас бөліктері, жүргізілген ұстап қалулардың мөлшерлері мен негіздері туралы, оның ішінде ұстап қалынған және аударылған міндетті зейнетақы жарналары туралы, сондай-ақ төленуге тиісті жалпы ақша сомасы туралы мәліметтерді жазбаша немесе электронды нысанда ай сайын хабарлауға міндетті.
      3. Жұмыс беруші жалақыны еңбек шартында белгіленген мерзімдерде толық көлемде және мерзімде төлемеген кезде, жұмыс беруші төлемдер кешіктірілген кезеңге қызметкерге берешек пен өсімпұлды төлейді. Өсімпұл мөлшері жалақы төлеу жөніндегі міндеттемелерді орындау күніне Қазақстан Республикасы Ұлттық Банкінің қайта қаржыландыру мөлшерлемесі негізге алына отырып есептеледі және төлем жүргізілуге тиісті күннен кейінгі күннен бастап әрбір кешіктірілген күнтізбелік күн үшін есептеледі және төлем жасалған күнмен аяқталады.
      4. Еңбек шарты тоқтатылған кезде жұмыс берушіден қызметкерге тиесілі барлық сомаларды төлеу шарт аяқталған күннен кейінгі үш жұмыс күнінен кешіктірілмей жүргізіледі.

115-бап. Қызметкердің орташа айлық жалақысын есептеу

      1. Бес күндік және сол сияқты алты күндік жұмыс аптасында орташа айлық жалақыны есептеу белгіленген қосымша ақылар мен үстемеақылар, сыйлықақылар және еңбекке ақы төлеу жүйесінде көзделген тұрақты сипаттағы басқа да ынталандыру төлемдері ескеріле отырып, тиісті кезеңдегі орташа күндік (сағаттық) жалақының есебінен нақты жұмыс істелген уақыт үшін жүргізіледі.
      2. Осы Кодекске сәйкес тиісті ақы (төлем) төлеуге байланысты оқиғаның алдындағы он екі күнтізбелік ай орташа жалақыны есептеу үшін есепті кезең болып табылады. Күнтізбелік он екі айдан аз жұмыс істеген қызметкерлер үшін орташа айлық жалақы нақты жұмыс істелген уақыт бойынша айқындалады.
      Егер бұл қызметкердің жағдайын нашарлатпайтын болса, ұжымдық шартта орташа жалақыны есептеудің өзге кезеңдері көзделуі мүмкін.
      3. Орташа жалақыны айқындаудың осы Кодексте көзделген барлық жағдайлары үшін еңбек жөніндегі уәкілетті орган оны есептеудің бірыңғай тәртібін белгілейді.

116-бап. Жалақыдан ұстап қалу

      1. Қызметкердің жалақысынан ұстап қалу сот шешімі бойынша, сондай-ақ Қазақстан Республикасының заңдарында және осы Кодексте көзделген жағдайларда жүргізіледі.
      2. Қызметкердің өзі жұмыс істейтін ұйымға берешегін өтеу үшін оның жалақысынан ұстап қалу жұмыс берушінің актісі негізінде:
      1) іссапарға байланысты, сондай-ақ іссапарға байланысты шығыстарды растайтын құжаттарды бермеген жағдайда жұмсалмаған және уақытында қайтарылмаған ақшалай соманы өтеу үшін;
      2) мерзімінен бұрын еңбек шартын бұзған кезде жұмыс істелмеген мерзіміне барабар, оқыту шарты бар болған кезде, қызметкерді оқытуға байланысты шығындарды жұмыс берушінің өтеуін көздейтін жағдайларда;
      3) жалақы есебінен қызметкерге берілген жұмыс істелмеген авансты өтеу үшін;
      4) осы Кодекстің 96-бабының 3-тармағын қоспағанда, жыл сайынғы ақылы демалысты ауыстыру немесе қызметкерді шақыртып алу жағдайларында;
      5) қызметкердің жазбаша келісімі бар өзге де жағдайларда жүргізілуі мүмкін.
      3. Бірнеше атқару парақтары бойынша, сондай-ақ Қазақстан Республикасының заңдарында және Кодекстің осы бабында көзделген жағдайларда қызметкердің жалақысынан ай сайынғы ұстап қалудың мөлшері қызметкерге тиесілі жалақының елу пайызынан аспауға тиіс.

9-тарау. Кәсіптік даярлау, қайта даярлау және біліктілікті арттыру

117-бап. Осы тарауда пайдаланылатын ұғымдар

      Осы тарауда мынадай ұғымдар пайдаланылады:
      1) оқыту шарты – жұмыс беруші мен оқитын адамның арасындағы кәсіптік даярлау, қайта даярлау және біліктілікті арттыру шарттары туралы жазбаша келісім;
      2) кәсіптік даярлау – белгілі бір жұмыс түрін орындауға қажетті жаңа кәсіби дағдыларды меңгеру немесе кәсіби дағдыларды өзгерту үшін тұлғаны дамытуға бағытталған кәсіптік оқыту нысаны;
      3) қайта даярлау – басқа кәсіпті немесе мамандықты игеруге мүмкіндік беретін кәсіптік оқыту нысаны;
      4) біліктілікті арттыру – бұрын алған кәсіптік білімін, шеберлігі мен дағдыларын қолдауға, кеңейтуге, тереңдету мен жетілдіруге мүмкіндік беретін кәсіптік оқыту нысаны;
      5) дуальді оқыту – кәсіпорынның, оқу орнының және оқытылатын адамдардың тең жауапкершілігі кезінде жұмыс орындарын бере және оқытылатын адамдардың еңбегіне ақы төлей отырып, кәсіпорында өндірістік оқыту мен практиканың міндетті кезеңдерімен білім беру ұйымында оқытуды үйлестіретін кадрлар даярлау нысаны;
      6) дуальді оқыту туралы шарт – оқытылатын адам, өндірістік оқыту және практиканы өту үшін жұмыс орнын ұсынатын ұйым және өндірістік практиканы өту жағдайы мен тәртібін регламенттейтін оқу орны арасындағы жазбаша келісім.

118-бап. Кәсіби стандарттар және біліктілік жүйесі

      1. Ұлттық біліктілік шеңбері әрбір біліктілік деңгейі үшін кәсіби қызметтің жалпы сипаттамаларын сипаттаудан тұрады.
      Салалық біліктілік шеңбері салада орындалатын жұмыстардың күрделілігіне және пайдаланылатын білімі, дағдысы және құзыретінің сипатына қарай деңгейлер бойынша маманның біліктілігіне қойылатын талаптарды жіктейді.
      Кәсіби стандарт – кәсіби қызметтің нақты саласында біліктілік деңгейіне және құзыретіне, еңбек мазмұнына, сапасына және жағдайларына қойылатын талаптарды айқындайтын стандарт.
      2. Кәсіби стандарттарды әзірлеуді, енгізуді, ауыстыруды және қайта қарауды жұмыс беруші салалық біліктілік шеңберлері негізігде жүргізеді және Қазақстан Республикасының Ұлттық кәсіпкерлер палатасы еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган белгілеген тәртіппен бекітеді.
      3. Ұлттық біліктілік шеңберін әзірлеуді еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган білім беру саласындағы уәкілетті мемлекеттік органмен бірлесіп жүргізеді және оны әлеуметтік әріптестік пен әлеуметтік және еңбек қатынастарын реттеу жөніндегі республикалық комиссия бекітеді.
      4. Салалық біліктіліктер шеңберін әзірлеуді тиісті қызмет салаларының уәкілетті мемлекеттік органдары жүргізеді және оны әлеуметтік әріптестік пен әлеуметтік және еңбек қатынастарын реттеу жөніндегі салалық комиссиялар бекітеді.

119-бап. Кәсіби даярлау, қайта даярлау және біліктілікті
арттыру

      1. Ұйымның жұмыс істеуі мен дамуы үшін кәсіптік даярлаудың, қайта даярлау мен біліктілікті арттырудың қажеттігін және оның көлемін жұмыс беруші айқындайды.
      2. Жұмыс беруші қызметкерлерді немесе өзімен еңбек қатынастарында тұрмайтын өзге адамдарды (бұдан әрі – оқытылатын адамдар) кәсіптік даярлауды, қайта даярлауды және олардың біліктілігін арттыруды:
      1) тікелей ұйымда;
      2) техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі, жоғары және жоғары оқу орнынан кейінгі білімнің білім беру бағдарламаларын іске асыратын білім беру ұйымдарында;
      3) кадрларды кәсіптік даярлауды, қайта даярлауды және олардың біліктілігін арттыруды жүзеге асыратын өзге де ұйымдарда жүргізеді.
      3. Жұмыс берушінің жолдамасы бойынша оқытылатын адамдарды кәсіптік даярлау, қайта даярлау және олардың біліктілігін арттыру оқыту шартына сәйкес жұмыс берушінің қаражаты немесе Қазақстан Республикасының заңнамасында тыйым салынбаған өзге де қаражат есебінен жүзеге асырылады.
      4. Оқыту шартында:
      1) оқытылатын адам алатын нақты кәсіпке, біліктілікке сілтеме;
      2) жұмыс берушінің және оқытылатын адамның құқықтары мен міндеттері;
     3) оқыту мерзімін және оқыту аяқталғаннан кейін жұмыс берушіде жұмыспен өтеу мерзімін;
      4) оқытуға байланысты шығындарды жұмыспен өтеу мерзімінің жұмыспен істелмеген мерзіміне барабар мөлшерде жұмыс берушіге өтеу тәртібі мен жағдайлары;
      5) оқытуға байланысты кепілдіктер мен өтемақы төлемдері;
      6) тараптардың жауапкершілігі қамтылуға тиіс.
      Оқыту шартында тараптардың келісімімен айқындалған өзге де шарттар қамтылуы мүмкін.
      5. Кәсіптік даярлаудан, қайта даярлаудан немесе біліктілікті арттырудан өтетін қызметкерлер жұмыс берушімен келісім бойынша жұмыстан босатылуы не жұмысты толық емес жұмыс уақыты жағдайында орындауы мүмкін.
      6. Келісімде, ұжымдық және (немесе) еңбек шарттарында оқытуға байланысты жеңілдіктер мен өтемақы төлемдері көзделуі мүмкін.

120-бап. Дуальді оқыту

      Дуальді оқыту оқытылатын адам өндірістік оқыту және практиканы өту үшін жұмыс орнын ұсынатын ұйым және оқу орны арасындағы дуальді оқыту туралы шартқа сәйкес жүзеге асырылады.
      Өндірістік практиканы өту кезеңінде оқытылатын адамға ұйымның еңбек тәртіптемесінің қағидалары қолданылады.
      Ұйымдағы өндірістік оқыту және практиканы өту уақытында оқытылатын адамның еңбек өтіліне есепке алынатын белгілі бір функционалдық міндеттерді орындайды және сол уақыт үшін өтемақы төлемі жүргізілуі мүмкін.
      Өндірістік оқыту және практиканы өтетін тұлғаларға еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі талаптар қолданылады.

10-тарау. Еңбек шарты тараптарының материалдық
жауапкершілігі

121-бап. Еңбек шарты тарапының келтірілген залалды
(зиянды) өтеу жөніндегі міндеттері

      1. Еңбек шарты тарапының еңбек шартының басқа тарапына өзі келтірген залал (зиян) үшін материалдық жауапкершілігі, егер осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге заңдарында өзгеше көзделмесе, құқыққа қарсы кінәлі мінез-құлық (әрекет немесе
әрекетсіздік) және құқыққа қарсы кінәлі мінез-құлық пен келтірілген залал (зиян) арасындағы себепті байланыс нәтижесінде келтірілген залал (зиян) үшін басталады.
      2. Еңбек шартының басқа тарапқа залал (зиян) келтірген тарапы оны осы Кодекске және Қазақстан Республикасының өзге де заңдарына сәйкес өтейді.
      3. Еңбек, ұжымдық шарттарда қызметкер мен жұмыс берушінің материалдық жауапкершілігі нақтылануы мүмкін.
      4. Еңбек шартының залал (зиян) келтірілгеннен кейін тоқтатылуы еңбек шарты тарапы басқа тарапқа келтірілген залалды (зиянды) өтеу жөніндегі материалдық жауапкершіліктен босатуға әкеп соқпайды.

     122-бап. Жұмыс берушінің қызметкерге оны еңбек ету
               мүмкіндігінен заңсыз айыру арқылы келтірген
               залал үшін материалдық жауапкершілігі

1. Жұмыс беруші қызметкердің алмай қалған жалақысы мен оған
тиесілі өзге де төлемдерді мынадай заңсыз жағдайларда: қызметкер басқа жұмысқа заңсыз ауыстырылған, жұмыс орнына жіберілмеген, еңбек шартының талаптары біржақты өзгертілген, қызметкер жұмыстан шеттетілген, еңбек шарты бұзылған жағдайда, оған өтеуге міндетті.
2. Еңбек, ұжымдық шарттарда қызметкерді еңбек ету мүмкіндігінен заңсыз айыру арқылы келтірілген залалды жұмыс берушінің өтеуінің қосымша жағдайлары белгіленуі мүмкін.

     123-бап. Қызметкердің өміріне және (немесе) денсаулығына
               келтірілген зиян үшін жұмыс берушінің
               материалдық жауапкершілігі

      1. Қызметкердің еңбек міндеттерін атқаруына байланысты оның өміріне және (немесе) денсаулығына зиян келтірілген кезде жұмыс беруші зиянды Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген көлемде және тәртіпте өтеуге міндетті.
      2. Осы баптың 3-тармағында көзделген жағдайды қоспағанда, осы баптың 1-тармағында көзделген зиян қызметкердің сақтандыру төлемдері болмаған кезде толық көлемде өтеледі. Сақтандыру төлемдері болған кезде жұмыс беруші қызметкерге сақтандыру сомасы мен зиянның нақты мөлшері арасындағы айырманы өтеуге міндетті.
      3. Қызметкерге кәсiптік еңбекке қабiлеттiлiгiнен айырылудың бестен жиырма тоғызға дейінгі пайызды қоса алғандағы дәрежесiн белгілеумен байланысты зиян келтірілген кезде жұмыс беруші қызметкерге жоғалтылған жалақысын және денсаулығының зақымдануынан туындаған шығыстарды өтеуге міндетті.
      Еңбек қабілеттілігінен айырылу дәрежесін белгілеу кезеңінде денсаулықтың зақымдануынан туындаған, жұмыс беруші өтейтін шығыстардың мөлшері төлем төленетін кезде республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленген екі жүз елу айлық есептік көрсеткіштен аспауға тиіс.
      Денсаулықтың зақымдануынан туындаған шығыстарды өтеу бойынша төлем осы шығыстарды шеккен қызметкер не тұлға ұсынған, осы шығыстарды растайтын құжаттардың негізінде жүзеге асырылады. Бұл ретте, Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласындағы заңнамасына сәйкес тегін медициналық көмектің кепілдік берілген көлеміне кіретін шығыстар өтелуге жатпайды.

124-бап. Қызметкердің жұмыс берушіге залал келтіргені үшін
материалдық жауапкершілігі

      1. Қызметкердің жұмыс берушіге залал келтіргені үшін материалдық жауапкершілігі осы Кодексте, Қазақстан Республикасының заңнамасында және жұмыс берушінің актілерінде көзделген жағдайларда басталады.
      2. Егер залал еңсерілмейтін күштің не аса қажеттіліктің, қажетті қорғаныстың, сондай-ақ жұмыс беруші қызметкерге берілген мүліктің сақталуы үшін тиісті жағдайларды қамтамасыз ету жөніндегі міндеттерді орындамауы салдарынан туындаған болса, қызметкердің жұмыс берушіге келтірілген залал үшін жауапкершілігі жойылады.
      3. Қызметкер жұмыс берушіге келтірілген тікелей нақты залалды өтеуге міндетті.
      4. Тікелей нақты залал деп жұмыс берушінің бар мүлкінің шынайы азаюы немесе аталған мүліктің (оның ішінде, егер жұмыс беруші осы мүліктің сақталуы үшін жауапкершілікте болса, үшінші тұлғалардың жұмыс берушіде жатқан мүліктерінің) жай-күйінің нашарлауы, сондай-ақ жұмыс берушінің мүлікті сатып алу немесе қалпына келтіру үшін шығындалуына не артық төлем төлеуіне деген қажеттілігі түсініледі.
      5. Қызметкерге қалыпты өндірістік-шаруашылық тәуекел санатына жатқызылуы мүмкін залал үшін жауапкершілік жүктеуге жол берілмейді.
      6. Жұмыс беруші қызметкерлердің қалыпты жұмысы және оларға сеніп тапсырылған мүліктің толық сақталуын қамтамасыз ету үшін қажетті жағдайлар жасауға міндетті.
      7. Қызметкерлерге берілген мүліктің және басқа да құндылықтардың сақталуын қамтамасыз етпегені үшін толық жеке немесе ұжымдық (ортақ) материалдық жауапкершілік туралы шарт жасалуы мүмкін қызметкерлер атқаратын немесе орындайтын лауазымдар мен жұмыстардың тізбесі, сондай-ақ толық материалдық жауапкершілік туралы үлгілік шарт жұмыс берушінің актісінде бекітіледі.
      8. Мынадай жағдайларда:
      1) қызметкерге толық материалдық жауапкершілікті өзіне алу туралы жазбаша шарт негізінде берілген мүліктің және басқа да құндылықтардың сақталуы қамтамасыз етілмеген;
      2) қызметкер біржолғы құжат бойынша есебіне алған мүліктің және басқа да құндылықтардың сақталуы қамтамасыз етілмеген;
      3) алкогольдік, есірткілік немесе уытқұмарлық масаңдық (оларға ұқсас) жағдайда залал келтірілген;
      4) материалдар, жартылай фабрикаттар, бұйымдар (өнімдер), оның ішінде оларды әзірлеу кезіндегіні қоса алғанда, сондай-ақ жұмыс беруші қызметкерге пайдалануға берген құрал-саймандар, өлшеуіш аспаптар, арнаулы киімдер мен басқа заттар кем шыққан, қасақана жойылған немесе қасақана бүлдірілген;
      5) жұмыс беруші үшін залал келтірген бәсекелестікті болдырмау туралы талапты бұзу;
      6) еңбек, ұжымдық шарттарда ескерілген өзге де жағдайларда жұмыс берушіге келтірілген залалдың толық мөлшеріндегі материалдық жауапкершілік қызметкерге жүктеледі.

11-тарау. Кепілдіктер мен өтемақы төлемдері

     125-бап. Қызметкерлер мемлекеттік немесе қоғамдық
               міндеттерді орындаған кезде берілетін
               кепілдіктер

      1. Жұмыс беруші Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген жағдайларда қызметкерлер мемлекеттік немесе қоғамдық міндеттерді орындауға тартылған уақытта оларды жұмыс орнын (лауазымын) сақтай отырып, еңбек міндеттерін орындаудан босатады.
      2. Қызметкерлерге мемлекеттік және қоғамдық міндеттерді орындағаны үшін аталған міндеттерді орындайтын жері бойынша, бірақ негізгі жұмыс орнындағы орташа жалақысынан төмен емес жалақы төленеді.
      3. Мерзімді әскери қызметті өткерген адам оны өткергеннен кейін екі ай ішінде мерзімді әскери қызметке шақырылғанға дейін жұмыс істеген ұйымға жұмысқа қабылдау кезінде басым құқыққа ие.

126-бап. Медициналық тексеруге жіберілетін қызметкерлер
үшін кепілдіктер

Осы Кодекске не ұжымдық шартқа сәйкес мерзімдік медициналық тексерулерден өтуге міндетті қызметкерлердің олардан өткен уақытта жұмыс берушінің қаражаты есебінен жұмыс орны (лауазымы) мен орташа жалақысы сақталады.

127-бап. Донор болып табылатын қызметкерлер үшін
кепілдіктер

Донор болып табылатын қызметкердің тексерілу және қан мен оның компоненттерін донациялау уақытында жұмыс орны (лауазымы) мен орташа жалақысы сақталады, сондай-ақ оларға Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласындағы заңнамасына сәйкес өзге де кепілдіктер беріледі.

128-бап. Іссапарларға жіберілетін қызметкерлер үшін
кепілдіктер мен өтемақы төлемдері

      1. Іссапар уақытында қызметкердің жұмыс орны (лауазымы) мен іссапар күндеріне келетін жұмыс күндеріне жалақысы сақталады.
      2. Іссапарларға жіберілетін қызметкерлерге:
      1) іссапарда, оның ішінде жолда болған күнтізбелік күндері үшін тәуліктік төлемдер;
      2) баратын жеріне дейінгі және кері қайтудағы жол жүру шығыстары;
      3) тұрғын үй жалдау шығыстары төленеді.
      3. Қызметкерлерді іссапарларға жіберудің талаптары мен мерзімдері еңбек, ұжымдық шарттарда немесе жұмыс берушінің актісінде айқындалады.
      4. Он сегіз жасқа толмаған қызметкерлерді, жүкті әйелдерді, сондай-ақ егер олар үшін мұндай жұмыстарға медициналық көрсетілімдер бойынша тыйым салынбаған болса, мүгедек қызметкерлерді іссапарға жіберуге жол беріледі. Бұл ретте, көрсетілген қызметкерлер іссапарға барудан бас тартуға құқылы.

129-бап. Қызметкерді жұмыс берушімен бірге басқа жерге
ауыстыру кезіндегі өтемақы төлемдері

      1. Қызметкерді жұмыс берушімен бірге басқа жерге ауыстыру кезінде жұмыс беруші қызметкерге:
      1) қызметкер мен оның отбасы мүшелерінің көшуі;
      2) қызметкер мен оның отбасы мүшелері мүлкінің тасымалы бойынша шығыстарды өтеуге міндетті.
      2. Осы баптың 1-тармағында көзделген өтемақы төлемдерінің тәртібі мен мөлшері еңбек, ұжымдық шарттарда немесе жұмыс берушінің актісінде айқындалады.

     130-бап. Қызметкердің жеке мүлкін жұмыс берушінің
               мүддесіне пайдалануға байланысты өтемақы
               төлемдері

Қызметкер жеке мүлкін жұмыс берушінің мүддесіне және оның келісімімен пайдаланған кезде жұмыс беруші құрал-саймандарды, жеке көлікті, басқа да техникалық құралдарды пайдаланғаны, тоздырғаны (амортизациясы) үшін және оларды пайдалану шығыстарына тараптардың келісімі бойынша өтемақы төлемін жүргізеді.

