Қарқаралы ауданы аумағында ауыл шаруашылығы жануарларын бағу мен ұстаудың Қағидасын бекіту туралы

Қарағанды облысы Қарқаралы ауданының мәслихатының 2010 жылғы 29 шілдедегі XXIII сессиясының N 23/243 шешімі. Қарағанды облысы Қарқаралы ауданының Әділет басқармасында 2010 жылғы 2 қыркүйекте N 8-13-87 тіркелді. Күші жойылды - Қарағанды облысы Қарқаралы ауданының мәслихатының VI сессиясының 2012 жылғы 8 маусымдағы N 6/56 шешімімен

Ескерту. Күші жойылды - Қарағанды облысы Қарқаралы ауданының мәслихатының VI сессиясының 2012.06.08 N 6/56 шешімімен.

Қазақстан Республикасының 2001 жылғы 30 қаңтардағы "Әкімшілік құқық бұзушылық туралы" Кодексіне, Қазақстан Республикасының 2001 жылғы 23 қаңтардағы "Қазақстан Республикасындағы жергілікті мемлекеттік басқару және өзін-өзі басқару туралы" Заңына, Қазақстан Республикасының 2002 жылғы 10 шілдедегі "Ветеринария туралы" Заңына сәйкес аудандық мәслихат ШЕШІМ ЕТТІ:
1. Қарқаралы ауданы аумағында ауыл шаруашылығы жануарларын бағу мен ұстаудың Қағидасы қосымшаға сәйкес бекітілсін.
2. Осы шешім алғаш ресми жарияланғаннан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Сессия төрағасы Қ. Ғабдуллин

Аудандық мәслихат хатшысы О. Жүкібаев

2010 жылғы 29 шілдедегі
Қарқаралы аудандық
мәслихаттың шешімімен
бекітілген

Қарқаралы ауданы аумағында ауыл шаруашылығы
жануарларын бағу мен ұстаудың
Қағидасы

1. Жалпы бөлім

1. Осы Қағида Қазақстан Республикасының 2002 жылғы 10 шілдедегі "Ветеринария туралы" Заңына сәйкес әзірленді және Қарқаралы ауданының аумағында ауыл шаруашылығы жануарларын бағу, ұстаудың тәртібін және талаптарын белгілейді.
Ескерту. 1 тармаққа өзгеріс енгізілді - Қарағанды облысы Қарқаралы ауданының мәслихатының 2011.09.23 N 39/386 (алғаш ресми жарияланғаннан кейiн күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi) шешімімен.
2. Осы Қағидада мынадай ұғымдар пайдаланылады:
1) ауыл шаруашылығы жануарлары – ауыл шаруашылығы өнімдеріне тікелей қатысы бар адамдар өсіретін жануарлардың барлық түрлері;
2) жануар иесі - жеке және өзгедей меншігінде жануары бар жеке және заңды тұлға;
3) жануарларды ұстау - жануар иелерінің жануарлардың өмірін, оның жеке саулығын сақтау үшін, ветеринариялық-санитариялық қолайлы жағдайларды ұстана отырып толыққанды тұқым алу, сондай-ақ адамдардың және жануарлар әлемінің қауіпсіздігін, қоғамдық тәртіпті қамтамасыз етудегі іс әрекеттері.