     131-бап. Жұмысы жолда өтетін немесе жүріп-тұру сипаты бар
               не қызмет көрсету учаскелері шегіндегі
               қызметтік сапарлармен байланысты болатын
               жағдайларда қызметкерлерге өтемақы төлемдері

      1. Қызметкерлердің жұмысы жолда өтетін немесе жүріп-тұру сипаты бар не қызмет көрсету учаскелері шегіндегі қызметтік сапарлармен байланысты болатын жағдайларда оларға тұрақты тұрғылықты жерінен тысқары жерде болған әр күн үшін келісімде, ұжымдық, еңбек шарттарында және (немесе) жұмыс берушінің актісінде белгіленген тәртіппен өтемақы төлемдері жүргізіледі.
      2. Тұрақты жұмысы жолда өтетін немесе жүріп-тұру сипаты бар не қызмет көрсету учаскелері шегіндегі қызметтік сапарлармен байланысты қызметкерлерге темір жол, өзен, теңіз, автомобиль көлігі, азаматтық авиация, автомобиль жолдары, магистральдық құбыр желілері, магистральдық байланыс желілері мен олардағы құрылыстар, радиорелелік желілер және олардағы құрылыстар, электр беру әуе желілері және олардағы құрылыстар, байланыс объектілері қызметкерлері, сондай-ақ Қазақстан Республикасының Мемлекеттік шекарасы учаскелеріне қызмет көрсететін қызметкерлер жатады.
      3. Қызметкерлер айдың барлық жұмыс күндерінде емес, белгілі бір күндерінде сапарда болған жағдайда, төлем жұмыс (жұмыс өндірісі) орнына баруға және кері қайтуға жол жүрген нақты күндер санына барабар жүргізіледі.

132-бап. Жұмысынан айырылуына байланысты берілетін өтемақы
төлемдері

      1. Жұмыс беруші мынадай жағдайларда:
      1) жұмыс беруші – заңды тұлға таратылған не жұмыс беруші – жеке тұлға қызметін тоқтатқан жағдайда жұмыс берушінің бастамасы бойынша еңбек шарты бұзылған кезде;
      2) қызметкерлердің саны немесе штаты қысқарған жағдайда жұмыс берушінің бастамасы бойынша еңбек шарты бұзылған кезде жұмысынан айырылуына байланысты айына орташа жалақы мөлшерінде өтемақы төлемін жүргізеді.
      2. Жұмыс беруші ұйымның экономикалық жай-күйінің нашарлауына әкелген өндіріс көлемінің, орындалатын жұмыстардың және көрсетілетін қызметтердің қысқаруы жағдайында жұмыс берушінің бастамасы бойынша еңбек шарты бұзылған кезде екі айға орташа жалақы мөлшерінде жұмысынан айырылуына байланысты өтемақы төлемдерін жүргізеді.
      3. Еңбек, ұжымдық шарттарда немесе жұмыс берушінің актісінде жұмысынан айырылуына байланысты өтемақы төлемінің неғұрлым жоғары мөлшері көзделуі мүмкін.

133-бап. Далалық жабдықталым ақшасын төлеудің тәртібі мен
шарттары

      1. Геологиялық барлау, топографиялық-геодезиялық, іздестіру ұйымдарының қызметкерлеріне:
      1) тұрғылықты тұратын жеріне күн сайын қайтып келмейтін тұрақты тұрғылықты жерінен тысқары жерде;
      2) тұрғылықты тұратын жері болып табылмайтын, далалық ұйым орналасқан жерге күнде қайтып келгенімен тұрғылықты тұратын жерінен тысқары жерде;
      3) еңбекті вахталық әдіспен ұйымдастыру жолымен тұрғылықты тұратын жерінен тысқары жерде далалық жағдайда жұмыстар орындаған кезде далалық жабдықталым ақшасы төленеді.
      2. Далалық жабдықталым ақшасын төлеудің тәртібі, шарттары мен мөлшері далалық жағдайдағы жұмыс уақытын есепке алу тәртібі келісімдерде, ұжымдық, еңбек шарттарында белгіленеді және жұмыс берушінің актісімен бекітіледі.

134-бап. Қызметкерлерге жұмыс берушінің қаражаты есебінен
әлеуметтік жәрдемақы төлеу

      1. Жұмыс беруші өз қаражаты есебінен қызметкерлерге еңбекке уақытша жарамсыздық бойынша әлеуметтік жәрдемақы төлеуге міндетті.
      2. Денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті мемлекеттік орган бекіткен тәртіппен берілген еңбекке жарамсыздық парақтары еңбекке уақытша жарамсыздық бойынша әлеуметтік жәрдемақылар төлеу үшін негіз болып табылады.
      3. Еңбекке уақытша жарамсыздық бойынша әлеуметтік жәрдемақылар қызметкерлерге еңбекке жарамсыздықтың бірінші күнінен бастап еңбекке қабілеттілік қалпына келген күнге дейін немесе мүгедектік белгіленгенге дейін Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес төленеді.
      4. Еңбекке уақытша жарамсыздық бойынша жәрдемақы:
      1) заңды күшіне енген сот үкімімен кінәлі екендігі анықталған жағдайда, өзінің қылмыстық құқық бұзушылық жасау кезінде алған жарақаттарының салдарынан еңбекке уақытша жарамсыздық туындаған қызметкерге;
      2) соттың ұйғарымы бойынша қызметкерді мәжбүрлеп емдеген (психикалық аурулардан басқа) уақыт үшін;
      3) заңды күшіне енген сот үкімімен немесе қаулысымен қызметкердің кінәлі екені анықталған жағдайда, ол қамауда болған уақыт үшін және сот-медициналық сараптама жасалған уақыт үшін;
      4) қызметкердің алкоголь, есірткі және уытқұмарлық заттарды пайдалануы салдарынан туындаған ауруларға немесе жарақаттарға байланысты еңбекке уақытша жарамсыздығы кезінде;
      5) жыл сайынғы ақылы еңбек демалысымен сәйкес келетін уақытша еңбекке жарамсыздық күндері үшін төленбейді.
      5. Әлеуметтік жәрдемақы мөлшерін Қазақстан Республикасының Үкіметі, оларды тағайындау және төлеу тәртібін еңбек жөніндегі мемлекеттік уәкілетті орган айқындайды.
      Жұмыс берушілер қызметкерлерге Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген әлеуметтік жәрдемақы мөлшеріне қосымша төлемдер белгілеуге құқылы.

12-тарау. Қызметкерлердің жекелеген санаттарының еңбегін
реттеу ерекшеліктері

135-бап. Маусымдық жұмыстар

      1. Климаттық немесе өзге де табиғи жағдайларға байланысты белгілі бір кезең (маусым) ішінде, бірақ бір жылдан аспайтын мерзімде орындалатын жұмыстар маусымдық деп танылады.
      2. Еңбек шартында маусымдық жұмыстарды орындауға арналған шарт жасасу туралы талап және оларды орындаудың айқындалған кезеңі көрсетілуге тиіс.
      3. Маусымдық жұмыстарға арналған еңбек шартын жасасу кезінде қызметкердің өзіне тапсырылатын жұмысқа сәйкестігін тексеру мақсатындағы сынақ мерзімі белгіленбейді.
      4. Маусымдық жұмыстарда істейтін қызметкерлермен еңбек шарты, осы Кодекстің 51-бабында көзделген негіздерден басқа:
      1) жұмыс берушідегі жұмыстар өндірістік сипаттағы себептер бойынша екі аптадан артық мерзімге тоқтатылған;
      2) қызметкер еңбекке уақытша жарамсыздығы салдарынан қатарынан бір ай бойы жұмысқа шықпаған жағдайларда жұмыс берушінің бастамасы бойынша бұзылуы мүмкін.
      5. Маусымдық жұмыстарда істейтін қызметкер бұл туралы жұмыс берушіні күнтізбелік жеті күн бұрын жазбаша түрде ескерте отырып, еңбек шартын өз бастамасы бойынша бұзуға құқығы бар.
      6. Жұмыс беруші маусымдық жұмыстарда істейтін қызметкерді еңбек шартының осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 1) және 2) тармақшаларында көзделген негіздер бойынша алдағы бұзылатыны туралы күнтізбелік жеті күн бұрын жазбаша ескертуге міндетті.
      7. Маусымдық жұмыстарда істейтін қызметкермен еңбек шарты бұзылған кезде жұмыс беруші пайдаланылмаған демалыс үшін өтемақы төлемін жұмыс істелген уақытқа барабар төлейді.
      8. Маусымдық жұмыстарда істейтін қызметкермен еңбек шарты ұйымның таратылуына, қызметкерлер санының немесе штатының қысқаруына байланысты тоқтатылған кезде екі апталық орташа жалақы мөлшерінде өтемақы төленеді.

136-бап. Вахталық жұмыс әдісі

      1. Вахталық әдіс қызметкерлердің тұрақты тұратын жеріне күнделікті қайтып келуі қамтамасыз етіле алмайтын кезде олардың тұрақты тұрғылықты жерінен тысқары жерде еңбек процесін жүзеге асырудың ерекше нысаны болып табылады.
      2. Жұмыс беруші вахталық әдіспен жұмыс істейтін қызметкерлер жұмыс өндірісі объектісінде болған кезде оларды тыныс-тіршілігін қамтамасыз ету үшін тұрғын үймен және олардың тамақтануын ұйымдастыруды, жұмыс орнына және одан кері жеткізіп салуды, сондай-ақ жұмыс орындау және ауысымаралық тынығу жағдайларымен қамтамасыз етуге міндетті.
      Жұмыс беруші қызметкердің жұмыс өндірісі объектісінде болу жағдайларын, сондай-ақ еңбек, ұжымдық шарттарға және (немесе) жұмыс беруші бекітетін Вахталық жұмыс әдісі туралы ережеге сәйкес вахталық әдісті қолдану тәртібін қамтамасыз етеді.
      3. Вахталық әдіспен орындалатын жұмыстарға он сегіз жасқа толмаған қызметкерлер, он екі және одан көп апта жүктілік мерзіміндегі жүкті әйелдер, медициналық қорытындыны ұсынған күннен бастап бірінші топтағы мүгедектер жіберілмейді. Өзге қызметкерлер, егер мұндай жұмыстар медициналық қорытынды негізінде оларға қарсы көрсетілмесе, вахталық әдіспен орындалатын жұмыстарға тартылуы мүмкін.
      4. Объектіде жұмыс орындау уақытын және ауысымаралық тынығу уақытын қамтитын кезең вахта болып есептеледі. Вахтаның ұзақтығы күнтiзбелiк он бес күннан артық болмауы керек.
      Қызметкердің жазбаша келісімімен вахтаның ұзақтығы ұжымдық, еңбек шарттарына сәйкес күнтiзбелiк отыз күнге дейін ұзартылуы мүмкін.
      Теңіз кемелері экипаждарының мүшелері үшін қызметкердің келісімімен вахтаның ұзақтығы күнтiзбелiк жүз жиырма күнге дейін ұзартылуы мүмкін.
      5. Жұмыстың вахталық әдісі кезінде тоқсандық немесе өзге де неғұрлым ұзақ, бірақ күнтізбелік бір жылдан аспайтын кезең ішіндегі жұмыс уақытының жиынтық есебі белгіленеді.
      6. Есепті кезең шегіндегі жұмыс уақыты мен тынығу уақыты вахтадағы (вахталар кестесі) жұмыс кестесінде бекітіледі. Есепті кезең жұмыс уақытын, тынығу уақытын, жұмыс беруші орналасқан жерден немесе жиналатын жерден жұмыс орнына дейінгі және одан кері қайту жолының уақытын, сондай-ақ уақыттың осы күнтізбелік бір бөлігіне келетін өзге де кезеңдерді қамтиды. Бұл ретте, есепті кезеңдегі жұмыс уақытының жалпы ұзақтығы осы Кодексте белгіленген нормалардан аспауға тиіс. Жұмыс беруші вахталық әдіспен жұмыс істейтін әрбір қызметкердің жұмыс уақыты мен тынығу уақытының есебін жүргізуге міндетті.
      Жұмыс беруші орналасқан жерден немесе жиналатын жерден жұмыс орнына дейін және одан кері қайту жолының уақыты жұмыс уақытына қосылмайды.
      Жұмыс ауысымының сегіз сағаттан асатын ұзақтығында тынығуға және тамақтануға арналған үзіліс бір сағаттан кем емес белгіленеді.
      7. Вахталық әдіспен жұмыс істейтін қызметкерлердің түнгі уақытта, демалыс және мереке күндеріндегі жұмыстарына ақы төлеу еңбек, ұжымдық шарттарда көзделген жұмыс істелген айға жалақы төлеу күнінен кешіктірмей жүргізіледі.

137-бап. Үй қызметкерлері

      1. Үй қызметкерлері деп, егер жұмыстар (көрсетілетін қызметтер) жұмыс берушінің және (немесе) жұмыс беруші үшін пайда алу мақсатында орындалмаса (көрсетілмесе), жұмыс беруші – жеке тұлғаларда отбасының бір немесе бірнеше мүшесі жүргізетін үй шаруашылығындағы жұмыстарды орындайтын (қызметтер көрсететін) қызметкерлер танылады.
      2. Жұмыс беруші үй қызметкерін жұмысқа қабылдау не онымен еңбек қатынастарын тоқтату туралы акт шығаруды және еңбек кітапшасына оның жұмысы туралы мәліметтер енгізуді жүргізбейді.
      3. Үй қызметкерімен еңбек шарты тоқтатылғаны (бұзылғаны) туралы жазбаша ескертудің мерзімдері, сондай-ақ жұмысынан айырылуға байланысты өтемақы төлеу жағдайлары мен мөлшері еңбек шартында белгіленеді.
      4. Үй қызметкері мен жұмыс берушінің арасындағы жеке еңбек даулары тараптар келісімі бойынша және (немесе) сотта шешіледі.

138-бап. Үйде жұмыс істейтін қызметкерлер

      1. Жұмыс берушімен жұмысты үйде жеке еңбегімен өз материалдарымен және өзінің немесе жұмыс беруші бөліп беретін не жұмыс беруші қаражаты есебінен сатып алынатын жабдықтарды, құрал-саймандар мен құрылғыларды пайдалана отырып орындау туралы еңбек шартын жасасқан адамдар үйде жұмыс істейтін қызметкерлер деп есептеледі.
      2. Қызметкердің жұмысты үйде орындауы еңбек шартын жасасқан кезде, сол сияқты еңбек шартының қолданылу мерзімі ішінде еңбек шартына тиісті өзгерістер енгізе отырып белгіленуі мүмкін.
      3. Үйде істелетін жұмыстарды орындауға арналған еңбек шартында:
      1) жұмысты қызметкерге меншік құқығымен тиесілі немесе жұмыс беруші бөліп беретін не жұмыс берушінің қаражаты есебінен сатып алынатын жабдықтарды, материалдарды, құрал-саймандар мен құрылғыларды пайдалана отырып орындау;
      2) қызметкерді жұмысты орындау үшін шикізатпен, материалдармен, жартылай фабрикаттармен қамтамасыз ету тәртібі мен мерзімдері;
      3) дайын өнімді алып шығу тәртібі мен мерзімдері;
      4) қызметкерге төленетін өтемақы және өзге де төлемдер туралы талаптар міндетті түрде көзделуге тиіс.

139-бап. Қашықтықтан жұмыс істеу

      1. Қашықтықтан жұмыс істеу жұмыс процесінде ақпараттық және коммуникациялық технологияларды пайдалана отырып, еңбек процесін жұмыс беруші орналасқан жерден тысқары жерде жүзеге асырудың ерекше нысаны болып табылады.
      2. Жұмыс беруші қызметкерге коммуникация құралдарын (байланыс құралдарын) береді және оларды орнату мен оларға қызмет көрсету жөніндегі шығыстарды көтереді. Қызметкер меншікті коммуникация құралдарын тұрақты негізде пайдаланған жағдайда, жұмыс беруші өтемақы төлейді, оның мөлшері мен төлеу тәртібі қызметкермен келісім бойынша белгіленеді.
      Тараптардың келісімі бойынша қашықтықтан жұмыс істейтін қызметкерге жұмыс беруші үшін жұмысты орындауға байланысты өзге де шығыстар (электр энергиясының, судың құны және т.б.) өтелуі мүмкін.
      3. Қашықтықтан жұмыс істейтін қызметкерлер үшін жұмыс уақытының тіркелген есебі белгіленеді, оны бақылаудың ерекшеліктері еңбек шартында айқындалады.

140-бап. Азаматтық қызмет

      1. Азаматтық қызметке кіру тағайындау тәртібімен не конкурс бойынша жүзеге асырылады.
      2. Конкурсты бос лауазымы бар мемлекеттік мекеме, қазыналық кәсіпорын ұйымдастырады және өткізеді.
      3. Азаматтық қызметке қабылдау еңбек шартын жасасу және жұмыс берушінің актісін шығару жолымен жүзеге асырылады.
      4. Азаматтық қызметке бұрын сыбайлас жемқорлық қылмыс жасаған адам басқарушылық функциялармен байланысты лауазымға қабылданбайды.
      5. Азаматтық қызметшілер лауазымдарының тізілімін әзірлеу және бекітуді еңбек жөнiндегi уәкiлеттi мемлекеттiк органмен келісім бойынша тиiстi қызмет салаларының уәкiлеттi мемлекеттiк органдары жүргізеді.
      6. Азаматтық қызметші:
      1) материалдық-техникалық, қаржылық және ақпараттық қамтамасыз ету құралдарын, басқа да мемлекеттік мүлік пен қызметтік ақпаратты қызметтік емес мақсатта пайдалануға;
      2) азаматтық қызметтің қалыпты жұмыс істеуіне және лауазымдық
міндеттерді атқаруға кедергі келтіретін іс-әрекеттерге қатысуға;
      3) қызмет жағдайын азаматтық қызметпен байланысты емес мақсатта пайдалануға;
      4) азаматтық қызметті өткеру кезеңінде белгілі болған мемлекеттік құпияны, қызметтік және заңмен қорғалатын өзге де құпияны құрайтын мәліметтерді жария етуге құқылы емес.
      7. Азаматтық қызметшілерді аттестаттаудан өткізудің тәртібі мен шарттарын тиісті қызмет саласындағы уәкілетті мемлекеттік орган айқындайды.
      8. Азаматтық қызметші өзінің жазбаша өтініші бойынша тиісті ұйымдардың басшылары арасындағы келісім бойынша басқа мемлекеттік мекемеге, қазыналық кәсіпорынға жұмысқа ауыстырылуы мүмкін.
      9. Мемлекеттік бюджет есебінен ұсталатын азаматтық қызметшілердің еңбегіне ақы төлеу жүйесін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.
      Азаматтық қызметші болып табылатын және ауылдық жерде жұмыс iстейтiн денсаулық сақтау, әлеуметтiк қамсыздандыру, бiлiм беру, мәдениет, спорт және ветеринария саласындағы мамандарға қызметтiң осы түрлерiмен қалалық жағдайда айналысатын азаматтық қызметшiлердiң айлықақыларымен және мөлшерлемелерімен салыстырғанда кемiнде жиырма бес пайызға жоғарылатылған лауазымдық айлықақылар мен тарифтiк мөлшерлемелер, егер Қазақстан Республикасының заңдарында өзгеше белгiленбесе, жергiлiктi өкiлдi органдардың шешiмi бойынша бюджет қаражаты есебiнен белгiленедi.
      Азаматтық қызметші болып табылатын және ауылдық жерде жұмыс iстейтiн денсаулық сақтау, әлеуметтiк қамсыздандыру, бiлiм беру, мәдениет, спорт және ветеринария саласындағы мамандар лауазымдарының тiзбесiн жергiлiктi өкiлдi органмен келiсу бойынша жергiлiктi атқарушы орган айқындайды.
      10. Мемлекеттік бюджет есебінен ұсталатын азаматтық қызметшілерге лауазымдық айлықақы мөлшерінде сауықтыруға арналған жәрдемақы төлене отырып, ұзақтығы күнтізбелік отыз күннен кем болмайтын жыл сайынғы негізгі ақылы еңбек демалысы беріледі.
      Азаматтық қызметшілерге ақылы жыл сайынғы еңбек демалысын берген кезде сауықтыруға арналған жәрдемақы күнтізбелік жылда бір рет төленеді.

     141-бап. Заңды тұлғаның атқарушы органының басшысы және
               заңды тұлғаның алқалы атқарушы органының басқа
               да мүшелерінің еңбегін реттеу ерекшеліктері

      1. Атқарушы органның басшысына еңбек шартын жасасу, еңбекке ақы төлеу тәртібі мен шарттары, тәртіптік жауапкершілікке тарту осы Кодекске, Қазақстан Республикасының заңнамасына құрылтайшылар, заңды тұлға мүлкінің меншік иесі не уәкілетті құрылтайшылар, меншік иесі тұлға (орган) немесе заңды тұлғаның уәкілетті органы бекітетін құжаттарға, заңды тұлғаның оқшауланған құрылымдық бөлімшелері туралы ережелерге және еңбек шартына сәйкес жүзеге асырылады.
      2. Егер жалғыз құрылтайшы (қатысушы, акционер) заңды тұлғаның жалғыз атқарушы органы болып табылған жағдайда, онда еңбек шарты жасалмайды. Еңбек қатынастары жұмыс берушінің еңбек функциясын, еңбек қызметтерін жүзеге асыру мерзімін, жұмыстың басталу күнін, жұмыстың атқарылатын орнын, сондай-ақ еңбекке ақы төлеу мөлшері мен өзге де шарттарын қамтуға тиіс жұмысқа қабылдау туралы актілермен рәсімделеді.
      Құрылтайшылардың (қатысушылардың, акционерлердің) құрамы өзгерген жағдайда, атқарушы органның басшысымен еңбек шарты жасалады не құрылтайшылардың, заңды тұлға мүлкінің меншік иесінің не уәкілетті құрылтайшылардың, тұлғалардың (органның) немесе заңды тұлғаның уәкілетті органының шешімі негізінде онымен еңбек қатынастары тоқтатылады.
      3. Атқарушы органның басшысын жаңа мерзімге тағайындаған (сайлаған, лауазымға бекіткен) жағдайда, еңбек шартына тиісті өзгерістер мен толықтырулар енгізіледі.
      4. Жұмыс берушінің жұмысқа қабылдау және еңбек шартын тоқтату туралы актісіне құрылтайшылардың, заңды тұлға мүлкінің меншік иесінің не уәкілетті құрылтайшылардың, тұлғалардың (органдардың) немесе заңды тұлғаның уәкілетті органының шешімі не олар бекітетін құжаттар арқылы уәкілеттілігі бар тұлға қол қояды.
      5. Заңды тұлғаның алқалы атқарушы органының басшысына және басқа да мүшелеріне тәртіптік жаза тәртіптік теріс қылық анықталғаннан кейін тікелей, бірақ ол анықталған күннен бастап екі айдан кешіктірілмей қолданылады.
      Заңды тұлғаның атқарушы органының басшысына тәртіптік жазаны қолдану тәртібі Қазақстан Республикасы заңнамасының және заңды тұлғаның құрылтай құжаттарының ерекшеліктерін ескере отырып, құрылтайшылардың, заңды тұлға мүлкінің меншік иесінің не уәкілетті құрылтайшылардың, тұлғаның (органның) немесе заңды тұлғаның уәкілетті органының шешімімен бекітілген жұмыс берушінің актісімен белгіленеді.
      6. Осы Кодексте көзделген заңды тұлғаның атқарушы органы басшысының еңбегін реттеу ерекшеліктері, егер Қазақстан Республикасының заңнамасында, заңды тұлғаның құрылтай құжаттарында, заңды тұлғаның оқшауланған құрылымдық бөлімшелері туралы ережелерінде, жұмыс берушінің актісінде немесе еңбек шартында өзгеше көзделмесе, заңды тұлғаның жалғыз атқарушы органында, сондай-ақ алқалы атқарушы органның басқа да мүшелеріне қолданылады.

     142-бап. Азаматтық авиацияның авиация персоналына жататын
               қызметкерлерінің еңбегін реттеудің
               ерекшеліктері

Ұшу қауіпсіздігіне тікелей байланысты азаматтық және эксперименттік авиацияның авиация персоналына жататын қызметкерлерінің еңбегі «Қазақстан Республикасының әуе кеңістігін пайдалану және авиация қызметі туралы» Қазақстан Республикасының Заңында көзделген ерекшеліктермен бірге осы Кодекспен және азаматтық авиация саласындағы халықаралық стандарттар мен нормативтер ескеріле отырып, жұмыс уақыты мен тынығу уақыты режимі ұзақтығының ерекше нормаларын белгілейтін Қазақстан Республикасының өзге де нормативтік құқықтық актілерімен реттеледі.

     143-бап. Қазақстан Республикасы мемлекеттік
               қызметшілерінің, Парламенті және мәслихаттары
               депутаттарының, судьяларының еңбегін реттеу

Қазақстан Республикасы мемлекеттік қызметшілерінің, Парламенті және мәслихаттары депутаттарының, судьяларының еңбегі қызметке кірудің, оны өткеру мен тоқтатудың ерекше жағдайлары мен тәртібін, еңбектің ерекше жағдайларын, еңбекке ақы төлеу жағдайларын, сондай-ақ қосымша жеңілдіктерді, артықшылықтар мен шектеулерді белгілейтін Қазақстан Республикасының заңдарында және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтік құқықтық актілерінде көзделген ерекшеліктермен бірге осы Кодекспен реттеледі.

     144-бап. Әскери қызметтегі адамдардың, арнаулы
               мемлекеттік, құқық қорғау органдары мен
               мемлекеттік фельдъегерлік қызмет
               қызметкерлерінің еңбегін реттеу

Әскери қызметтегі адамдардың, арнаулы мемлекеттік, құқық қорғау органдары мен мемлекеттік фельдъегерлік қызмет қызметкерлерінің еңбегі қызметке кірудің, оны өткеру мен тоқтатудың ерекше шарттары мен тәртібін, ерекше еңбек жағдайларын, еңбекке ақы төлеудің шарттарын, сондай-ақ қосымша жеңілдіктерді, артықшылықтар мен шектеулерді белгілейтін Қазақстан Республикасының арнаулы заңдарында және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтік құқықтық актілерінде көзделген ерекшеліктермен бірге осы Кодекспен реттеледі.

145-бап. Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкі және оның
ведомстволары қызметкерлерінің еңбегін реттеу

Қазақстан Республикасы Ұлттық Банкі және оның ведомстволары қызметкерлерінің еңбегі лауазымға тағайындаудың, еңбек шартын тоқтатудың ерекше талаптарын, ерекше еңбек жағдайларын, жүйесін және еңбекақы төлеу шарттарын, сондай-ақ артықшылықтар мен шектеулерді белгілейтін «Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкі туралы» Қазақстан Республикасының Заңында және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтік құқықтық актілерінде және Қазақстан Республикасы Ұлттық Банкінің актілерінде көзделген ерекшеліктерімен бірге осы Кодекспен реттеледі.

     146-тарау. Кәсіптік одақтың кәсіподақ органдарының
                 құрамына кіретін қызметкерлердiң еңбегiн
                 реттеу

Кәсіптік одақтың кәсіподақ органдарының құрамына кіретін қызметкерлердiң еңбегі «Кәсіптік одақтар туралы» Қазақстан Республикасының Заңында көзделген ерекшелiктермен бiрге осы Кодекспен реттеледi.

3-бөлім. Еңбек саласындағы әлеуметтік әріптестік және ұжымдық қатынастар 13-тарау. Еңбек саласындағы әлеуметтік әріптестік

147-бап. Әлеуметтік әріптестік органдары, қағидаттары
және міндеттері

      1. Тиісті атқарушы органдар атынан мемлекет, белгіленген тәртіппен уәкілеттік берілген өз өкілдері атынан қызметкерлер мен жұмыс берушілер әлеуметтік әріптестік тараптары болып табылады.
      2. Әлеуметтік әріптестік әлеуметтік әріптестік органдары:
      1) республикалық деңгейде – әлеуметтік әріптестік пен әлеуметтік және еңбек қатынастарын реттеу жөніндегі республикалық үшжақты комиссия (бұдан әрі – республикалық комиссия);
      2) салалық деңгейде – әлеуметтік әріптестік пен әлеуметтік және еңбек қатынастарын реттеу жөніндегі салалық комиссиялар (бұдан әрі – салалық комиссия);
      3) өңірлік (облыстық, қалалық, аудандық) деңгейде – әлеуметтік әріптестік пен әлеуметтік және еңбек қатынастарын реттеу жөніндегі облыстық, қалалық, аудандық комиссиялар (бұдан әрі – өңірлік комиссия) арқылы тараптардың өзара іс-қимыл жасасуы нысанында;
      4) ұйымдар деңгейінде – қызметкерлердің өкілдері мен жұмыс берушінің арасында еңбек саласындағы өзара нақты міндеттемелерді белгілейтін ұжымдық шарттар нысанында Қазақстан Республикасы заңнамасының негізінде қамтамасыз етіледі.
      3. Тұрақты жұмыс істейтін республикалық, салалық, өңірлік комиссиялар мынадай қағидаттар:
      1) комиссиялардың қызметіне атқарушы билік органдары өкілдерінің, жұмыс берушілер мен қызметкерлер өкілдерінің қатысу міндеттілігі;
      2) тараптардың өкілеттілігі;
      3) тепе-тең өкілдік ету;
      4) тараптардың тең құқықтылығы;
      5) тараптардың өзара жауапкершілігі негізінде құрылады.
      4. Комиссиялар қатысушыларының жеке құрамын әлеуметтік әріптестіктің әрбір тарапы дербес құрады.
      5. Қазақстан Республикасындағы әлеуметтік әріптестік:
      1) әлеуметтік, еңбек және осылармен байланысты экономикалық қатынастарды реттеудің тиімді тетігін жасау;
      2) қоғамның барлық жіктерінің мүдделерін объективті ескеру негізінде әлеуметтік тұрақтылық пен қоғамдық келісімді қамтамасыз етуге жәрдемдесу;
      3) қызметкерлердің еңбек саласындағы құқықтарының кепілдіктерін қамтамасыз етуге жәрдемдесу, оларды әлеуметтік қорғауды жүзеге асыру;
      4) барлық деңгейдегі әлеуметтік әріптестік тараптары арасындағы консультациялар мен келіссөздер процесіне жәрдемдесу;
      5) ұжымдық еңбек дауларын шешуге жәрдемдесу;
      6) әлеуметтік-еңбек қатынастары саласындағы мемлекеттік саясатты іске асыру жөніндегі ұсыныстарды талдап-тұжырымдау міндеттерін шешуге бағытталған.

148-бап. Әлеуметтік әріптестікті ұйымдастыру

      1. Республикалық, салалық және өңірлік комиссия тараптардың орындауы үшін міндетті тиісті шешімдермен ресімделетін консультациялар мен келіссөздер жүргізу арқылы әлеуметтік әріптестік тараптарының мүдделерін келісуді қамтамасыз ететін тұрақты жұмыс істейтін орган болып табылады.
      2. Әлеуметтік әріптестікті ұйымдастыруды қамтамасыз ету:
      1) республикалық деңгейде – еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік органға;
      2) салалық деңгейде – тиiстi қызмет салаларының уәкiлеттi мемлекеттік органдарына;
      3) өңірлік деңгейде – тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктің жергілікті атқарушы органдарына жүктеледі.
      Осы Кодекстің мақсаттары үшін салалар тізбесін республикалық комиссия белгілейді.
      3. Комиссияның қатысушылары:
      1) республикалық деңгейде – Қазақстан Республикасы Үкіметінің, қызметкерлердің республикалық бірлестіктері мен жұмыс берушілердің республикалық бірлестіктерінің өкілетті өкілдері;
      2) салалық деңгейде – тиісті қызмет саласындағы уәкілетті мемлекеттік органдардың өкілетті өкілдері, жұмыс берушілер мен қызметкерлердің өкілдері;
      3) өңірлік деңгейде – жергілікті атқарушы органдардың өкілетті өкілдері, жұмыс берушілер мен қызметкерлердің өкілдері болып табылады.
      4. Қызметкерлердiң өкiлеттi өкiлдерi:
      1) республикалық деңгейде – кәсіптік одақтардың республикалық бiрлестiктері;
      2) салалық деңгейде – салалық кәсіптік одақтар;
      3) өңірлік деңгейде – кәсіптік одақтардың аумақтық бiрлестiктері болып табылады.
      5. Жұмыс берушілердің өкілетті өкілдері:
      1) республикалық деңгейде – Қазақстан Республикасы Ұлттық кәсіпкерлер палатасының, жеке кәсіпкерлік субъектілері бірлестіктерінің республикалық одағының (қауымдастығының), шағын кәсіпкерлік жөніндегі республикалық бірлестіктің, жеке кәсіпкерлік субъектілерінің республикалық салалық бірлестіктерінің өкілдері;
      Аталған одақтардан (қауымдастықтардан) өкілдік ету олардың құрамына кіретін республикалық қоғамдық бірлестіктердің санына қарай барабар негізде жүзеге асырылады.
      2) салалық деңгейде – Қазақстан Республикасы Ұлттық кәсіпкерлер палатасының және (немесе) салалық ұйымдардың өкілдері;
      3) өңірлік деңгейде:
      өңірлік палата өкілдері;
      облыстық деңгейде – жеке кәсіпкерлік субъектілерінің облыстық бірлестіктері, шағын кәсіпкерлік жөніндегі облыстық бірлестік;
      қалалық, аудандық деңгейлерде – шағын кәсіпкерлік жөніндегі қалалық, аудандық бірлестіктері болып табылады.

149-бап. Келісімдерді дайындау жөнінде келіссөздер жүргізу
құқығы

1. Әлеуметтік әріптестіктің кез келген тарапы келісімді әзірлеу, оның мазмұны, оны жасасу, өзгерту, толықтыру жөніндегі келіссөздердің бастамашысы болуға құқылы.
2. Республикалық, салалық, өңірлік деңгейлерде қызметкерлер мен жұмыс берушілер уәкілеттік берген бірнеше өкіл бар болса, олардың әрқайсысына өздері өкілдік ететін қызметкерлер мен жұмыс берушілер санына байланысты барабар өкілеттік қағидаты негізінде келіссөздер жүргізу құқығы беріледі.

150-бап. Келіссөздер жүргізудің, келісімдерді әзірлеу мен
жасасудың тәртібі

      1. Екінші тараптан келіссөздердің басталуы туралы жазбаша ұсыныстар алған тараптар күнтізбелік он күн ішінде оларды қарауға және келіссөздерге кірісуге міндетті.
      Тараптар арасында келісімнің жекелеген ережелері бойынша келіспеушіліктер болғанда, келіссөздер басталған күннен бастап үш ай ішінде тараптар бір мезгілде келіспеушіліктер хаттамасын жасай отырып, келісілген шарттарда келісімге қол қоюға тиіс.
      Егер тараптар келісімге келмесе хаттама жасалады, онда келіссөздердегі келіспеушіліктерді жою және қайта жалғастыру мерзімдері бойынша тараптардың ақырғы қалыптастырылған ұсыныстары енгізіледі.
      2. Келіссөздер жүргізу тәртібін, келісімдерді әзірлеу мен жасасу мерзімдерін, сондай-ақ оларға өзгерістер мен толықтырулар енгізуді, оларға қосылуды комиссиялар бекітеді.
      3. Келісімдер оларға тараптар қол қойған кезден бастап не келісімдерде белгіленген күннен бастап күшіне енеді. Келісімдердің барлық қосымшалары олардың ажырамас бөлігі болып табылады және солармен бірдей заң күшіне ие болады.
      4. Келісімнің қолданылу мерзімі тараптардың келісімі бойынша не жаңа келісім қабылданғанға дейін белгіленеді, бірақ үш жылдан аспауға тиіс.
      5. Қызметкерлерге бір мезгілде бірнеше келісімдердің күші қолданылған жағдайларда, қызметкерлердің жазбаша өтініштері бар болған кезде келісімдердің қызметкерлер үшін неғұрлым қолайлы шарттары қолданылады.
      6. Комиссиялардың шешімдері келіссөздерде барлық тараптардың келісіміне қол жеткізу негізінде ғана қабылданады және тиісті келісімдермен ресімделеді. Шешімдер қабылдау мен жұмысты ұйымдастыру тәртібін комиссиялар әзірлейді және бекітеді.
      7. Бас, салалық, өңірлік келісімдерді әлеуметтік әріптестік тараптарының өкілдері қол қойып бекітеді.

151-бап. Келісімдерді тіркеу

      1. Тараптар қол қойған салалық, өңірлік келісімдер қосымшаларымен қоса он күн мерзімде хабарламалық тіркеу үшін жіберіледі.
      2. Облыстық деңгейде жасалған салалық және өңірлік келісімдерді тіркеуді еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган жүзеге асырады.
      3. Қалалық, аудандық деңгейде жасалған салалық және өңірлік келісімдерді тіркеуді жергілікті атқарушы органдар жүзеге асырады.

152-бап. Әлеуметтік әріптестік келісімдерінің тараптары,
түрлері

      1. Республикалық деңгейде Қазақстан Республикасының Үкіметі, жұмыс берушілердің республикалық бірлестіктері мен кәсіптік одақтардың республикалық бірлестіктері арасында Бас келісім жасалады.
      2. Салалық деңгейде тиісті қызмет саласындағы уәкілетті мемлекеттік органдар, жұмыс берушілердің өкілетті өкілдері мен салалық кәсіптік одақтардың арасында салалық келісімдер жасалады.
      3. Өңірлік деңгейде жергілікті атқарушы органдар және жұмыс берушілердің өкілетті өкілдері мен кәсіптік одақтардың аумақтық бірлестіктері арасында өңірлік (облыстық, қалалық, аудандық) келісімдер жасалады.

153-бап. Әлеуметтік әріптестік келісімдерінің мазмұны

      1. Келісімдер:
      1) қолданылу мерзімі туралы;
      2) орындалуын бақылау тәртібі туралы;
      3) келісімге өзгерістер мен толықтырулар енгізу тәртібі туралы;
      4) тараптардың өздеріне алған міндеттемелерді орындамаған жағдайдағы жауаптылығы туралы ережелерді қамтуға тиіс.
      2. Бас келісімнің мазмұнын республикалық комиссия әлеуметтік әріптестіктің барлық тараптары немесе солардың біреуі ұсынған бас келісім жобаларын негізге ала отырып айқындайды.
      3. Салалық және өңірлік келісімдердің мазмұнын салалық және өңірлік комиссиялар әлеуметтік әріптестіктің барлық тараптары немесе солардың біреуі ұсынған келісімдер жобаларының негізінде айқындайды.
      4. Бас келісімде:
      1) әлеуметтік-еңбек қатынастары саласындағы заң жобаларын қарау тәртібі туралы;
      2) әлеуметтік-еңбек жанжалдарының және ереуілдердің алдын алу және оларды болғызбау жөніндегі іс-шаралар туралы;
      3) еңбек нарығын дамыту, халықты тиімді жұмыспен қамтуға жәрдемдесу туралы;
      4) ұлттық біліктілік шеңберін әзірлеу туралы;
      5) еңбек жағдайлары және еңбекті қорғау, өнеркәсіптік және экологиялық қауіпсіздік туралы;
      6) әлеуметтік әріптестікті және диалогты дамыту туралы;
      7) салалық және өңірлік деңгейлерде келісімдерді әзірлеуге және қабылдауға қатысу үшін байқаушылар тобын қалыптастыру және оның қызмет тәртібі туралы ережелер көзделуге тиіс.
      5. Салалық келісімдерде:
      1) тиісті саланың бағдарламалық және стратегиялық құжаттарын қарау тәртібі туралы;
      2) салада әлеуметтік әріптестікті және диалогты дамыту туралы;
      3) әлеуметтік-еңбек жанжалдарының және ереуілдердің алдын алу және оларды болғызбау жөніндегі іс-шаралар туралы;
      4) саланың еңбекке ақы төлеу жүйесінің негізгі қағидаттары туралы, оның ішінде:
      саладағы ең төмен тарифтік мөлшерлемелерді (айлықақыларды);
      разрядаралық коэффициенттердің шекті мәндерін;
      ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды, қауіпті жұмыстарда істейтін қызметкерлерге қосымша ақы белгілеудің бірыңғай тәртібін белгілеу;
      5) салалық біліктілік шеңберін бекіту тәртібі туралы;
      6) Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі кеңесті қалыптастыру және оның қызмет тәртібі туралы;
      7) Ұжымдық еңбек дауларының алдын алу және оларды шешу мәселелері жөніндегі кеңесті қалыптастыру, оның қызмет тәртібі туралы;
      8) келісімдерді, ұжымдық шарттарды әзірлеуге және қабылдауға қатысу үшін байқаушылар тобын қалыптастыру және оның құзыреті мен қызмет тәртібі туралы;
      9) кадрлық әлеуетті және біліктіліктерді дамыту жөніндегі үйлестіру орталығын қалыптастыру және оның құзыреті мен қызмет тәртібі туралы;
      10) жалақыны индекстеудің тәртібі туралы ережелер көзделуге тиіс.
      6. Өңірлік келісімдерде:
      1) өңірде әлеуметтік әріптестікті және диалогты дамыту туралы;
      2) өңірдің бағдарламалық және стратегиялық құжаттарын қарау тәртібі туралы;
      3) әлеуметтік-еңбек жанжалдарының және ереуілдердің алдын алу және оларды болғызбау жөніндегі іс-шаралар туралы;
      4) жұмыс берушілерге және қызметкерлердің өкілдеріне еңбек дауларын реттеуге жәрдемдесу туралы;
      5) жұмыспен қамтуды қамтамасыз етуге және жұмыссыздық деңгейін қысқартуға бағытталған шараларды қолдану туралы;
      6) Ұжымдық еңбек дауларының алдын алу және оларды шешу мәселелері жөніндегі кеңесті қалыптастыру және оның қызмет тәртібі туралы ережелер көзделуге тиіс.
      7. Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасымен салыстырғанда қызметкердің жағдайын нашарлататын келісімнің ережелері жарамсыз деп танылады және қолданылмауға тиіс.

     154-бап. Әлеуметтік әріптестік келісімдерінің қолданылуы,
               олардың орындалуын бақылау және тараптардың
               жауапкершілігі

      1. Бас келісімнің күші мемлекеттік органдарға, жұмыс берушілерге, белгіленген тәртіппен уәкілетті олардың өкілдері атынан қызметкерлеріне қолданылады.
      2. Салалық келісімнің күші тиісті қызмет саласының мемлекеттік органдарына, тиісті саланың жұмыс берушілеріне, қызметкерлеріне және олардың өкілдеріне қолданылады.
      3. Өңірлік келісімнің күші тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктің жергілікті атқарушы органдарына, жұмыс берушілеріне, қызметкерлеріне және олардың өкілдеріне қолданылады.
      4. Келісімдердің күші Қазақстан Республикасының аумағында тіркелген, мүлкінің меншік иелері, құрылтайшылары (қатысушылары) немесе акционерлері шетелдік азаматтар немесе шетелдік заңды тұлғалар не шетел қатысатын заңды тұлғалар, сонымен қатар шетелдік заңды тұлғалар филиалдары мен өкілеттіктері болып табылатын ұйымдарға да қолданылады.
      5. Келісімге қол қойылған күннен бастап күнтізбелік отыз күн ішінде еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган – республикалық деңгейде, тиісті қызмет саласының мемлекеттік органдары – салалық және жергілікті атқарушы органдар өңірлік деңгейлерде келісімді ресми түрде жариялауға міндетті.
      6. Келісімдердің орындалуын бақылауды әлеуметтік әріптестік тараптары жүзеге асырады.
      7. Тараптар өкілдерінің әлеуметтік әріптестік туралы келісімді жасасу, өзгерту жөніндегі келіссөздерге қатысудан жалтаруы немесе әлеуметтік әріптестік туралы келісілген келісімге қол қоюдан құқыққа сыйымсыз бас тартуы, келіссөздер жүргізу және әлеуметтік әріптестік туралы келісім нормаларының сақталуына бақылауды жүзеге асыру үшін қажетті ақпарат бермеуі, сондай-ақ оның талаптарын бұзуы немесе орындамауы Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген жауаптылыққа әкеп соғады.

155-бап. Еңбек заңнамасының сақталуына қоғамдық бақылау

Қызметкерлердің республикалық, салалық, өңірлік бірлестіктері келісімдерде және ұжымдық шарттарда бекітілген жағдайларда және тәртіпте ұйымдарда еңбек заңнамасының сақталуына қоғамдық бақылауды жүзеге асырады.