2. Ауыл шаруашылығы жануарларды бағуды ұйымдастырудың тәртібі

3. Жеке секторының ауыл шаруашылығы жануарларды (бұдан әрі – жануарларды) бағуды аудандық маңызы бар қала, кент, ауыл (село), ауылдық (селолық) округ әкімі ұйымдастырады және тиісті елді мекендерінің тұрғындарының жалпы жиналысына ұсыныс енгізеді.
4. Елді мекенінің тұрғындарының жалпы жиналысында жануарларды бағу жөніндегі комиссия сайланады және жануарларды бағудың ақысы белгіленеді.
5. Әр елді мекенінің әкімі жануарларды бағу жөніндегі комиссиямен бірігіп жеке меншіктің ауыл шаруашылығы жануарларын бағу үшін жайылымды анықтайды, ірі қара мал мен жылқының әр басына 4-5 гектар жайылым, ұсақ малға 2 гектар жайылым.
6. Қажеттілік болғанда елді мекенінің әкімі аудандық жер комиссиясына жазғы жайлау кезінде (мамыр-қазан) жануарлар жайылымын ұйымдастыру үшін арнаулы жер қорынан жер учаскесін уақытша бөлу туралы өтініш білдіреді.
7. Жеке меншіктің мал бағу бақташы мен жануарлар иесі, немесе бақташы мен елді мекен тұрғындарының жалпы жиналысында сайланған комиссиямен келісім-шарт жасау арқылы жүзеге асырылады.
8. Бақташы мен жануарлар иесі, немесе бақташы мен жануарлар бағу жөніндегі комиссия арасында жасалған шартта мыналар анықталуы тиіс:
1) жайылым мезгілі;
2) жинау уақыты;
3) жануарлар иесінен қабылдау және оларды иесіне тарату тәртібі;
4) жануарлар жоғалғанда наразылықтарды қабылдау тәртібі;
5) жануарлар жоғалғанда және апат оқиғаларда (дауыл, су басу және тағы басқалар) бақташының жауапкершілігі;
6) бірдейлендіру, мал дәрігерлік егу және вакцина егу кезінде жануарлар иелерінің жауапкершілігі;
7) ауыл шаруашылығы өсімдіктерінің егіс танаптарына зиян келтіргендегі жауапкершілігі;
8) иттен жарақаттанғанда жануарлар иелері алдындағы жауапкершілігі.

3. Жануарлар иелеріне қойылатын талаптар

9. Жануарлар иелеріне меншік түрлеріне қарамастан қажет:
1) жануарларды ұстау барысында ветеринарлық-санитарлық нормаларын қатаң сақтау;
2) жануарлардың басын бірдейлендіруді қамтамасыз ету, ветеринарлық шараларды өткізуге қажетті жағдай жасау. Қажетті ветеринарлық шараларды орындау барысында мемлекеттік-ветеринарлық қызметтік мамандарының нұсқауларын орындау;
3) жануарлар ауырған немесе өлген жағдайда ветеринарлық инспекторға бір тәулік мерзімінде хабарлау қажет және маманның келуіне дейін ауру жануарды бөлек ұстауды қамтамасыз ету, ауруға күдіктенген жануармен қарым-қатынасты шектеу;
4) сатып алынған ауыл шаруашылығы жануарды сатып алғаннан бастап байқаудан өткізуді, тіркеуін қамтамасыз ету және ветеринарлық-санитарлық шараларды жоспарлау мақсатында сатып алынған малдың саны және түрі туралы ақпаратты беру;
5) өз еркімен жүрген, қоғамдық табынға қоспаған жануарлардың иелері Қазақстан Республикасы заңнамасы бойынша жауап береді.

4. Қағиданы бұзғаны үшін жауапкершілік

10. Осы Қағиданы бұзған жеке және заңды тұлғалар Қазақстан Республикасының қолданыстағы заңнамасына сәйкес жауапкершілікке тартылады.
11. Осы Қағиданы сақталуын бақылау тиісті мемлекеттік бақылау органдары арқылы Қазақстан Республикасы заңнамасымен белгіленген тәртіп бойынша жүзеге асырылады.

Об утверждении Правил выпаса и содержания сельскохозяйственных животных на территории Каркаралинского района

Решение XXIII сессии Каркаралинского районного маслихата Карагандинской области от 29 июля 2010 года N 23/243. Зарегистрировано Управлением юстиции Каркаралинского района Карагандинской области 2 сентября 2010 года N 8-13-87. Утратило силу - решением VI сессии Каркаралинского районного маслихата Карагандинской области от 8 июня 2012 года N 6/56

Сноска. Утратило силу - решением VI сессии Каркаралинского районного маслихата Карагандинской области от 08.06.2012 N 6/56.