14-тарау. Ұжымдық шарт

     156-бап. Ұжымдық шарттың тараптары. Ұжымдық келіссөздер
               жүргізудің, ұжымдық шартты әзірлеу мен
               жасасудың тәртібі

      1. Жұмыс беруші және белгіленген тәртіппен уәкілетті олардың өкілдері атынан қызметкерлер ұжымдық шарттың тараптары болып табылады.
      2. Ұжымдық шарттардың басталуы және ұжымдық шартты жасасу туралы ұсыныс тараптардың кез келгенінен жасалуы мүмкін.
      Екінші тараптың ұжымдық шарт жасасу жөніндегі келіссөздерді бастау туралы ұсынысы бар хабарламасын алған тарап оны он күндік мерзімде қарап, осы баптың 4-тармағында белгіленген тәртіппен келіссөздерге кірісуге міндетті.
      3. Ұжымдық шарт ұйымдарда да, сол сияқты шетелдік заңды тұлғалардың филиалдары мен өкілдіктерінде де жасалуы мүмкін. Ұйымда бір ұжымдық шарттың болуына жол беріледі.
      4. Ұжымдық келіссөздер жүргізу және ұжымдық шарттың жобасын әзірлеу үшін тараптар тепе-теңдік негізде комиссия құрады. Комиссия мүшелерінің саны, оның жеке құрамы, жобаны әзірлеу және ұжымдық шарт жасасу мерзімдері тараптар келісімімен айқындалады.
      Кәсіптік одақтың мүшелері болып табылмайтын қызметкерлер жұмыс берушімен өзара қарым-қатынастарда өз мүдделерін білдіру үшін кәсіподақ органына уәкілеттік беруге құқылы.
      Ұйымда қызметкерлердiң бiрнеше өкiлдерi болған кезде комиссия жұмысына қатысу, ұжымдық шартты талқылау және қол қою үшiн олар бiрыңғай өкiлдi орган құрады.
      5. Комиссия әзірлеген ұжымдық шарттың жобасы ұйым қызметкерлерінің міндетті түрде талқылауына жатады. Комиссия келіп түскен ескертпелер мен ұсыныстарды ескере отырып, жобаны пысықтайды.
      6. Тараптардың келісіміне қол жеткізілген кезде ұжымдық шарт кемінде екі данада жасалады және оған тараптардың өкілдері қол қояды.
      7. Ұжымдық шарттың жекелеген ережелері бойынша тараптар арасында келіспеушіліктер болған кезде олар туындаған күннен бастап бір ай ішінде тараптар бір мезгілде келіспеушіліктер хаттамасын жасай отырып, келісілген талаптармен ұжымдық шартқа қол қоюға тиіс. Ұжымдық келіссөздер барысында туындаған келіспеушіліктер өзгерістер мен толықтырулар енгізу кезінде оларды реттеу бойынша одан әрі ұжымдық келіссөздердің нысанасы болып табылады.
      8. Ұжымдық шартқа өзгерістер және толықтырулар осы бапта оны жасасу үшін белгіленген тәртіппен тараптардың өзара келісімі бойынша ғана жүргізіледі.
      9. Егер алынған мәліметтер мемлекеттік, қызметтік, коммерциялық немесе заңмен қорғалатын өзге де құпияларды құрайтын болса, ұжымдық келіссөздер тараптары бұл мәліметтерді жария етуге құқығы жоқ.
      10. Ұжымдық келіссөздер тараптары келіссөздер жүргізу кезінде жалақысы сақтала отырып, еңбек міндеттерін орындаудан босатылуы мүмкін.
      11. Жұмыс берушi тараптар қол қойған ұжымдық шартты қол қойылған күнінен бастап мониторинг үшiн еңбек инспекциясы жөнiндегi жергілікті органға ұсынуға мiндеттi.

157-бап. Ұжымдық шарттың мазмұны мен құрылымы

      1. Ұжымдық шарттың мазмұны мен құрылымы тараптар жасасқан бас, салалық және өңірлік келісімдерге сәйкес айқындалады. Ұжымдық шартқа:
      1) еңбекке ақы төлеуді нормалау, жүйелері, қызметкерлерге, оның ішінде ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстарда істейтін қызметкерлерге тарифтік мөлшерлемелер мен айлықақылар, үстемақылар мен қосымша ақылар мөлшері туралы;
      2) разрядаралық коэффициенттерді белгілеу туралы;
      3) жұмыс уақыты мен тынығу уақытының ұзақтығы, еңбек демалыстары туралы;
      4) саламатты және қауіпсіз еңбек пен тұрмыс жағдайларын жасау туралы, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі іс-шараларды қаржыландыру көлемі туралы, денсаулық сақтауды жақсарту туралы;
      5) кәсіптік одақ қызметіне жағдай жасау туралы;
      6) ұжымдық шартқа өзгерістер мен толықтырулар енгізу тәртібі туралы;
      7) қызметкерлер мен жұмыс берушінің ұжымдық шарттың орындалуына бақылау жасау және олардың жауапкершілігі туралы;
      8) жұмыс берушінің қызметкерлер өкілдері пікірлерін есепке алуды талап ететін актілері туралы ережелер енгізіледі.
      2. Ұжымдық шартқа:
      1) еңбекті ұйымдастыруды жақсарту және өндіріс тиімділігін арттыру туралы;
      2) жалақыны индекстеу тәртібі туралы;
      3) босатылатын қызметкерлердің жұмыспен қамтылуын, оларды даярлауды, біліктілігін арттыруды, қайта даярлауды және жұмысқа орналастыруды қамтамасыз ету туралы;
      4) даярлаудан, қайта даярлаудан және біліктілігін арттырудан өтетін қызметкерлерге, сондай-ақ жұмысты оқумен қоса атқаратын қызметкерлерге берілетін кепілдіктер мен жеңілдіктер туралы;
      5) қызметкерлердің тұрғын үй және тұрмыстық жағдайларын жақсарту туралы;
      6) қызметкерлерді сауықтыру, санаторий-курорттық емдеу және олардың тынығуы туралы;
      7) кәсіптік одақ органдарына сайланған қызметкерлерге, сондай-ақ сайланбалы өкілдерге кепілдіктер және олардың қызметін жүзеге асыру үшін жасалатын жағдайлар туралы;
      8) кәсіптік одақ мүшесі болып табылатын қызметкермен еңбек шартын бұзған кезде кәсіптік одақ органының дәлелді пікірін ескерудің тәртібі туралы;
      9) қызметкер зейнеткерлік жасқа келген кезде жұмыс берушінің бастамасы бойынша еңбек шартын бұзған жағдайдағы өтемақы төлемі туралы;
      10) жұмыс беруші орналасқан жерден немесе жиналатын жерден жұмыс орнына дейін және кері қайту жолында қызметкердің жолда болған уақыты үшін өтемақы төлемі туралы;
      11) Қазақстан Республикасының міндетті әлеуметтік сақтандыру туралы заңнамасына сәйкес жүзеге асырылған жүктілікке және босануға, жаңа туған баланы (балаларды) асырап алуға байланысты табысынан айырылған жағдайда төленетін әлеуметтік төлем сомасын шегергендегі орташа жалақысын сақтай отырып, жүктілікке және босануға байланысты демалысқа, жаңа туған баланы (балаларды) асырап алған қызметкерлерге берілетін демалысқа ақы төлеу туралы;
      12) қызметкерлер мен жұмыс берушілердің өздері келтірген залал үшін жауаптылығы туралы;
      13) ерікті зейнетақы жарналары туралы;
      14) қызметкерлерді және олардың отбасыларын медициналық сақтандыру кепілдіктері туралы, қоршаған ортаны қорғау туралы;
      15) сақтандыру ұйымымен зейнетақы аннуитеті шартын жасасу үшін қызметкердің қаражаты жеткіліксіз болған жағдайда, оның пайдасына жұмыс берушінің қаражаты есебінен ерiктi зейнетақы жарналарын жүзеге асыру туралы;
      16) қызметкерлерді Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының негіздеріне оқыту жөніндегі іс-шаралар туралы;
      17) жәрдемақылар мен өтемақы төлемдері, оның ішінде жазатайым оқиғалар кезіндегі төлемдер туралы;
      18) тараптар айқындаған және осы Кодексте айқындалған басқа да мәселелер бойынша қызметкерлер мен жұмыс берушінің өзара міндеттемелері енгізілуі мүмкін.
      3. Ұжымдық шарт еңбек заңнамасымен, бас, салалық, өңірлік келісімдермен салыстырғанда қызметкерлер жағдайын нашарлатпауға тиіс. Мұндай ережелер жарамсыз деп танылады және қолданылмауға тиіс.

158-бап. Ұжымдық шарттың қолданылу мерзімдері, аясы және
тараптардың жауапкершілігі

      1. Ұжымдық шарт тараптар айқындайтын мерзімге жасалады.
      2. Ұжымдық шарт, егер оның ережелерінде өзгеше көзделмесе, қол қойылған кезден бастап күшіне енеді және тараптардың орындауы үшін міндетті.
      3. Ұжымдық шарттың күші жұмыс берушіге және солардың атынан ұжымдық шарт жасалған ұйым қызметкерлеріне және оған қосылған қызметкерлерге қолданылады. Қосылу тәртібі және талаптары ұжымдық шартта айқындалады.
      4. Ұйым таратылған, ол банкрот деп жарияланған кезде ұжымдық шарттың қолданылуы барлық қызметкерлермен еңбек шарттары тоқтатылған күннен бастап тоқтатылады.
      5. Ұжымдық шартта көзделген міндеттемелерді орындамағаны үшін тараптар ұжымдық шартқа және Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес жауаптылықта болады.

15-тарау. Жеке еңбек дауларын қарау

159-бап. Жеке еңбек дауларын қарау тәртібі

      1. Жеке еңбек дауларын келісім комиссиялары, ал реттелмеген мәселелер бойынша не шағын кәсіпкерлік субъектілерді қоспағанда келісім комиссияларының шешімін орындамаған кезде соттар қарайды.
      2. Келісу комиссиясы жұмыс берушінің және қызметкерлер өкілдерінің бірдей санынан тепе-теңдік бастамада құрылған тұрақты жұмыс істейтін орган болып табылады.
      3. Келісу комиссиясы мүшелерінің сандық құрамы, оның жұмыс істеу тәртібі, келісу комиссиясы шешімінің мазмұны мен қабылдау тәртібі, келісу комиссиясы өкілеттігінің мерзімі, медиаторды тарту туралы мәселе жұмыс беруші мен қызметкерлер өкілдерінің арасындағы жазбаша келісімде не ұжымдық шартта белгіленеді.
      4. Келiсу комиссиясының қызметкерлердің өкілдерінен тұратын мүшелерi қызметкерлердiң жалпы жиналысында сайланады. Келiсу комиссиясының жұмыс берушiден тұратын мүшелерi жұмыс берушiнiң актiсiмен тағайындалады.
      5. Келісу комиссиясына келіп түскен өтініш аталған комиссияда берген күні міндетті түрде тіркелуге тиіс.
      Дау өтініш берушінің немесе ол уәкілеттік берген өкілдің қатысуымен қаралады. Дауды қызметкердің немесе оның өкілінің қатысуынсыз қарауға тек оның жазбаша өтініші бойынша ғана жол беріледі.
      6. Келісу комиссиясы дауды өтініш тіркелген күннен бастап он бес жұмыс күні ішінде қарауға және дау тараптарына шешімнің көшірмесін оны қабылдаған күннен бастап үш күн мерзімде беруге міндетті.
      7. Келісу комиссиясының шешімі жұмысқа қайта алу туралы дауды қоспағанда онда белгіленген мерзімде орындалуға тиіс.
      8. Келісу комиссиясының шешімі белгіленген мерзімде орындалмаған жағдайда қызметкер немесе жұмыс беруші сотқа жүгінуге құқылы.
      9. Келісу комиссиясының тараптары Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының негіздеріне, еңбек дауларында келіссөздер жүргізу және консенсусқа жету шеберлігін дамытуға келісу комиссиясының мүшелеріне жыл сайынғы оқыту жүргізуге міндетті.

160-бап. Жеке еңбек дауларын қарау бойынша жүгіну мерзімі

      Жеке еңбек дауларын қарау жөніндегі келісу комиссиясы немесе сотқа жүгіну үшін мынадай мерзімдер белгіленеді:
      1) жұмысқа қайта алу туралы даулар бойынша – жұмыс берушінің еңбек шартын тоқтату туралы актісінің көшірмесі келісу комиссиясына табыс етілген күннен бастап бір ай, ал сотқа жүгінуге – реттелмеген даулар бойынша жүгінген кезде не еңбек шарты тарапының оның шешімін орындамаған кезде келісу комиссиясы шешімінің көшірмесі табысталған күннен бастап екі ай;
      2) басқа еңбек даулары бойынша – қызметкер немесе жұмыс беруші өз құқығының бұзылғаны туралы білген немесе білуге тиісті күннен бастап бір жыл.
      Жеке еңбек дауларын қарау бойынша жүгіну мерзімінің өтуі қаралып жатқан еңбек дауы бойынша медиация туралы шарттың қолданылу кезеңінде тоқтатыла тұрады.

161-бап. Қызметкерді жұмысына қайта алдырту

1. Бұрынғы жұмысына қайта алынған қызметкерге амалсыз бос жүрген (жұмыстан шеттетілген) барлық уақыты үшін орташа жалақысы немесе басқа жұмысқа заңсыз ауыстырған кезде төмен ақы төленетін жұмысты орындағаны үшін, бірақ алты айдан аспайтын уақытқа жалақыдағы айырма төленеді.
2. Жеке еңбек дауын қарау жөніндегі келісу комиссиясының не соттың қызметкерді бұрынғы жұмысында қайта алу туралы шешімі дереу орындалуға тиіс. Келісу комиссиясы не сот жұмыс беруші жұмысқа қайта алу туралы шешімнің орындалуын кідірткен кезде, қызметкерге шешімнің орындалуы кідіртілген уақыт үшін орташа жалақысын немесе жалақысының айырмасын төлеу туралы шешім шығарады.

16-тарау. Ұжымдық еңбек дауларын қарау

162-бап. Осы тарауда пайдаланылатын ұғымдар

      Осы тарауда мынадай ұғымдар пайдаланылады:
      1) ереуіл – жұмыс берушімен ұжымдық еңбек дауында өздерінің әлеуметтік-экономикалық және кәсіптік талаптарын қанағаттандыру мақсатында жұмысты толық немесе ішінара тоқтату;
      2) бітімгерлік комиссиясы – ұжымдық еңбек дауын тараптарды бітімге келтіру жолымен реттеу үшін жұмыс берушілер мен қызметкерлер (олардың өкілдері) арасындағы келісім бойынша құрылатын орган;
      3) еңбек төрелігі – бітімгерлік комиссиясында келісімге қол жетпеген кезде еңбек дауын шешу үшін ұжымдық еңбек дауының тараптары уәкілетті адамдарды тарта отырып құратын, уақытша жұмыс істейтін орган;
      4) татуластыру рәсiмдері – ұжымдық еңбек дауын алғашында татуластыру комиссиясында, ал онда келiсiмге қол жеткізілмеген кезде – еңбек төрелігінде, сондай-ақ медиация рәсімін қолдана отырып, тараптардың өзара келісуі бойынша реттілікпен қарау.

163-бап. Ұжымдық еңбек дауының туындауы

1. Ұжымдық еңбек дауы Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасын қолдану, осы Кодекстің 164-бабының 2-тармағына сәйкес ресімделген келісімдердің, еңбек және (немесе) ұжымдық шарттардың, жұмыс беруші актілерінің талаптарын орындау немесе өзгерту мәселелері бойынша қызметкерлердің талаптары туралы жұмыс берушіні жазбаша хабардар еткен күннен бастап туындайды деп есептеледі.
2. Жұмыс беруші қызметкерлердің қойған талаптарын оларды алған күннен бастап үш жұмыс күнінен кешіктірмей, жұмыс берушілердің бірлестігі бес жұмыс күнінен кешіктірмей қарауға және оларды шешу үшін шаралар қабылдауға, ал көрсетілген мерзімде шешуге мүмкіндік болмаған кезде туындаған келіспеушіліктерді одан әрі қарау үшін өз өкілдерін көрсете отырып, өздерінің шешімдері мен ұсыныстарын қызметкерлерге жазбаша түрде жеткізуге міндетті.

     164-бап. Ұжымдық еңбек дауларын қарастыру жөніндегі
               органдар және қызметкерлердің талаптарын
               рәсімдеу мен қарау тәртібі

      1. Ұжымдық еңбек даулары мынадай реттілікте шешіледі: жұмыс беруші (жұмыс берушілер бірлестігі), шешу мүмкін болмаған жағдайда – бітімгерлік комиссиясы, ал онда келісімге қол жеткізілмеген кезде – еңбек төрелігі, ал олар реттемеген мәселелер бойынша – соттар қарастырады.
      2. Қызметкерлердің Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасын қолдану, қызметкерлер мен жұмыс берушінің, жұмыс берушілер бірлестігінің арасындағы келісімдердің, еңбек және (немесе) ұжымдық шарттардың жұмыс беруші актілерінің талаптарын орындау және өзгерту мәселелері бойынша талаптары қызметкерлердің жалпы жиналысында (конференциясында) қалыптастырылады және бекітіледі.
      Қызметкерлер жиналысы, егер оған ұйым қызметкерлерінің жалпы санының кемінде үштен екісі қатысса заңды деп танылады.
      Конференция, егер оған хаттамалық шешімдерге сәйкес қызметкерлер сайлаған делегаттардың кемінде үштен екісі қатысса, заңды деп танылады.
      Қызметкерлер жиналысының (конференциясының) шешімі, егер олар ұсынған талаптарды қолдайтын қатысушылардың кемінде үштен екісі дауыс берсе қабылданды деп есептеледі. Қызметкерлер жиналысын (конференциясын) өткізуге мүмкіндік болмаған кезде, қызметкерлердің өкілді органы өздері ұсынған талаптарын қолдайтын қызметкерлердің кемінде үштен екісінің қолын жинап, өз шешімін бекітуге құқығы бар.
      Қызметкерлер өкілдері жұмыс берушімен қызметкерлердің жиналыстарды (конференцияны) өткізу регламентін, өтетін орнын, уақытын, жиналысқа (конференцияға) қатысушылардың санын келіседі.
      3. Қызметкерлердің талаптары жазбаша нысанда жазылады және жұмыс берушілерге, жұмыс берушілердің бірлестіктеріне күнтізбелік үш күн мерзімінде жіберіледі.
      4. Аталған талаптарды әртүрлі жұмыс берушілердің қызметкерлері қойған жағдайда, бұл талаптарды кәсіптік одақтардың салалық немесе өңірлік бірлестіктері не қызметкерлер уәкілеттік берген өзге де жеке және (немесе) заңды тұлғалар ұсынуы мүмкін.
      5. Жұмыс беруші, жұмыс берушілердің бірлестігі қызметкерлердің талаптар қою жөнінде жиналыс (конференция) өткізуіне кедергі келтіруге әсер ететін қандай да болмасын араласудан қалыс қалуға міндетті.
      6. Қызметкерлердің талаптарын шешу мүмкін болмаған кезде олар бітімгерлік рәсімдер тәртібімен қаралады.
      7. Тараптар ұжымдық еңбек дауын қараудың кез келген сатысында делдалға жүгіне алады. Делдалдық рәсім бітімгерлік комиссиясындағы, еңбек төрелігіндегі бітімгерлік рәсімдерге қарағанда дербес болып табылады және солармен қатар жүргізілуі мүмкін.

165-бап. Бітімгерлік комиссиясы

      1. Бітімгерлік комиссиясы жұмыс берушi және қызметкерлер өкілдерінің тең санынан тараптардың бірлескен шешімімен тепе-теңдік бастамада құрылған орган болып табылады.
      Бітімгерлік комиссиясын құру туралы шешiм жұмыс беруші, жұмыс берушілер бірлестігі (олардың өкілдері) өз шешімін қызметкерлердің (олардың өкілдері) назарына жеткізген не хабарламаған не ұжымдық келіссөздер барысында келіспеушіліктер хаттамасын жасаған күннен бастап үш жұмыс күні ішінде қабылданады. Ұйымда бірнеше қызметкерлердің өкілдері бар болған кезде олар комиссия жұмысына қатысу үшін бірыңғай өкілдік орган құрады.
      2. Жұмыс берушi, жұмыс берушiлердiң бiрлестiгi бітімгерлік комиссиясының жұмыс істеуі үшін қажетті жағдайлар жасайды.
      3. Бітімгерлік комиссиясы қызметкерлердiң (олардың өкiлдерiнiң) талаптарын келіп түскен күнінен бастап жеті жұмыс күнінен кешiктiрілмейтін мерзімде қарайды. Бітімгерлік комиссиясының талаптарды қарау тәртiбi, қараудың көрсетiлген мерзiмiн ұзарту тараптардың келiсiмi бойынша жүзеге асырылады және хаттамамен ресiмделедi.
      4. Бітімгерлік рәсiмі процесінде бітімгерлік комиссиясы қызметкерлермен (олардың өкiлдерiмен), жұмыс берушiмен, жұмыс берушiлердің бiрлестiгiмен (олардың өкiлдерiмен), мемлекеттiк органдармен және өзге де мүдделi тұлғалармен консультациялар жүргiзедi.
      5. Комиссияның шешiмi тараптар келiсiмiнiң негiзiнде қабылданады, тараптардың өкiлдерi қол қоятын хаттамамен ресiмделедi, тараптар үшiн мiндеттi күшi болады және бітімгерлік комиссиясының шешімінде белгіленген тәртіппен және мерзімдерде орындалады. Хаттамаға қол қоюдан тараптың біреуі бас тартқан жағдайда басқа тарап хаттамада тиісті жазба жасайды.
      6. Бітімгерлік комиссиясында келiсiмге қол жеткiзiлмеген кезде оның жұмысы тоқтатылады, ал дауларды шешу үшін еңбек төрелігі құрылады.

166-бап. Еңбек төрелігі

      1. Еңбек төрелігін ұжымдық еңбек дауының тараптары бітімгерлік комиссиясының жұмысы тоқтатылған күннен бастап бес жұмыс күні ішінде құрады.
      2. Еңбек төрелігі мүшелерінің саны, оның жеке құрамы, еңбек дауын қараудың тәртібі тепе-теңдік негізде айқындалады. Еңбек төрелігі кемінде бес адамнан құрылуға тиіс. Еңбек төрелігінің құрамына ұжымдық еңбек дауларының алдын алу және шешу үшін мемлекеттік еңбек инспекторы Еңбек төрелігі жөніндегі кеңес өкілі, қажет болған кезде басқа адамдар енгізілуге тиіс.
      Бітімгерлік комиссиясының мүшелері қызметкерлердің қарастырылатын талаптары бойынша еңбек төрелігінің құрамына кіре алмайды.
      3. Еңбек төрелігінің төрағасын төрелік мүшелері өздерінің қатарынан сайлайды.
      4. Еңбек төрелігі ұжымдық еңбек дауын ұжымдық еңбек дауы тараптары өкілдерінің міндетті түрде қатысуымен, ал қажет болған кезде басқа да мүдделі адамдар өкілдерінің қатысуымен қарайды.
      5. Дауды қарау рәсімін еңбек төрелігі айқындайды және ұжымдық еңбек дауы тараптарының назарына жеткізеді.
      6. Еңбек төрелігінің шешімі құрылған күнінен бастап жеті жұмыс күннен кешіктірілмей төрелік мүшелерінің қарапайым көпшілік дауысымен қабылданады. Еңбек төрелігі мүшелерінің дауыстары тең бөлінген кезде төрағаның дауысы шешуші болып табылады. Шешім дәлелді, жазбаша нысанда жазылуға және оған төрелік мүшелерінің барлығы қол қоюға тиіс.
      7. Бітімгерлік комиссиясында ұжымдық еңбек дауы тараптарының келісіміне қол жеткізілмеген кезде, заң бойынша ереуілдер өткізу тыйым салынған немесе шектелген ұйымдарда, еңбек төрелігінің құрылуы міндетті.
      8. Ұжымдық еңбек дауының тараптары еңбек төрелігінің шешімін орындауға міндетті болады.
      9. Белгіленген мерзімде еңбек төрелігінің шешімі орындалмаған жағдайда тараптар дауды шешуді сот тәртібінде жүзеге асыруға құқығы бар.

167-бап. Ұжымдық еңбек дауын делдалдың қатысуымен қарау

      1. Ұжымдық еңбек дауын делдалдың қатысуымен қарау тәртібі ұжымдық еңбек дауы тараптарының келісімі бойынша айқындалады.
      2. Тараптар өздеріне қатысты тәуелсіз ұйымдар мен тұлғаларды делдал ретінде айқындайды. Әлеуметтік-еңбек қатынастарын реттеу жөніндегі республикалық, салалық, өңірлік комиссиялар ұжымдық еңбек дауы тараптарының келісімімен ұжымдық еңбек дауларын реттеу жөніндегі жұмысқа орталық және жергілікті атқарушы органдардың, қауымдастықтардың және басқа да қоғамдық бірлестіктердің басшылары мен қызметкерлерін, жұмыс берушілерді, сондай-ақ тәуелсіз сарапшыларды тарта алады.
      Делдалды таңдау жағдайларының бәрінде олардан делдалдық етуге жазбаша келісім алынуға тиіс.

168-бап. Тараптардың ұжымдық еңбек дауы бойынша келісімге
қол жеткізуінің салдарлары

      1. Ұжымдық еңбек дауының тараптары арасында дауды делдалдың (медиатордың) қатысуымен немесе онсыз шешу туралы келiсiмге қол жеткiзiлген барлық жағдайларда, аяқталмаған татуластыру рәсiмдерi тоқтатылады, ал тараптар арасындағы келiсiмнiң шарттары дауды шешудiң шарттары болып есептеледi.
      Ұжымдық еңбек дауының тараптары қол жеткiзген келiсiмдер жазбаша нысанда ресiмделедi.
      2. Тараптар арасында даудың шешілуі туралы келісімге қол жеткізу, егер ереуіл жарияланған болса, оның тоқтатылуына әкеп соғады.

169-бап. Ұжымдық еңбек дауының шешілуімен байланысты
кепілдіктер

Бітімгерлік комиссиясының мүшелері ұжымдық еңбек дауын шешу жөніндегі келіссөздерге қатысқан уақытта жалақысы сақтала отырып, негізгі жұмысынан босатылады.
Қызметкерлердің, олардың бірлестіктерінің ұжымдық еңбек дауын шешуге қатысатын өкілдері ұжымдық еңбек дауын шешу кезеңінде тәртіптік жазаға тартылмайды, басқа жұмысқа ауыстырылмайды немесе солардың өкілдік етуіне уәкілеттік берген органның алдын ала келісімінсіз жұмыс берушінің бастамасы бойынша олармен еңбек шарты бұзылмайды.

170-бап. Тараптардың және бітімгерлік органдарының ұжымдық
еңбек дауларын реттеу жөніндегі міндеттері

      1. Тараптардың ешқайсысы бітімгерлік рәсімдерге қатысудан жалтаруға құқылы емес.
      2. Ұжымдық еңбек дауындағы реттелмеген келiспеушiлiктер жазбаша нысанда тараптардың назарына жеткiзiлуге тиiс.
      3. Егер жұмыс берушінің өкілі өкілеттіктерінің жеткіліксіз болу себебінен ұжымдық еңбек дауы тараптарының келіспеушіліктерін реттеу мүмкін болмаса, қызметкерлердің талаптары ұйымдардың, оның ішінде Қазақстан Республикасының аумағында орналасқан, мүлкінің меншік иелері шетелдік жеке немесе заңды тұлғалар болып табылатын ұйымдардың не шетелдік қатысуы бар ұйымдардың мүлік меншік иелеріне, құрылтайшыларына (қатысушыларына) немесе акционерлеріне табыс етіледі.
      4. Осы баптың 2, 3-тармақтарында көрсетілген рәсімдердің нәтижелерімен келіспеген жағдайда, қызметкерлер өз мүдделерін қорғаудың заңда көзделген өзге де барлық тәсілдерін пайдалануға құқылы.
      5. Жұмыс беруші:
      1) Осы Кодекстің 164-бабының 3-тармағына сәйкес ресімделген қызметкерлердің талаптарын алған күннен бастап бес жұмыс күні ішінде ұжымдық еңбек дауы туындағаны туралы, оны шешудің соңына дейін ахуалы туралы кейіннен апта сайын хабардар ете отырып еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға ақпарат беру керек;
      2) осы Кодекстің талаптарын сақтамай жүргізілген ереуілдердің басталуы туралы Қазақстан Республикасының прокуратура органдарын және еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға дереу ақпарат беру керек.

171-бап. Ереуіл өткізу құқығы

      1. Егер бітімгерлік рәсімдер арқылы ұжымдық еңбек дауын шешуге қол жеткізілмесе, сондай-ақ жұмыс беруші бітімгерлік рәсімдерден жалтарған не ұжымдық еңбек дауын шешу барысында қол жеткізілген келісімді орындамаған жағдайларда қызметкерлер ереуіл өткізу туралы шешім қабылдай алады.
      2. Ереуіл өткізу жөніндегі шешім қызметкерлердің (олардың өкілдерінің) жиналысында (конференциясында) қабылданады.
      Қызметкерлер жиналысы, егер оған ұйым қызметкерлерінің жалпы санының жартысынан астамы қатысса, заңды деп танылады.
      Конференция, егер оған хаттамалық шешімдерге сәйкес қызметкерлер сайлаған делегаттардың кемінде үштен екісі қатысса, заңды деп танылады.
      Қызметкерлер жиналысының (конференциясының) шешімі дауыс берушілердің көпшілік дауысымен қабылданды деп есептеледі. Қызметкерлер жиналысын (конференциясын) өткізуге мүмкіндік болмаған кезде қызметкерлердің өкілді органы ереуілді өткізуді қолдайтын қызметкерлердің жартысынан астамының қолын жинап, өз шешімін бекітуге құқығы бар.
      3. Ереуілді қызметкерлер (олардың өкілдері) уәкілеттік берген орган (ереуіл комитеті) басқарады. Бірнеше жұмыс берушілердің қызметкерлері (олардың өкілдері) бірдей талаптар қойып, ереуіл жариялаған жағдайда, оны осы қызметкерлер өкілдерінің бірдей санынан құрылатын бірлескен орган басқаруы мүмкін.
      4. Ереуілге қатысу ерікті болып табылады. Ешкімді ереуілге қатысуға немесе ереуілге қатысудан бас тартуға мәжбүрлеуге болмайды.
      5. Қызметкерлерді ереуілге қатысуға немесе ереуілге қатысудан бас тартуға мәжбүрлейтін тұлғалар Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен жауаптылықта болады.

172-бап. Ереуілдің басталуы туралы жариялау

      1. Осы Кодекстің 171-бабының 3-тармағында көрсетілген уәкілетті орган ереуілдің басталуы мен болжамды ұзақтығы туралы жұмыс берушіге, жұмыс берушілердің бірлестігіне (олардың өкілдеріне) оны жариялағанға дейін бес жұмыс күнінен кешіктірмей жазбаша түрде ескертуге тиіс.
      2. Ереуіл жариялау туралы шешімде:
      1) тараптардың ереуіл өткізуге негіз болған келіспеушіліктерінің тізбесі;
      2) ереуіл өткізілетін күн, орны мен уақыты, қатысушылардың болжамды саны;
      3) ереуілді басқаратын органның атауы, бітімгерлік рәсімдерге қатысуға уәкілеттік берілген қызметкерлер өкілдерінің құрамы;
      4) ереуіл өткізу кезеңінде орындалатын қажетті жұмыстардың (қызмет көрсетулердің) ең төменгі көлемі жөніндегі ұсыныстар көрсетіледі.

173-бап. Ереуілді басқаратын органның өкілеттіктері

      1. Ереуілді басқаратын орган өзіне осы Кодекспен берілген құқықтар шегінде және қызметкерлер (олардың өкілдері) берген өкілеттіктер негізінде әрекет етеді.
      2. Ереуілді басқаратын органның:
      1) ұжымдық еңбек дауы туындаған мәселелер бойынша қойылған талаптарды шешу мәселелері бойынша жұмыс берушімен, жұмыс берушілердің бірлестігімен (олардың өкілдерімен), мемлекеттік, кәсіподақ, өзге де заңды және лауазымды тұлғалармен өзара қарым-қатынастарда қызметкерлер мүдделерін білдіруге;
      2) жұмыс берушіден, жұмыс берушілер бірлестігінен (олардың өкілдерінен) қызметкерлердің мүдделерін қозғайтын мәселелер бойынша ақпарат алуға;
      3) қызметкерлердің талаптарын қарау барысын бұқаралық ақпарат құралдарында жариялап отыруға;
      4) даулы мәселелер бойынша қорытындылар шығару үшін мамандарды тартуға;
      5) қызметкерлердің (олардың өкілдерінің) келісімімен ереуілді тоқтата тұруға құқығы бар.
      3. Бұрын тоқтата тұрған ереуілді қайта бастау үшін бітімгерлік комиссиясының, делдалдың немесе еңбек төрелігінде дауды қайта қарауы талап етілмейді. Жұмыс беруші, жұмыс берушілер бірлестігі (олардың өкілдері) және еңбек дауларын реттеу жөніндегі орган ереуілдің қайта басталуы туралы үш жұмыс күнінен кешіктірілмей ескертілуге тиіс.
      4. Ұжымдық еңбек дауының тараптары оны реттеу жөніндегі келісімге қол қойған, сондай-ақ ереуіл заңсыз деп танылған жағдайларда, ереуілді басқаратын органның өкілеттіктері тоқтатылады.

174-бап. Ұжымдық еңбек дауы тараптарының ереуіл
барысындағы міндеттері

Ереуіл өткізу кезеңінде ұжымдық еңбек дауының тараптары осы дауды келіссөздер жүргізу арқылы шешуді жалғастыруға міндетті.
Жұмыс беруші, мемлекеттік органдар және ереуілді басқаратын орган ереуіл кезеңінде қоғамдық тәртіпті, ұйымның мүлкін және қызметкерлердің қауіпсіздігін сақтау, сондай-ақ тоқтап қалуы адамдардың өмірі мен денсаулығына тікелей қатер төндіретін машиналардың және жабдықтардың жұмысын қамтамасыз ету жөніндегі өздеріне байланысты шараларды қабылдауға міндетті.

175-бап. Қызметкерлерге ереуіл өткізуге байланысты
берілетін кепілдіктер

      1. Ереуілді ұйымдастыру немесе оған қатысу (осы Кодекстің 176-бабының 1-тармағында көзделген жағдайларды қоспағанда) қызметкердің еңбек тәртібін бұзуы деп қаралмайды және осы Кодексте көзделген тәртіптік ықпал ету шараларының қолданылуына әкеп соқпайды.
      2. Ереуіл кезінде қызметкердің жұмыс орны (лауазымы), еңбекке уақытша қабілетсіздігі бойынша әлеуметтік жәрдемақы төлеміне құқығы, еңбек өтілі сақталады, сондай-ақ еңбек қатынастарынан туындайтын өзге де құқықтарына кепілдік беріледі.
      Ереуілді жалақының төленбеуіне немесе уақтылы төленбеуіне байланысты өткізуден басқа жағдайларда, ереуілге қатысушы қызметкерлердің ереуіл кезіндегі жалақысы сақталмайды.

176-бап. Заңсыз ереуілдер

      1. Ереуілдер:
      1) соғыс жағдайы немесе төтенше жағдай не төтенше жағдай туралы заңнамаға сәйкес айрықша шаралар енгізілген кезеңде; Қазақстан Республикасы Қарулы Күштерінің органдары мен ұйымдарында, елдің қорғанысын, мемлекеттің қауіпсіздігін, авариялық-құтқару, іздестіру-құтқару, өртке қарсы жұмыстарды қамтамасыз ету, төтенше жағдайлардың алдын алу немесе оларды жою мәселелерімен айналысатын басқа да әскери құралымдар мен ұйымдарда; арнаулы мемлекеттік және құқық қорғау органдарында; қауіпті өндірістік объектілер болып табылатын ұйымдарда; жедел және шұғыл медициналық көмек көрсету станцияларында;
      2) осы баптың 2-тармағында көрсетілген шарттар сақталмаған жағдайда, темір жол көлігі, азаматтық авиация, денсаулық сақтау ұйымдарында, халықтың тыныс-тіршілігін қамтамасыз ететін ұйымдарда (қоғамдық көлік, сумен, электр энергиясымен, жылумен, байланыспен қамтамасыз ету), жұмысының тоқтатыла тұруы ауыр және қауіпті зардаптарға әкеп соғуы мүмкін үздіксіз жұмыс істейтін өндірістерде;
      3) осы Кодексте көзделген мерзімдер, рәсімдер және талаптар ескерілмей жарияланған жағдайда;
      4) адамдардың өмірі мен денсаулығына нақты қатер төндіретін жағдайларда;
      5) Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген өзге де жағдайларда заңсыз болып танылады.
      Осы тармақта көрсетілген негіздердің біреуі болғанда, сот тиісті шешім шығарғанға дейін прокурор ереуілді тоқтата тұруға құқылы.
      2. Темір жол көлігі, азаматтық авиация, денсаулық сақтау ұйымдарында, халықтың тыныс-тіршілігін қамтамасыз ететін ұйымдарда (қоғамдық көлік, сумен, электр энергиясымен, жылумен, байланыспен қамтамасыз ету) ереуіл жергілікті атқарушы органмен алдын ала келісу
негізінде айқындалатын халыққа қажетті тиісті көрсетілетін қызметтердің тізбесі мен көлемі сақталған жағдайда өткізіледі.
      Үздіксіз жұмыс істейтін өндірістерде ереуіл негізгі жабдықтардың, механизмдердің үзіліссіз жұмысы қамтамасыз етілген жағдайда ғана өткізілуі мүмкін.
      3. Ереуілді заңсыз деп тану туралы шешімді сот Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес қабылдайды.
      4. Ереуілді заңсыз деп тану туралы шешімді сот жұмыс берушінің немесе прокурордың өтініші бойынша қабылдайды.
      Сот шешімі қызметкерлерге ереуілді басқаратын орган арқылы жеткізіледі, ол ереуілге қатысушыларға сот шешімі туралы дереу хабарлауға міндетті, ал ереуілді басқаратын орган болмаған кезде – тікелей жұмыс беруші жеткізеді.
      Жұмыс беруші сот шешімінің мәтінін көпшілікке көрінетіндей қолжетімді жерлерде орналастыруды қамтамасыз етеді.
      Ереуілді заңсыз деп тану туралы сот шешімі дереу орындалуға, ал ереуіл тоқтатылуға тиіс.
      Адамдардың өмірі мен денсаулығына тікелей қатер төнген жағдайда прокурор немесе сот тиісті шешім қабылданғанға дейін ереуілді тоқтата тұруға құқылы.
      5. Ереуілді басқарушы органның сот шешіміне Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен шағым жасауға құқығы бар.
      6. Сот заңсыз деп таныған ереуілге қатысуды жалғастыруға арандатушы адамдар Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен жауаптылықта болады.

177-бап. Ереуілді заңсыз деп танудың салдары

Сот ереуілді заңсыз деп таныған кезде, жұмыс беруші ереуілді ұйымдастыруға немесе өткізуге қатысқан қызметкерлерді тәртіптік жауапкершілікке тартуы мүмкін.

178-бап. Локаутқа тыйым салу

Ереуіл өткізуді қоса алғанда, ұжымдық еңбек дауын реттеу процесінде локаутқа, яғни қызметкерлердің ұжымдық еңбек дауына немесе ереуілге қатысуына байланысты, осы Кодекстің 51-бабы 1-тармағының 23) тармақшасында көзделген жағдайларды қоспағанда, олармен жасалған еңбек шарттарын жұмыс берушінің бастамасы бойынша бұзуға тыйым салынады.

4-бөлім. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау 17-тарау. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы мемлекеттік реттеу

179-бап. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау
саласындағы мемлекеттік реттеу

      Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы мемлекеттік реттеу мыналарды:
      1) Қазақстан Республикасының еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы заңнамасы талаптарының сақталуын мемлекеттік қадағалауды, бақылауды және оған мониторингті;
      2) Қазақстан Республикасының еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы нормативтік құқықтық актілерін және нормативтік-техникалық құжаттаманы әзірлеуді және қабылдауды;
      3) еңбек жағдайларын, оның қауіпсіздігі мен қорғалуын жақсарту, қауіпсіз техникалар мен технологияларды әзірлеу және енгізу, қызметкерлердің жеке және ұжымдық қорғану жөніндегі қызметті экономикалық ынталандыру жүйелерін құруды және іске асыруды;
      4) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы заңнаманың сақталуын мемлекеттік, ішкі бақылау тиімділігін арттыруды;
      5) еңбек жағдайларын жақсарту және еңбекті қорғау бойынша озық отандық және шетел тәжірибесін есепке ала отырып, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау проблемалары бойынша ғылыми зерттеулер жүргізуді;
      6) еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғалардан және кәсіптік аурулардан зардап шеккен қызметкерлердің, сондай-ақ олардың отбасы мүшелерінің заңды мүдделерін қорғауды;
      7) ауыр жұмыс және өндіріс пен еңбекті ұйымдастырудың қазіргі заманғы техникалық деңгейінде жойылмайтын зиянды, қауіпті еңбек жағдайлары бар жұмыс үшін кепілдіктер мен өтемақылар белгілеуді;
      8) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі мамандарды даярлауды және олардың біліктілігін арттыруды;
      9) өндірістегі жазатайым оқиғаларды және кәсіптік ауруларды есепке алудың бірыңғай тәртібін белгілеуді;
      10) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы бірыңғай ақпараттық жүйенің жұмыс істеуін қамтамасыз етуді;
      11) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы халықаралық ынтымақтастықты қамтиды.

180-бап. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі
талаптар және іс-шараларды қаржыландыру

      1. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі талаптар Қазақстан Республикасының нормативтік құқықтық актілерінде белгіленеді және қызметкерлердің еңбек қызметі процесі кезінде олардың өмірі мен денсаулығын сақтауға бағытталған қағидаларды, рәсімдерді және нормативтерді қамтуға тиіс.
      2. Жұмыс берушілер мен қызметкерлер Қазақстан Республикасының аумағында өз қызметін жүзеге асыру кезінде еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі талаптарды орындауға міндетті.
      3. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі іс-шараларды қаржыландыру жұмыс берушінің қаражаты және Қазақстан Республикасының заңнамасында тыйым салынбаған басқа да қаржыландыру көздері есебінен жүзеге асырылады.
      Қызметкерлер бұл мақсаттарға шығынданбайды.
      Қаражат көлемі жұмыс берушінің актісінде немесе ұжымдық шартта айқындалады.

18-тарау. Қызметкерлердің және жұмыс берушінің еңбек
қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы құқықтары мен міндеттері

181-бап. Қызметкердің еңбек қауіпсіздігі және еңбекті
қорғау саласындағы құқықтары мен міндеттері

      1. Қызметкердің:
      1) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау талаптарына сәйкес жабдықталған жұмыс орнына;
      2) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі талаптарға, сондай-ақ еңбек, ұжымдық шарттарға сәйкес санитариялық-тұрмыстық үй-жайлармен, жеке және ұжымдық қорғану құралдарымен қамтамасыз етілуге;
      3) еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға өз жұмыс орнындағы еңбек жағдайларына және еңбекті қорғауға тексеру жүргізу туралы өтініш білдіруге;
      4) өзі немесе өз өкілі арқылы еңбек жағдайларын, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғауды жақсартуға байланысты мәселелерді тексеруге және қарауға қатысуға;
      5) жұмыс беруші қызметкерді жеке және (немесе) ұжымдық қорғау құралдарымен қамтамасыз етпеген жағдайда және денсаулығына немесе өміріне қатер төндіретін ахуал туындаған кезде бұл жөнінде тікелей басшысына немесе жұмыс берушіге жазбаша түрде хабарлай отырып, жұмысты орындаудан бас тартуға;
      6) Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен еңбек міндеттерін қауіпсіз атқару үшін қажетті білім алуға және кәсіптік даярлыққа;
      7) жұмыс берушіден жұмыс орнының сипаты мен ұйымның аумағы, еңбек жағдайларының жай-күйі, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау туралы, денсаулығына зақым келу тәуекелі туралы, сондай-ақ оны зиянды және (немесе) қауіпті өндірістік факторлардың әсерінен қорғау жөніндегі шаралар туралы дәйекті ақпарат алуға;
      8) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі талаптарға сәйкес келмеуіне байланысты ұйымның жұмысы тоқтатыла тұрған уақытта орташа жалақысының сақталуына құқығы бар.
      2. Қызметкер:
      1) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі нормалардың, қағидалардың және нұсқаулықтардың талаптарын сақтауға;
      2) қызметкерлердің әрбір жарақаты және денсаулығының өзге де зақымдануы, кәсіптік аурудың (уланудың) белгілері, сондай-ақ адамдардың өмірі мен денсаулығына қатер төндіретін ахуал туралы жұмыс берушіге немесе жұмысты ұйымдастырушыға дереу хабарлауға;
      3) денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілеген тәртіппен міндетті алдын ала және мерзімдік медициналық тексеруден, сондай-ақ ауысым алдындағы, ауысымнан кейінгі және өзге де медициналық куәландырудан өтуге;
      4) жұмыс берушінің талабы бойынша жұмыс берушінің актісінде көзделген жағдайларда, сондай-ақ басқа жұмысқа ауысқан кезде профилактикалық медициналық тексерулерден өтуге;
      5) мүгедектік белгілену немесе еңбек міндеттерін жалғастыруға кедергі келтіретін денсаулық жағдайының өзге де нашарлауы туралы жұмыс берушіге хабарлауға;
      6) жұмыс беруші беретін жеке және ұжымдық қорғану құралдарын мүлтіксіз қолдануға және мақсатқа сай пайдалануға;
      7) мемлекеттік еңбек инспекторының, еңбекті қорғау жөніндегі техникалық инспектордың, ішкі бақылау мамандарының талаптарын және медициналық мекемелер ұсынған емдік және сауықтыру іс-шараларын орындауға;
      8) жұмыс беруші айқындаған және Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген тәртіппен еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау бойынша оқытудан өтуге, нұсқама алуға және білімдерін тексеруден өтуге міндетті.