В соответствии с Кодексом Республики Казахстан от 30 января 2001 года "Об административных правонарушениях", Законом Республики Казахстан от 23 января 2001 года "О местном государственном управлении и самоуправлении в Республике Казахстан", Законом Республики Казахстан от 10 июля 2002 года "О ветеринарии" районный маслихат РЕШИЛ:
1. Утвердить Правила выпаса и содержания сельскохозяйственных животных на территории Каркаралинского района согласно приложению.
2. Настоящее решение вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

Председатель сессии К. Габдуллин

Секретарь районного маслихата О. Жукубаев

Утверждены
решением Каркаралинского
районного маслихата
от 29 июля 2010 года N 23/243

Правила
выпаса и содержания сельскохозяйственных животных
на территории Каркаралинского района 1. Общие положения

1. Настоящие Правила разработаны в соответствии с Законом Республики Казахстан "О ветеринарии" и устанавливают порядок и условия содержания, выпаса сельскохозяйственных животных на территории Каркаралинского района.
Сноска. Пункт 1 с изменениями, внесенными решением Каркаралинского районного маслихата Карагандинской области от 23.09.2011 N 39/386 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).
2. В настоящих Правилах используются следующие понятия:
1) сельскохозяйственные животные - культивируемые человеком все виды животных, имеющие непосредственное отношение к сельскохозяйственному производству;
2) владелец животного - физическое или юридическое лицо, которое имеет в собственности или ином владении животное;
3) содержание животных - действия, совершаемые владельцами животных для сохранения жизни животных, их физического здоровья, получения полноценного потомства при соблюдении ветеринарно-санитарных норм, а также для обеспечения общественного порядка и безопасности граждан и представителей животного мира.

2. Порядок организации выпаса сельскохозяйственных животных

3. Выпас сельскохозяйственных животных (далее – животных) индивидуального сектора организует аким города районного значения, поселка, аула (села), аульного (сельского) округа и вносит предложение на общем собрании жителей соответствующего населенного пункта.
4. На общем собрании жителей населенного пункта избирается комиссия по пастьбе и устанавливается оплата за выпас животных.
5. Аким соответствующего населенного пункта совместно с комиссией по пастьбе определяет участок выпаса животных индивидуального сектора из расчета 4-5 гектаров пастбища для крупного рогатого скота и лошадей, 2 гектара пастбища для мелкого рогатого скота.
6. При необходимости аким населенного пункта ходатайствует в районную земельную комиссию о выделении земельного участка временного пользования из специального земельного фонда, для организации отгонного выпаса животных в пастбищный период (май-октябрь).
7. Выпас животных индивидуального сектора осуществляется на основе договора между пастухом и владельцем животных или пастухом и комиссией по пастьбе, избранной на общем собрании жителей населенного пункта.
8. В договоре между пастухом и владельцем животных или пастухом и комиссией по пастьбе должно быть определено:
1) срок выпаса;
2) время сбора;
3) порядок приема животных и их раздача владельцам;
4) порядок приема претензии о пропаже животных;
5) ответственность пастуха при пропаже и в случае стихийного бедствия (ураган, наводнение и другие);
6) ответственность владельца при идентификации, ветеринарной обработке и вакцинации;
7) ответственность за потраву посевов сельскохозяйственных растений;
8) ответственность перед владельцами животных за травлю животных собаками.

3. Требования к владельцам животных

9. Владельцам животных независимо от форм собственности необходимо:
1) строго соблюдать установленные ветеринарно-санитарные нормы по содержанию животных;
2) обеспечить идентификацию животных, создавать необходимые условия для проведения обязательных ветеринарных мероприятий. Выполнять указания специалистов государственно-ветеринарной службы при проведении необходимых ветеринарных мероприятий;
3) в случаях заболевания и гибели животных оперативно сообщать об этом в суточный срок ветеринарному инспектору и до приезда ветеринарного специалиста обеспечивать изолированное содержание и ограничить контакт с подозреваемыми в заболевании животными;
4) предоставить на осмотр и произвести регистрацию вновь приобретенных животных в ветеринарном учреждении с момента приобретения, а также давать точную информацию о количестве и видах вновь приобретенных животных с целью организации планирования ветеринарно-санитарных мероприятий;
5) владельцы животных, пренебрегающие пастьбой в общественном стаде и имеющие бродячий скот, несут ответственность по законодательству Республики Казахстан.

4. Ответственность за нарушение правил

10. Физические и юридические лица, виновные в нарушении настоящих Правил, несут ответственность в соответствии с действующим законодательством Республики Казахстан.
11. Контроль за соблюдением настоящих Правил осуществляется соответствующими органами государственного контроля и надзора в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.