182-бап. Жұмыс берушінің еңбек қауіпсіздігі және еңбекті
қорғау саласындағы құқықтары мен міндеттері

      1. Жұмыс беруші:
      1) қызметкерлерді жұмыс орындарында қолайлы еңбек жағдайларын жасауға жәрдемдесуі, қауіпсіз еңбек жағдайларын жасау жөніндегі рационализаторлық ұсыныстары үшін ынталандыруға;
      2) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі талаптарды бұзатын қызметкерлерді осы Кодексте белгіленген тәртіппен жұмыстан шеттетуге және тәртіптік жауапкершілікке тартуға;
      3) қызметкерден өндірісте жұмыстарды қауіпсіз орындау жөніндегі талаптарды мүлтіксіз сақтауын талап етуге;
      4) қызметкерлерді Қазақстан Республикасының заңнамасында және жұмыс берушінің актісінде көзделген жағдайларда профилактикалық медициналық тексерулерге өз қаражаты есебінен жіберуге құқығы бар.
      2. Жұмыс беруші:
      1) профилактика жүргізу, өндірістік жабдықтар мен технологиялық процестерді неғұрлым қауіпсіз түрлерімен ауыстыру арқылы жұмыс орындарында және технологиялық процестерде кез келген тәуекелдерді болдырмау жөніндегі шараларды қабылдауға;
      2) қызметкерлерді еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау мәселелері бойынша оқытуды, оларға нұсқама беруге және білімдерін тексеруге, сондай-ақ өз қаражаты есебінен өндірістік процесс пен жұмыстарды қауіпсіз орындау жөніндегі құжаттармен қамтамасыз етуге;
      3) жұмыс берушінің актісінде бекітілген тізімге сәйкес еңбек жөніндегі уәкілетті орган белгілеген тәртіппен кадрлардың біліктілігін арттыруды жүзеге асыратын ұйымдарда мерзімділікпен үш жылда кемінде бір рет басшы қызметкерлерді және еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғауды қамтамасыз етуге жауапты адамдарды еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау мәселелері бойынша оқытуды және білімін тексеруді ұйымдастыруға;
      4) еңбек жөніндегі мемлекеттік уәкілетті орган белгілеген нормаларға сәйкес қызметкерлерге қажетті санитариялық-гигиеналық жағдайлар жасауға, қызметкерлердің арнаулы киімі мен аяқкиімін беруді және жөндеуді, оларды профилактикалық өңдеу, жуу және дезинфекциялау құралдарымен, медициналық қобдишамен, сүтпен немесе бірдей тағам өнімдерімен және (немесе) диеталық (емдік және профилактикалық) тамақтануы үшін арнайы азық-түлікпен, жеке және ұжымдық қорғану құралдарымен жабдықтауды қамтамасыз етуге;
      5) «Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес зейнеткерлік жасқа келген адамдарды ауыр жұмыстарға, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстарға жібермеуге;
      6) өндірістегі жазатайым оқиғалар мен кәсіптік ауруларды тіркеуді, есепке алуды және талдауды жүзеге асыруға;
      7) еңбек жөнiндегi уәкiлеттi мемлекеттiк органға және еңбек инспекциясы жөнiндегi жергілікті органға, қызметкерлердiң өкiлдерiне олардың жазбаша сұрау салуы бойынша еңбек жағдайларының, еңбек қауiпсiздiгiнің және еңбектi қорғаудың жай-күйi мониторингі үшін қажеттi ақпаратты тоқсанына бір рет беруге;
      8) Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеруді қамтамасыз етуге;
      9) мемлекеттік еңбек инспекторларының нұсқамаларын және қорытындыларын орындауға;
      10) еңбек жөніндегі мемлекеттік уәкілетті орган бекіткен қағидаларға сәйкес өндірістік объектілерде еңбек жағдайлары бойынша кемінде бес жылда бір рет мерзімдік аттестаттауды қызметкерлер өкілдерінің қатысуымен өткізуге;
      11) өндiрiстiк объектiлердi еңбек жағдайлары бойынша аттестаттау нәтижелерiн еңбек инспекциясы жөнiндегi тиісті жергілікті органға бiр ай мерзiмде қағаз және электрондық жеткiзгiштерде ұсынуға;
      12) қызметкер еңбек (қызметтік) міндеттерін атқарған кезде оны жазатайым оқиғалардан сақтандыруға;
      13) авариялық ахуалдың өршуін және жарақаттайтын факторлардың басқа адамдарға әсер етуін болдырмау жөніндегі шұғыл шараларды қабылдауға;
      14) еңбек жөнiндегi уәкiлеттi орган бекіткен тәртіппен еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі нұсқаулықтарды әзірлеуді, бекітуді және қайта қарауды жүзеге асыруға;
      15) ұжымдық шартта, келісімде, Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген жағдайларда, сондай-ақ еңбек жағдайларының өзгеруіне байланысты басқа жұмысқа ауыстыру кезінде не кәсіптік аурудың белгілері пайда болғанда өз қаражаты есебінен қызметкерлерді міндетті, мерзімдік (еңбек қызметі барысында) медициналық тексерулерден және ауысым алдындағы, ауысымнан кейінгі медициналық куәландырудан өткізуге міндетті.

19-тарау. Еңбек қауіпсіздігін және еңбекті қорғауды ұйымдастыру

183-бап. Өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша
аттестаттау

      1. Өндірістік объектілер еңбек жағдайлары бойынша міндетті мерзімдік аттестатталуға жатады.
      2. Өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша аттестаттауды өндірістік объектілерді аттестаттаудан өткізу жөніндегі мамандандырылған ұйымдар мерзімділікпен, бес жылда кемінде бір рет жүргізеді.
      3. Өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша мерзімділікпен міндетті аттестаттаудан өткізу тәртібін еңбек жөніндегі мемлекеттік уәкілетті орган айқындайды.
      4. Өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша аттестаттаудан өткізу тәртібін бұзушылық анықталған кезде еңбек қауіпсіздігін және еңбекті қорғауды мемлекеттік бақылау және қадағалау органының талап етуі бойынша өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша кезектен тыс аттестаттау өткізіледі.
      Өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша кезектен тыс аттестаттау нәтижелері өндірістік объектіні еңбек жағдайлары бойынша осының алдындағы аттестаттау материалдарына қосымша түрінде ресімделеді.
      5. Өндірістік объектіні аттестаттауды жүргізуді ұйымдастыру үшін жұмыс беруші құрамында төраға, мүшелер және өндірістік объектілерді аттестаттау жөніндегі құжаттаманы жасауға, жүргізуге және сақтауға жауапты хатшы бар аттестаттау комиссиясын құру туралы тиісті бұйрық шығарады.
      6. Ұйымның аттестаттау комиссиясының құрамына басшы не оның орынбасары, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау қызметтерінің және келісім бойынша өзге де бөлімшелерінің мамандары, сондай-ақ ұйым қызметкерлерінің өкілдері кіреді.
      Аттестаттау комиссиясына қатысудан ұйым қызметкерлері өкілдерінің бас тартуы өндірістік объектілерге еңбек жағдайлары бойынша аттестаттау жүргізбеу үшін негіз болып табылмайды.
      7. Өндірістік объектілерді еңбек жағдайлары бойынша аттестаттау аяқталғаннан кейін жұмыс беруші күнтізбелік он күн ішінде аттестаттау нәтижелері туралы мәліметті еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға жібереді.
      8. Өндірістік объектілерді аттестаттау нәтижелері өндірістік объектіні аттестаттау актісі шығарылған кезден бастап күшіне енеді.
      9. Өндірістік объектілерді аттестаттаудан өткізу тәртібінің сақталуына бақылауды мемлекеттік еңбек инспекторлары жүзеге асырады.

184-бап. Жұмыс орындарының қауіпсіздік талаптары

      1. Жұмыс орындары орналасқан ғимараттар (құрылыстар) өзінің құрылысы бойынша олардың функционалдық мақсатына және еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау талаптарына сәйкес болуға тиіс.
      2. Жұмыс жабдығы осы жабдық түрі үшін белгіленген қауіпсіздік нормаларына сәйкес келуге, онда тиісті техникалық паспорт (сертификат), сақтандыру белгілері болуға және қызметкерлердің жұмыс орындарындағы қауіпсіздігін қамтамасыз ету үшін қоршаулармен немесе қорғау құрылғыларымен қамтамасыз етілуге тиіс.
      3. Авариялық жолдар мен қызметкерлердің үй-жайлардан шығатын жолдар белгіленуге, бос болуға және ашық ауаға не қауіпсіз аймаққа шығаруға тиіс.
      4. Қауіпті аймақтар нақты белгіленуге тиіс. Егер жұмыс орындары жұмыстың сипатына қарай қызметкерге қауіп-қатер төндіретін немесе құлайтын заттар бар қауіпті аймақтарда болса, онда мұндай орындар бұл аймақтарға бөгде адамдардың кіруін шектейтін құрылғыларымен жабдықталуға тиіс.
      Жаяу жүргіншілер мен технологиялық көлік құралдары ұйымның аумағында қауіпсіз жағдайларда жүріп-тұруға тиіс.
      5. Жұмыс орындары орналасқан үй-жайлардағы температура, жарық, сондай-ақ желдеткіш жұмыс уақыты кезінде санитариялық-эпидемиологиялық талаптарына сәйкес болуға тиіс.

185-бап. Қызметкерлерді міндетті медициналық тексеру

1. Жұмыс беруші ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды жұмыстарда істейтін қызметкерлерді Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен мерзімдік медициналық тексеруден және тексерілуден өткізуді өз қаражаты есебінен ұйымдастыруға міндетті.
2. Жоғары қауіпті жұмыстармен, машиналармен және механизмдермен байланысты жұмыстарда істейтін қызметкерлер ауысым алдындағы және ауысымнан кейінгі медициналық куәландырудан өтуге тиіс. Ауысым алдындағы және ауысымнан кейінгі медициналық куәландырудан өту талап етілетін кәсіптердің тізімін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті мемлекеттік орган айқындайды.

20-тарау. Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды
тергеп-тексеру мен есепке алу

     186-бап. Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды
               тергеп-тексерудің жалпы ережелері және оларды
               есепке алу

      1. Қызметкерлердің, сондай-ақ:
      1) оқу орындарында оқитын, кәсіптік практикадан өтіп жүрген адамдардың;
      2) әскери қызмет, арнаулы мемлекеттік органдарда қызмет өткерумен байланысты емес жұмыстарды орындауға тартылған әскери қызметшілердің, арнаулы мемлекеттік органдар қызметкерлерінің;
      3) бас бостандығынан айыру орындарында және сот үкімі бойынша еңбекке тартылған адамдардың;
      4) азаматтық қорғау саласындағы әскерилендірілген және өзге де мамандандырылған кәсіби авариялық-құтқару қызметтері мен құралымдары, әскерилендірілген күзет жеке құрамының, авариялардың, дүлей зілзаланың салдарларын жою жөніндегі, адам өмірін және мүлікті құтқару жөніндегі ерікті командалар мүшелерінің еңбек қызметіне байланысты және еңбекке қабілетсіздігіне не өліміне әкеп соққан денсаулығының зақымдану жағдайлары осы Кодекске сәйкес тергеп-тексеруге жатады.
      2. Қызметкердің денсаулығына келтірілген зақымданулар не жұмыс берушінің мүддесі үшін өз бастамасы бойынша еңбекке қабілетсіздікке не өлімге әкеп соққан басқа да әрекеттер жасау, егер олар:
      1) жұмыс уақыты басталар алдында немесе аяқталғаннан кейін жұмыс орнын, өндіріс құрал-жабдықтарын, жеке қорғану құралдарын дайындау және ретке келтіру және басқа да іс-әрекеттер кезінде;
      2) жұмыс орнындағы жұмыс уақыты ішінде, жұмысы қызмет көрсету объектілері арасында жүрумен байланысты қызметкер жұмыс орнына бара жатқан жолда, оның ішінде жұмыс берушінің тапсырмасы бойынша, сондай-ақ іссапар кезінде еңбек міндеттерін орындау кезінде;
      3) жұмыс беруші ұсынған көлік құралында жұмысты орындау орнына немесе жұмыстан келе жатқан жолда;
      4) жеке көлік құралын қызмет бабында пайдалану құқығына жұмыс берушінің жазбаша келісімі болған кезде өзінің жеке көлік құралында;
      5) жұмыс берушінің мүддесі үшін өз бастамасы бойынша іс-әрекеттер жасау кезінде;
      6) вахталық әдіспен жұмыс істейтін қызметкерлердің жиналу орнынан (вахта кезеңінде тұратын жерінен) жұмыс беруші ұсынған көлік құралында жұмысқа бару немесе кері қайту жолында болса еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғалар ретінде есепке алынады.
      3. Тергеп-тексеру барысында қызметкерлердің денсаулығына келтірілген зақымдану:
      1) зардап шеккен адамның өз бастамасы бойынша функционалдық міндеттеріне кірмейтін және жұмыс берушінің мүддесімен байланысты емес жұмыстарды немесе өзге де іс-әрекеттерді орындаған, оның ішінде вахталық әдіспен жұмыс істеу кезінде ауысымаралық демалыс, тынығу мен тамақтануға арналған үзіліс кезінде орындаған кезде;
      2) зардап шеккен адамның алкогольдік масаң күйінде болуы, олардың уытқұмарлық және есірткі заттарды (оларға ұқсас заттарды) пайдалану негізгі себеп болып табылған жағдайда;
      3) өз денсаулығына әдейі (қасақана) зиян келтіру нәтижесінде, сондай-ақ зардап шеккен адам қылмыстық құқық бұзушылық жасаған кезде;
      4) зардап шеккен адам денсаулығының медициналық қорытындымен расталған, өндірістік факторлардың әсерімен байланысты емес кенеттен нашарлауынан болғаны объективті түрде анықталса, олар өндірістегі жазатайым оқиғалар ретінде есепке алынбайды.
      4. Кәсіптік аурулар болған жағдайларды тергеп-тексеруді жұмыс беруші халықтың санитариялық-эпидемиологиялық саламаттылығы саласындағы мемлекеттік органмен бірлесіп жүргізеді.
      5. Денсаулық сақтау ұйымдарының жауапты лауазымды адамдары қызметкерлердің жарақат алуына немесе еңбек қызметіне байланысты денсаулығына келтірілген зақымдануына байланысты әрбір бастапқы келген жағдай туралы жұмыс берушілерді және еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органды, сондай-ақ кәсіптік қатты ауру (улану) жағдайлары туралы халықтың санитариялық-эпидемиологиялық саламаттылығы саласындағы мемлекеттік органды екі жұмыс күнінен кешіктірмей хабардар етуге тиіс.
      6. Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды және өндірістегі кәсіптік ауруларды тергеп-тексеруді ұйымдастыру және тіркеу үшін жұмыс беруші жауапты болады.

     187-бап. Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды
               тергеп-тексеру кезіндегі жұмыс берушінің
               міндеттері

      1. Жұмыс беруші:
      1) зардап шеккен адамға алғашқы медициналық көмек көрсетуді және қажет болған кезде, оны денсаулық сақтау ұйымына жеткізуді ұйымдастыруға;
      2) жазатайым оқиға болған жердегі жағдайды (жабдықтар мен механизмдердің, еңбек құрал-жабдықтарының жай-күйін), егер бұл басқа адамдардың өмірі мен денсаулығына қатер төндірмесе, ал өндірістік процестің үзіліссіз жұмысын бұзу аварияға әкеп соқпайтын болса, оқиға болған кездегі күйде сақтауға, сондай-ақ жазатайым оқиға болған жерді фотосуретке түсіруге;
      3) жазатайым оқиға туралы зардап шеккен адамның жақын туыстарын дереу хабардар етуге және осы Кодексте, өзге де нормативтік құқықтық актілерде айқындалған мемлекеттік органдар мен ұйымдарға хабар жіберуге;
      4) арнайы тергеп-тексеру жөніндегі комиссия мүшелерін еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаны тергеп-тексеру үшін оқиға болған жерге жіберуге міндетті.
      2. Жұмыс беруші еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиға туралы тәулік ішінде еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган белгілеген нысан бойынша:
      1) еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға;
      2) қауіпті өндірістік объектілерде болған жазатайым оқиғалар кезінде өнеркәсіптік қауіпсіздік саласындағы уәкілетті органның аумақтық бөлімшесіне;
      3) кәсіптік ауру немесе улану жағдайлары жөнінде халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы уәкілетті мемлекеттік органның аумақтық бөлімшесіне;
      4) қызметкерлер өкілдеріне;
      5) қызметкер еңбек (қызметтік) міндеттерін атқарған кезде оны жазатайым оқиғалардан сақтандыру шартын жасасқан сақтандыру ұйымына;
      6) жазатайым оқиға болған жердегі құқық қорғау органына және арнайы тергеп-тексеруге жататын жағдайларда өндірістік және ведомстволық бақылау мен қадағалаудың уәкілетті органдарына хабарлайды.
      3. Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаны тергеп-тексеру кезінде комиссияның талабы бойынша жұмыс беруші өз қаражаты есебінен:
      1) техникалық есептеулердің орындалуын, зертханалық зерттеулердің, сынақтардың, басқа да сараптама жұмыстарының жүргізілуін және осы мақсаттарда сарапшы мамандардың тартылуын;
      2) оқиға орнын және зақым келтірілген объектілерді фотосуретке түсіруді, жоспарлар, эскиздер, схемалар жасауды;
      3) көлік, қызметтік үй-жай, байланыс құралдарын, арнаулы киім, арнаулы аяқкиім және тексеру жүргізу үшін қажетті басқа да жеке қорғану құралдарын беруді;
      4) мыналарды:
      жұмыс орнының жай-күйін, қауіпті және (немесе) зиянды өндірістік факторлардың бар-жоғын сипаттайтын құжаттарды (жоспарларды, эскиздерді, схемаларды, ал қажет болғанда оқиға орнында түсірілген фото- және бейнематериалдарды және т.с.с);
      нұсқау берулерді тіркеу журналдарынан және зардап шеккен адамдардың еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі білімін тексеру хаттамаларынан, жазатайым оқиға куәгерлері мен лауазымды адамдардан жауап алынған хаттамалардан, зардап шеккен адамдардың түсініктемелерінен, мамандардың сараптама қорытындыларынан үзінді көшірмелерді;
      зертханалық зерттеулер мен эксперименттердің нәтижелерін;
      зардап шеккен адамның денсаулығына келтірілген зақымданудың сипаты мен ауырлық дәрежесі немесе оның өлімінің себебі туралы, алкогольдік, есірткілік немесе уыттық мас болу белгісінің бары (жоғы) туралы медициналық қорытындыны;
      зардап шеккен адамға арнаулы киім, арнаулы аяқкиім және басқа да жеке қорғану құралдары берілгенін растайтын құжаттардың көшірмелерін;
      аталған өндірісте (объектіде) мемлекеттік еңбек инспекторлары мен аумақтық мемлекеттік қадағалау органының лауазымды адамдарының (егер жазатайым оқиға осы орган бақылайтын ұйымда немесе объектіде орын алса) бұрын берілген нұсқамаларынан үзінді көшірмелерді;
      комиссияның қалауына қарай істің қаралуына қатысы бар басқа да құжаттарды береді.

     188-бап. Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды
               тергеп-тексеру жөніндегі комиссияны құру
               тәртібі және құрамы

      1. Арнайы тергеп-тексерілуге тиіс жағдайларды қоспағанда, өндірістегі жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеруді жарақат ауырлығының дәрежесі туралы қорытынды алған сәттен бастап жұмыс берушінің актісімен жиырма төрт сағат ішінде құрылатын, мынадай құрамдағы комиссия жүргізеді:
      1) төраға – ұйымның (өндірістік қызметтің) басшысы немесе оның орынбасары;
      2) мүшелері – ұйымның еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау қызметінің басшысы және қызметкерлердің өкілі.
      2. Жазатайым оқиға болған тиісті учаскедегі еңбек қауіпсіздігіне тікелей жауап беретін лауазымды адам тергеп-тексеруді жүргізу кезінде комиссия құрамына енгізілмейді.
      3. Арнайы тергеп-тексеруге:
      1) ауыр немесе кісі өлімімен аяқталған жазатайым оқиғалар;
      2) зардап шеккен адамдар жарақаттарының ауырлық дәрежесіне қарамастан, бір мезгілде екі және одан да көп қызметкерлер ұшыраған топтық жазатайым оқиғалар;
      3) қатерлі уланудың топтық оқиғалары жатады.
      4. Жазатайым оқиғаны арнайы тергеп-тексеруді еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті орган жарақат ауырлығының дәрежесі туралы қорытындыны алған кезден бастап мынадай құрамда жиырма төрт сағат ішінде жүргізеді:
      1) төраға – мемлекеттік еңбек инспекторынан;
      2) мүшелері – жұмыс беруші және қызметкерлердің өкілінен құралған комиссия.
      Екі адам қайтыс болған топтық жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеруді облыстың, республикалық маңызы бар қаланың бас мемлекеттік еңбек инспекторы басқаратын комиссия жүргізеді.
      Қайтыс болған адамдар саны үш адамнан бес адамға дейін болса, топтық жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеруді еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган, ал бес және одан да көп адам қайтыс болғанда - Қазақстан Республикасының Үкіметі құрған комиссия жүргізеді.
      5. Қауіпті өндірістік объектідегі аварияның салдарынан техногендік сипаттағы төтенше жағдайлар кезінде болған жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеру кезінде өнеркәсіптік қауіпсіздік саласындағы уәкілетті органның немесе оның аумақтық бөлімшесінің өкілі арнайы тергеп-тексеру жөніндегі комиссияның төрағасы болып тағайындалады. Бұл жағдайда мемлекеттік еңбек инспекторы комиссия мүшесі болып табылады.
      6. Комиссия құрамына сондай-ақ мыналар кіреді:
      1) қауіпті өндірістік объектілерде, сондай-ақ электроэнергетикалық сала ұйымдарында болған жазатайым оқиғалар кезінде – өнеркәсіптік қауіпсіздік саласындағы мемлекеттік қадағалау жөніндегі мемлекеттік инспектор және мемлекеттік энергетикалық қадағалау және бақылау саласындағы лауазымды адам;
      2) жіті улану жағдайында – халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы мемлекеттік органның өкілдері;
      3) басқа ұйымның аумағында орналасып, жұмыс жүргізіп жатқан ұйымның қызметкері немесе өндірістік тапсырманы (қызметтік немесе шарттық міндеттерді) орындау үшін басқа ұйымға жіберілген қызметкер ұшыраған жазатайым оқиға кезде – аумағында жазатайым оқиға болған ұйымның жауапты өкілі.
      7. Комиссияның жұмысына жұмыс берушімен немесе зардап шеккен адаммен тиісті шарттық қатынастары бар сақтандыру ұйымының өкілі қатысуға құқылы.
      8. Жұмыс берушінің – жеке тұлғаның жазатайым оқиғаны тергеп-тексеруге жұмыс беруші немесе оның уәкілетті өкілі, қызметкерлердің өкілі, жазатайым оқиғаны тергеп-тексеруге шарт негізінде де шақырылуы мүмкін еңбекті қорғау жөніндегі маман қатысады.
      9. Сараптамалық қорытындыны талап ететін мәселелерді шешу үшін арнайы тергеп-тексеру жөніндегі комиссияның төрағасы ғылыми-зерттеу ұйымдарының мамандары және бақылау-қадағалау органдары қатарынан жұмыс беруші қаражаты есебінен сараптамалық кіші комиссиялар құруға құқылы.

189-бап. Қызметкердің еңбек қызметіне байланысты жазатайым
оқиғаларды тергеп-тексеру тәртібі

      1. Жазатайым оқиғаны тергеп-тексеру мерзімі комиссия құрылған күннен бастап он жұмыс күнінен аспауға тиіс.
      Белгіленген мерзімде тергеп-тексеруді аяқтауға объективті кедергі келтіретін мән-жайлар туындаған кезде арнайы тергеп-тексеру мерзімдері он жұмыс күнге екі реттен аспайтын комиссияның хаттамалық шешімімен ұзартылуы мүмкін.
      2. Еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органдарға уақтылы хабарланбаған еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғалар зардап шеккен адамның немесе оның өкілетті өкілінің өтініші бойынша өтініш тіркелген күннен бастап он жұмыс күн ішінде тергеп-тексеріледі.
      3. Әрбір тергеп-тексеру жағдайында комиссия оқиға куәгерлерін, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі талаптардың бұзылуына жол берген адамдарды анықтайды және олардан жауап алады, жұмыс берушіден қажетті ақпарат және мүмкін болса, зардап шеккен адамнан түсініктеме алады.
      4. Арнайы тергеп-тексеру жөніндегі комиссия төрағасының келісімінсіз куәлардан, куәгерлерден жауап алуды, сондай-ақ ресми тағайындалған комиссияның жұмыс күндерінде кез келген біреудің немесе өзге де комиссияның осы жазатайым оқиғаға қатысты қатар тергеп-тексерулер жүргізуіне үзілді-кесілді тыйым салынады.
      5. Жиналған құжаттар мен материалдар негізінде комиссия жазатайым оқиғаның мән-жайлары мен себептерін белгілейді, жазатайым оқиғаның жұмыс берушінің өндірістік қызметімен байланысын және тиісінше, зардап шеккен адамға оқиға орнында өзінің еңбек міндеттерін орындауына байланысты болуы түсіндірілгенін айқындайды, жазатайым оқиғаны өндірістегі жазатайым оқиға ретінде немесе өндіріспен байланысты емес жазатайым оқиға ретінде саралайды, еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау талаптарының бұзылуына жол берген адамдарды айқындайды және өндірістегі жазатайым оқиғалардың себептерін жою және алдын алу жөніндегі шараларды белгілейді.
      6. Ауыр зардаптарға әкеп соққан немесе кісі өлімімен аяқталған жазатайым оқиғаны, зардап шеккен адамдар жарақаттарының ауырлық дәрежесіне қарамастан, бір мезгілде екі және одан да көп қызметкерлер ұшыраған топтық жазатайым оқиғалар және топтық қатерлі улану жағдайын тергеп-тексеру еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган белгілеген нысан бойынша арнайы тергеп-тексеру актісінде ресімделеді.
      7. Көлік құралдарының авариясы салдарынан болған жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеру жол жүрісі қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі уәкілетті органның тергеп-тексеру материалдары негізінде жүргізіледі.
      8. Жол жүрісі қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі уәкілетті орган жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеру жөніндегі комиссия төрағасының талабы бойынша тергеп-тексеру материалдарының көшірмелерін көлік оқиғасы болған күннен бастап бес күн мерзімде беруге міндетті.
      9. Режимді объектілердегі жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеру жөніндегі комиссияның жұмыс жағдайлары осы объектілерге кіру, соларда болу ерекшеліктері ескеріліп айқындалады.
      10. Ұйым объектілеріндегі жарылыстың, аварияның, қираудың, өрттің және басқа да жағдайлардың салдарынан зардап шеккен адамды (зардап шеккен адамдарды), жоғалған адамды (жоғалған адамдарды) іздеудің тоқтатылуын арнайы тергеп-тексеру жөніндегі комиссия авариялық-құтқару қызметі немесе құралымы басшысының және сарапшы мамандардың қорытындысы негізінде айқындайды.

     190-бап. Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды
               тергеп-тексеру материалдарын ресімдеу және
               оларды есепке алу тәртібі

      1. Қызметкердің (қызметкерлердің) еңбекке қабілеттілігін жоғалтуына әкеп соққан еңбек қызметіне байланысты әрбір жазатайым оқиға медициналық қорытындыға (ұсынымға) сәйкес тергеп-тексеруге жатады.
      Ауыр зардаптарға әкеп соққан, кісі өлімімен аяқталған және топтық жазатайым оқиғалар арнайы тергеп-тексеруге жатады.
      Тергеп-тексеру, арнайы тергеп-тексеру актілерінің нысандары және жазатайым оқиға, кәсіптік ауру туралы актілердің нысандарын еңбек жөніндегі уәкілетті орган белгілейді.
      2. Егер жазатайым оқиғаны тергеп-тексеру жөніндегі комиссия мүшелерінің біреуі комиссияның (көпшіліктің) қорытындысымен келіспеген жағдайда, ол өзінің дәлелді пікірін тергеп-тексеру материалына қосу үшін жазбаша түрде ұсынады. Ол арнайы тергеп-тексеру актісіне «ерекше пікірге қара» деген сілтеме жаза отырып, қол қояды.
      3. Тергеп-тексеру нәтижесімен келіспеген немесе жазатайым оқиға туралы акт уақтылы ресімделмеген жағдайда, зардап шеккен адам немесе оның сенім білдірген адамы, ұйым қызметкерлерінің өкілі жұмыс берушіге жазбаша түрде жүгінуге құқылы, жұмыс беруші олардың өтінішін он күн ішінде қарауға және мәнісіне қарай шешім қабылдауға міндетті.
      4. Жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеру, ресімдеу және тіркеу мәселелері бойынша жұмыс берушінің, қызметкердің және мемлекеттік еңбек инспекторының не қауіпті өндірістік объектілерде болған оқиғалар кезінде өнеркәсіптік қауіпсіздік саласындағы мемлекеттік қадағалау жөніндегі мемлекеттік инспектордың арасында туындаған келіспеушіліктерді тиісті жоғары тұрған бас мемлекеттік еңбек инспекторы бағыныстылық және (немесе) сот тәртібі қаралады.
      Жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеру мәселелері бойынша жоғары тұрған бас мемлекеттік еңбек инспекторының шешімі еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган белгілеген нысанда қорытынды түрінде ресімделеді.
      5. Өндірістегі жазатайым оқиғаны тергеп-тексеру материалдарында тергеп-тексеру актісімен қатар:
      1) зардап шеккен адамның еңбекті қорғау жөнінде оқығаны және нұсқама алғаны, сондай-ақ алдын ала және мерзімдік медициналық тексерулерден өткені туралы мәліметтер;
      2) еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган белгілеген нысан бойынша жауап алу хаттамалары және оқиға куәгерлерінің, сондай-ақ еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау талаптарының сақталуына жауапты лауазымды адамдардың түсініктемелері;
      3) оқиға болған жердің жоспарлары, схемалары мен фотосуреттері;
      4) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау талаптарын регламенттейтін нұсқаулықтардан, ережелерден, бұйрықтардан және басқа да актілерден үзінді көшірмелер, өндірістегі салауатты және қауіпсіз еңбек жағдайларын қамтамасыз етуге жауапты лауазымды адамдардың міндеттері және басқалар;
      5) зардап шеккен адамның денсаулығына келтірілген зақымның сипаты мен ауырлығы (өлімге әкеп соққан себеп) туралы медициналық қорытынды;
      6) зертханалық және басқа зерттеулердің, эксперименттердің, сараптамалардың, талдаулардың нәтижелері және тағы сол сияқтылар;
      7) бас мемлекеттік еңбек инспекторының қорытындысы (егер бар болса);
      8) жұмыс берушіге келтірілген материалдық залал туралы мәліметтер;
      9) жұмыс берушінің зардап шеккен адамға (отбасы мүшелеріне) оның денсаулығына келтірілген зиянды өтеу және жол берілген оқиғаға кінәлі лауазымды адамдарды жауаптылыққа тарту туралы бұйрығы;
      10) қоса берілетін құжаттардың тізбесі болуға тиіс.
      6. Әрбір жазатайым оқиғаны тергеп-тексеру аяқталғаннан кейін, тергеп-тексеру материалдарына сәйкес жұмыс беруші үш күннен кешіктірмей жазатайым оқиға туралы актіні ресімдеуге міндетті.
      7. Белгіленген нысан бойынша кәсіптік ауру актісін сараптама профпатологиялық комиссияның қорытындысы негізінде жұмыс беруші толтырады.
      8. Жазатайым оқиға туралы акт толтырылып, оған еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау қызметінің және ұйым бөлімшесінің басшылары, ұйым қызметкерлерінің өкілдері, улану жағдайларында халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы мемлекеттік органның өкілі қол қояды.
      Жазатайым оқиға туралы акт жұмыс берушімен бекітіледі және ұйымның мөрімен расталады.
      Егер жұмыс беруші жеке тұлға болса, жазатайым оқиға туралы акт толтырылып, оған жұмыс беруші қол қояды және нотариалды түрде расталады.
      9. Тергеп-тексеру аяқталғаннан кейін үш күннен кешіктірмей жазатайым оқиға туралы актінің бір данасы зардап шеккен адамға немесе оның сенімді адамына беріледі, бұдан басқа мыналарға:
      1) қызметкер еңбек (қызметтік) міндеттерін атқарған кезде оны жазатайым оқиғалардан сақтандыру шартын жасасқан сақтандыру ұйымына;
      2) еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға қағаз және электронды жеткізгіште;
      3) улану жағдайларында халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы мемлекеттік органға жіберіледі.
      10. Жазатайым оқиғаны арнайы тергеп-тексеру актісі материалдарының көшірмелерін жұмыс беруші еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға жібереді. Жазатайым оқиғаны тергеп-тексеру аяқталғаннан кейін мемлекеттік еңбек инспекторы арнайы тергеп-тексеру материалдарының көшірмелерін жеті күн мерзімде жергілікті ішкі істер органына жібереді, ол заңнамаға сәйкес тиісті шешім қабылдап, қабылданған шешім туралы жиырма күннен кешіктірмей хабарлайды.
      11. Зардап шеккен адам немесе қызметкерлердің өкілі жазатайым оқиғаны тергеп-тексерудің бүкіл материалдарымен танысуға және қажетті үзінді көшірмелер жасауға құқылы.
      12. Актімен ресімделген әрбір жазатайым оқиға өндірістегі жазатайым оқиғаларды және денсаулыққа келтірілген өзге де зақымдануларды жұмыс беруші тіркеу журналына жазады. Журналды еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган белгілеген нысан бойынша жүргізеді. Еңбекке уақытша жарамсыздық және жарақаттану туралы алғашқы статистикалық деректер мемлекеттік статистика саласындағы уәкілетті орган бекіткен статистикалық әдіснамаға сәйкес беріледі.
      13. Жазатайым оқиғаны тергеп-тексеру материалдары ұйымда (жұмыс берушіде) қырық бес жыл бойы сақталуға тиіс, ұйым таратылған жағдайда жазатайым оқиғаны тергеп-тексеру материалдары міндетті түрде сол ұйым жұмыс істеген жер бойынша мемлекеттік мұрағатқа тапсырылуға тиіс.
      14. Жұмыс беруші немесе оның өкілі уақыт өте келе ауыр зардаптарға немесе кісі өліміне әкеп соққан жазатайым оқиғалар санатына ауысқан еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғалар туралы тиісті еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға, ал сақтандыру жағдайлары туралы – сақтандыру ұйымына хабарлайды.

5-бөлім. Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының сақталуын бақылау 21-тарау. Мемлекеттік бақылау

191-бап. Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасы
саласындағы мемлекеттік бақылауды жүзеге асыру

      1. Ұйымдарда Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының сақталуын мемлекеттік бақылауды мемлекеттік еңбек инспекторлары жүзеге асырады.
      2. Мемлекеттік еңбек инспекторларына:
      1) Қазақстан Республикасының Бас мемлекеттік еңбек инспекторы – еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік органның лауазымды адамы;
      2) бас мемлекеттік еңбек инспекторлары – еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік органның лауазымды адамдары;
      3) облыстың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың бас мемлекеттік еңбек инспекторы – облыстың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органының басшысы;
      4) мемлекеттік еңбек инспекторлары – облыстың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органының лауазымды адамдары жатады.
      3. Мемлекеттік еңбек инспекторлары қызметтік міндеттерін атқару кезінде заңмен қорғалады және Қазақстан Республикасының Конституциясын, Қазақстан Республикасының заңдары мен өзге де нормативтік құқықтық актілерін басшылыққа алады.
      4. Мемлекеттік еңбек инспекторына қызметтік міндеттерін орындауға кедергі келтірген тұлғалар Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес жауапты болады.
      5. Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасы саласындағы мемлекеттiк бақылау тексеру нысанында және өзге де нысандарда жүзеге асырылады.
      6. Егер Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттарда өзгеше көзделмесе, тексеру «Қазақстан Республикасындағы мемлекеттiк бақылау және қадағалау туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес жүзеге асырылады.
      Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеру, сондай-ақ мұндай оқиғаларды туындатқан себептерді жою жөніндегі іс-шаралардың орындалуын бақылау және бақылау субъектісіне барумен бақылаудың өзге де түрлері аясында мемлекеттік еңбек инспекторлары жүргізетін тексерулер жұмыс берушіге алдын ала хабарламай жүргізіледі және Қазақстан Республикасының мемлекеттік құқықтық статистика мен арнайы есепке алу туралы заңнамасына сәйкес тіркеуге және есепке алынбайды.

192-бап. Мемлекеттік еңбек инспекциясы қызметінің
қағидаттары мен негізгі міндеттері

      Мемлекеттік еңбек инспекциясының қызметі қызметкерлердің құқықтары мен бостандықтарын сыйлау, сақтау және қорғау, заңдылық, объективтілік, тәуелсіздік және жариялылық қағидаттары негізінде жүзеге асырылады.
      Мемлекеттік еңбек инспекциясының негізгі міндеттері:
      1) ұйымдарда Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының сақталуын мемлекеттік бақылауды қамтамасыз ету;
      2) қауіпсіз еңбек жағдайларына құқықты қоса алғанда, қызметкерлердің құқықтары мен бостандықтарын сақтауды және қорғауды қамтамасыз ету;
      3) Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының мәселелері бойынша қызметкерлер мен жұмыс берушілердің өтініштерін, арыздарын және шағымдарын қарау болып табылады.

193-бап. Мемлекеттік еңбек инспекторларының құқықтары

      Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының сақталуын мемлекеттік бақылауды жүзеге асыру кезінде мемлекеттік еңбек инспекторларының:
      1) еңбек заңнамасының сақталуына тексеру жүргізу мақсатында ұйымдар мен кәсіпорындарда кедергісіз баруға;
      2) бақылау субъектісіне барумен бақылаудың өзге де түрлерін жүзеге асыруға;
      3) жұмыс берушілерден өздеріне жүктелген функцияларды орындауға қажетті құжаттарды, түсініктемелерді, ақпаратты сұратуға және алуға, оның ішінде құқықтық статистика мен арнайы есепке алу жөніндегі уәкілетті органда тіркелмей-ақ тексеруге;
      4) жұмыс берушілер орындауға міндетті нұсқамалар, қорытындылар беруге, сондай-ақ әкімшілік құқық бұзушылықтар туралы хаттамалар мен қаулылар толтыруға, әкімшілік жазалар қолдануға;
      5) өз құзыретіне кіретін мәселелер бойынша түсініктемелер беруге;
      6) ұйымдардың, жекелеген өндірістердің, цехтардың, учаскелердің, жұмыс орындарының қызметі және жабдықтардың, механизмдердің пайдаланылуы еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау туралы нормативтік құқықтық актілердің талаптарына сай келмейтіні анықталған жағдайда, оларды үш күннен аспайтын мерзімге, көрсетілген мерзім ішінде міндетті түрде сотқа талап-арыз бере отырып, тоқтата тұруға (тыйым салуға);
      7) жұмыс орындарында белгіленген талаптарға сай келмейтін арнаулы киімнің, арнаулы аяқкиімнің және басқа да жеке және ұжымдық қорғану құралдарының берілуі мен пайдаланылуына тыйым салуға;
      8) жұмыс берушіге (оның өкіліне) хабарлай отырып және тиісті акт жасау арқылы арнаулы киім үлгілерін, пайдаланылатын немесе өңделетін материалдар мен заттарды талдау жасау үшін алуға;
      9) еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды белгіленген тәртіппен тергеп-тексеруге;
      10) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау мәселелері бойынша оқудан, нұсқау беруден, білімін тексеруден өтпеген қызметкерлерді жұмыстан шеттету үшін жұмыс берушілер орындауға міндетті нұсқамалар беруге, сондай-ақ кінәлі адамдарды жауаптылыққа тартуға;
      11) Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасын бұзу, мемлекеттік еңбек инспекторларының актілерін жұмыс берушілердің орындамауы фактілері бойынша тиісті құқық қорғау органдарына және соттарға ақпарат, талап қою және өзге де материалдар жіберуге;
      12) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі білімді тексеруге қатысуға;
      13) шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсат беру кезінде белгіленетін айрықша талаптардың орындалуына тексеру жүргізуге;
      14) жұмыс берушінің еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау бойынша ішкі бақылау жүргізуінің толықтығы мен дәйектілігін бақылауды жүзеге асыруға;
      15) еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы мемлекеттік бақылауды жүзеге асыру кезінде азаматтармен және қызметкерлердің өкілдерімен өзара іс-қимыл жасасуға;
      16) Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген өзге де құқықтарды жүзеге асыруға құқығы бар.

194-бап. Мемлекеттік еңбек инспекторларының міндеттері

      Мемлекеттік еңбек инспекторлары:
      1) Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының сақталуын бақылауды жүзеге асыруға;
      2) Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының орындалуын тексеруді уақтылы және сапалы жүргізуге;
      3) анықталған еңбек заңнамасын бұзушылықтарды жою жөніндегі шараларды қабылдау мақсатында осындай бұзушылықтар туралы жұмыс берушілерді (олардың өкілдерін) хабардар етуге;
      4) Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасын қолдану мәселелері бойынша қызметкерлер мен жұмыс берушілердің өтініштерін уақтылы қарауға;
      5) еңбек заңнамасының бұзылуына әкеп соғатын себептер мен мән-жайларды анықтауға, оларды жою және бұзылған еңбек құқықтарын қалпына келтіру жөнінде ұсынымдар беруге;
      6) жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеруге қатысуға;
      7) еңбек заңнамасының бұзылу себептерін жинауды, талдауды, қорытуды жүзеге асыруға, Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасы бұзылуының алдын алу жөніндегі жұмысты күшейтуге бағытталған іс-шараларды әзірлеу мен қабылдауға қатысуға;
      8) мемлекеттік құпияны, еңбек міндеттерін орындауға байланысты өзіне мәлім болған қызметтік, коммерциялық немесе заңмен қорғалатын өзге де құпияны құрайтын мәліметтерді жария етпеуге;
      9) Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасын қолдану мәселелері бойынша түсіндіру жұмысын жүргізуге міндетті.

195-бап. Мемлекеттік еңбек инспекторының актілері

      1. Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасын бұзушылықтардың анықталуына қарай мемлекеттік еңбек инспекторы мынадай актілер әзірлейді:
      1) нұсқама:
      Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының талаптарын бұзушылықтарды жою туралы;
      жарақаттану қаупі бар және авариялық ахуалдардың туындауын болғызбау үшін өндірістік объектілер мен жабдықтардағы, сондай-ақ өндірістік процестердегі еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі профилактикалық жұмыстарды жүргізу туралы;
      жекелеген өндірістердің, цехтардың, учаскелердің, жұмыс орындары мен жабдықтардың пайдаланылуына және тұтас алғанда ұйым қызметіне тыйым салу (оны тоқтата тұру) туралы нұсқама шығарады (жасайды).
      Бұл ретте ұйым қызметіне тыйым салу (оны тоқтата тұру) туралы акт сот шешімі шығарылғанға дейін қолданылады.
      2) әкімшілік құқық бұзушылық туралы хаттама;
      3) әкімшілік құқық бұзушылық туралы іс бойынша іс жүргізуді тоқтату туралы қаулы;
      4) әкімшілік құқық бұзушылық туралы іс бойынша қаулы;
      5) мемлекеттік еңбек инспекторының қорытындысын шығарады.
      2. Мемлекеттік еңбек инспекторының актілері жұмыс берушілер мен лауазымды адамдардың Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының талаптарын бұзушылықтарына ықпал етудің құқықтық шаралары болып табылады. Актілер екі данада жасалады, оның біреуіне қол қойғызылып, жұмыс берушіге тапсырылады.
      3. Лауазымды адамдар, жеке және заңды тұлғалар мемлекеттік еңбек инспекторының актілерін орындауға міндетті.
      4. Мемлекеттік еңбек инспекторы актілерінің нысанын еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган бекітеді.

     196-бап. Мемлекеттік еңбек инспекциясының басқа
               мемлекеттік органдармен және ұйымдармен өзара
               іс-қимыл жасасуы

1. Мемлекеттік еңбек инспекциясы өз қызметін басқа мемлекеттік қадағалау және бақылау органдарымен, қызметкерлердің өкілдерімен, қоғамдық бірлестіктермен, басқа да ұйымдармен өзара іс-қимыл жасаса отырып жүзеге асырады.
2. Мемлекеттік органдар мемлекеттік еңбек инспекторына Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының орындалуын бақылауды жүзеге асыру жөніндегі міндеттерін атқаруына жәрдемдесуге міндетті.

197-бап. Бақылау субъектісіне барумен бақылаудың өзге де
нысандары

      1. Бақылау субъектісіне бару – еңбек заңнамасының ұйымдарында сақталуына бақылаудың өзге де нысандары.
      2. Мемлекеттік еңбек инспекторы бақылау субъектісіне барған кезде:
      1) қызметтік куәлігін;
      2) қажет болған кезде құзыретті органның режимдік объектілерге баруға рұқсатын;
      3) денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілеген тәртіппен берілген, объектілерге бару үшін қажет болатын медициналық рұқсатты көрсетуге міндетті.
      3. Бақылау субъектілері мемлекеттік еңбек инспекторы барған кезінде:
      1) мемлекеттік еңбек инспекторының баратын бақылау субъектісінің аумағына және үй-жайына кедергісіз кіруін қамтамасыз етуге;
      2) коммерциялық, салықтық не өзге де құпияны қорғау жөніндегі талаптарды сақтай отырып, барудың міндеттері мен нысанасына сәйкес бару нәтижелері туралы актіге қоса беру үшін қағаз және электрондық жеткізгіштердегі құжаттарды (мәліметтерді) не олардың көшірмелерін беруге;
      3) бару нәтижелері туралы актінің екінші данасына алғаны туралы белгі соғуға;
      4) объектіге бару үшін келген адамдардың осы объект үшін белгіленген нормативтерге сәйкес әсер етудің зиянды және қауіпті өндірістік факторларынан қауіпсіздігін қамтамасыз етуге міндетті.
      4. Мемлекеттік еңбек инспекторының кіруіне кедергі келтірілген жағдайда, баруды жүзеге асыратын мемлекеттік еңбек инспекторы және бақылау субъектісінің уәкілетті адамы қол қоятын хаттама жасалады.
      5. Бару ішкі еңбек тәртіптемесінің қағидаларында белгіленген бақылау субъектісінің жұмыс уақытында жүзеге асырылады.
      6. Бақылау субъектісіне бару мерзімі үш жұмыс күнінен аспауға тиіс.
      7. Бақылау субъектісіне бару нәтижелері бойынша мемлекеттік еңбек инспекторы бақылау субъектісіне бару нәтижесінде анықталған бұзушылықтарды жою тәртібін міндетті түрде түсіндіре отырып, бару нәтижелері туралы екі данада акт жасайды.
      Бару нәтижелері туралы актіде:
      1) актінің жасалған күні, уақыты және орны;
      2) бақылау органының атауы;
      3) баруды жүргізген мемлекеттік еңбек инспекторының тегі, аты, әкесінің аты (ол болған кезде);
      4) баратын бақылау субъектісінің атауы немесе тегі, аты, әкесінің аты (ол болған кезде), барған кезде қатысқан жеке немесе заңды тұлға өкілінің лауазымы;
      5) бару күні, орны және кезеңі;
      6) бару нәтижелері туралы, оның ішінде анықталған бұзушылықтар туралы, олардың сипаты туралы мәліметтер;
      7) баратын бақылау субъектісі өкілінің, сондай-ақ бару кезінде қатысқан адамдардың актімен танысуы туралы немесе танысудан бас тартуы туралы мәліметтер, олардың қолдары немесе қол қоюдан бас тартуы;
      8) баруды жүргізген мемлекеттік еңбек инспекторының қолы көрсетіледі.
      8. Бару нәтижелері бойынша ескертпелер және (немесе) қарсылықтар болған жағдайда, жеке тұлға немесе заңды тұлғаның басшысы не олардың өкілдері оларды жазбаша түрде береді.
      Ескертпелер және (немесе) қарсылықтар бару нәтижелері туралы актіге қоса беріледі, бұл жөнінде тиісті белгі соғылады.
      9. Бару нәтижелері туралы актінің бір данасы танысу және анықталған бұзушылықтарды жою жөнінде шаралар қолдану және басқа да әрекеттер жасау үшін жеке тұлғаға немесе заңды тұлғаның басшысына не олардың өкілдеріне тапсырылады.
      10. Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының талаптарын бұзушылықтарды жою мақсатында бақылау субъектісі мекенжайына әкімшілік құқық бұзушылық туралы іс қозғамастан нұсқама енгізіледі.
      11. Бару нәтижесінде анықталған бұзушылықтар бойынша бақылау субъектісі қарсылықтар болмаған кезде, болу нәтижелері туралы актіні алған кезден бастап он жұмыс күнінен кешіктірмей, анықталған бұзушылықтарды жою жөнінде қолданылған шаралар туралы ақпарат беруге міндетті.
      12. Мемлекеттік еңбек инспекторлары тексерілетін субъектілерге бару мен тексеруді есепке алу кітабында тегін, лауазымын және актіде жазылған деректерді көрсете отырып, жүргізілетін әрекеттер туралы жазба жасауға міндетті.
      13. Бару кезінде Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген талаптарда бұзушылықтар болмаған жағдайда, бару нәтижелері туралы актіде тиісті жазба жасалады, нұсқама берілмейді.
      14. Бақылау субъектісіне барған кезде жұмыс берушіні алдын ала хабардар ету және құқықтық статистика және арнайы есепке алу жөніндегі уәкілетті органда тіркеу талап етілмейді.
      15. Бақылау субъектісіне бару еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган мен кәсіпкерлік жөніндегі уәкілетті орган бірлесіп бекітетін критерийлер және жүргізілетін талдау мен бағалау нәтижелері бойынша тоқсанға (жартыжылға, жылға) жасалатын бақылау субъектісіне бару тізімдері негізінде жүзеге асырылады.

198-бап. Ведомстволық есепке алу

Еңбек жөніндегі мемлекеттік инспекция тұрақты және үзіліссіз негізде тексерілетін бақылау субъектілеріне (объектілеріне) және барумен бақылау және қадағалаудың өзге нысандарын тексерулер саны мен тексеру парақтарына сәйкес анықталған бұзушылықтардың және әкімшілік әсер етудің қолданылған шараларын ведомстволық есепке алынуын жүргізуге міндетті.
Ведомстволық есептілігінің жиынтық деректері ай сайын орталық және жергілікті атқару органдарының ресми интернет-ресурстарында жарияланады.

199-бап. Жұмыс беруші қызметін декларациялау

      Жұмыс беруші қызметін декларациялауды еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті орган жұмыс берушілердің өңірлік бірлестіктері және аумақтық кәсіподақтар бірлестіктерімен бірлесіп жүзеге асырады.
      Еңбек заңнамасының талаптарына сай жұмыс берушілердің қызметінің декларациялау параметрлеріне сәйкес келуі қатысу шарты болып табылады.
      Қызметі еңбек заңнамасының талаптарына сәйкес деп танылған жұмыс берушілерге үш жыл мерзімге сенім сертификаты беріледі, ол осы Кодексте белгіленген ішінара тексерулерге және бақылау субъектісіне барумен бақылаудың өзге де нысандарын қалыптастыру кезінде ескеріледі.

22-тарау. Ішкі бақылау

200-бап. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі
ішкі бақылау

1. Ішкі бақылау еңбекті қорғауды басқару жүйесін құруды және енгізуді, еңбек жағдайларының жай-күйін қадағалауды ұйымдастыруды, өндірістік бақылаудың деректеріне жедел талдау жүргізуді, тәуекелдерді бағалауды және еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі анықталған сәйкессіздіктерді жою жөнінде шаралар қабылдауды қамтиды.
2. Жұмыс беруші жұмыс орындарында еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі белгіленген талаптарды сақтау және анықталған бұзушылықтарды жою бойынша жедел шаралар қабылдау мақсатында еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі ішкі бақылауды жүзеге асырады.

201-бап. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі
ішкі бақылауды жүзеге асыру тетігі

      1. Қызметкерлерінің саны елуден асатын өндірістік қызметті жүзеге асыратын ұйымдарда еңбек қауіпсіздігі мен еңбекті қорғау талаптарын сақтау үшін ішкі бақылауды жүзеге асыру мақсатында жұмыс беруші ұйымның тікелей бірінші басшысына немесе ол уәкілеттік берген адамға бағынатын еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау қызметін құрады.
      2. Ұйымдағы еңбек қауіпсіздігі мен еңбекті қорғау қызметі туралы үлгі ережені еңбек жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган әзірлейді.
      3. Қызметкерлерінің саны елуге жетпейтін жұмыс беруші қызмет ерекшелігін ескере отырып, еңбек қауіпсіздігі мен еңбекті қорғау жөніндегі маман лауазымын енгізеді не еңбек қауіпсіздігі мен еңбекті қорғауды қамтамасыз ету жөніндегі міндетті басқа маманға жүктейді.
      4. Еңбек қауіпсіздігі мен еңбекті қорғау қызметі немесе осы баптың 3-тармағында көрсетілген маман:
      1) өндірістік, тұрмыстық және басқа да үй-жайларға кедергісіз кіруге және қарауға;
      2) қауіпсіз және салауатты еңбек жағдайларын жасау, ұйымдардың құрылымдық бөлімшелерінде жарақаттану мен кәсіптік ауруларды болдырмау жөніндегі алдын алу іс-шараларының әзірленуін және орындалуын бақылауды жүзеге асыруға;
      3) ұйымның құрылымдық бөлімшелерінің қызметкерлеріне анықталған еңбек қауіпсіздігі мен еңбекті қорғау талаптарын бұзушылықтарды жою жөнінде шара қолдану туралы орындалуы міндетті нұсқаулар беруге құқылы.
      5. Еңбек қауіпсіздігі мен еңбекті қорғау қызметі немесе осы баптың 3-тармағында көрсетілген маман:
      1) ай сайын ұйымдарда жарақаттану мен кәсіптік аурулардың жай-күйі мен себептерін талдауды жүргізуге және олардың алдын-алу іс-шараларын әзірлеуге және оларды тұрақты сақтау үшін ұйымның электрондық деректер базасына енгізуге;
      2) еңбек қауіпсіздігі мен еңбекті қорғау мәселелері бойынша ұйымның қызметкерлерін оқытуды, олардың білімдерін тексеруді ұйымдастыруға;
      3) еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды зерттеп тексеру тәртібінің сақталуын қамтамасыз етуге міндетті.
      6. Шағын кәсіпкерлік субъектілерінде еңбек қауіпсіздігі мен еңбекті қорғауды ұйымдастыру жеке немесе заң тұлғаларымен шарт негізінде жүзеге асырылуы мүмкін.

202-бап. Ұйымдардағы еңбек қауіпсіздігі мен еңбекті қорғау
жөніндегі өндірістік кеңес

      1. Жұмыс берушінің және (немесе) қызметкердің не олардың өкілдерінің бастамасы бойынша еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі өндірістік кеңес құрылады. Оның құрамына тепе-теңдік негізде жұмыс берушінің өкілдері, еңбектің техникалық инспекторларын қосқанда, қызметкерлердің өкілдері кіреді.
      2. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі өндірістік кеңестің құрамы жұмыс берушінің және қызметкерлер өкілдерінің бірлескен шешімімен бекітіледі.
      3. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі өндірістік кеңесті екі жылда бір рет кезенділікпен ротациялық негізде сайлайтын және жұмыс берушінің және қызметкерлер өкілдерінің қатарынан кеңес мүшелерін төраға басқарады.
      Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі өндірістік кеңестің шешімдері жұмыс беруші және қызметкер үшін міндетті болып табылады.
      4. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі өндірістік кеңес жұмыс беруші мен қызметкерлердің еңбекті қорғау талаптарын қамтамасыз ету, жарақаттану мен кәсіптік аурулардың алдын алу жөніндегі бірлескен іс-қимылын ұйымдастырады, сондай-ақ жұмыс орындарындағы еңбек жағдайлары мен еңбектің қорғалуына тексеру өткізуді ұйымдастырады.
      Еңбекті қорғау жөніндегі техникалық инспекторлардың кандидатураларын кәсіптік одақ, ал олар жоқ болған кезде, қызметкерлердің жалпы жиналысында қызметкерлердің кемінде үштен екісінің қатысқан кезде көпшілік даусымен ұйымның қызметкерлерінен ұсынады.
      5. Еңбекті қорғау жөніндегі техникалық инспекторлар еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі өндірістік кеңестің шешімімен бекітіледі.
      Еңбекті қорғау жөніндегі техникалық инспекторлардың мәртебесі, құқықтары мен міндеттері, сондай-ақ олардың бақылауды жүзеге асыру тәртібі еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау жөніндегі өндірістік кеңестің шешімімен айқындалады.

23-тарау. Қорытынды ережелер

203-бап. Осы Кодексті қолданысқа енгiзу тәртiбi

      1. Осы Кодекс алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.
      2. Осы Кодекс қолданысқа енгізілген күннен бастап мыналардың күші жойылған деп танылсын:
      1) 2007 жылғы 15 мамырдағы № 251 Қазақстан Республикасының Еңбек кодексі (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2007 ж., № 9, 65-құжат; № 19, 147-құжат; № 20, 152-құжат; № 24, 178-құжат; 2008 ж., № 21, 97-құжат; № 23, 114-құжат; 2009 ж., № 8, 44-құжат; № 9-10, 50-құжат; № 17, 82-құжат; № 18, 84-құжат; № 24, 122, 134-құжаттар; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 10, 48-құжат; № 24, 146, 148-құжаттар; 2011ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 11, 102-құжат; № 16, 128-құжат; 2012 ж., № 3, 26-құжат; № 4, 32-құжат; № 5, 41-құжат; № 6, 45-құжат; № 13, 91-құжат; № 14, 92-құжат; № 15, 97-құжат; № 21-22, 123-құжат; 2013 ж., № 2, 13-құжат; № 3, 15-құжат; № 7, 36-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 15, 78, 81-құжаттар; № 16, 83-құжат; № 23-24, 116-құжат; 2014 ж., № 2, 10-құжат; № 7, 37-құжат; № 8, 44, 49-құжаттар; № 11, 67-құжат; № 14, 84-құжат; № 16, 90-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 1, 2-құжат; № 3, 13-құжат; № 7, 33-құжат; № 8, 45-құжат; № 10, 50-құжат; 2015 жылғы 17 маусымда «Казахстанская правда» және «Егемен Қазақстан» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне дербес білім беру ұйымдарының қызметін реттеу мәселелері бойынша толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 15 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 22 шілдеде «Казахстанская правда» және «Егемен Қазақстан» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне Қазақстан Республикасының бітімгершілік қызметі мәселелері бойынша толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 21 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 5 тамызда «Казахстанская правда» және «Егемен Қазақстан» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне зейнетақымен қамсыздандыру мәселелері бойынша толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 2 тамыздағы Қазақстан Республикасының Заңы);
      2) «Қазақстан Республикасының Еңбек кодексін қолданысқа енгізу туралы» 2007 жылғы 15 мамырдағы Қазақстан Республикасының Заңы (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2007 ж., № 9, 66-құжат).

Қазақстан Республикасының
Президенті

О проекте Трудового кодекса Республики Казахстан

ТРУДОВОЙ КОДЕКС
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН Общая часть Раздел 1. Общие положения Глава 1. Основные положения

Глава 2. Компетенция государственных органов в области
регулирования трудовых отношений

Глава 3. Субъекты трудовых отношений.
Основания возникновения трудовых отношений

Особенная часть Раздел 2. Трудовые отношения Глава 4. Трудовой договор

Глава 5. Трудовой распорядок. Дисциплина труда

Глава 6. Рабочее время

Глава 7. Время отдыха

Глава 8. Нормирование и оплата труда

Глава 9. Профессиональная подготовка,
переподготовка и повышение квалификации

Глава 10. Материальная ответственность сторон
трудового договора

Глава 12. Особенности регулирования труда
отдельных категорий работников

Раздел 3. Социальное партнерство и коллективные
отношения в сфере труда Глава 13. Социальное партнерство в сфере труда

Глава 16. Рассмотрение коллективных трудовых споров

Глава 18. Права и обязанности работников и работодателя в
области безопасности и охраны труда

Глава 22. Внутренний контроль

Қазақстан Республикасы Еңбек кодексінің жобасы туралы

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЕҢБЕК КОДЕКСІ Жалпы бөлім 1-бөлім. Жалпы ережелер 1-тарау. Негізгі ережелер

2-тарау. Мемлекеттік органдардың еңбек қатынастарын реттеу
саласындағы құзыреті

3-тарау. Еңбек қатынастарының субъектілері. Еңбек
қатынастарының туындау негіздері

Ерекше бөлім 2-бөлім. Еңбек қатынастары 4-тарау. Еңбек шарты

5-тарау. Еңбек тәртіптемесі. Еңбек тәртібі

6-тарау. Жұмыс уақыты

7-тарау. Тынығу уақыты

8-тарау. Еңбекті нормалау және еңбекке ақы төлеу

9-тарау. Кәсіптік даярлау, қайта даярлау және біліктілікті арттыру

10-тарау. Еңбек шарты тараптарының материалдық
жауапкершілігі

11-тарау. Кепілдіктер мен өтемақы төлемдері

12-тарау. Қызметкерлердің жекелеген санаттарының еңбегін
реттеу ерекшеліктері

3-бөлім. Еңбек саласындағы әлеуметтік әріптестік және ұжымдық қатынастар 13-тарау. Еңбек саласындағы әлеуметтік әріптестік

14-тарау. Ұжымдық шарт

15-тарау. Жеке еңбек дауларын қарау

16-тарау. Ұжымдық еңбек дауларын қарау

4-бөлім. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау 17-тарау. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы мемлекеттік реттеу

18-тарау. Қызметкерлердің және жұмыс берушінің еңбек
қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы құқықтары мен міндеттері

19-тарау. Еңбек қауіпсіздігін және еңбекті қорғауды ұйымдастыру

20-тарау. Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды
тергеп-тексеру мен есепке алу

5-бөлім. Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының сақталуын бақылау 21-тарау. Мемлекеттік бақылау

22-тарау. Ішкі бақылау

23-тарау. Қорытынды ережелер

О проекте Трудового кодекса Республики Казахстан

ТРУДОВОЙ КОДЕКС РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН Общая часть Раздел 1. Общие положения Глава 1. Основные положения

Глава 2. Компетенция государственных органов в области регулирования трудовых отношений

Глава 3. Субъекты трудовых отношений. Основания возникновения трудовых отношений

Особенная часть Раздел 2. Трудовые отношения Глава 4. Трудовой договор

Глава 5. Трудовой распорядок. Дисциплина труда

Глава 6. Рабочее время

Глава 7. Время отдыха

Глава 8. Нормирование и оплата труда

Глава 9. Профессиональная подготовка, переподготовка и повышение квалификации

Глава 10. Материальная ответственность сторон трудового договора

Глава 12. Особенности регулирования труда отдельных категорий работников

Раздел 3. Социальное партнерство и коллективные отношения в сфере труда Глава 13. Социальное партнерство в сфере труда

Глава 16. Рассмотрение коллективных трудовых споров

Глава 18. Права и обязанности работников и работодателя в области безопасности и охраны труда

Глава 22. Внутренний контроль

Қазақстан Республикасы Еңбек кодексінің жобасы туралы

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЕҢБЕК КОДЕКСІ Жалпы бөлім 1-бөлім. Жалпы ережелер 1-тарау. Негізгі ережелер

2-тарау. Мемлекеттік органдардың еңбек қатынастарын реттеу саласындағы құзыреті

3-тарау. Еңбек қатынастарының субъектілері. Еңбек қатынастарының туындау негіздері

Ерекше бөлім 2-бөлім. Еңбек қатынастары 4-тарау. Еңбек шарты

5-тарау. Еңбек тәртіптемесі. Еңбек тәртібі

6-тарау. Жұмыс уақыты

7-тарау. Тынығу уақыты

8-тарау. Еңбекті нормалау және еңбекке ақы төлеу

9-тарау. Кәсіптік даярлау, қайта даярлау және біліктілікті арттыру

10-тарау. Еңбек шарты тараптарының материалдық жауапкершілігі

11-тарау. Кепілдіктер мен өтемақы төлемдері

12-тарау. Қызметкерлердің жекелеген санаттарының еңбегін реттеу ерекшеліктері

3-бөлім. Еңбек саласындағы әлеуметтік әріптестік және ұжымдық қатынастар 13-тарау. Еңбек саласындағы әлеуметтік әріптестік

14-тарау. Ұжымдық шарт

15-тарау. Жеке еңбек дауларын қарау

16-тарау. Ұжымдық еңбек дауларын қарау

4-бөлім. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау 17-тарау. Еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы мемлекеттік реттеу

18-тарау. Қызметкерлердің және жұмыс берушінің еңбек қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы құқықтары мен міндеттері

19-тарау. Еңбек қауіпсіздігін және еңбекті қорғауды ұйымдастыру

20-тарау. Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды тергеп-тексеру мен есепке алу

5-бөлім. Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының сақталуын бақылау 21-тарау. Мемлекеттік бақылау

22-тарау. Ішкі бақылау

23-тарау. Қорытынды ережелер

ТРУДОВОЙ КОДЕКС
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН Общая часть Раздел 1. Общие положения Глава 1. Основные положения

Глава 2. Компетенция государственных органов в области
регулирования трудовых отношений

Глава 3. Субъекты трудовых отношений.
Основания возникновения трудовых отношений

Глава 9. Профессиональная подготовка,
переподготовка и повышение квалификации

Глава 10. Материальная ответственность сторон
трудового договора

Глава 12. Особенности регулирования труда
отдельных категорий работников

Раздел 3. Социальное партнерство и коллективные
отношения в сфере труда Глава 13. Социальное партнерство в сфере труда

Глава 18. Права и обязанности работников и работодателя в
области безопасности и охраны труда

2-тарау. Мемлекеттік органдардың еңбек қатынастарын реттеу
саласындағы құзыреті

3-тарау. Еңбек қатынастарының субъектілері. Еңбек
қатынастарының туындау негіздері

10-тарау. Еңбек шарты тараптарының материалдық
жауапкершілігі

12-тарау. Қызметкерлердің жекелеген санаттарының еңбегін
реттеу ерекшеліктері

18-тарау. Қызметкерлердің және жұмыс берушінің еңбек
қауіпсіздігі және еңбекті қорғау саласындағы құқықтары мен міндеттері

20-тарау. Еңбек қызметіне байланысты жазатайым оқиғаларды
тергеп-тексеру мен есепке алу